Chapter 2

Agad niyang tinungo ang bahay ni Brent. Pagbaba niya ng taxi, nagmamadali siyang nagdoir bell sa gate.

"Miss! miss!" tawag ng taxi driver sa kanya.

"Bakit po?" sagot niya dito.

"Nagtatrabaho din ako, magbayad ka!" paangil na sagot nito sa kanya.

"Ay, oo nga pala." nakakuha siya sa bulsa niya ng 150 pesos, "magkano po ba?"

"175 pesos."

"Pa--pasensiya na po kayo, naiwan ko po ang-- ang bag ko sa hotel, 150 lang po ang pera ko," nahihiyang iniabot niya sa driver ang hawak na pera.

"Naku!! pag minamalas ka nga naman! akin na nga yan! pataxi taxi pa wala naman palang pambayad! sana, nagjeep ka na lang!" saka inagaw ng driver ang pera, at mabilis siyang iniwan.

Hindi na niya iyon inintindi. Muli niyang pinindot ang door bell nina Brent.

"Breeent!!!! Breeeeent!!! lumabas ka, mag usap tayo!," sigaw niya sa labas ng bahay.

Isang babae ang nagmamadaling lumabas, binuksan nito ang gate.

"Sino ka bang eskandalosa ka?" sita nito sa kanya.

"A--andiyan po ba si Brent? Gu--gusto ko po sa-na siyang makausap," nauutal niyang tanong.

"Eh sino ka ba para hanapin ang anak ko, ha?" nakataas ang kilay ng babae, saka siya tiningnan, mula ulo, hanggang paa.

"A-ako po ang girlfriend niya," sagot niya.

"Girlfriend?" muli siyang inuri ng babae mula ulo hanggang paa ulit, saka lumigid pa ito sa kanyang likod, "ikaw ba yun? yung malanding si Jillian? my God hija, wag kang maooffend, pero napaka ordinaryo naman ng hitsura mo, tapos malandi ka?"

"Hindi po yan totoo!" bigla siyang umiyak, "magpapaliwanag po ako, Breeent!!" papasok sana siya sa loob ng harangin ng ina nito at ibalandra sa labas. Napaupo siya sa lakas ng pagkakatulak nito sa kanya.

"Wag kang makatuntong tuntong sa pamamahay ko! pwede kitang patayin sa loob kasi tress passing ka!" bulyaw nito sa kanya.

"Hayaan niyo po kaming makapag usap ng anak niyo, magpapaliwanag lang po ako sa kanya," pakiusap niya sa babae.

"Wala ka ng dapat pang ipaliwanag! alam na namin kung sino ka! Hindi k pa nagtino na shinota ka ng anak ko, talagang malakas pa ang loob mo na manlalaki! Noong ipakita niya sa akin ang picture mo, hinayaan ko na lang siya, baka kako, hindi ka lang photogenic. Pero ngayong nakita na kita, aba, hindi ka naman pala talaga maganda! ang baduy pa ng suot mo. Mukha kang magtitinda ng isda sa palengke!"

"Pakiusap po, please, hayaan niyo pong makausap ko ang anak niyo," tumayo siya saka lumuhod sa harapan ng babae, "nakikiusap po ako sa inyo."

"Umalis ka na! tama si Alicia, hindi ka nababagay sa anak ko!"

"A--Alicia? si--Alicia Buena?" sinisiguro niya kung ito ang best friend niya. Kasabay ng pagiging magboyfriend nila ni Brent, ang pagiging matalik na magkaibigan nila ni Alicia. Nakasabay lang nila itong kumain, tapos naging close na sila. Araw araw silang magkasama. Sinusundo siya nito sa opisina. 3rd wheel sa date nila ni Brent na hindi niya nilalagyan ng malisya. Si Brent na nga ang naiinis kapag kasama nila ito. Ito rin ang nagbigay ng idea kung paano ibibigay ang sarili sa lalaki.

"Oo, family friend namin sila. Noong una, hindi naman ako naniniwala sa kanya, pero kagabi lang, nakita ko, kung paano ka pumasok sa unit ng iba, kasunod ang lalaki mo! o talagang bayarang babae ka? yun talaga ang trabaho mo? huh.. buti na lang talaga, buti na lang at hiniwalayan ka na ng anak ko! manang mana ka sa nanay mo! p****k!"

Isinara na ng ina ni Brent ang gate at dire diretso na itong bumalik sa loob ng bahay. Naiwan siya sa labas na nawiwindang sa nalaman. Si Alicia, na pinagkatiwalaan niya sa loob ng dalawang taon, sinasabihan niya ng mga problema. Kinuwentuhan niya ng buong buhay niya. Yun pala, isa itong hunyango na nag anyong tao saka nagiging ahas.

Ngayon, alam na niya kung bakit sinisiraan ni Alicia si Brent sa kanya. Marahil, may gusto ito sa lalaki. Maganda si Alicia, morena beauty ito. magkasing taas lang sila, 5'5. Ngunit si Alicia ay sosyal manamit, halatang may kaya sa buhay. Hindi tulad niya na sa ukay ukay nabili ng damit, at kung ano yung mura, yun ang binibili niya. Hindi niya akalaing itong nag iisang tao na naging kaibigan niya at pinagkakatiwalaan ng sobra ang siyang maninira sa kanya. Napaupo siya at napasandal sa gate nina Brent. Hindi niya akalaing sasapitin niya ang ganitong klase ng problema. Ito ang tanging nagbigay ng pansin sa kanya. Ang kaisa isang lalaking nanuyo sa kanya ng isang taon.

Si Brent Cruz ay nakilala niya sa isang fast food noong minsang wala itong maupuan at tanging lamesa niya lang ang bakante ang isang upuan. Nakiusap ito na kung pwede ay makishare ng table, pumayag naman siya.

Nakayuko siyang kumakain, dahil pakiramdam niya ay nakatingin ito sa kanya. Napansin nitong may ketchup sa kanyang gilid ng labi, saka nito pinunasan ng tissue. Nginitian siya nito, at ang mala Bong Revilla na hitsura nito ang nagpaakit sa kanya. Doon sila madalas magkita, at nagkapalagayan ng loob, hanggang ang lalaki ay magsabi sa kanya ng damdamin. Noong una ay ayaw niya itong paniwalaan, dahil sino ba naman siya para magustuhan ng gwapong lalaki. Ang sabi nito, maganda naman daw siya, unique daw pati style niya, at doon na nag umpisa ang lahat.

Ang kanyang luha ay patuloy na umaagos. Naghintay siya ng sampung minuto at nagbabakasakali na lalabasin siya ni Brent, subalit hindi ito nagpakita sa kanya. Naiinis siya sa sarili na kung hindi siya sana nagpauto kay Alicia ay okay pa sana sila ni Brent ngayon. Tumayo siya para silipin ang loob ng bahay nina Brent, walang bakas dito na may nais dumamay sa kanya sa labas.

Saka niya naalala ang kanyang bag, cellphone at wallet, sa unit ng lalaking umangkin sa kanya. Nanlumo siya sa isiping iyon. Malayo pa naman ang bahay nila, malayo din ang hotel na yun. Kailangan niyang maglakad. Hindi niya malaman, kung babalik siya sa hotel, ooh uuwi siya ng bahay.

Nadagdagan ang kanyang frustration. Ayaw niyang sisihin ang Diyos sa kanyang kamalasan, walang ibang maaaring sisihin kundi siya. Nag umpisa na siyang maglakad, pabalik kung saan siya nanggaling. Nakakasagi na siya ng mga by standers dahil hindi niya maisuot ang salamin, hilam pa ng luha ang kanyang mga mata.

"Ano ba miss? kung lasing ka, magpahinga ka," sita sa kanya ng mga nasasagi niya.

"Pasensiya na po kayo," hingi niya ng tawad sa mga ito.

Ipinagpatuloy niya ang paglalakad, para maabutan man lang niya ang lalaki doon. Baka mamaya, umalis na ito, at mawala ang kanyang mga gamit.