Pagkapasok na pagkapasok ko sa matayog na pintuan ng mansyon ay saka lang nag-sink in sa utak ko ang ginawa. Hingal na hingal akong napasandal sa pintuan. Napahawak pa ako sa dibdib nang maramdaman ko ang lakas ng kabog nito. "Oh, saan ka ba nagsususuot? Kanina pa kita hinahanap."Tuwid akong napatayo nang tumayo sa harap ko si Mama. Agad akong umiling at nag-isip ng pwedeng idahilan sa kanya. "M-May binalikan lang ako sa kotse. N-Nakalimutan ko."Kinunutan nya ako ng noo, pero mabuti na lang at hindi na sya nagtanong ulit. Nakahinga ako ng maluwag kahit papaano. Wala ako sa tamang wisyo para sa isa pa nyang tanong, sa totoo lang. The maids escorted us to the rooms we'd be staying in. We were supposed to rest for a while, maybe even get some sleep, before meeting my sister later. Apparently, she was still asleep, which made sense. It was barely 5 AM.But sleep? That was the last thing on my mind.Lutang kong tinahak ang kwartong para sa akin. Ni hindi ko masyadong napansin ang kag
Hindi nagtagal ang naging byahe namin. Siguro mga isang oras din bago nag-slow down ang kotse at tumigil mismo sa tapat ng isang napakalaking bahay. Mali. Sa harap namin, hindi lang tipikal na malaking bahay. It was a massive mansion. Palace. Not just big. Not just luxurious.It was breathtaking.Ilang segundo akong napatitig, ayaw pa rin mag-sink in sa akin ang laki nito. Sinong mag-aakala na nand'yan lang sa loob si Ate. For real?Teka nga lang. Paano kung tama nga ang hinala ni Mama na baka nagkakamali lang itong Riel at hindi naman talaga ang Ate ko ang gusto nitong pakasalan? Na namali ng bahay ang napuntahan?Seryoso, pagmamay-ari 'to ng magiging asawa ni Ate Alina? Like, was he sure? Because, hello? This guy wasn't just rich. He was obscenely wealthy. Tiwala naman talaga ako na sobrang ganda ni Ate, na hindi imposible na may magkagusto sa kanya na ubod ng yaman... pero, hindi ba nasobrahan naman ata sa yaman ang Riel na ito?Patay na talaga kapag wala pala d'yan si Ate. Paa
Inis na inis kong pinagpapasok ang mga damit ko sa loob ng aking maleta. Halos patapon ko na nga kung ipasok ang mga ito sa sobrang irita sa nangyari. Hindi pa rin ako maka-move on sa damuhong Renzo na 'yun. "Especially for a kid like you." The words kept replaying in my head, like an annoying echo I couldn't shake off. Bukod sa nakakainis ang mismong salita nya, mas naha-highblood ako sa paraan ng pagkakabanggit nya roon. "Ha!" Singhal ko sa hangin, tila doon nakadepende ang pagpapakalma sa sarili ko. The way he said it, I felt like he was brushing me off, as if I were just some insignificant kid."Ang kapal, ha!"At ang nakakainis doon, ilang beses na akong ininsulto ng bibig nya, pero may natitira pa ring parte sa akin na gusto sya gawing human ATM. May kung ano talaga sa kanya na mahirap balewalain. Para bang ang sarap sarap nyang itapon sa Pasig river, and at the same time, ang sarap din nyang jowain, tipong ang sarap nya ipagmayabang sa mga ex at kaibigan ko. He was the k
"You're seriously asking me how old I am?"Tumuwid sya ng tayo at binulsa ulit ang kamay. Halos isumpa ko na ang tangkad nya sa akin gayung nagmumukha akong duwende sa harap nya. Isama mo pa ang brusko nyang pangangatawan. "This is a mistake, young lady. I'm twenty two, not some kid. Whatever you're thinking, you better rethink it."Oh, e, twenty two lang pala, e. Six years gap, hindi na masama. Humalukipkip ako at mataman ko syang tiningnan. Nakataas na ang baba ko, patunay na mas lalong tumaas ang kompiyansa ko sa sarili. "Does age even matter? I asked you a question first, so you should be the one answering. Don't you find me attractive?"Marahas syang suminghap, tila naubos ko ang kakaunti nyang pasensya sa akin. Inilingan nya ako pagkatapos. But his expression? It was the look of a man questioning his life choices, like he couldn't believe he was even having this conversation."Why would I be attracted to a kid?"What the-A kid?Agad sumiklab ang matinding galit sa ulo ko. N
"Sigurado ka ba ang anak kong si Alina ang tinutukoy mo?" tanong ni Mama sa lalaking nasa bandang kaliwa. Actually, kanina pa nya 'yan tinanong sa lalaki, na Riel pala ang pangalan. At ganoon din ang paulit-ulit kong pagkunot ng aking noo sa sarili kong nanay. "Ma, naman," hindi ko na naiwasang mapasabat. "Wala ka bang tiwala sa beauty ni Ate?"Aanak anak sya ng mga dyosa, tapos ngayon, ayaw maniwala na may gwapong namamanhikan kay ate, tsk. Sinimangutan niya lang ako. Pagkatapos ay binalik ang tingin kay Riel, na kalmado pa ring nakaupo."Opo," sagot naman ng lalaki. "Nandito po ako para hingin ang kamay niya. Nagkasundo na po kami na sa isang araw na gaganapin ang kasal."Gulat na gulat akong napatingin sa kanya. Literal na gulat talaga. Ang kamay ko ay umakyat sa namimilog kong bibig. Namamanhikan tapos planado na pala ang kasal? E, paano kung humindi si Mama? Anong mangyayari?Napatingin ako sa nanay ko nang bigla itong tumayo. Kusa akong napaatras sa kinauupuan nang makita an
(A friendly disclaimer from the author: Mula sa kabanatang ito at sa mga susunod pa, ang mga eksenang mababasa ninyo ay magsisimula sa kung paano unang nagtagpo sina Scarlet at Renzo, at dito na magsisimula ang tuloy-tuloy na pagdaloy ng kanilang kuwento.)Simula:Inanggulo ko ng mabuti ang camera ng aking Iphone sa tapat mismo ng aking full length mirror. Kuhang kuha ang kabuoan ko, kaya minabuti kong ipatong ang isa ko pang kamay sa aking hita. Bahagya kong pinilig ang aking ulo, ganoon din ang bahagyang pag-awang ng bibig ko. Nang ma-satisfied ako sa aking pose, pinindot ko na agad ang capture button. Napangiti ako sa resulta. Hindi pa ako nakontento at kumuha pa ako ng sunod-sunod na shot. For the last, I turned over my shoulder, letting the camera catch my favorite look, mysterious, unapproachable.What an effortlessly seductive look. Binaba ko saglit ang cellphone upang tingnan ang sariling repleksyon sa salamin. I love how the black dress hugged my body in all the right pla