Isang araw ay naglalakad-lakad si Freya ng naka heels maya-maya lang ay nadapa ito kaya ang raming dugo ang nawala sa kanya.
Nakunan si Freya. Tulala ito ng pumunta ng hospital si Jared. "Anong nangyari?" Tanong ni Jared ngunit hindi iti sumagot. Nakatingin lang ito sa kawalan. Awang-awa naman si Jared kaya niyakap niya nalang ito. Maya-maya lang ay umiyak na si Freya. Palakas ito nang palakas. First baby niya sana iyon kaya lang nakunan siya. Kaya sobra siyang nasaktan. Naawa si Roan ng marinig niya ang balita mula kay Jared. Alam niya kasi kung gaano kasakit ang mawalan ng anak. Dalawang beses na rin siyang nakunan. Pero naisip niya rin na baka karma na ito kay Freya. Pero hindi niya parin maiwasang hindi maawa dito. Isang araw ay dumalaw siya sa hospital para sana kamustahin si Freya. Kasama niyang dumalaw si Zafiya. "Freya, nagdala kami ng prutas at bulaklak." Ngunit hindi sila pinansin nito. Nakatulala parin ito. Natrauma ata sa pagkawala ng anak niya. "Salamat." Saad nalang ng ina nito. Ito ang nagbabantay at nag aalaga kay Freya. Pagkalipas ng isang minuto na hindi parin nagsasalita si Freya ay napilitan sina Roan na umalis nalang. Kinaumagahan ay nagising si Roan dahil nasusuka siya. Tumakbo siya papuntang banyo at doon siya sumuka. Ang sama talaga ng pakiramdam niya. Pero nung marealize niyang three months na siyang delayed ay nanlaki ang mata niya. "Could it be?" Tanong niya sa sarili. Dali-dali siyang kumuha ng pregnancy test at nag test doon. Laking tuwa niyang ng dalawang guhit ang lumabas. Kinagabihan habang kumakain ay masaya niyang inianunsiyo kina Jared at Zafiya na buntis ulit siya. Sobrang natuwa naman sina Jared at Zafiya na niyakap pa siya. "Congrats hon!" Saad ni Jared. Kinagabihan ay doon natulog si Jared. Tabi sila ni Roan. "Thank you ha." Saad ni Jared. "Para saan?" "Dahil may mumunting anghel na naman diyan sa sinapupunan mo." Masayang saad ni Jared. Gustong-gustk na niya kasing magka anak ulit. "Wala yun," saad naman ni Roan. Kinaumagahan ay sumuka na naman nang sumuka si Roan. Saka hindi siya nakakain kasi nababahuan siya. Sobrang silan ng pagbubuntis niya ngayon. Ilang araw lang ay pumayat si Roan dahil hindi siya halos makakain dahil nasusuka lang siya. Si Freya naman ay palagi lang tulala halos masiraan na ito ng bait dahil sa pagkawala ng first baby niya. Minsan nga ay bigla-bigla nalang umiiyak si Freya. Kaya madalas siyang dalawin ni Roan. Kahit papaano ay naging close na silang dalawa. Gustong-gusto na talagang magka anak ni Freya. Kaya lang nakuha pa. Ilang buwan narin ang lumipas at malaki na ang tiyan ni Roan. "Waaaaah! Sumipa siya mommy." Saad ni Zafiya. Nakayakap kasi ito sa tiyan ng mommy niya at dinadama ang baby. Tuwang-tuwa ito kapag sumisipa ang bata. Napapatalon pa ito sa tuwa. Natatawa nalang si Roan sa kacutan ng anak. Parang dati lang ay hindi sila close nito pero ngayon sobrang lapit na nila sa isat-isa. Halos hindi na nga mapaghiwalay eh. Kung nasaan si Roan ay nandoon rin si Zafiya. "Hon, gusto ko ng dragon fruit na walang buto." Saad ni Roan sa telepono. Nasa kabilang linya naman si Jared. "Dragon fruit na walang buto? Meron ba nun?" Takang tanong nito. "Basta yun ang gusto ko! Kung hindi mo yan mabili huwag ka ng magpapakuta sa akin kahit kailan!" Saad nito saka ibinababa ni Roan ang tawag. Stress na stress naman na napatingin si Jared sa kaibigan niya na tinatawanan na pala siya nito. "Bwisit ka!" Saad ni Jared saka binato ng ballpen ang kaibigan. Wala siyang nagawa kundi maghanap ng daragon fruit na walang buto pero wala talaga siyang mahanap. Nasa pinto na siya ng condo ni Roan ng tumawag siya. "Oh may nahanap ka?" Tanong ni Roan. "Hon, wala eh." "Pwes huwag kang magpapakita sa akin!" Saka nito ibinaba ang tawag. Stress na stress naman ma napapadyak si Jared. Maya-maya lang ay tumawag na naman si Roan. "Gusti ko pala ng watermelon na walang buto." Saad nito saka binabaan ang tawag. "Bakit ba ayaw niya sa buto!" Napapaiyak nalang na saad ni Jared. "Anong meron sa buto at ayaw niya dito?" Naghanap si Jared ngunit wala siyang nahanap. Kaya bumili nalang siya ng pakwan at tinanggalan niya ng buto. Todo fucks siya sa pagtatanggal ng buto ng pumasok sa office niya ang kaibigan niya. "Office ba talaga ito o kitchen?" Tanong nito ng makitang nagkakalat ang pakwan at buto niti sa mesa ni Jared. "Iba talaga nagagawa ng pag-ibig." Napapailing pa na sabi nito. "Kaya ayaw ko sa commitment eh." Dagdag pa nito. "Ang sabihin mo duwag ka lang!" Saad naman ni Jared. Ng matapos ng tanggalin ni Jared lahat ng buto at hiwa-hiwain ito ay pumunta na siya sa condo ni Roan. Tuwang-tuwa naman si Roan habang kumakain ng pakwan. Samantalang si Jared ay naglalaway na nakatingin kay Roan. Kinaumagahan ay nagising si Roan na gutom na gutom kaya nagpaluto siya ng sinangag, hotdog, at egg. Magana naman siyang kumain. Minsan lang siyang kumain kaya sinusulit na njya baka mamaya kasi eh masuka na naman siya. Napakaselan talaga ng pagbubuntis niya ngayon. Nung tanghali naman ay nag crave naman siya ng pinya na walang mata at kwek-kwek na walang itlog. "Hon, ibili mo ako ng pinya na walang mata at kwek-kwek na walang itlog." Masayang saad ni Roan. Stress na naman si Jared sa kakahanap ng gusto ni Roan. "Dati naman nung pinagbubuntis niya si Zafiya eh hindi naman niya ako pinahirapan." Naiiyak na saad ni Jared. Natatawa nalang ang kaibigan niya sa kanyang itsura na hindi na maipinta. Wala na naman siyang nahanap na pinya na walang mata at kwek-kwek na walang itlog. Ang ginawa niya ay kinuha niya ang mga mata ng pinya at inislice iyon saka siya nagluto ng kwek-kwek na walang itlog. Pagkatapos niya ay pumunta na siya sa condo ni Roan. Masigla naman siyang sinalubong ni Roan saka pa siya hinalikan nito sa pisngi. Nabuhay naman ang lupaypay niyang katawan. Bigla tuloy siyang ginanahan na maghanap ng kung ano-anong prutas na walang buto. Natawa nalang si Jared dahil sa naisip niya."Vivian, please forget about Lance and choose me instead." Seryosong Saad ni Den. Hindi Naman agad nakapagsalita si Vivian. Kumurap-kurap pa ito dahil Hindi siya sure kung Tama ba ang pagkakarinig niya sa sinabi ni Den."Pero ikakasal na Ako.""Kaya nga kalimutan mo na siya at Ako nalang ang pilitin mo. Hindi pa Naman kayo kasal eh.""Pasensiya na, pero Hindi ko magagawa ang gusto mo. Mahal ko na si Lance."Gumuho ang Mundo ni Den nang marinig ang sinabi ni Vivian. Huli na siya, mahal na ni Vivian si Lance. Tumango-tango nalang si Den saka tumingin sa anak nila."Pwedi ko ba siyang madalaw araw-araw?" Pag iiba ni Den ng usapan."Oo Naman, Wala Akong balak na ipagamot siya sayo. Karapatan mo ring makasama siya dahil Ikaw ang ama niya.""Salamat. Mauna na muna ako, babalik nalang ulit Ako bukas." Paalam ni Den."Sige."Bagsak ang balikat ni Den na lumabas ng kwarto ni Vivian. Dali-dali na siyang bumaba ng hagdan saka umalis na at baka maiyak pa siya dito at Makita pa siya ng mga tao na
Kinabukasan ay napabalikwas ng bangon si Den Lalo na Nung na-realize niya na Hindi familiar sa kanya 'yung kwarto na kinaroroonan niya."Where am I?" Tanong niya sa Sarili saka inilibot 'yong tingin sa paligid.Maya-maya ay nanlaki ang mata niya sa naisip at kinapa niya 'yong Sarili niya."Na kidnapped ba Ako? Na raped ba Ako?" Exaggerated na Ani nito.Nang masiguradong Hindi siya nagalaw ay nanghinayang pa siya."Ay Hindi Ako pinagsamantalahan? Sayang..." Nanlulumo itong nakahiga ulit sa kama.Wala na siyang pakialam kung nasaang lugar man siya."Baliw ka ba?" Natatawang Tanong ni Vivian.Napabalikwas ulit nang bangon si Den at nanlalaki ang matang tiningnan si Vivian."What are you doing here?" Tanong ni Den."Malamang dito Ako nakatira." Matapos sabihin iyon ni Vivian ay bumalik sa alaala ni Den 'yong nangyari kagabi; na pababa ng hagdan si Vivian buhat-buhat 'yong anak nito at Nung Nakita niya 'yong Mukha ng Bata ay na-confirm niya na anak niya nga ito dahil kamukhang-kamukha niya
Gabi na pero Hindi parin makatulog si Den kakaisip sa sinabi kanina ni Vivian. Hindi niya alam kung nagbibiro lang ba ang babae o seryoso talaga 'yon na siya ang ama ng anak nito."Argh!" Sigaw ni Den saka inis na napabangon sa kama niya at ginulo 'yong buhok niya."Prank ba 'to? Nagsisinungaling lang siya 'diba?" Parang baliw na Tanong nito sa Sarili."Well, if you're really that curious...then puntahan mo siya at siguraduhin mo kung nagsasabi talaga siya ng totoo o hindi." Suggest ng ate niyang si Diana. Kakarating lang nito galing London at dumiretso na agad ito sa kanya.Pero imbis na sumunod sa suggestion ng ate niya ay nahiga ulit si Den at nagtalukbong ng kumot."Get up!" Utos ni Diana saka pilit na hinihila si Den para bumangon."I'm not going anywhere, ate." Tamad na Saad ni Den."Hindi. Bumangon ka diyan, magbihis ka, at puntahan mo na 'yong pamangkin ko." Agad Naman na nanlalaki 'yong mata ni Den na napatingin sa ate niya."What did you just say? Pamangkin mo? Hindi pa nga
Hindi makapaniwala si Vivian sa mga salitang lumalabas sa bibig ni Den. Akala niya ay may fiance ito ayon sa balita.Pero bakit sinasabi niyang gusto niya si Lance? Bakit nanggugulo siya? Bakit nagpakita pa siya? Yan ang mga katanungan sa isipan ni Vivian."Don't look at me like that. I told you I don't owe you an explanation. Ibibigay ko sayo mismo yung Pera in cash basta magpakalayo-layo na kayo ng anak mo mula kay Lance." Saad ni Den."What if ayaw ko? Sino ka ba para pagsabihan ako kung ano ang dapat kong gawin?" Inis na Saad ni Vivian.Sa inis ni Den ay hinawakan niya sa braso si Vivian at hinigpitan ang pagkakahawak dun para masaktan si Vivian. Napangiwi naman si Vivian dahil sa sakit."Bitiwan mo ako, nasasaktan ako!" Sigaw ni Vivian."Talagang masasaktan ka kung hindi kayo aalis sa buhay ni Lance." Nanlilisik ang matang saad ni Den.Maya-maya ay bumalik si Lance kaya binitawan na ni Den si Vivian at humarap ito kay Lance nang nakangiti."What's happening here?" Tanong ni Lanc
Inis na inis si Vivian ng makarating sa bahay ni Ash. Dumiretso siya sa kwarto niya saka dun sumigaw."Argh! I hate you! Sana hindi ka na nagpakita." Sigaw ni Ash. Narinig naman iyon ni Ash kaya napaakyat ito sa kwarto niya saka kumatok."Viv, okay ka lang?" Tanong ni Ash. Karga-karga pa nito si Arabelle.Natigil sa pagwawala si Vivian ng marinig niya ang boses ni Ash. Inayos niya muna ang sarili saka ngumiti at binuksan na ang pinto. Sinalubong niya ng matamis na ngiti sina Ash at Arabelle. Pero nakunot ang noo ni Ash kasi alam niyang pinepeke lang ni Vivian ang ngiti nito."Tell me, what's wrong?" Tanong ni Ash."Wala naman." Pagdedeny ni Vivian."Matagal na rin tayong magkaibigan, Viv. Alam ko na kung nagsasabi ka ng totoo o hindi. And by now, I can say nagsisinungaling ka. Alam kong may problema, kaya ano yun?" Saad pa ni Ash.Napabuntong hininga si Vivian saka umupo sa kama niya."Gustong-gustoko siyang bumalik pero hindi ko naman inaasahan na mas maiinis ako sa kanya nung makita
Habang nag uusap pa sina Vivian at yung mommy ni Lance ay may tumawag kay Lance."Mommy, mauuna na kami ni love. Dumating na kasi si Deni, para ma meet niya na rin ang future wife ko." Paalam ni Lance."Sure, anak. Say hi to Deni for me." Saad naman ng mommy ni Lance.Nagpaalam na rin si Vivian at umalis na nga sila.Pumara ang sasakyan ni Lance sa isang boutique na hindi familiar kay Vivian.Deni's Boutique ang nakasulat sa business logo nila.Pumasok na nga sina Lance at Vivian.Sumalubong naman sa kanila ang isang magandang babae. Marahil ay staff dito."Sir Lance, nandito po si miss Deni, hinihintay kayo." Iginiya sila ng babae sa isang silid at bumungad sa kanila ang pigura ng lalaking nakatalikod.Napakunot ang noo ni Vivian. Nagtataka siya kung si Deni na ba iyan or ibang tao lang.Inilibot ni Vivian ang paningin sa loob ng kwarto at wala ng ibang tao run maliban sa lalaking nakatalikod at sila."Deni." Tawag ni Lance. Bigla namang humarap yung Deni at nagulat si Vivian ng maki