Nobela ni KristiyanongInlove

“Hindi niyo naman na kailangan pang magpaalam sa akin dahil matagal naman na kaming hiwalay ni Nolan. Magpakasal kayo kung ‘yan ang ikaliligaya niyo. Susupurtahan ko kayo.” Nakangiting saad ni Lucil. Kaya lumapit sa kanya si Lilah na umiiyak at niyakap siya.“Maraming salamat, Lucil. Napakabuti mo.” Saad naman ni Lilah.Pagkatapos nun ay nagpaalam na rin sina Lilah at Nolan na aalis na dahil aasikasuhin na rin nila ‘yong mga kailangang asikasuhin para sa kasal nila.“Teka, kailan niyo ba balak magpakasal?” Tanong ni Lucil.“Three days from now.” Sagot naman ni Nolan.“Hindi ba masiyadong mabilis? Nagmamadali ba kayo?” Tanong pa ni Lucil.“Ex-wife, Hindi ko alam kung hanggang kailan nalang ang Buhay ko kaya kailangang maikasal kami sa lalong madaling panahon.” napatango-tango nalang si Lucil.“Sabagay…Sige ingat kayo.” Ihinatid na nila Lucil at Donovan sina Lilah at Nolan papunta sa parking lot. Tumulong na rin si Donovan para maisakay sa kotse si Nolan dahil Hindi iyon kayang buhatin

“Siya na ba ‘yong asawa mo?” Bulong ni Les kay Selene. Tumango naman si Selene bilang sagot.“Bumati ka pero pang lalaki ang boses.” Bulong ni Selene pabalik pero hindi sila naririnig ni Wilden dahil medyo may kalayuan ang agwat nila. Nagtataka man ay ginawa parin ni Les ang utos sa kanya ni Selene.“Hi bro, magandang gabi.” Aniya. Ginawa niya talaga ang lahat ng makakaya niya para magboses lalaki siya. Hindi naman halatang pilit dahil may pagka manly naman talaga iyong boses niya.“Anong klaseng pag-uugali ang meron ka na dumadalaw ka pa sa babaeng may asawa na sa dis oras ng gabi?” Diretsahang tanong ni Wilden habang matalim ang tingin kay Les.Tahimik na napalunok si Les dahil nakakatakot ang awra ni Donovan, lalo na ang tingin nito. Kung nakamamatay lang talaga ang titig ay siguradong kanina pa siya bumulagta dito sa tabi ni Selene.“Girl, nakakatakot Naman ‘yang husband mo.” Bulong ni Lester kay Selene.“Shh! Kalimutan mong bakla ka, magpaka lalaki ka muna kahit Ngayon lang.” Bul

For the first time, simula Nung mag divorce sila Lucil at Nolan ay ngayon lang ulit umingay at sumaya ang bahay na ito. Kaya napangiti nalang si Nolan. “Best birthday ever…” Ani nito. Habang nagsasaya sila ay biglang tumunog ang doorbell, hudyat na may tao sa labas.“May inaasahan ka pa bang bisita maliban sa amin?” Tanong ni Donovan. Umiling Naman si Nolan.“Ako na Ang sasalubong, mag enjoy lang kayo diyan.” Saad Naman ni Mathelda pagkatapos ay nagtungo na sa may pintuan. Pagkabukas niya ng pintuan ay bumungad sa kanya si Lilah, ibang-iba sa Lilah na Kilala nila noon. Kung dati ay blond Ang buhok nito, Ngayon ay kulay itim na ito na umabot hanggang bewang niya. Mahinhin na rin ito manamit kumpara noon na mahilig ito sa mga sexy na damit. Nakasuot ito ng kulay baby blue na waffled t-shirt at white long skirt saka sneakers. Modest na modest ang itsura nito kaya nanibago si Mathelda.“Magandang araw po, tita.” Mahinhin nitong bati, medyo nag bow pa ito ng kaunti. “Ito po pala ‘yong reg

Gabi na pero nasa terrace parin si Lucil at nakatingala lang sa buwan. Hindi parin niya makalimutan iyong mga inamin ni Nolan kanina. Ramdam naman niya na hindi siya mahal ni Nolan noong mag-asawa pa sila pero nagulat parin siya ng malaman niyang ni katiting na pagmamahal ay wala talagang naramdaman sa kanya si Nolan. Sayang lang pala ‘yong seven years na inilaan niya bilang mabuting asawa kay Nolan. Pero kahit ganun ay thankful parin siya dahil nagkaroon siya ng Lilo at Leland. Sila lang ang pinakamagandang nangyari sa kanya sa loob ng seven years nilang pagsasama ni Nolan.Habang nakatingala si Lucil sa buwan ay namalayan nalang niyang may dumamping tela sa balat niya. Paglingon niya ay si Donovan pala, binalot siya ng scarf.“Malamig na pero bakit nasa labas ka parin?” Tanong nito.“Nag iisip lang.” Sagot naman ni Lucil. Humarap siya kay Donovan at niyakayap niya ito. Isinandal niya sa dibdib nito ang kanyang ulo. His warmth makes her calm.“Nagseselos Ako.” Saad ni Donovan. Kaya n

Nasa hospital na sina Lucil, Lilo, at Donovan, para dalawin si Nolan. Katahimikan. ‘Yan Ang bumabalot sa buong paligid. Tanging huni lang ng mga ibon mula sa labas ang maririnig dahil nakabukas ang bintana sa kwarto ni Nolan, gusto Kasi nitong Makita ang tanawin sa labas kaya pinayagan ito ni Mathelda na buksan ang bintana.Kanina pa sila magkakaharap na apat pero Wala ni Isang gustong maunang magsalita. Lahat nagpapakiramdaman. Hanggang sa Hindi na nakatiis si Lilo at ito na Ang unang bumasag sa katahimikan. “Wala po bang magsasalita sa inyo? Aren’t you guys happy to see each other?” Tanong ni Lilo. Agad naman na tumikhim at nag Iwas ng tingin si Donovan. Pati si Nolan ay napaiwas rin ng tingin. Kaya napa cross arms nalang si Lilo.“Ah anak, lumapit ka na muna dun sa daddy mo. Kamustahin mo siya.” Utos Naman ni Lucil. Kaya lumapit nga si Lilo at umakyat sa hospital bed ni Nolan.“Daddy, kamusta ka na po? Nakita ko kahapon na sumuka ka ng dugo? Bakit po? May sugat po ba bibig mo?” S

“Magpakatatag po kayo, mama.” Pagkatapos sabihin iyon ni Lucil ay dahan-dahan na siyang humiwalay sa pagkakayakap dito at nagpaalam na siyang aalis na. Pero hindi pa man siya nakakalabas ng kwarto ay natigilan na siya nang biglang magsalita si Nolan.“Lucil…” Tawag ni Nolan sa kanya sa mahinang boses. Napalingon agad si Lucil at Nakita niyang sa kanya nga nakatingin si Nolan at nakalahad ang kamay nito na para bang pinapalapit siya.Napatingin Naman si Lucil kay Mathelda, nagtatanong ang mga mata niya kung pwedi ba siyang lumapit kay Nolan. Mukha namang na gets iyon ni Mathelda kaya tumango ito. Kaya dahan-dahang lumapit si Lucil sa kinaroroonan ni Nolan. Pagkalapit niya ay agad na hinawakan ni Nolan ang kamay niya.“Gusto Kong magpasalamat Kasi hinayaan mo Akong makasalo ulit kayo ni Lilo sa pagkain kahit sa hauling pagkakataon. Kaya gaya ng ipinangako ko…Hindi ko na kayo guguluhin pang muli. Hahayaan ko na kayong maging masaya sa piling ni Donovan.” Hindi maiwasan ni Lucil ang maluh

"Vivian, please forget about Lance and choose me instead." Seryosong Saad ni Den. Hindi Naman agad nakapagsalita si Vivian. Kumurap-kurap pa ito dahil Hindi siya sure kung Tama ba ang pagkakarinig niya sa sinabi ni Den."Pero ikakasal na Ako.""Kaya nga kalimutan mo na siya at Ako nalang ang pilitin mo. Hindi pa Naman kayo kasal eh.""Pasensiya na, pero Hindi ko magagawa ang gusto mo. Mahal ko na si Lance."Gumuho ang Mundo ni Den nang marinig ang sinabi ni Vivian. Huli na siya, mahal na ni Vivian si Lance. Tumango-tango nalang si Den saka tumingin sa anak nila."Pwedi ko ba siyang madalaw araw-araw?" Pag iiba ni Den ng usapan."Oo Naman, Wala Akong balak na ipagamot siya sayo. Karapatan mo ring makasama siya dahil Ikaw ang ama niya.""Salamat. Mauna na muna ako, babalik nalang ulit Ako bukas." Paalam ni Den."Sige."Bagsak ang balikat ni Den na lumabas ng kwarto ni Vivian. Dali-dali na siyang bumaba ng hagdan saka umalis na at baka maiyak pa siya dito at Makita pa siya ng mga tao na

Kinabukasan ay napabalikwas ng bangon si Den Lalo na Nung na-realize niya na Hindi familiar sa kanya 'yung kwarto na kinaroroonan niya."Where am I?" Tanong niya sa Sarili saka inilibot 'yong tingin sa paligid.Maya-maya ay nanlaki ang mata niya sa naisip at kinapa niya 'yong Sarili niya."Na kidnapped ba Ako? Na raped ba Ako?" Exaggerated na Ani nito.Nang masiguradong Hindi siya nagalaw ay nanghinayang pa siya."Ay Hindi Ako pinagsamantalahan? Sayang..." Nanlulumo itong nakahiga ulit sa kama.Wala na siyang pakialam kung nasaang lugar man siya."Baliw ka ba?" Natatawang Tanong ni Vivian.Napabalikwas ulit nang bangon si Den at nanlalaki ang matang tiningnan si Vivian."What are you doing here?" Tanong ni Den."Malamang dito Ako nakatira." Matapos sabihin iyon ni Vivian ay bumalik sa alaala ni Den 'yong nangyari kagabi; na pababa ng hagdan si Vivian buhat-buhat 'yong anak nito at Nung Nakita niya 'yong Mukha ng Bata ay na-confirm niya na anak niya nga ito dahil kamukhang-kamukha niya

Gabi na pero Hindi parin makatulog si Den kakaisip sa sinabi kanina ni Vivian. Hindi niya alam kung nagbibiro lang ba ang babae o seryoso talaga 'yon na siya ang ama ng anak nito."Argh!" Sigaw ni Den saka inis na napabangon sa kama niya at ginulo 'yong buhok niya."Prank ba 'to? Nagsisinungaling lang siya 'diba?" Parang baliw na Tanong nito sa Sarili."Well, if you're really that curious...then puntahan mo siya at siguraduhin mo kung nagsasabi talaga siya ng totoo o hindi." Suggest ng ate niyang si Diana. Kakarating lang nito galing London at dumiretso na agad ito sa kanya.Pero imbis na sumunod sa suggestion ng ate niya ay nahiga ulit si Den at nagtalukbong ng kumot."Get up!" Utos ni Diana saka pilit na hinihila si Den para bumangon."I'm not going anywhere, ate." Tamad na Saad ni Den."Hindi. Bumangon ka diyan, magbihis ka, at puntahan mo na 'yong pamangkin ko." Agad Naman na nanlalaki 'yong mata ni Den na napatingin sa ate niya."What did you just say? Pamangkin mo? Hindi pa nga

Hindi makapaniwala si Vivian sa mga salitang lumalabas sa bibig ni Den. Akala niya ay may fiance ito ayon sa balita.Pero bakit sinasabi niyang gusto niya si Lance? Bakit nanggugulo siya? Bakit nagpakita pa siya? Yan ang mga katanungan sa isipan ni Vivian."Don't look at me like that. I told you I don't owe you an explanation. Ibibigay ko sayo mismo yung Pera in cash basta magpakalayo-layo na kayo ng anak mo mula kay Lance." Saad ni Den."What if ayaw ko? Sino ka ba para pagsabihan ako kung ano ang dapat kong gawin?" Inis na Saad ni Vivian.Sa inis ni Den ay hinawakan niya sa braso si Vivian at hinigpitan ang pagkakahawak dun para masaktan si Vivian. Napangiwi naman si Vivian dahil sa sakit."Bitiwan mo ako, nasasaktan ako!" Sigaw ni Vivian."Talagang masasaktan ka kung hindi kayo aalis sa buhay ni Lance." Nanlilisik ang matang saad ni Den.Maya-maya ay bumalik si Lance kaya binitawan na ni Den si Vivian at humarap ito kay Lance nang nakangiti."What's happening here?" Tanong ni Lanc

Inis na inis si Vivian ng makarating sa bahay ni Ash. Dumiretso siya sa kwarto niya saka dun sumigaw."Argh! I hate you! Sana hindi ka na nagpakita." Sigaw ni Ash. Narinig naman iyon ni Ash kaya napaakyat ito sa kwarto niya saka kumatok."Viv, okay ka lang?" Tanong ni Ash. Karga-karga pa nito si Arabelle.Natigil sa pagwawala si Vivian ng marinig niya ang boses ni Ash. Inayos niya muna ang sarili saka ngumiti at binuksan na ang pinto. Sinalubong niya ng matamis na ngiti sina Ash at Arabelle. Pero nakunot ang noo ni Ash kasi alam niyang pinepeke lang ni Vivian ang ngiti nito."Tell me, what's wrong?" Tanong ni Ash."Wala naman." Pagdedeny ni Vivian."Matagal na rin tayong magkaibigan, Viv. Alam ko na kung nagsasabi ka ng totoo o hindi. And by now, I can say nagsisinungaling ka. Alam kong may problema, kaya ano yun?" Saad pa ni Ash.Napabuntong hininga si Vivian saka umupo sa kama niya."Gustong-gustoko siyang bumalik pero hindi ko naman inaasahan na mas maiinis ako sa kanya nung makita

Habang nag uusap pa sina Vivian at yung mommy ni Lance ay may tumawag kay Lance."Mommy, mauuna na kami ni love. Dumating na kasi si Deni, para ma meet niya na rin ang future wife ko." Paalam ni Lance."Sure, anak. Say hi to Deni for me." Saad naman ng mommy ni Lance.Nagpaalam na rin si Vivian at umalis na nga sila.Pumara ang sasakyan ni Lance sa isang boutique na hindi familiar kay Vivian.Deni's Boutique ang nakasulat sa business logo nila.Pumasok na nga sina Lance at Vivian.Sumalubong naman sa kanila ang isang magandang babae. Marahil ay staff dito."Sir Lance, nandito po si miss Deni, hinihintay kayo." Iginiya sila ng babae sa isang silid at bumungad sa kanila ang pigura ng lalaking nakatalikod.Napakunot ang noo ni Vivian. Nagtataka siya kung si Deni na ba iyan or ibang tao lang.Inilibot ni Vivian ang paningin sa loob ng kwarto at wala ng ibang tao run maliban sa lalaking nakatalikod at sila."Deni." Tawag ni Lance. Bigla namang humarap yung Deni at nagulat si Vivian ng maki