continuation....
Lia's POV:
I never once mentioned about that man wearing a groom's outfit but I just feel I had to earlier. But seriously, how did I developed this kind of feeling with my bestfriend?
Haeil Ethan Lee or Ethan for short is my childhood bestfriend, given the fact that our Moms are bestfriends too and we live next to each others' houses in the neighborhood so yun pati kami friends na rin. Nagkakasundo kami sa mga bagay bagay and we know each other too well. Hindi naman ako super introvert but aside from Kendra who became my bff since highschool, I had Ethan since our diaper days.
Speaking of him, dahil siya rin naman talaga ang topic natin, I like him because of so many reasons. Bunos na yung itsura niya na hindi naman maipagkakailang ang gwapo talaga, mana kay Auntie at Uncle. To make it short Ethan is a man every girl dreams to be with in our campus, from sports, talent, grades, leadership at given na yung pinanganak siya with golden spoon. But I like him more because he treats me like a Princess that even my elder brother can't do the same way.
"So nasaan na yung Prince charming mo? Ba't 'di natin kasamang kumain? Himala ahh!" Saad ni Kendra habang kumakain kami sa cafeteria ng school.
"Hey! Baka may makarinig sayo. Hayaan mo na yun, sabi niya may pupuntahan lang daw siya." I said.
"Girl ba't 'di mo pa aminin kay Ethan na gusto mo siya? Sige ka baka maunahan ka." Sabi niya sabay lagay ng ulam sa plate ko. Napalunok ako ng 'di oras di pa man ako nakakasubo.
"Sa tingin mo, magugustohan kaya niya ako? I am good for nothing." I said in dismay.
"Lia, who is good for nothing? You came from a wealthy family too. Maganda ka naman." She said.
"But he is beyond. I hardly can pass our subjects. I don't even have a single talent. I always am so dependent that can't do things independently even once. You think he will like me?" Hopeless kong tanong.
"Paano natin malalaman kung hindi mo susubokan? Girl third year college na tayo. Magkakakilala kayo since naka-ded* pa kayo sa Mommy niyo." Confident niyang pahayag.
"Wag mo akong igaya sayo na malakas ang loob." Sabi ko.
"Oh diba? I am happily in love and a girlfried." Pangiti niyang sabi na proud na proud. Eh ang lakas ng loob nitong umamin sa crush niya.
"Ayaw kong masira yung pagkakaibigan namin." Saad ko ng nakayuko, habang tinusok tusok ng tinidor ang ulam. Napaismid lang si Kendra sa pahayag ko.
-------
Ilang araw makalipas, iniisip ko parin kung sasabihin ko ba kay Ethan o hindi gaya ng suggestion ni Kendra. Sabay sabay kaming kumain ng pamilya ko habang yun parin yung iniisip ko. Natauhan ako mula sa kaiisip nang tumunog yung plato ko. My brother hit his fork on the surface of my plate.
"Hello? Back to Earth Lia Aerabelle." He said, napatingin ako sa kanya saka ko tinaas yung kilay ko.
"Hey! Don't do that, alam mong tumataas blood pressure ko pag tinataasan mo ako ng kilay." Inis niyang sabi. Hindi ko siya pinansin, instead kumain na lang ako.
"Son stop that." Sinita ni Dad si Kuya, hindi ko man alam kung may gagawin ito since naka focus ako sa food ko, but I know he is plotting something to annoy me too.
Lumabas ako ng bahay nang magtext sa akin si Ethan to meet him in the Subdivision's Mini Park. Habang naglalakad ako patungo doon iniisip ko parin kung sasabihin ko nga ba talaga sa kanya. Ilang taon ko na rin 'tong kinikimkim. Wala naman sigurong masama kung sasabihin ko. Hindi rin naman ako nag eexpect na he will like me in return. I just wanted to be honest. Minsan kasi pakiramdam ko ang obvious ko na. Huminga ako ng malalim.
"Sige Lia, sasabihin mo. Hindi naman importante yung pareho kayo ng maramdaman eh. Sasabihin mo lang baka sakali 'pag sinabi mo gagaan yung pakiramdam mo. Yung hindi mo na dadamdamin na may gusto kang sabihin sa kanya." Saad ko sa sarili bago pa makarating sa Park.
-----
"Here!" Saad ni Ethan sabay abot ng tin can sa akin. Nakaupo ako sa katabing swing kung saan siya nakaupo. Tinanggap ko ang can at sinuri kung ano ito at bago sa paningin ko. Hindi naman ito soda.
"OH! HEY!" Sabi ko in an intense tone nang ma realize na alcohol yung content ng tin can.
"Shhh!!" He uttered.
"Ethan kailan ka pa natutong uminom? Isasali mo pa ako sa kagaguhan mo?" Tanong ko sabay reklamo. Hindi niya ako pinansin, he gulped in one go yung kanina ay hawak niya na alcohol can same brand with the one I'm holding now.
"May problema ka ba?" Pag-aalala kong tanong. He nodded.
"Kind of." Sagot niya. "I'm confused." Dagdag pa niya. I sighed then-
"Ako rin." Saad ko in whisper.
"What?" Tanong niya.
"Huh? Ah wala." I said.
"Go on. You texted me that you have to say something to me." Nang sabihin niya yun binalot ako ng kaba.
"Uhmm--Ahh--Uhhhmm" I stuttered again. "Ikaw na lang mauna diba sabi mo may sasabihin ka rin." I said.
"No ladies first." Nasobrahan talaga siya sa pagka gentleman. "I'm waiting." Dagdag pa niya.
----
I breathe heavily before saying--
"I like you!"Sabi ko habang nakapikit na parang nahiwalay yung kaluluwa ko nang ilang segundo.
"You like me?" Tanong niya, I nodded. It went silent for a while but seconds after....
"Hahahahahaha" He's now laughing. napatingin ako sa kanya at napakunot noo ako. Teka ba't parang 'di ito tama?
Hindi na siya huminto sa kakatawa hanggang sa tumawa siya na kung iisipin ikakamatay na niya yung walang hinto niyang tawa. I was stunned by his behavior. Na glued yung butt ko sa kinauupoan ko. Is he insane? Deserve ko ba na makatanggap nang halakhak sa kanya after I seriously confessed? My blood pressure went up I guess, ramdam ko ang init ng aking pisngi.
continuation....Lia's POV:"HEY!" Natauhan ako nang dumampi yung dalawang kamay ni Ethan sa pisngi ko, hindi naman niya ako sinampal, he is like sandwhiching my face in between his palms. "I said go on." He added. No naghahallucinate lang pala ako kanina. However, my courage was gone, I can't tell him I like him. Maybe not now. "Lia, what is it that you wanted to tell me?" He seems impatient. No Lia, just tell him anything but not that thing."Uhmm--Ahh nothing special, I just want to say that Taehyun is so handsome, he is my new bias. He is diffinitely nailing his performance on stage with their latest comeback." Saad ko trying to say it straight without a hint that it isn't something I wanted to tell him."You mean you just wanted to tell me about your celebrity kpop idol crush?" He asked, I know it's bad to lie but I nodded."Since I told you what I wanted to say, how about you? You mentioned too
continue...Lia's POV:Umattend ako ng basketball match, kung saan kasali si Ethan it's just a match within the Campus' teams. Kendra and I both cheered since magka team si Ethan at ang boyfriend niya. Maliban sa amin marami ang dumalo at nakikinood. Maingay ang loob ng gymnasium since parehong magaling ang kapwa teams."Go Ethan... Wahhh Team Pol Sci fighting." "Babe Go!" "Team Med Dept for the win" "JB Go" "Anton Go" So on and so forth, iba iba yung cheer. It went wild for few minutes with heavy cheers and the close points.To cut it short Team Pol Sci wins which is our department."I'll go to F
continuation...Lia's POV:Hapon na at eto ako ngayon nakasakay sa kotse ni Ethan habang nag da-drive siya pauwi."Are you okay? May sakit ka ba kanina ka pa tahimik." Tanong niya na may halong pag-aalala."I'm fine." Simpleng sagot ko."How about we will have an icecream before going home?" Tanong niya. Hindi ako sumagot, I instead look outside the window of his car.-----We did stop by an ice cream shop. Tahimik lang akong kumakain ng in-order niya na paborito kong ice cream flavor, min
continuation...Author's POV:Nag-uusap sina Kendra at Fernan sa Park habang nag-aantay si Lia at Ethan sa kotse."Babe, she's my cousin." Saad ni Fernan."Someone took a photo of you and that girl na magkayakap tapos sasabihin mo cousin?" Si Kendra."Don't you trust me? Do you see me as a liar?" Si Fernan."I trust you pero paano ko 'to paniniwalaan. This ain't just once." Kendra said habang unti unti nang tumulo yung luha niya. Silence came between the two."Babe!" Nagsalita ulit s
continuation....Lia's POV:Days keep passing by, okay naman yung life so far. I also decided to keep my feelings for now instead of telling Ethan the way I planned before. Siguro mas maganda na yung ganito. I can't afford to loose his trust on me, I can't afford to loose our friendship.----Kumakain kami ng lunch sa cafeteria nang magsalita si Ethan. "Kendra can I ask you a favor?" Tanong nito kay Kendra, napatingin kami ni Kendra sa kanya."Sure, what is it?" Saad naman ni Kendra."I was included on the lists of students to attend the National
continuation......Lia's POV:It's been few days after Ethan went home from the said conference. Papunta na ako sa sasakyan ni Ethan nang mapansin ko si Hannah, that one of the pretty and intelligent girl in school. Kaharap niya si Ethan na nakasandal sa sasakyan nito. They're both happy chatting with each other. Malapit na ako sa kanilang dalawa but I saw her bidding goodbye to Ethan waving her hand a bit and left. I slowly approach him."Let's go!" He said sabay bukas ng pintuan ng sasakyan sa front seat, pumasok naman ako sa loob bago niya sinara ulit.He's currently driving nang maalala ko si Hannah."Hmmm how was the conference last week? Hindi nga pala kita natanong tungkol dun." I asked him since hindi ko naman natanong yung tungkol dun nang umuwi siya, that t
continuation....Author's POV:Sa kabilang banda. Hindi alam ni Lia at Kendra na nakatago si Gab sa kabilang side. He was about to show up upon noticing Lia crying earlier but stopped his self when Kendra appeared. Hindi niya alam pero nasasaktan siya nang makitang umiiyak si Lia."How come I made her suffer when I now feel hurt if I'll see her cry?" He uttered to himself. Lia I promise, I'll do my best for you from now on. Babawi ako." dagdag pa niya habang malungkot na tinitingnan ang dalawa.15 minutes before bago ina-announce ng Prof na walang klase. Since Ethan knew that they don't have classes, he decided not to go to their classroom. Bit-bit niya ang isang box ng chocolate na pinadala sa kanya ng kanyang ka-teammate sa basketball, sakto ring nakasalubong niya si Hannah."Hannah!" Bati niya dito."Ethan!" Bati rin nito sabay ngiti."By the way may nagpapabigay sayo." Ethan h
continuation.....Author's POV:On the other hand magkaharap na ngayon si Ethan at Hannah habang pababa pa si Lia papalapit sa kinaroroonan nila. Nagsimula ng mag-usap ang dalawa."Here!" Inabot ni Ethan ang boquet ng flowers."Oh! Thank you but what is this for?" Tanong ni Hannah na nakangiti, she can't explain her happiness receiving something from Ethan."Ah, it's from my friend. He asked me to give it to you." He said, Hannah's smile dropped pero bumawi siya ng ngiti a second after para hindi mahalata yung disappointment niya na hindi naman pala galing kay Ethan ang bulaklak.