Chapter 3

CHAPTER 3

Lia's POV:

"HEY!" Natauhan ako.

Naramdaman ko ang dalawang kamay ni Ethan na dumampi sa pisngi ko. Hindi naman niya ako sinampal. he was like sandwhiching my face in between his palms.

"I said go on." He added.

No! Nag-iimagine lang pala ako kanina. Hindi ko na mahanap yung lakas loob ko ngayon. I can no longer tell him I like him. Maybe not now.

"Lia, what is it that you want to tell me?" He seems impatient.

Kanina pa kasi akong hindi umimik. No Lia, just tell him anything but not that thing. 

"Uhhhmmmm.... sa tingin mo magboboyfriend na kaya ako." Saad ko.

Napalunok ako sa sinabi ko. I tried saying it straight without a hint that it is not something that I wanted to say. Tiningnan niya ako nang nakakunot noo at nakataas ang kilay.

"You mean you just wanted to tell me na gusto mo ng magka-boyfriend?" He asked.

Parang hindi siya makapaniwala sa sinabi ko. I know it's bad to lie but I have to. 

"Well, tanong lang naman.” Saad ko.

“Since I told you what I wanted to say, how about you? You mentioned too you have something to tell me." Saad ko waiting for his response. 

"Wala ang pangit mo." Agad niyang sabi.

Nasaktan ako doon sa sinabi niya. Napanguso ako at nagpipigil sa luha kong papatak na sana pero nagulat ako ng bigla niyang kinuha sa kamay ko yung hawak kong canned alcohol. He instead, open the can at inubos ang laman nito.

"Let's go home it's getting cold in here." Saad niya.

I nodded sabay tayo and took few steps but then I feel a warm cloth wrapping around my shoulder. Ethan put his jacket on my shoulder.

"Ba't ka ba naka off shoulder? Hating gabi na at maginaw. Isa pa yung palda mo napansin ko masyadong maikli. Hindi ako magtataka kung magkakatrangkaso ka sa ginaw niyan." Sermon niya sa akin.

It took me 30 min. to choose what to wear kahit yung lakad ko sa loob lang ng subdivision tapos 'di rin naman pala niya ma-a-appreciate. Minsan na nga lang akong mag-ayos.

*****

Malapit na kami sa bahay. Natablan na si Ethan ng alcohol. Hindi naman siya madaldal o kung ano-ano na ang sinasabi but he is so quite at ina-alalayan ko na kasi ang lamya na niyang maglakad. 

"Ba't ka kasi nag-iinom ni hindi mo naman pala kaya yung epekto ng alak. Hindi mo ba iniisip ang sarili mo? Akala ko ba ang talino mo?" Tanong ko na may halong reklamo na rin.

Sa akin na kasi siya kumukuha ng lakas para makalakad. Sa tangka dba naman niya at sa tikas ng pangangatawan, hindi ko alam kung kakayanin ko pa hanggang sa tapat ng gate ng bahay nila.

"Lia can you stop, you are being noisy. What does drinking have to do with my IQ. your Dad and my Dad were both intelligent, you think they don't drink? Alcohols are not only for dumb person." He said.

Huminga na lang ako ng malalim.

"You are dumb but you don't drink alcohol." Dagdag niya na ikinakainis ko.

"Umuwi kang mag-isa." Saad ko sabay bitaw sa kanya.

Nauna na akong maglakad pero wala namang sumunod sa akin. Napatingin ako sa likuran ko. I breathe heavily saka ako bumalik sa kinaroroonan ni Ethan.

"Hey! tumayo ka diyan." Utos ko sa kanya.

Nakaupo kasi siya sa gilid ng kalsada. Tutulongan ko sana siyang tumayo but he pulled my wrist kaya napaluhod yung isa kong tuhod sa ground, we're now facing each other's faces.

"What will you do if someone will tell you he likes you?" Tanong niya sa akin.

Hinihintay talaga niya yung sagot ko.

"Wala namang magkakagusto sa akin, kaya halika na." Tatayo na sana ako pero pinigilan niya ako.

"I hope I have the courage to tell someone I like her. Lia it's bothering me." Saad niya.

I avoided his stares. Nasasaktan ako sa sinabi niya. He's hurt because he can't tell someone he likes her. Eh, ganoon din ako sa kanya.

"I like someone too but I can't tell him yet. Patas lang tayo." I tapped his back gently.

"Tara na late na masyado.” Dagdag ko pa.

Inalalayan ko siyang makatayo.

*****

"Hey! Ethan, malapit na tayo sa bahay. Umayos ka! Hating gabi na, hindi kita pwedeng ihatid hanggang sa loob ng bahay niyo." Saad ko.

 Kahit naman welcome kami in both of our home, hindi parin maganda sa ganitong oras. Conservative type yung kapwa pamilya namin. Sa daan ako naka focus so we won't trip down. Kamuntikan ko ng mabitawan si Ethan mula sa kakasuporta ko sa kanya.

"Hmmm" Nagulat ako sa boses.

Inangat ko ng konti yung ulo ko. Mas ikinagulat ko ang dalawang tao sa harapan naming.

"Kuya Lio, Kuya Edward!" Saad ko.

 Si Kuya Lio ay nasatapat ng gate ng bahay naming at si Kuya Edward ay nasa tapat ng gate ng bahay nila Ethan. 

"Anong nangyari diyan?" Tanong ni Kuya Edward.

Napako yung tingin niya sa amin ni Ethan.

"Woah! is he drank?" Tanong ng Kuya ko. 

"A little?" Patanong kong sambit.

Ngumiti si Kuya Edward habang nhumakbang palapit sa amin ni Ethan. 

"2 cans of alcohol isn't that little Lia." Saad niya.

He took his brother from me. Nakaakbay na si Ethan sa balikat niya. 

"How did you know he drank two cans?" I asked. 

"I lost 2 cans in my fridge. Haisshh this kid." Kuya Edward said.

He then went inside with Ethan after he bid goodbye with me and my brother. Pagkapasok nila, nakatingin sa akin si Kuya Lio na parang may ipinahihiwatig. 

"Namumula ata yung pisngi natin? Tsaka kapatid, paalala lang hindi maganda sa babae ang gumagala ng hating gabi kasama ang lalaki lalo na at nakainom." Sabi niya, tinaasan ko siya ng kilay.

"But I let it slide for now since he is Ethan. HAHAHA!" He said sabay tawa. 

"Ewan ko sayo." Saad ko.

Inirapan ko siya at nauna na akong pumasok sa loob ng bahay. Hindi talaga kami magkakasundo ng Kuya ko.