● Yazmin
"NANDITO na pala sila..." anunsyo ni Mrs. Montemayor. Dumapo ang aking tingin sa dalawang lalaking papalapit sa akin. Both of them are looking stern and intimidating. Kasing tangkad lang ang dalawa. Hindi pa siguro dumating ang lalaking sinasabi nila. "Good evening," bati noong lalaking nauna. "This is him, Elias?" gulat na sabi ni Dad. Umiling si Mr. Montemayor. "This is my eldest son, Evan. And this is Evron, the one I told you about." I frowned a bit. So meaning, hindi pa dumating ang mapapangasawa ko? Kailan ba siya darating? "Hija," it was Mrs. Montemayor at tumayo na patungo sa akin. "Come here," Napatayo na rin ako. My eyes drifted to the man and he nodded shortly at me before sitting on the seat beside Mrs. Montemayor's. Umawang ang aking labi nang pinaharap ako ni Mrs. Montemayor sa isa niyang anak na kalmadong nakatingin sa akin. "Anak, she's the girl..." natutuwa niyang sabi. I heard Darcy dramatically gasped. Agad siyang sinita ni Daddy. Hindi napawi ang aking tingin sa matangkad na lalaking kaharap ko ngayon. "Uh, Ma'am... He is the man I'm meeting?" paninigurado ko. Tumango siya. "You can both talk over there privately. If you like him even a bit, hija. We will register your marriage," Umawang ang aking labi. Kumakalabog ang aking puso. Nasa momentum na ako ngunit wala akong masabi. I cleared my throat briefly. He is not speaking at all. I motioned the separated two-seater table beside the railings. Mabuti naman at naka-coat ako dahil maginaw na ang parteng iyon dahil sa may balkonahe na. "We should..." I trailed off and started walking out towards the table. Hindi ako umupo at bumaling lamang sa kanya na huminto na rin. Nakatitig ako sa lalaking nasa aking harapan. How can this man be dumb? He is well-made! I mean well-toned body, handsome, thick brows. My skin is lighter than his. How can he be a dummy when he is looking perfectly fine. Nakahoodies siya na kulay dark brown at white pajama pants. Inabot niya sa akin ang kanyang kamay. "You're Yazmin?" Tumango ako at binigay ang kamay sa kanya. "You are?" "Evron," I nodded shortly. I am not convinced that he is a dummy until he started pouting at me. "You want to sit?" Umiling siya kaya tumango ulit ako at humakbang palikod hanggang naramdaman ko ang railing sa likod ko. Nananatili ang kanyang mga mata sa akin. "You can speak freely to me," marahan kong sabi. "I want to marry you." Namilog ang mata ko sa narinig. Hindi ko iyon inaasahan na sasabihin niya. I mean he is a dummy, right? So he must not be that serious about this arrangement. "Really? Do you know what that means?" kunot noo kong tanong. "My family wants me to marry you so your family business could help mine. I'm sure your family is rich and doesn't need help from ours," Dahan dahan siyang ngumiti at marahan akong hinila papalapit sa kanya. He pursed his plum lips. Kung ibang lalaki pa ito, naitulak ko na pero hindi ko magawa sa kanya. I feel so ease with him and something inside me wants to take the risk. "I'll be your husband. I'll take care of you for eternity." inosente niyang sabi. "Talaga?" I asked in amusement. He smiled warmly and tilted his head a bit to the right. "I like you, Yazmin." The jump of my heart made me chuckle. "Already?" He nodded fast. Napahalakhak ako at umiiling. "There's more beautiful girls around here, Evron. You can chose any of them," "Ikaw ang gusto ko." agap niya. How that reply made me giggle inwardly is a confusing matter. I don't know how he did it or what's wrong with me but I got butterflies upon hearing this dummy's words. "Are you sure you're a dummy?" Nagulat ako nang bigla niya akong niyakap ng mahigpit. Pumasa-ere ang kamay ko. He renewed the hug and crouched more. "Evron..." I called. Umangat ang tingin niya sa akin. He gave me that puppy look that almost made me gone nosebleed. "You don't want to marry me?" Oh God. Is he really a dummy? He is so hot and handsome for God's sake! But his actions says that he is one clingy childish man. Nagbuntonghininga ako at ngumuso ng bahagya. Marry him? It kinda feels like I am adopting a cute child. "Fine," I mumbled. Lumapad ang ngiti niya. "Will you marry me?" Humalakhak ako. My heart just melted by this grown-up kid. "Yes," Niyakap niya ulit ako ng mahigpit. I didn't expect our first encounter would be this warm. Umangat ang aking kamay sa kanyang likod. His body totally covered me from the restaurant view. "You're small..." he muttered softly. Hindi ko maalala kung kailan ko huling naramdaman ang mainit na yakap. Other than Tatay and Nanay, Evron's warm. Nakita ko ang tingin nila sa amin mula roon sa loob. Ngumuso ako nang uminit ang aking pisngi at unti unting bumitaw kay Evron. He stared at me confused, not wanting to break the hug but I nudge my head to our family over there. "Let's go..." mahina kong sabi. Nauna akong naglakad pabalik sa aming lamesa. Evron followed me closely. The main courses are already served in our table. Now I'm getting hungry. Hindi ko naubos ang pagkain kaninang tanghali, chicken lang ang kinain ko kaya siguro kumakatok na ang aking tiyan. ◇◇◇◇◇ ●To be continue● YazminWALA akong mukhang maiharap sa kanya kaya nakasubsob lang ang aking mukha sa kanyang dibdib. It was a quick kiss. A single planted kiss unto mine. But still! Unang halik ko iyon.Tumikhim ako, sinubukan pakalmahin ang nagtatakbuhan na pulso. Hindi ko magawang tumingin sa kanyang mga mata."I-Inaantok na ako..." tanging lumabas sa aking bibig.Walang pasubali akong naunang naglakad paalis at paakyat sa aming kwarto. Nakasunod naman siya sa akin at lalong tumatagal ang katahimikan, mas minabuti ko ang kumalma. I laid down on my side of bed and on my peripheral view, I saw him doing the same. Umiilaw ang aking cellphone sa may lampshade kaya naudlot ang aking paghiga.Our lights are off except for the lampshade on both sides.Umusog si Evron sa aking tabi habang napasandal naman ako sa headboard. Trish is calling me kanina pa at notification naman ng text ang dumating ngayon.Trish: Kailan ka pa nagsinungalang na taken ka na?!Imbes na tugunan siya, naramdaman ko ang paghiga ni
● YazminWHEN I arrived at the unit, silence covered my body cold.Dumiretso ako sa kusina upang maayos ang pagkain. I transferred the dishes in a plate before walking my way to our room with a fast beating heart.Evron was sitting at the edge of our bed with his green hoodies over his head. Nakasandal siya sa headboard, nakatuko ang mga tuhod niya at malayong nakaparte habang nasa ibabaw ng kneecap niya ang mga kamay.His right hand is holding his phone and it is lit. Tanging lampshade lang ang nakailaw sa kwarto. He looked worn out and he was shutting his eyes.Napakagat ako ng labi nang mabasa na sa aking pangalan nakabukas ang messaging niya.Was he waiting for me? My text?Umupo ako ng marahan sa kanyang tabi at doon bumukas ang mga mata niya. Agad 'yun dumapo sa akin. Shock and relief is evident on his face. I smiled at him."Have you eaten yet?" marahan kong tanong.Wala akong sagot na natanggap sa kanya. He's like a stray wounded pet right now. Umupo ako ng maayos sa aming kam
● YazminI FELT so satisfied looking at my own office. Very clean and everything seems complimenting each other. I added fake plants in a small pot instead of fresh ones para hindi ako mahihirapan sa pagdidilig nito. Nilagay namin sa mga box ng shelf ang iba.Decorating it randomly."Uuwi ka na, Ma'am?" si Jeff nang paandarin nito ang sasakyan."Hindi pa. Sa BGC tayo. American Grill Restaurant, I have a meeting with someone," tugon ko."Okay po, Ma'am. Nagtatanong kasi si Sir Evron kung nasaan ka na po," aniya. "Hindi ko pa natugunan si Sir."Napaangat ang aking tingin sa kanya. Napatingin ako sa kanya doon sa rear mirror bago tumakbo ang sasakyan. Biglang bumilis ang tibok ng aking puso nang naaalala ang taong naghihintay sa akin sa bahay."Uh, can I have his number, Jeff?" mahina kong banggit."Opo, Ma'am," aniya at hininto ang saglit ang sasakyan. "Ito po,"I copied Evron's number and added it on my contact list. Kinagat ko ang aking pang-ibabang labi habang nakatingin sa pangalan
● YazminTWO long couches are moved into my office. The long TV table is added too to the wall I wanted it to be placed. May nahanap ako na framed wall paintings kaya lang online at isang linggo pa ang lilipas bago dumating.Nagpasya nalang akong mamili sa mall at doon nalang din kumain. I brought beautiful minimal framed paintings. Different sizes and one much bigger picture for the wall behind my table. Natagalan naman ako dahil nakakita ako ng mga magagandang libro. Sa huli, nakabili ako.Pagbalik ko sa opisina, nandoon na silang apat. Pasado alas dos na."I'm sorry, kanina pa kayo?" paumahin ko bago bumaling kay Jeff na dinadala ang pinamili ko. "Dito lang sa loob, Jeff.""Bago pa lang, Yazmin," si Marlon at tinulungan si Jeff sa binubuhat."Uh, I brought coffee."Nilapag ko sa lamesa ang meryenda para sa lahat. Cold coffee and donuts. Umalis na si Jeff at ang pagtutuloy ng pag-aayos ng opisina ang siyang pinagkaabalahan namin.I received Trish's text in the middle of the office r
● YazminNADAANAN namin ang opisina ng iba't ibang team. Daddy wants me to introduced to everyone but I insist on looking at my office first.Medyo malayo sa elevator ang aking opisina. We went inside a solid walled office. Diretso ang tingin mula sa pintuan patungo sa aking table. It even got my name on the front, imprinted on the glass with a bold 'VICE PRESIDENT' written with it."Do you like it? Papaakyatin ko ang team na tutulong sa pag-disenyo mo rito. I only made them change the shelves into the same ones you have in your room," aniya.Pinasadahan ko ng tingin ang opisina. Hindi gaanong kalakihan pero hindi naman maliit. Sakto lang ang espasyo. Ngumiti ako nang bumaling kay Daddy."This is fine," sabi ko."Good. So, I'll leave you, hija. Ipapatawag ko na kay Tess ang tauhan."Tumango naman ako. Umalis na siya at ginawa ko ang oportunidad na iyon para maglibot sa aking opisina. My eyes locked unto the glassy name plate on my table. It's really real, huh?May desktop na rin ang a
● Yazmin"EVRON, I'll get going now," paalam ko.Tumango siya habang nakatingin lang sa pinggan niya. Mas mauna siyang nagising sa akin at naghanda siya ng agahan. But I need to be early on my first day of work that's why I didn't bother eating breakfast.For the past two days, all I did was get familiarized with the general overview of Kortez Corporation and its components. Just then, our driver drove me to work."Good morning, Miss Kortez..." bati ng sekretarya ni Daddy.Ngumiti ako. "Good morning, Tess.""Architect is inside the office po. I'm given orders that you can go in immediately.""Thanks,"Diretso ang aking lakad sa opisina ni Daddy, pagdating sa pintuan ay itinulak ito.Because Dad remarried I seldom went here for two main reasons: I don't want to mingle with Dad stepdaughter and second, I don't want to meet his second wife.Pero ngayon na nandito ako magtatrabaho, nilagay ko na sa isip ko na magiging madalas ang pagtatagpo namin. I mentally prepared myself for another st