“Oh Hi.” Blangko kong sabi.
“Oy huwag ka naman ganiyan. Nakakatakot na yang paraan ng pananalita mo eh.” Tinaasan ko siya ng kilay pero saglit lang. Inayos ko sa pagkakakarga kay Kieffer at muli silang hinarap.
“Well nice to meet you again.” Napatingin ako kay Angelo na lalaking lalaki na manamit at ang tindig niya.
“Change of heart huh?” parang gulat pang napatingin sa akin si Angelo.
“Ah y-yeah. Keisha kausapin mo naman kami gaya ng dati.” Diretso ko siyang tiningnan sa mga mata pero hindi siya nakatagal sa mga titig ko at kusa ng kumalas.
“For what reason?”
“Keisha naman.” Si Lalaine.
“I’m busy. See you around.” Aalis na sana ako ng hawakan ako ni Diane sa braso.
“Ah pasensya na. Anak mo? Kanino? Huwag mo sanang masamain yung tano
“Edi magsimula ka ng magdasal dahil malapit ka ng bumagsak.” Walang emosyon kong sabi sa kaniya. Tumawa naman siya ulit.“Hahahaha at sinong makakapagpabagsak sa akin? Ikaw na empleyado lang din dito hahahaha. Alam mo bang kaya kitang patanggalin dito?” nagkibit balikat lang ako. Hindi mo kilala ang kinakalaban mo Florence, kapag nalaman mo kung sino na ako ngayon baka magwala ka. Nginisian ko lang siya.“You will know soon.”“Mommy I’m hungry let’s go.” Singit naman ng anak ko. Napatingin naman si Florence kay Kieffer at kunot noo niya itong tinitigan.“Anak mo?” tanong niya.“So? Let’s go baby.”“Malandi ka ngang tunay, akalain mong may anak ka na agad.”“Pakialamera ka ngang tunay, akalain mong pati anak ko ay pinansin mo pa.”
Hanggang sa hindi ko na namalayang nakatulog na pala ako sa sofa.Pagkagising ko ng umaga ay hinanap ko kaagad siya pero wala talaga akong nakita. Hinintay ko rin siya sa office pero wala na talaga.Dumaan na rin ang isang linggo pero wala na akong balita sa kaniya ganun na rin ang mga kaibigan niya. Marami rin ang nagtaka sa biglaang pagkawala ni Keisha. Simula ng mawala siya ay mas lalong uminit ang ulo ko kung sino sino na rin ang nasisigawan ko. Tulad na lang ng nangyayari ngayon.“Ayusin mo nga ang trabaho mo!! Puro ka na lang mali, wala ka na lang bang magawang tama!!!!”“P-Pasensya na po Sir.”“Pasensya?! Gawin mo ng maayos. Umalis ka na sa harap ko, ngayon din!!” malakas kong sigaw sa kaniya at lumabas na rin siya. Napahilamos na lang ako sa mukha ko at pabagsak kong ibinaba ang hawak kong folder.Pinagmasdan ko ang tanawin sa bi
KYLER POV“Nak alam na ba ng mommy mo?” tanong ko sa kaniya habang inaayos ang mga laruan niya sa sofa. “Ang alin po Daddy?” tanong niya habang sa mga laruan pa rin ang focus niya. “That I’m visiting you in Baler.”“Ani.” Pati Korean language alam. Sino ba nagtuturo sa kaniya ng ganiyan?“Let’s play Daddy.” Nilapitan ko naman siya at nailabas niya na mga laruan niya. “Lego?” yun kasi ang dala niyang laruan ngayon.“Hmmm.” Saad niya habang nagsisimula ng magbuo ng kung ano man yun. “Sure.” Nanguha na rin ako ng mga lego niya saka nagsimula na rin akong magbuo. Hindi na muna ako nagtrabaho dahil hindi ko alam kung kelan nanaman idadala sa akin ni Keisha ang bata. Habang naglalaro kaming dalawa ay biglang bumukas an
“Did you enjoy here?”“Off course mom. I enjoy with Dad.”“Good to hear that.” saad ko. KYLER POVNakatitig ako sa kanilang dalawa habang nasa likod ako ni Keisha.“So let’s go home?” aya niya sa anak namin. Ni hindi man lang niya ako pansinin ni kausapin. Hindi ko alam kung bakit ganun? Hindi ba dapat ako yung galit dahil sa ginawa niya sa akin. Iniwan niya ako kasama ng pera ni mommy pero binalewala ko iyun dahil mahal kita. Ano bang nagawa ko para iwan mo ako at ipagpalit?Bumalik kang mahirap ng basahin. I miss you Keisha, please come back. Tumingin ako sa taas para pigilan ang mga luhang nagbabadyang tumakas sa mga mata ko. “Can we have a dinner?” rinig kong sambit ni Kieffer. “Sure baby.”“With Daddy.”
“I’m sorry about that.”“It’s your responsibility to take good care of him pero anong nangyari? Nawala lang saglit yung paningin mo sa bata hindi mo na alam yung nangyari. Huwag niyo akong susubukan. Kaya kong maging criminal kapag anak ko na ang usapan.” Tinalikuran niya ako saka sila umalis ni Kieffer. Naiwan naman akong walang masabi. Nakakatakot na ang bawat mga sinasabi niya. Alam kong hindi mo kaya pero bakit kung makapagsalita ka kayang kaya mo lang?Pumasok ako sa kotse ko at inis kong hinampas hampas ang manubela. Ang hirap mong basahin! Ang hirap mong intindihin! Ni walang kaemoemosyon ang mukha mo. May kaunti mang emosyon sa mga mata mo ay hindi pa rin sapat para mabasa ko. Inis akong umuwi sa bahay at naabutan kong nakaupo si Clarrisa sa sofa. “What are you doing here?” walang gana kong tanong sa kaniya saka nagdirediretso sa kusina para uminom, sumun
“Lahat ba ng mga documents na kailangan ko ay nandito na?” tanong ko sa kaniya.“Yes ma’am.” binuklat ko naman ang mga iyun at tama naman ang nakuha niya. Isinarado ko na iyun saka humarap sa kanila at lahat sila ay nakatingin sa akin sa nagtatakang mukha.“What?” blangko kong tanong sa kanila.“Oh Hi everyone. I’m sorry, this woman is my boss Keisha mae kung hindi niyo pa kilala.” Pakilala sa akin ni Trisha. Lahat naman sila ay gulat at lalong lalo na si Florence na kahit hindi ko tingnan ay alam ko na.“Hell no.” Bulong niyang sabi pero sapat pa rin para marinig ko. Nakangiti ko siyang hinarap.“Now you can leave. Sinusundo ka na ni kamatayan.” Ngingisi ngisi kong sabi sa kaniya at nanlalaking mata niya naman akong tinitigan. Napataas naman ang kilay ko dahil hindi siya sumagot.“Trisha.”&ldquo
KYLER POVHindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko sa mga naririnig ko sa kaniya ngayon. Pinunasan niya ang mga luha niya saka seryoso akong tiningnan sa mata. Yan nanaman ang blangko niyang tingin, walang pakialam na tingin.“Iniwan kita ng dahil sayo. Oo mahal kita pero hindi ko kayang magbulag bulagan. Noong gabing yun, nagpunta akong mall para bumili sana ng mga ingredients dahil gusto kong gumawa ng mango graham. Ng pauwi na ako nakita kita, nakita ko yung kotse mo kaya sinundan kita. May tiwala ako sayo noon pero gusto lang kitang makita kaya sinundan kita pero hindi ko inaasahan yung mga sumunod na nangyari. Kasama mo noon si Clarrisa na bumaba sa kotse mo. Dahil nacurious ako sa inyo sinundan ko kayo at dun ko nalaman lahat, dun ko narinig lahat! Hindi kita iniwan ng walang dahilan. Hindi ba dapat mas masaya ka na noon dahil ako na ang kusang umalis sa buhay mo?”Hindi ko na magalaw a
KEISHA POV Bagsak ang katawan ko pag-uwi ko. Nakakapagod makipag-argue kay Kyler.“Oh you’re here mom?” tinanguan ko lang si Kieffer na natahimik na nanunuod sa sala.“Are you okay?” inosente niyang tanong sa akin. Nginitian ko siya saka ako umupo sa tabi niya.“Of course baby. Kahit gaano kapagod si Mommy basta nakikita lang kita, nawawala yung pagod ko.” Nangiti naman siya sa narinig.“Nagsnack ka na ba?” pag-iiba ko sa usapan.“Hmmm I’m done Mommy, how about you po?”“Busog pa ako baby eh.” Busog sa mga salita ng Daddy mo. Ang gulo gulo ng buhay namin. Hindi ko alam kung maaayos pa ba namin lahat kahit kaibigan na lang o kahit para sayo na lang. Dahil darating yung araw na lalaki ka rin at unti unting mauunawaan ang lahat. Isinandal ko