Vera Mabilis akong humiwalay kay Sean, nang pagkaalala ko na nasa labas lang si Victor. Maari kaming maabutan dito sa kitchen. Uminit ang pisngi ko nang maisip pinapayagan ko lang si Sean na halikan ako at tumutugon ako sa kaniya. My God, katatapos ko lang sa heartache pero ito ako unti-unti ng natunaw ni Sean, unting nahuhulog kay Sean. Hindi lang ako umiiwas, gusto ko kapag yakap niya at halik niya wala akong kakayahan tumanggi kay Sean. Possible ba na dati ko na talaga siyang gusto ngunit nag-stick lang ako sa idea-ang na mahal ko si Noel, nasa isip ko si Noel ang mahal ko dahil nga crush na crush ko ito simula pa noong junior high school pa kami pangarap ko na siyang maging boyfriend. Arghh nasapo ko ang mukha ko. Nang maisip ang nangyari sa hotel. Bigla ko iyon ngayon naalala. Ako nga talaga ang nang-akit kay Sean kaya inangkin niya ako. “Please take me, Sean,” yumakap ako sa batok niya narinig ko napamura si Sean. “Mahal ayaw kong samantalahin dahil lasing na lasing ka
Vera "Lilipat na ako sa upuan," saad ko dahil nasa magkabilang hita ko na ang palad ni Sean, nakakiliti ang paktay baba paghaplos niya sa hita ko. Hindi ako makahinga ng maayos kapag umaakyat sa hita ko malapit na talaga sa singit ko ang daliri nito. "Kararating ko lang," bulong niya sa may tainga ko padampi n'yang hinalikan ang panga ko. "B-baka dumating sina mama," dahilan ko lang ngunit gabi pa uuwi sina mama iyon ang paalam nila sa akin. "After this, I miss you," anas niya at sinapo na ang magkabila kong pisngi pagkatapos lumapit mukha niya sa akin, alam ko na ang sunod na mangyayari. Hahalikan ako ni Sean at hindi nga ako nagkamali ng aking akala. Ang pakiusap ko na bitiwan niya hindi nangyari dahil inangkin niya ang labi ko. Mapusok at puno iyon ng pananabik. Ewan ko ba sa aking sarili. Tinugon ko ang halik niya kaya naging malalim. “Ate Vera,” Mabilis akong lumipat sa sofa hindi makatingin ng diretso sa kapatid ko dahil nanunukso ang mata nito. Mabuti na lang hind
Vera “Hindi nga lang po ako pakakasal kay Sean. Ma, hindi ganun kadali ang gusto ni, Sean. Ano ‘yun magpapakasal lang kami dahil lang magdamag kaming magkasama kagabi? Tila ba isang novela o drama lang sa pelikula? Hindi po Mama, dahil walang ganun sa totoong buhay. Kahit po sabihin pa ninyo na mahal ako ni Sean, ayaw ko pa rin po," Bumuntonghininga si mama dahil sa aking sinabi para bang dismayado siya sa 'kin. “Okay pag-isipan mo muna, anak,” sagot ni mama talagang ayaw n'yang sumuko. May papalapit na yabag sa likuran namin ni mama kaya pareho kaming napalingon. Napalunok ako ng dumating na si Sean. Parang may kumirot sa dibdib ko ng makita ko sa mata niya, malungkot si Sean kahit ngumiti siya sa mama ko. Paanong hindi malungkot narinig yata ang sinabi mo. Matagal ka ng mahal ni Sean, masakit sa kaniya paulit-ulit mo siyang tanggihan. Sermon ko sa aking sarili. Napayuko ako. Alam ko pinanonood ako ni mama. Naulinigan ko malalim niyang paghugot ng hangin sa kaniyang dibdi
Vera Napairap ako ng makarating kami sa parking lot at itinuro niya kung nasaan ang kotse niya. Ibang kotse ulit ang dala ni Sean. Hindi ito ang kotse na lagi niyang dala sa ‘min ng minsan nagpunta siya sa boutique. “Bakit pala naroon ka kagabi sa bar na pinuntahan ko? H'wag mong sabihin na lagi kang naroon?” “Niyaya lang ako ng isa kong kaibigan na pumunta kami roon dahil mayroon pinopormahan na babaeng bartender. Tumanggi pa ako dahil tamad na akong pumunta sa gano'n lugar. Kung hindi ako napilitan. Hindi sana kita kasama kagabi at ngayon.” Guwapo, mayaman matang laging pilyo kung tumingin sa akin akala mo hindi nag seryoso sa buhay. ‘yun pala CEO ng La Torre Tower ang kapitbahay ko. “Vera, seryoso ako sa sinabi ko na pakakasalan kita sana pag-iisipan mo. Hindi kita mamadaliin na mahalin ako. Please? Pag-isipan mo,” Natahimik ako hindi nakasagot. Tahimik naman na binuksan ni Sean ang pinto. Pinauna niya akong pumasok sa loob ng shotgun seat bago siya umikot sa driver se
Vera “Bakit kasi gusto mo pala pumasok kanina hindi mo pa ginawa,” salubong ang kilay ni Sean hinaplos ang nasaktan kong noo. “Masakit ‘to?” tanong pa niya pagkatapos magaan hinalikan. Napanguso ako ng maalala ko noong bata ako ganito sina mama, kapag tumama ang noo ko sa kung saan dahil sa hindi ko pag-iingat. Tatanungin nila ako kung saan ang masakit. Pagkaturo ko sa noo ko, hahalikan nila 'yun ako naman dahil bata. Masayang nakangiti at sasabihin na okay na nawala na ang sakit. Bakit ngayon ko lang nakita ang mabuting katangian ni Sean. Bakit hindi na lang siya ang minahal ko para hindi ako maloko at masaktan. Lahat ginawa ko para magustuhan at mahalin ni Noel, ngunit pinalitan niya lang ng panloloko. Dahil ba mahal ko siya noon pa kaya sinamantala niya? Ang sakit lang dahil bestfriend ko pa rin talaga ang mahal niya kahit ilang babae pa ang makarelasyon niya. “Hey, bakit gan'yan ka makatingin, mahal?” nag-aalala si Sean. Umiling ako at tipid na ngumiti. “Wala naman,” t
Vera“A-alam n-nila m-mama?” nanlalaki ang aking mata tumingin kay Sean. Hindi ko lang matagalan tumitig sa kaniya dahil na-di-distract ako sa hubad n'yang katawan. Mabuti nga may takip ang ibaba niya duda pa ako roon baka wala siyang saplot sa ibaba dahil ako ramdam ko wala rin akong saplot.Uminit ang mukha ko ng maisip kung paano ko ibinigay ang aking sarili sa kaniya. Naging wild ba ako kagabi.He softly chuckled.Salubong ang kilay tumingin ako sa kaniya dahil bigla lang tumawa. Hindi na nga ako makatingin ng deretso sa kaniya dahil sa nangyari kagabi. Pero itong si Sean, walang pakialam. Abusado talaga.“Gusto mo bang malaman paano mo pinigtas ang pagtitimpi ko kagabi, mahal? Sinamantala mo ako kagabi hirap mong tanggihan.”“Kapal mo. Baka ikaw ang may gusto. Mapagsamantala sa akin alam mo lasing na lasing ako ikaw ang nasa may matinonh isip pero sinamantala mo.”“Correction, mahal ko. Kulang na nga lang lagyan kita ng kadena para hindi malikot 'yang kamay mo. Gustong-gusto mo a