I Was Forced To Marry My Enemy のすべてのチャプター: チャプター 1 - チャプター 10

Jean Nang pulutin ko ang basag na basag kong cellphone. Napasinghap ako at umaasa na sana gumana pa ito. Hindi ko mapigilan bumagsak na pala ang aking luha sa pisngi ko habang hawak ang phone ko. Narinig ko pa ang pag ‘tsk’ ni Kaizer. Ngunit hindi ako nag-abalang mag-angat ng tingin sa kaniya. Abot langit ang galit ko sa kaniya sa mga oras na ito. Simula ng binili ng papa ko ang phone ko. Iningatan kong hindi masira. “Boyfriend mo ba iyon?” may galit ang boses ni Kaizer ng banggitin ang boyfriend ko. Hindi ako sumagot. Sa phone ko ang atensyon ko dahil matagal ko na itong gamit sobrang ingat ko rito sisirain lang ni Kaizer. “Hihingi ng tulong sa boyfriend, huh? Nagsasayang ka lang ng lakas. Wala kang mahihingian ng tulong, ang mama mo lang ang makatutulong sa ‘yo. Kapag hindi siya nagpakita sa ‘kin. Ikaw ang aani ng galit ko.” “Kapag nakakita ako ng pagkakataon. I swear tatakas ako at ikaw ang makukulong sa mali mong paratang. Oo boyfriend ko siya at mahal na mahal ko—” “

Jean Natapos ang kasal na wala akong maunawaan. Kung hindi pa ako niyakap ni Kaizer at tumawa ang judge. Hindi ako magigising sa tila panaginip na ito. Tapos na pala at hahalikan na ako ni Kaizer. Napalunok ako ng matiim akong tinititigan ni Kaizer. Ang plastic talaga nito. Masaya kapag kausap si Judge. Pero kapag kami lang akala mo katapusan na ng mundo laging galit sa 'kin. May witness pa pala kami si manang at driver ni Kaizer. Dinala kami ni Kaizer sa office nito. Namangha rin ako sa elegante n'yang office. Sa bahay lang nila pero ang laki ng office niya. Bumulong si Kaizer. “Ngumiti ka naman kahit pilit lang. Nakalimutan mo ang sinabi ko sa harapan ng ibang tao normal tayong mag-asawa.” “Ehem!” tumikhim si judge. Ngumiti si Kaizer. Hinaplos ang pisngi ko. “Mahiyain talaga Ninong ang asawa ko pagpasensyahan n'yo na po. Gan'yan talaga si Ninong Norman, masanay ka na." Napunta ang tingin ko sa Manang Rosa nakangiti nanonood sa ‘min. Tipid akong ngumiti rito. Unti-unt

Jean “Hayaan mo na ako rito. Baklt ka pa nagmamalaskit masama naman ang ugali mo. Oh, baka naman unti ng lumalambot ang puso ng matayog na Kaizer sa asawa niya. Akala ko pa naman matigas ka—” “Dammit ‘wag kang mag-ilusyon. Never na mangyayari ‘yan dahil ang pamilya mo ay isang kriminal,” “Wow salamat Mr. Ezcalante? Bakit hindi mo ipahuli si mama kung iyan ang paniniwala mo na si mama ang pumatay sa daddy mo. Sabi mo nga alam mo kung nasaan siya. Tawagan mo na ang mga awtoridad at ng matapos na rin ang pisting pamamalagi ko rito—” “I that what you want?” ngumisi si Kaizer. Nagising nakatatakot pagkatapos tinalikuran ako. Napamulagat ako ng iwanan nga niya ako sa tabi ng swimming pool at lumakad ito patungo sa bahay. Shit! Napasubunot ako sa buhok ko. Siraulo pa naman itong si Kaizer baka totohanin ang hamon ko sa kaniya. Lihim akong napalunok. Ang totoo hindi ko gusto ang sinabi ko. Kaya lang ako naghahamon sa kaniya dahil gusto ko siyang inisin. Pero ang totoo nag-aala ako

Jean “Ma'am, kanina pa kayo basang-basa sa ulan mabuti pa pumasok na kayo sa loob. Baka magkasakit ka niyan sa ginagawa mo.” Sinamaan ko siya ng tingin biglang nanahimik nagsikuhan pa sila lahat. Nanatili akong tahimik. Nag-iisip ako kung babalik nalang ako sa loob at sumuko na sa pagmamatigas ko. Kapag ginawa ko naman iyon. Pagtatawanan pa ako ni Kaizer kakayang kayanin ako nito madaling sumuko. Maganda dito na lang ako kaysa makita ko pa ang animal na iyon mag-a-away na naman kami. Ganun lang sa kaniya kadaling papasukin ako pagkatapos niyang basagin ang phone ng kasambahay niya. Hiniram ko lang iyon kawawa naman ang hiniraman ko nagmagandang loob na nga sa ‘kin nawalan pa ng phone dahil sa hudas na si Kaizer. Ni sorry walang marinig dito sa halilp galit na galit pa si Kaizer sa ‘kin. Sana makita ko si mama sana matawagan ko baka may evidence na siya ng makaalis na ako rito sa bahay ni Kaizer. Tama may naisip na akong plano. Kung hindi kumilos si mama. Ako na ang gagawa ng hak

Jean “Hindi naman naka locked kaya pumasok na ako. Kumatok din naman ako hindi mo lang narinig dahil busy ka magalit,” tugon ko sa kaniya sa pagsita n'yang pumasok ako sa office niya ng hindi niya alam. Ganito ba talaga siya kahirap kausap kahit sa ganitong bagay palalakihin pa. “What do you want!?” saad nito pagkatapos nakahalukipkip pang sumandal sa swivel chair niya nanatili siyang nakatitig sa ‘kin. Napa buntong hininga ako. Sobrang nakakailang kausapin ni Kaizer sa pagiging seryoso niya. Hindi ko pa nakitang ngumiti kapag kaming dalawa lang ang magkaharap. Paano ko ba uumpisahan ang pasasalamat ko sa kaniya dahil binilhan niya akong phone kung malamig pa sa yelo ang pakikiharap niya sa 'kin. Napa ‘tsk' si Kaizer. Umalis sa upuan niya napamulagat ako ng maisip ko baka patungo siya sa ‘kin. Ngunit ang iniisip ko hindi nangyari dahil tumayo lamang si Kaizer sa harapan ng working table niya pagkatapos noon ay sumandal siya roon habang nakahaplos sa panga pinagmamasdan niya ako