Mabilis na bumaba ng sasakyan si Destiny. Hindi siya nag-aksaya ng kahit konting saglit na lingunin si Bernadeth at Andres. Saktong huminto ang sasakyan sa parking lot ng malaking mall na iyon ay agad siyang bumaba at tinungo ang entrada tungo sa mismong supermarket section ng mall. Ngunit hindi pa siya masyadong nakakalayo ay nahabol siya ni Andres. Agad na pinulupot nito ang matigas na braso sa kanyang bewang. “Stop acting like a jealous wife, Destiny.” pabulong nitong wika sa kanyang punong tenga. “Hindi ako nagseselos dahil walang rason para magselos ako,” tumigil siya sa paglalakad. Hinawakan niya ang braso nitong nakapulupot sa kanyang bewang at marahan na tinanggal iyon. Bahagya na inilayo niya ang katawan mula rito at tinitigan ito sa mukha. “Walang karapatan ang isang tulad ko na isang alila na magselos, Andres. Hindi mo ako asawa at mas lalong hindi kita gusto at hindi kita mahal, kaya walang dahilan upang pagselosan ko kung sino man ‘yang mga babaeng lumalapit sayo.
“Pasok!” Malakas na sigaw ni Andres na nagpanginig ng katawan ni Destiny. “Andres,” napapasigok siya habang panay ang agos ng mga luha at hikbi. “Pasok sabi!” Muli nitong sigaw. Umalingawngaw ang tinig nito sa buong parking lot. Napapalingon rito ang mga taong naroon. Mayroon pang iba na napahinto sabay taas ng mga cellphone. Binibedyuhan sila ng mga ito.“Andres, calm down. Marami ng mga taong nakatingin.” mariin na wika ni Bernadeth.Wala siyang nagawa kundi ang pumasok sa loob ng sasakyan. Siguradong kinabukasan ay laman sila ng mga headline. Umupo siya mismo sa front seat katabi nito. Nanlalamig siya at nanginginig. Lalo pa at kitang-kita niya ang matinding galit sa mga mata ni Andres.Taas baba ang dibdib nito. Kapagkuwan ay binuksan nito ang dove compartment ng sasakyan at kinuha mula doon ang cellphone. Tinapunan siya nito ng tingin sa nanlilisik na mga mata. Napayuko siya.“Roland, check the CCTV at the parking lot of DE LUNA mall. Check out those people who took a video o
“This meeting was adjourned. You may now all leave.” Lahat ay nagsitayuan at lumabas ng conference room. Isinandal ni Andres ang kanyang ulo sa headrest ng upuan at mariin na pumikit. Destiny’s face once again appears in his vision.Kapag ganito na nababakante ang isip niya. Hindi pumapalya ang pagpasok ng imahe ni Destiny sa kanyang isip. This past days ay tila kinukutkot ang konsensya nya, ngunit pilit niya iyong inignora.What happened between her and Bernadeth is just lust. He never intended that to happen. That night was Bernadeth's birthday, and he was drunk. Inakit siya nito. Ang isip at puso na napuno ng hinanakit ay nabulag. Sinunggaban niya ang pang-aakit ni Bernadeth. Higit sa kalahati ng buhay niya ay wala siyang ginawa kundi ang mahalin si Serenity, ibinuhos niya ang lahat ng pagmamahal niya para rito. Ngunit wala siyang napala. Sakit, hinanakit at matinding sama ng loob ang isinukli nito sa kanya.The hatred and pain he felt that night are the ones who pushed him to do
As Andres reaches home, wala siyang sinayang na oras. Patakbo na tinungo niya ang master bedroom. Malamig at nakakabinging katahimikan ang sumalubong sa kanya.“Destiny!!” mahabang sigaw niya. “Destiny!!” Para siyang naghahanap ng isang nawawalang bagay. Tinungo niya ang banyo at walk-in closet at hinawi ang mga nakahanger na damit kasabay ng malakas na pagsambit ng pangalang ‘Destiny!’Ngunit wala ni isang sagot siyang nakuha. Sa halip ay ang sariling tinig ang kanyang naririnig na umi-eko sa loob ng silid na iyon. Lumabas siya ng silid at sunod na sinuyod ang ilan pang mga silid. Ngunit nasuyod na niya ang lahat nanatiling walang Destiny siya nakikita.“Putang-ìna!” Malakas niyang sigaw. Napasabunot siya sa kanyang buhok kasabay ng paglabasan ng mga litid sa leeg. Kasunod na hinarap niya ang mga guards. Isa-isang nakatikim ang mga ito ng kamao niya. He punched each of them and even kicked them. “Mga walang silbi, mga tanga! Iisang tao lang ang pinapabantay sa inyo at babae pa, pe
“Can you come with me today?” “You know I'm busy!” Bumangon siya at bumaba ng kama. He then went straight to the bathroom to clean up himself. “Andres, it's our wedding. Don't you think na dapat dalawa tayong nag-aasikaso nito?” Naghilamos siya ng mukha pagkatapos ay napalingon sa bungad ng pinto kung saan nakatayo si Bernadeth. Hubo't hubad ito at hindi man lang nag-abala na takpan ang sarili. “Hindi pa ba sapat na pumayag akong magpakasal sayo, Bernadeth?” Sarkastiko niyang tanong. Bernadeth swallowed hard and took a deep sigh. “Fine! Pero sana bigyan at paglaanan mo naman ng kahit konting oras ang pag-asikaso ng kasal natin. Kahit ang samahan man lang ako” “Kailangan ko pa bang uulit-ulitin na sabihin sayong busy ako? Mahirap ba talagang intindihin yun?” Tinungo niya ang shower. Binuksan niya iyon at pumailalim sa rumaragasang tubig. “I will tell manang to prepare your suit. Pagkatapos mo dyan bumaba kana at kumain. Tapos na sigurong maghanda ng agahan si Manang Pa
“Anong sabi mo?” “Ang sabi ko, gago ka, tanga, walang utak!” Nagpagting ang kanyang tenga buhat sa narinig. Sino ang babaeng ‘to para tawagin siyang tanga at walang utak? “Walang utak? Ako ang sinabihan mong walang utak?” “Kitam, tanga ka nga, gago! May iba pa bang tao na narito maliban sayo, ha? Tanga ka at wala kang utak. Sino bang matinong tao ang magtatapon ng puting ginto sa dagat ha? That gold you threw in the sea is 24-karat gold, you idiot! Hindi nagsusuot ng necklace ang mga isda, tanga!" What the–“Hoi, babae. Itatapon ko ang gusto kung itapon wala kang pakialam.” Ang sarap lang lumukusin ang mala pwet ng manok nitong bibig. Parang nanay niya. Nakakarindi ang tinig.“Gago, if you want to throw away valuable stuff. Throw it into the orphanage, Or give it to the poor. Libo-libong tao ang namamatay dahil sa gutom bawat oras, at libo-libong tao ang naghihingalo sa hospital minu-minuto, gago! And that gold you throw to the sea can buy trucks of rice, vegetables, fruits, and t
“Human na gyud, ma’am.” “Oo nga, Manong Tony. Mabuti at maaga natapos ang event. Maaga rin tayong makakapag-pahinga.” Ngumiti si Manong Tony. Hawak nito ang isang monoblock chair at ipinatong iyon sa isa sa dalawang nag patong-patong na mga monoblock chair. Pagkatapos ay kinuha ng may edad ang towel na nakasampay sa kanang balikat nito at pinunasan ang mukha at pawis sa leeg.“Pwede na kayong umuwi manong, Tony. Medyo mahaba po ang pahinga natin dahil wala pong naka book na event ngayong susunod na mga araw dito sa resort. Sa lunes pa po ang susunod na event.” Ngumiti si Manong Tony at tumango. “Mabuti naman kung ganun ma’am, Destiny. Matutuwa ang apo ko panigurado. Birthday man gud ni Alan ugma ma’am. Gusto ko sana imbitahan kayo at ang kambal.” “Sige po, Manong Tony, wala pong problema. Dadalo po kami.”“Salamat ma’am!”Napapangiti si Destiny habang tinatanaw ang ilang trabahante ng resort na isa-isang lumabas ng malaking gate. Nababakas sa mukha ng mga ito ang tuwa dahil sa m
Pagkatapos ng opening ng MC Airlines at press conference ay agad na umalis si, Andres. Panay ang ring ng kanyang cellphone, ngunit hindi niya iyon pinansin. He went straight to the hospital, sa hospital kung saan naka-confine ang kanyang ama.His father has been in a coma for three years now. Pagkatapos nito malaman ang totoong nangyari sa kanya at Serenity, at malaman ang tunay na pagkatao ni Destiny, ay inatake ito sa puso. His father fell on the hard floor which caused him a brain injury.Ang natamo ng ama na brain injury ay ang dahilan ng pagka-coma nito. Walang araw na hindi niya sinisisi ang sarili sa nangyari. Labag sa loob ng kanyang ama ang pagpapakasal niya noon kay Destiny na inakala niyang si Serenity, ngunit wala itong nagawa kundi ang supurtahan siya. Nagkaroon ng samaan ng loob ang kanyang ama at nag-iisang kapatid nito na si Tita Luisa, dahil sa kanya. His parents were against his marriage seven years ago, but they didn't have a choice but to agree with his marriage.