공유
Kabanata 10
Deal
Disappointed? He’s disappointed in me? What right does he have to be disappointed in me? Hindi ba’t ako dapat ang ma-disappoint sa kaniya?
Inis kong pinagsusuntok ko ang aking unan. I just got home at hindi pa nakapagpalit ng uniporme.
I remember earlier how Fizale locked me inside the laboratory. Iniwan niya ako roon sa loob. Ilang beses kong pinihit ang doorknob ngunit hindi mabuksan. Wala akong choice kung hindi hintayin ang lab leader para pagbuksan ako roon.
Ilang minuto rin ang hinintay bago ako dumating ang lab leader. Nahihiya lang akong ngumiti at humingi ng paumanhin sa kaniya bago ako lumabas. Dali-dali pa akong bumaba ng hagdan at nagbabasakaling maabutan pa si Fizale.
Siyempre ay hindi ko na siya nakita. Malamang ay nakalayo na iyon.
Umuwi ako sa
관련 챕터
INOSENTE: UNO Kabanata 11
Tutor“Elsphit, are you preparing for the upcoming contest? I haven’t seen you reviewing at all,” malamig na puna ni Mama sa akin sa hapunan.Himalang nakauwi siya nang maaga. Akala ko’y doon na naman siya maghahapunan kasama ang mga miyembro ng kanilang partido.“Uh. Hindi pa po nabibigay ni Professor Zaldivar ang mga pointers.”“Kunin mo. Mag-aantay ka na lang? Malapit na iyon, ah? Use your common sense.”Napalunok ako sa kaniyang sinabi. Kung nandito si Papa ay malamang, sinaway na naman siya. Ngunit, kahit nga nandito si Papa ay wala pa rin siyang magagawa sa kritisismo ni Mama.“Opo. I’ll get them tomorrow.”Napaisip ako sa aking paghiga sa kama. Napatitig ako nang matagal
INOSENTE: UNO Kabanata 12
PrincessHe’s gonna tutor me? For real? Narinig ko ngang tinuturuan niya lahat ng nagpapaturo sa kaniya. Particularly, students who struggle to keep up with their lessons.But I’m entirely different from him. Whenever there’s someone asking for our lessons or assignments, I just directly gave answers dahil tinatamad akong mag-explain.Most of all, I can study on my own. Ano’ng akala niya sa’kin? Bobo? Judging by his looks, I feel like there’s something more to what he offered. I looked at him full of suspicion.“Ayoko.”“You really dare turn me down?”“As I’ve said, I don’t trust you. May kapalit ‘yan, ‘di ba? I can see through you.”Napaiwas siya
INOSENTE: UNO Kabanata 13
RideSaturday came quickly. Kaybilis ng araw ngayon linggo. Is this because the days felt too morbid?Nothing much happened on weekdays. Liban na lang paminsan-minsang pagkakasalubong namin ni Juno sa school at ang kaniyang mga kakatwang mga ngiti. She’s one odd and strange girl.Sinipat ko ang paligid bago dumiretso sa shed. Before hanging up the last time, he told me to go to his house. Sinadya ko ulit na agahan pa para walang makakita sa akin at para na rin makapag-umpisa na agad dahil pagkatapos nito ay tutuloy na ako sa La Valencia.I didn’t waste too much time making my way to his secret house. Ayoko rin namang magtagal pa sa kagubatan dahil baka may makasalubong akong kung ano.Nakarating ako 5:30 am sharp. Napakatahimik ng bahay. Mukhang hindi pa siya nakakarating. I just casually entered. H
INOSENTE: UNO Kabanata 14
Touch“Sino ‘yun, hija?”Kagyat akong huminto mula sa paglilista ng order. Ayoko na sanang magtagal pa sa mesa ng lalaki ngunit sinusubukan niyang makipag-usap sa akin.This man was same as last time. That creepy man who claimed that he was my father’s childhood friend. Same man who I saw at Señora Santillana’s birthday party. Ngayo’y nandito na naman siya sa restaurant ni Lola Ponce.Nagulat nga ako kanina nang makapasok. Matapos kong inisin si Fizale sa sentro at iwan roon ay dumiretso na ako sa resto. Pero nadatnan ko ang matandang ito na prenteng nakaupo sa loob.Sinabihan nga ako ng isang waitress na kanina pa raw ito ng umaga nakatambay at hindi naman nag-o-order ng kahit ano. Nakatanaw lang daw ito sa bintana buong magdamag. Nang magsimula ang shift ko ay kumawa
INOSENTE: UNO Kabanata 15
SorryI hate what I am feeling. This feeling that’s immensely powerful and wonderful. Not something I can put under a microscope and understand.I pushed him away from me. I’m still surprised with what he said and what he acted. I don’t want to know what it is. I don’t know how to react. I just know that I need to avoid it. Natatakot ako ng sobra.“Are you crazy?! Ano’ng ginagawa mo, ha?!”He licked his lower lip still staring straight to my eyes. How come he’s not even ashamed with what he just done? Ako pa itong kinakabahan sa aming dalawa.“You already know what I’m doing.”“I don’t know!”“You’re scared.”
INOSENTE: UNO Kabanata 16
FoolI’m sorry, baby.Napabuntong-hininga ako roon. He has lots of endearment for me. It annoys me so much given by the fact that I almost get roasted by Mama. His sorry doesn’t help.Palibhasa ay hindi niya maiintindihan ang mga pinagdadaanan ko. He has a happy and loving family, while mine is cruel. Life is so unfair.Palaisipan pa rin sa akin iyong nauna niyang mensahe. How did he know that Mama hits me? Nasaksihan na ba niya iyon? Kung totoo man ay nakakahiya talaga. Kung alam naman pala niya, bakit hindi niya iyon ginamit laban sa akin? I never received any criticisms about it from him. Maybe he was not interested or just too busy to even care.Hindi na iyon mahalaga. Dapat ay pagtuunan ko ng pansin si Mama. Muntikan na talaga ako. I can’t imagine what she’ll do to me
INOSENTE: UNO Kabanata 17
BreedNaging abala ang mga huling linggo ko sa pagre-review. Habang palapit ang Mathematics Cup ay lumalakas ang kaba at aligaga na aking nararamdaman. Hindi pa rin ako napapanatag kahit na tinuturuan naman ako ni Fizale. Naroroon pa rin ang aking pagkabalisa.“Let’s try solving this one, Eli. Hindi ko pa ito natuturo sa’yo pero tignan natin kung may ideya ka na.”Napatingin ako sa aytem na tinutukoy ni Ms. Karen, ang tutor na palaging kinukuha ni Mama. My pencil is very ready to answer the math problem. This one was taught by Fizale. Talagang advanced iyong mga itinuro niya sa akin.Bukas ang huling araw ko sa pagrerebyu at sa susunod na araw ay ang mismong kompetisyon na. Katulad ng mga nakaraan kong mga kompetisyon ay puspusan ang aking ginagawang paghahanda. Ngunit mas triple yata ang tindi ng pressure sa akin ngayon.
INOSENTE: UNO Kabanata 18
DistractedJust as I thought. Hindi pa nga ako nakakaalis ay nakahanda na ang championship party sa bahay. Si Mama ang pasimuno no’n. She really expects me to win. Nakakahiya na nga dahil tinawagan niya ang buong pamilya para manood ng kompetisyon na mangyayari sa capitol. Those expectations are already killing me.Abot tahip na ang kabang aking nararamdaman. Tuwid akong nakaupo sa harapan ng salamin habang pinagmamasdan ang aking sarili. Maayos na maayos ang aking itsura. Pinilit pa nga ako ni Mama na maglagay ng makeup kahit tutol ako. Kitang-kita raw kasi ang maitim kong eyebags at nakakahiya raw kung may magpakuha ng litrato mamaya.Nanginginig ang kamay kong kinuha ang aking gamot sa loob ng bag. Kailangan ko ito para kumalma. Hindi kasi matigil ang sobrang kaba at balisa na lumulukob sa aking katawan. Kapag lumala pa ito ay baka himatayin na naman ako katulad noon.
최신 챕터
