Pinandilatan ng tatlong kasama ni Lucas si Lindsey na may matinding pananabik.
“Tama na, Lucas. Siguradong mapasaya nating apat ang babaeng ito”, natatawa pang sabi ng isa pang halimaw. "Hindi ko alam kung kakayanin niya kaming lahat, ngunit nakakatuwang isipin."Namula si Lindsey sa hiya. Tumabi sa kanya si Lucas at ngumiti. "Sino ang daddy mo, ha?""Ang kanyang pangalan ay Lindsey," sabi ni Alex. “Siya ang pangalawang anak na babae ng pamilyang Marvel. Nagta-hang out lang kami.”Nagtawanan ang apat na gangster. Napatingin si Lucas kay Alex. “Hindi ba ang Marvels ang isa sa pinakamayamang pamilya sa Washington? Sa palagay mo ba ay pupunta ang mga taong tulad nito sa isang lugar na tulad nito? At kahit na ginawa nila, pupunta ba siya sa isang talunan na tulad mo? Ngunit ikaw ay matalino tungkol dito. Nabalitaan ko na mayaman ang Marvels, pero talagang ginawa mo ang paraan para mag-pose bilang isang tunay na Marvel girl.”PSumambulat si Cassius sa ere papunta kay Alex. Mukha siyang kayang sirain ang mundo sa isang sipa lang. Naramdaman ni Alex na papalapit siya at humarap sa kanya. Ibinaluktot niya ang kanyang kaliwang paa at ibinuka nang malapad ang kanyang mga braso. Ibinaba ang kanyang katawan sa lupa, mabilis siyang umatras palabas ng landas ni Cassius. Ang paggalaw ni Alex ay naging sanhi ng bahagyang pag-alinlangan ni Cassius, ngunit hindi sapat upang mawala ang kanyang paa. Nanatiling nakahanda at nakahanda si Alex. Ang pinunong ito ay hindi magiging kasing dali ng dayain ng mga pari na ipinadala niya upang kidnapin si Debbie. Bakas sa mukha ni Cassius ang pagtataka nang hindi niya mapatumba si Alex. Pero nanindigan siya at tinitigan ng matindi ang mga mata ni Alex. Isang matinding katahimikan ang bumalot sa dalawa habang ang isa ay tungkol sa isa, inaabangan ang susunod na galaw ng kanilang hindi inaasahang bihasang kalaban. Natakpan ng maitim na ulap ang maliwanag na buwan
Sa di kalayuan, dalawang tao ang sama-samang nagpupumilit na tumawid sa isang malawak na bukid na nababalutan ng niyebe. Paminsan-minsan, umaalingawngaw sa kapatagan ang umaangal na tunog ng nag-iisang lobo. “Uuwi na tayo,” humihingal na sabi ni Orion. “Sa tingin mo hindi magiging problema ang panahon na ito, di ba?” tanong ni Jax. May hawak siyang tungkod sa kanyang kamay, nababalutan ng niyebe ang kanyang balbas. Sa kanyang likod, bitbit niya ang isang malaking bag na may hawak na Debbie, ang banal na anak ng kultong Black Orchid. "Kapag may nangyari sa santo, papatayin tayo pagbalik natin sa Canada!" "Ipinasa ko ang ilan sa mahika ng Black Orchid sa banal na anak para maging mas lumalaban siya sa lamig," sagot ni Orion. "Huwag kang mag-alala, kahit na mamatay tayo sa pagyeyelo, hindi siya malalagay sa panganib." "Sige, bilisan natin." Habang naglalakad sila, malakas na umubo si Jax. Pareho silang nagdurusa mula sa malubhang panloob na pinsala. Kung hindi lang
“Ang galing mo,” bulong ni Zeke, pinunasan ang dugo sa labi. Puno ng nakamamatay na poot ang kanyang mga mata, ngunit nagulat din siya. Sinaktan niya si Alex ng kapangyarihan ng isang diyos, at gayunpaman, nanatiling hindi nasaktan si Alex. Ito ay hindi kapani-paniwala at, ang pari ay hindi maiwasang mapansin, na ito ay isang bagay na hindi nangyari sa maraming taon. Ang tatlo pang pari ay nagsanggunian sa isa't isa. "Mahirap ang laban namin ngayon. Sabay-sabay natin siyang kunin." Pinagsalikop nila ang kanilang mga manggas, ipinakita ang kanilang puting-niyebe na balat, at hinarap si Alex. Sa turn, maingat na umakyat si Alex mula sa hukay. Maaaring madaling bumaba si Zeke, ngunit alam ni Alex na hindi niya dapat maliitin ang iba. Ang mga pari ay masiglang nagsanay sa iba't ibang istilo. Pinaligiran nila si Alex, na pinadapa siya mula sa iba pang mga bystanders sa silid. Isang madilim na presensya ang nakasabit sa kanilang paligid, napakasama at nakakatakot na ik
"Maghandang mamatay." Nagtaas ng manggas si Zeke at pinagsusuntok si Rufus kaya napaangat siya sa lupa. Malakas siyang bumagsak mula sa himpapawid at bumagsak na may mahinang kalabog. Nagsuka si Rufus ng dugo at pilit na naramdaman ang kanyang mga binti, ngunit hindi na siya makatayo muli. "Paano si Jessop Clifton?" boses ni Orion, na nakapikit habang nakatitig kay Rufus. Nakatingin lang si Rufus kay Zeke, bakas sa mga mata nito ang matinding poot. Malamig nilang tinitigan ang isa't isa, desperado silang sirain ang isa't isa. "Kumander, bakit ka nag-aaksaya ng oras sa pakikipag-usap sa lalaking ito? Patayin mo na lang! Kung saan man nagtatago si Jessop, makikita natin siya. Hindi niya tayo matatakasan." Humakbang si Jax, nakahanda at handang pumatay. "Masyadong madaling patayin siya. Gusto kong magdusa siya," sabi ni Zeke. Iniunat niya ang isang daliri at marahang hinawakan ang tuktok ng ulo ni Rufus. Bumuhos ang butil ng malamig na pawis sa mukha ni Rufus,
"Huwag mo nang subukang tumakas," sabi ni Zeke. Napakasama ng boses niya kaya natigilan ang karamihan. Mayroong higit sa tatlong daang tao sa bulwagan, ngunit sila ay hindi hihigit sa mga langgam sa pari. Mabilis na kinuha ni Chelsea ang kanyang cell phone at sinubukang tawagan ang police station. "Hello, hello, humihiling ako ng agarang suporta ng pulis." Ngunit walang tugon. Parang biglang walang signal ang phone niya. Pinakalma ni Rufus ang tumitibok na puso at tumingin sa paligid niya. Na-block ang lahat ng labasan kaya isang option lang siya. Kailangan niyang lumaban, at nagpasya siyang lalaban siya hanggang kamatayan. Ang pag-iisip ay nagpakalma sa kanya, ngunit siya ay napuno din ng kalungkutan. "Bumuo ng front line of attack." Pinandilatan ni Rufus ang mga lalaki at umungol sa kanyang pamilya, "Ang ikaapat na henerasyon ng pamilya Clifton ay nasa harap na linya. Ang ikatlong henerasyon ay nasa likuran nila, at ang mas matanda at mas mahina sa likuran
Tumayo si Debbie na namumutla ang mukha. Hindi niya maintindihan kung bakit sinasamba siya ng mga kakaibang tao. Gulat na napatingin sa kanya ang apat na lalaki. Namangha sila sa kanyang kagandahan. Wala sa mga naunang napili ang halos kaibig-ibig. "Sino ka? Sabi mo taga-Canada ka? Hindi tayo magkakilala," kinakabahang sabi ni Debbie. Para siyang takot na usa. Sumagot si Zeke, "Galing kami sa lungsod ng Ottawa sa Canada. Espesyal na pinadala kami ni Miss Cynthia para hanapin ka at iuwi ka. Sobrang na-miss niya ang kanyang anak kaya hindi siya makakain o makatulog. Buti na lang at natagpuan ka na rin namin dito sa US." Habang maayos siyang nagsisinungaling, bumagsak ang kanyang tingin sa lupa, ngunit nanatili siyang acutely acutely sa mga taong nakapaligid sa kanya. Sa apat na lalaki, ang kanyang martial art skills ang pinaka-advance at tiwala siya na kaya niyang harapin ang anumang pag-atake. Wala siyang moral kaya lubhang kapaki-pakinabang sa pinuno ng kulto.