CHAPTER: 5

“Unbelievable…Grandpa, hindi ko naman ginusto na makialam sa pamilya ninyo—kaya nga pumirma ako ng prenuptial agreement. Hindi ko hinahabol ang makukuha ko sa pamilya ninyo. Noong bagsak ang kumpanya, ako ang nag-invest ng 500 million kapalit ng 4% shares. Bukod sa pagiging manugang, isa rin akong shareholder. Baka nakakalimutan niyo po?”

Hindi niya akalain na mautak pala ang kanyang kaharap pero hindi siya magpapatalo. Hindi siya magpapatalo sa mga Madrigal. Siya ang dehado—hindi ang mga ito.”

"I'm the one who played the biggest role in saving your company. Pera ko ang ang ginamit para makaahon kayo… I don't need to keep the shares—but I want $1.5 billion, in line with their current market value!” taas noo niyang sagot sa matanda. 

Biglang nagbago ang mukha ng matanda at pinigil ang galit na tumingin sa kanya. "$1.5 billion? That’s out of the question. With dividends and compensation already counted, I’m only offering you 700 million pesos. Don’t get your hopes up too high, Isla."

Natawa si Isla dahil sa sinabi ng matanda, punong-puno ng panlilinlang ang kanyang mga mata. Alam niyang hindi lang sa Pilipinas kumikita ang kumpanya na binuhay niya sa nagdaan na taon hanggang sa kasalukuyan. Kundi maging sa ibang bansa. Hindi siya hihingi ng kapalit kung alam niyang lugi ang mga ito.

"Ngayon ko lang napagtanto na mabait ka sa akin dahil kapaki-pakinabang ako sa inyo. Akala ko mabait ka talaga. Pinaghirapan ko ang kinukuha ko—hindi pera ng Madrigal.” Sa totoo lang ay wala naman siyang tiwala sa mga Madrigal lalo na sa matandang ito lalo na nang papermahin siya ng prenuptial agreement bago pa man ang kasal nila ni George. "Niloko ako ng apo ninyo, kaya aalis ako. Hindi ko kailangan ang anumang galing sa pamilya ninyo. Pero wala ni isa man ang makakaagaw ng pag-aari ko."

Nag-iba agad ang kanyang mukha ni Ferdinand Madrigal kaya’t napaubo ang matanda at napainom ng tubig.. 

“Isla, I appreciate your 500 million investment. But I know your parents only gave you 50 million dowries.”

Napaangat ang kanyang kilay dahil sa sinabi ng matanda. Alam niya kung ano ang tinutumbok nito.

"Kahit saan pa galing ang pera ko ay investment ko pa rin 'yon na pinakinabangan ninyo," deretso niyang sagot na nakatingin sa mukha nito.

"Binili mo ang shares pagkatapos ng kasal, at pumirma ka ng prenup. Kaya’t wala kang karapatan na humawak ng anumang parte sa kumpanya. Ang pagbibigay ko ng 700 million ay sobra-sobra na."

Naningkit ang mga mata niya. "So, kalkulado mo na ‘to mula pa sa simula?”

Pinisil ng matanda ang balbas nito at tumalim ang tingin sa kanya. "If you want to act sensibly, don’t exaggerate the situation. No one will come to your aid. Going against the Madrigal family is like trying to break a rock with an egg—completely futile.

"Dahil gusto mong lamunin ang pera ko. Alam naman natin sa simula lang kung ano ang gusto mo sa akin. Don't hold it against me if I take legal action against you. You don’t truly understand who I am. I’ll stand my ground even more firmly, lalo na at alam kong tama ako,” sagot niyang tumayo para iwan na ito. 

Umalingawngaw ang galit na galit na tinig ng matanda, "At kung magsampa ka ng kaso, tingnan natin kung sino ang abogado na tatanggap sa'yo laban sa pamilya namin!"

“Huwag kang maging kampante,” sagot niyang hindi man lang natakot.

Lahat ng mahawakan nito ay binabato pero wala siyang pakialam. Tapos na ang pagbibigay niya sa mga Madrigal. Hindi siya papayag na maisahan siya ng mga ito. Lalaban siya kung kinakailangan. Siya itong nagtanim kaya dapat lang na may mapakinabangan siya at ipaglalaban niya yun.

****************************

Sa loob ng sasakyan ay hindi mapigilan ni George ang magalit sa kanyang abuelo. Sa halip na kampihan siya nito ay si Isla pa rin ang pinapanigan nito. Mas mahal pa nito ang asawa niya kaysa sa kanya na sariling dugo at hindi nito maintindihan na iba ang mahal niya.

"Hindi ko talaga maintindihan kung bakit ganun na lang kahalaga si Isla kay Lolo Ferdinand at gusto pa niya itong bigyan ng parte sa kumpanya namin. For what? Dahil siya ang naging vice president? Sobra naman yata ang pagpapahalaga niya sa babaeng ‘yun.”

“You know what? Parang hindi ko man lang nakita na nasaktan si Isla sa gusto mong hiwalayan siya. Mukhang masaya pa nga siya,” ani pa ni Honey sa kanya.

“Iyon ay dahil hindi niya naman talaga ako minahal. Wala siyang pakialam sa annulment naming dalawa. Tulad ni Lola ay pera lang din ang gusto ni Isla. Sa pagkakaalam ko nga ay hindi man lang nakapagtapos ng college si Isla kaya wala siyang kakayahan na maging vice president. Sa pamilya—she’s nothing.”

“What do you mean?” tanong sa kanya ni Honey.

“Hindi ko alam pero hindi siya tanggap ng kanyang pamilya at hindi ko alam kung bakit.  Naging investor din ng kumpanya namin si Isla at ang nakakapagtaka saan siya nakakuha ng five hundred million.”

“Baka naman sa pamilya niya.”

“Hindi ko alam. Pakiramdam ko ay hindi ko talaga lubusang kilala ang aking asawa.”

“Mabuti na lang pala at hihiwalayan mo siya.”

Tumingin siya kay Honey at ngumiti.

“Ikaw naman talaga ang dapat na maging Mrs George Madrigal, hindi si Isla.”

"If that's the case, make sure you take all necessary steps to fasten your annulment. The process here in the Philippines is notoriously slow."

“Huwag kang mag-alala dahil gagawin ko ang lahat mapawalang bisa lamang ang aming kasal,” nakangiti niyang sagot kay Honey kaya ngumiti ito sa kanya ng matamis.  "Ibang-iba ka sa asawa ko. You're the kind of woman a man should fight to keep. My wife, on the other hand, is full of secrets—I don't even know who she really is anymore. I love you deeply, and I'm willing to do whatever it takes to be with you."

"Then, do everything you can to cut her out of our lives for good.”

Tumango siya sa sinabi ni Honey. Buong pagsuyo na hinaplos niya ang maamo nitong mukha.