“Matagal ng magkakilala ang lolo mo at ang lolo ko sa halos buong buhay na nga nila. Nang nasa krisis ang pamilyang Madrigal, tinawagan ako ng aking pamilya at hiniling nilang tumulong ako sa inyo hangga’t maaari. Dahil gusto naming manatili ang magandang relasyon sa inyong pamilya,” sabi ni Honey, sabay iwas ng tingin kay George.
“Honey, matagal na tayong magkakilala, bakit hindi mo ito sinabi sa akin?” tanong ni George sa kanyang kerida. Na para bang naluluha pa ito sa sobrang kabutihan ng kanyang babae. Tila ba anghel ito mula sa langit, sa kanyang paningin. Bigla tuloy naisip ni George, na malayong malayo ito kung ikukumpara kay Isla. Ang babaeng kaharap niya ngayon, gumagawa ng kabutihan ng palihim. Hindi tulad ng kanyang asawa, lahat na halos ng pwedeng isumbat sa kanya, nasabi na. “Hindi naman kasi ako ang tipo ng tao na kailangan pa sabihin ang mga ginawang kabutihan. Hindi ko rin sana sasabihin ang tungkol dito, kung hindi lang tayo umabot sa ganitong tagpo. Kung hindi lang dahil sa pagmamatigas ng asawa mo. Na akala mo, kung sinong magaling,” sabi pa ni Honey, sabay iwas ng tingin at pinapakiramdaman ang reaksyon ni George. Naluluha na inabot ni George ang kamay ni Honey. Hinaplos niya ito at hinalik-halikan. “Honey, gustong-gusto na kitang pakasalan. Napakabuti mong babae. Hindi lang ni Lolo ‘yun makita, dahil nalason na ni Isla ang utak niya,” sabi ni George sa kanyang kerida. Sabay hila sa kamay nito, kaya't napaupo sa kanyang kandungan. “I know, right,” taas kilay na sagot ni Honey kay George. Hinaplos ni George ng buong suyo ang lantad na hita ni Honey, na umabot pa hanggang sa kaselanan nito. “Hmmmmmmm,” impit na ungol ni Honey. Napangiti si George, dahil nakikita niyang nasasarapan ang kanyang kerida sa kanyang ginagawa. Gamit ang kanyang daliri, kinikiskis niya ang maliit na laman nito. Isa ito sa bagay na nagustuhan niya kay Honey, hindi ito tumatanggi, laging game sa kanyang mga gusto. Mahigpit na napahawak ang kamay ni Honey sa hita ni George, dahil ang dalawang daliri ni George pinadulas na at papasok sa loob ng lagusan nito. “Aahhhhhh! Faster please, Geo. Ahhhhhhhh!” ungol ni Honey na malakas. Dahil ang daliri ni Geo, mabilis ng naglalabas–masok sa lagusan nito. Hinihingal na tumayo si Honey at dumampot ng wet wipes matapos labasan. Muling kumandong sa hita niya si Honey, sabay dakma at pinaglalaruan mula sa labas ng pantalon ni George ang malaking bukol sa pagitan ng dalawang hita nito. George has been aware of the company's situation during his two years abroad. His uncle is a doctoral student at a prestigious foreign university. Pumasok ito sa kumpanya kasabay ni Isla, and he would report to him every time he successfully negotiated a project. Kaya ngayon hindi niya maiiwasan na hindi pagdugtungin ang mga pangyayari. Na baka mas naging madali para sa mga Madrigal na pumirma ng kontrata, because of the help of Enriquez. Ang pamilya ni Honey. It was obvious that the project was negotiated with the help of Honey, base na rin sa sinabi kanina nito. At syempre, with the efforts of my uncle. I only asked Isla to sign the contract because I wanted to help her, para magkaroon ng lugar sa aming pamilya. I never thought that she was so shameless na aakuin ang lahat ngayon. Hindi pa man tuluyan na nakakarating si George sa ikapitong langit, bigla na lang nakatanggap siya ng tawag mula sa kanyang kasambahay na mapagkakatiwalaan, mula sa kanilang mansion. Kinuwento ng kanyang kausap lahat ng napag-usapan ng kanyang Lolo at asawa na narinig nito. Kaya naman biglang napayakap siya kay Honey dahil sa kaligayahan. “Pumayag na si Lolo na makipaghiwalay ako kay Isla. Malapit na, malapit na kitang pakasalan!” masayang-masaya na balita niya sa babae. Nakangisi naman na nakatitig si Honey sa mukha ni George. “I guessed it a long time ago." tila nagyayabang na sagot nito. Na sigurado sa kanyang sarili na mas higip pa siya kay Isla, bilang babae. Pero napabuntong-hininga si George. “We have to go to court. Grandpa gave Isla 700 million but she refused to take it and insisted on taking 1.5 billion US dollars.” mahina na sabi niya kay Honey. Kuyom ang kamay na napatayo si Honey. “Napakagahaman talaga ng asawa mo! Don't worry, I am not afraid of a lawsuit. Her money must have been obtained illegally.” “Pwede natin kunin na abugado si Marcus Montero. Maganda ang kanyang reputasyon. Kilala siya na magaling at mahusay. Marami din siyang naipanalo na mga kaso. Maraming beses na natin siya kasama sa iba’t-ibang okasyon. Sa palagay ko, kung iimbitahin natin siya sa isang salo-salo, baka makuha natin siya bilang ating abugado,” sabi ni Honey “Ang swerte ko talaga sayo. Napabait mo na, matalino pa, at higit sa lahat, masarap pa,” papuri naman ni George sa kanyang kerida na nakangisi na akala mo, talagang anghel.Nakangiti ng nakakaloko na nilampasan ni Isla si Honey. Matapos maabutan si Marcus, himinto siya saglit, “Pasensya na, Attorney Montero, nakilala ko ang maling tao. Hindi ko alam na may kapareho ka pala dito ng first name. Pasensya na ulit,” medyo napapahiya na sabi ni Isla. Nakaramdam ng kaunting hiya si Attorney Herrera sa nangyari. Dahil nga naman nagmukha siyang desperado at inaagawan pa ng kliyente si Marcus. Ang mga tao at ibang abugado na nasa paligid, na napanood ang buong eksena kanina, they are trying not to laugh. Dahil mukhang desperado ito. Tumikhim ang abogado at hinarap si Honey, “Although I really want to take your case, Attorney Montero has taken Miss Ferrer case. You need to find another law firm. I'm sorry,” unsa ni Attorney Herrera. Kumislap ang mga mata ni Honey dahil sa sinabi ng lalaking abogado. Mata na hindi maitago ang kalungkutan at pagkapahiya, akala niya magiging maayos ang lakad niya ngayong araw pero mukhang gulo na naman ang kinahinatnan. “Binanggit
“Attorney Herrera, tama ka ng desisyon. Gusto rin sana kita kunin bilang aming abugado, kaya nga lang ay nauna na namin makuha si Attorney Montero,” nakangisi na tila ba nagyayabang na sabi ni George. After he finished speaking, he looked at Honey with a cold face, “Isla, kung ako sayo, wag mo na pairalin pa ang kayabangan mo. Please lang, wag nang matigas ang ulo. Kunin mo na ang inaalok na halaga sayo ni Lolo at umalis ka na sa kumpanya ng aking pamilya.”Tinaas ni Isla ang kanyang isang kilay. Ngumisi siya ng nakakaloko at humakbang ng isa papalapit sa asawa, “Just because you speak louder doesn't mean you are right. Not only do I want my money back, I will also sue the two of you for maliciously spreading rumors, slander, and defamation to destroy my reputation.” Sa sinabi ni Isla, natigalgal si George at binuka pa ang bibig, pero muling tinikom, dahil walang salita na lumabas. “I'm going to talk to someone else. Sorry to bother you!” mabilis na paalam ni Isla sabay talikod at
“Hindi na sana tayo aabot sa ganito, kung tinanggap lang sana ni Isla ang binibigay na pera ng Lolo ni George na 700 million. Pero dahil ganid si Isla, gusto niya na maging 1.5 billion ang kanyang pera.” Pagkarinig nito, biglang lumayo ng bahagya si Marcus Thomas kay Isla. Dahil naisip nito, masyadong malaki ang bilyon na hinihingi ng babae, suntok sa buwan na maipanalo niya ang kaso ni Isla Ferrer. Kaya't bigla na lang ito nagkaroon ng pag-aalinlangan na tanggapin ang kaso. “Miss Ferrer, maaari ko bang itanong kung paano mo nakuha ang 500 milyon?" tanong ni Attorney Herrera kay Isla. Tanong na matagal ng hinihintay ng lahat ang sagot. Ang mga mata ng lahat ay nakatuon kay Isla at naghihintay sa kanyang paliwanag. Ngunit ngumisi ng nakakaloko si Isla at tiningnan ang lahat. “Pinaparatangan ako ng pamilya Madrigal na manloloko, mandaraya o magnanakaw. Na ang nilabas ko na pera ay galing daw sa panlalamang. Kaya't gusto ng pamilya Madrigal na kunin ang lahat ng shares ko. Hindi b
Marcus watched the whole scene and his eyes fell on Isla. Napangiti siya ng maalala ang sinabi ng kanyang ina. Ngayon niya napatunayan sa kanyang sarili, maganda nga talaga ang babae, walang duda. Ang lakas ng dating nito, kakaiba sa karamihan. Hindi na nakakapagtaka, kung paano nito nagawang sagipin ang papalubog na negosyo ng mga Madrigal. Ngunit nang marinig niya ang sinabi nito na gusto nitong hanapin si “Attorney Marcus,” hindi niya napigilan ang mapangiti at binawi ang kanyang mga naunang pag-iisip. Halata na medyo naguguluhan ang receptionist, na parang may hinahanap ang paningin. Sandali na tumingin sa malaking grupo, at itinuro ang isang lalaking nasa fifties ang edad na naka-suit, “Si Mr. Marcus ay nandoon,” halata na hindi sigurado na sagot ang babae kay Isla. Lumakad si Marcus pasalubong kay Isla, handa na siyang magpakilala sa babae. Na siya ang kausap nito kagabi. Pero nang malapit na siyang magsalita, nilampasan lang siya ni Isla na hindi man lang lumilingon, at dire
Pagdating na pagdating ni Isla sa kanyang bahay. Nakatanggap kaagad siya ng tawag mula kay Mr. Guerrero. “Meron ka bang oras para kausapin ako? Mukhang masyado ka yatang abala?” pagbibiro na tanong mula sa kabilang linya. “Pasensya na po, marami lang inaasikaso nitong nagdaan na mga araw,” sagot ni Isla. Sabay upo sa harap ng kanyang computer at binuksan. “Ganun ba? Narinig ko pala na maghihiwalay na kayo ng batang Madrigal, may kilala akong abugado na makakatulong sayo,” sabi pa ng kanyang kausap. “Maraming salamat po, plano ko pa lang sana maghanap ngayon online. Salamat po talaga sa tulong mo,” magalang na sagot ni Isla sa kausap. Matapos ang masaya na pakikipag-usap sa matanda. Agad naman nagpadala ng email si Isla sa abugado na sinasabi ni Mr. Guerrero. “Hello Mr. Montero, pwede ba akong kumunsulta sayo?” laman ng mensahe ni Isla na ipinadala sa abugado. Sa mga oras na ito, sa loob ng “Life Law Firm” katatapos lang ni Marcus sa kanyang trabaho ng makatanggap ng mensahe mul
“Matagal ng magkakilala ang lolo mo at ang lolo ko sa halos buong buhay na nga nila. Nang nasa krisis ang pamilyang Madrigal, tinawagan ako ng aking pamilya at hiniling nilang tumulong ako sa inyo hangga’t maaari. Dahil gusto naming manatili ang magandang relasyon sa inyong pamilya,” sabi ni Honey, sabay iwas ng tingin kay George. “Honey, matagal na tayong magkakilala, bakit hindi mo ito sinabi sa akin?” tanong ni George sa kanyang kerida. Na para bang naluluha pa ito sa sobrang kabutihan ng kanyang babae. Tila ba anghel ito mula sa langit, sa kanyang paningin. Bigla tuloy naisip ni George, na malayong malayo ito kung ikukumpara kay Isla. Ang babaeng kaharap niya ngayon, gumagawa ng kabutihan ng palihim. Hindi tulad ng kanyang asawa, lahat na halos ng pwedeng isumbat sa kanya, nasabi na. “Hindi naman kasi ako ang tipo ng tao na kailangan pa sabihin ang mga ginawang kabutihan. Hindi ko rin sana sasabihin ang tungkol dito, kung hindi lang tayo umabot sa ganitong tagpo. Kung hindi