ISLA FERRER: Unspoken Sacrifice

“Maghiwalay na tayo, Isla. I want to legally annul our marriage,” wika ni George Madrigal sa asawang si Isla kung kaya natigilan itong napatitig sa mukha ng lalaki.

Pinakasalan nito si Isla dalawang taon na ang nakaraan. He wore a black trench coat, his handsome face unreadable, but his eyes held a hint of apology.

“Honey and I are together now,” mahinang pagkakasabi ng lalaki na halos hindi na marinig pa. Nilakasan lamang nito ang kanyang loob para masabi sa asawa ang matagal niyang gustong sabihin.

Nakatayo lang sa pintuan si Isla habang nakatitig sa kanya. Kinakabahan siyang napatingin sa asawa. Nakikita niya sa mukha ni Isla ang pagkabigla dahil sa kanyang sinabi. Hindi kaagad ito nakapagsalita. Tinitigan siya ng asawa at ang mga mara nito ay punong-puno ng hinanakit.

“Hindi niya ba alam na may asawa ka na?” mahinahon na tanong sa kanya ni Isla.

Isa siyang doctor sa Sta. Elena Doctors Hospital sa Maynila. Isang tanyag at magaling na doctor. Kung saan-saan siya pumupunta para magsagawa ng mga medical mission. Sa labas man o loob ng bansa.. He spent additional time abroad to further his education, aiming to deepen his expertise in the medical field. He specializes as an oncologist. Ang asawa niyang si Isla Ferrer ay naiwan sa Pilipinas ng mga panahon na yun.

Sa pagbabalik nito sa bansa, ang unang bagay na ginawa niya ay ang maghain ng annulment, para mapawalang bisa ang kasal niya kay Isla Ferrer. Ang dahilan niya ay dahil may iba na siyang mahal, ang anak ng negosyante na si Herman Enriquez.

“I didn’t get the chance to explain everything to her, because Honey was among the first medical volunteers at the time.” paliwanag niyang sagot.

Napataas ang isang kilay si Isla dahil sa kanyang sinabi.

“Kaya itinago mo na lang ang katotohanan na kasal ka na at ipinagpatuloy mo parin ang mali ninyong relasyon?” sarkastiko na tanong ni Isla. Nanginginig ang boses nito habang sinusumbatan si George.

“O—Of Course not,” pagtanggi nito. "It was hard living abroad, Isla. You weren’t there to see it, but Honey was. She never left me—not even when things got really difficult. Alam mo kung ano ang nangyayari sa mga frontliner lalo na sa panahon ng pandemic. Honey and I fight against the epidemic—she saved my life many times, putting herself at risk. Lahat ginagawa niya para sa akin…We battled the dangerous disease together and overcame it. In the process, we fell in love… Hindi ko sinasadya,” paliwanag niya pa rito.

“Ang galing naman pala niya… Pati ang tungkulin ng asawa ay ginampanan niya rin,” pauyam na sagot sa kanya ni Isla. “Akala ko ikaw ang doctor pero bakit ikaw yata ang ginamot ng babae? Hindi naman siguro siya cardiologist ano? Dahil pati puso mo binago niya na.” naiinis na sabi ni Isla.

“Listen, Isla, we rushed into our marriage, and there was no love between us. If your father hadn't saved my grandfather, wala sanang kasal sa atin na naganap. Alam mo ‘yan… Honey and I truly love each other, iba sa kasal na meron tayo na tanging papel lang ang namagitan sa atin,” namumula ang mukha at para bang nauubusan ng pasensya na paliwanag ni Geo kay Isla dahil yun naman talaga ang totoo. “Sa tingin mo ba kung mahal kita mababaling ang pagtingin ko kay Honey?”

Napangisi ng nakakaloko si Isla sa kanya na para bang iniinsulto pa siya. Aminado siyang maganda ang asawa pero hindi niya ito mahal. Hindi nila mahal ang isat-isa nang ikasal sila.

“Nangako ka sa akin hindi ba? Bakit parang ngayon pinapalabas mo na napipilitan ka lang at hindi mo gusto ang kasalan na nangyari?” sumbat sa kanya ni Isla. “Nakalimutan mo yata kung ano ang ginawa ko para sayo, Geo.”

Napalunok siya dahil sa panunumbat ni Isla.

“Pagkatapos ano? Lolokohin mo lang ako? Uuwi ka ng Pilipinas para sabihin na maghiwalay tayo? Nang magkaroon ng problema ang kumpanya ninyo, sino ang tumulong sa inyo para maiahon ito? Hindi ba’t ako? Nagtrabaho ako sa kumpanya ninyo dahil ang alam ko—asawa kita. Lahat ginawa ko para sa papalubog ninyong negosyo. At mukhang pati ang nagawa ko sa pamilya mo ay nakalimutan mo na rin. Naging palabigasan ako ng pamilya ninyo, George!” sigaw sa kanya ni Isla.

“Hindi ko hiningi ang lahat ng yun sayo,” galit niyang sagot.

“Pero pinakinabangan mo hindi ba? Ginamit ninyo ako. Bakit? Masakit bang marinig na naging palabigasan ako ng pamilya ninyo? Lahat ng luho ninyo ay sinusunod ko, George. Lahat ng yun ay ginawa ko dahil isa na rin akong Madrigal. Asawa mo ako hindi ba?”

Hindi siya nakasagot sa sinabi ni Isla. Guilty siya sa bagay na yun. Lahat ay ginagawa nito para sa kanyang pamilya at lahat sila nakinabang sa lahat ng ibinibigay ni Isla. Kung tutuusin, maraming nagawa si Isla para sa pamilya niya, pero ito ang isinukli niya.