Karson's point of view.Ang pulang mantsa ng dugo sa aking kobre kama ay ang ebidensya na birhen ko nga si Izzy na nakuha.Ganito pala ang pakiramdam kapag ikaw ang nakauna sa babaeng minamahal mo, sobrang nakakaproud.Nakatulog si Izzy dito sa aking kwarto dahil na rin sa sobrang pagod. Ikaw ba naman ang bayuhin ng katulad kong tigang, ewan ko na lang.Iniwan ko muna siya roon at nagpasiya akong magluto ng aming hapunan para mamaya paggising niya ay makakain muna siya at pagkatapos ay tiyak na mapapalaban siyang muli sa akin.I decided to cook a simple dish tonight dahil ako man din ay napagod sa ginawa namin pero hindi ko papalampansin ang gabi na ito nang hindi kami makakatatlong round.Chicken fillet with Java rice ang inihanda kong hapunan namin ngayon at fresh orange juice naman bilang panulak.Nagpasiya ako na dalan na lang siya roon sa kwarto dahil tiyak kong mahihirapan siyang bumaba ng hagdan. Sigurado akong mahapdi pa ang kaniyang pagkababae gawa nga ng pagkapunit nito kani
Izzy's point of view.Med'yo naninibago ako kay Karson ngayon dahil hindi naman ako sanay na ganito siya kaalaga sa 'kin. Nasanay kasi ako ng parati siyang galit sa akin.Kanina kasi pagkagising namin ay siya muli ang nagluto ng pagkain. Parang kailan lang, halos itapon niya sa mukha ko ang mga niluto niyang pagkain tapos ngayon parang baby na niya ako kung tratuhin."Babe, ang dami yata nito, baka hindi ko maubos." Punong-puno kasi ng pagkain ang aking plato. Parang pang dalawang tao na yata ang p'wedeng kumain dito."No. Ubusin mo 'yan. I want you to be healthy."Lihim akong kinilig pagkatapos niya akong subuan. Hindi ko alam kung hanggang kailan kami ganito pero, saka ko na lang iyon iisipin. Ang importante ay mas gusto ko ang Karson na kaharap ko ngayon.Tama nga si manang Fe, mabait nga talaga siya at napatunayan ko na 'yun.After naming kumain nagpaalam ako sa kaniya na may kukuhain lang sandali sa aking kwarto pero ang totoo ay kukuhain ko 'yung cellphone ko sa taguan. Dadali
Karson's point of view.Isinama ko sa aking opisina si Izzy dahil gusto ko siyang palaging nakikita. Wala rin naman akong masyadong appointments ngayong araw kaya naisip ko na itour siya sa aking kompanya."Babe, ok lang ba na ganito 'yung suot ko? Pinagtitinginan kasi nila ako." nahihiya niyang sabi. Nakasuot pa kasi siya ng school uniform kaya naman pinagtitinginan siya ng mga empleyado ko."Don't mind them, just hold my hands." ma awtoridad na sabi ko.Habang naglalakad kami sa hall way ay may ilan-ilan akong narinig na usap-usapan na galing sa mga empleyado ko."Sino 'yun? Bakit may kasamang estudyante si sir?""Scholar niya kaya 'yun? Bakit magkahawak-kamay pa sila?""Ayy, jowa siguro ni sir 'yan, pero ba't ang bata?"Hindi na ako nakatiis sa aking mga narinig at huminto na ako sa paglalakad para sitahin ang mga chismosa kong tauhan."You, you and you!" duro ko sa kanila. "You're fired!" mabagsik kong sabi. "Let's go, babe." tatalikod na sana kami ni Izzy ng biglang lumuhod sa a
Izzy's point of view."I see her. 'Yan ang ipinangalan ko sa necklace na 'yan. 'Yung diamond na 'yan ay nag-iiba ng kulay tuwing nagbabago ang mood ng may suot nito. Kaya if a man gives it his love ones. Madali siyang makakapag-adjust kung paano niya itratrato ang girlfriend niya dahil makikita niya iyon sa palawit." paliwanag ni Karson.Kinilig ako nang lubos kong maintindihan ang tunay na halaga nitong kwintas. May pakialam pala siya sa feelings ko, akala ko dati ay wala."Siguro ang mahal nito noh?" wala sa sariling naitanong ko. "Don't mind the price. Mas espesyal ka kesa sa kwintas na 'yan." Abot-abot na ang kilig na nararamdaman ko at pakiramdam ko ay ako na ang pinaka magandang babae sa balat ng lupa. Sobrang cheesy kasi ni Karson ngayon.Ipinakita niya pa sa 'kin ang sandamakmak na alahas na nakadisplay sa show room at lahat ng iyon ay nakakasilaw ang kinam.Ayon pa kay Karson ay ilan pa daw sa mga ito ay nagkakahalaga ng milyon-milyon.Bigla ko tuloy naisip ang itay. "Ano
Karson's point of view.Maaga akong gumising dahil ngayon ang exam ni Izzy sa ALS.I prepared omelet and bacon para sa almusal namin at naghanda rin ako ng mga fresh fruits tulad ng mangga at papaya bilang desserts.Nagpaalam siyang pupunta muna sa kaniyang kwarto para mag-review daw saglit at hindi ko naman tinutulan."Sana makapasa siya!" sa isip-isip ko.Ilang sandali pa ay bumaba na rin si Izzy. Mukhang matamlay siya at tila kinakabahan.Alam kong mababa ang confidence niya na maipapasa niya ang exam. Ako man din ay natatakot rin na baka bumagsak siya.But anyway, may tiwala ako sa kaniya. Nag-review siya para rito alam kong kakayanin niya. At kahit na ano pa ang maging result ay tatanggapin ko. Sa yaman ko ba naman ay hindi niya kakailanganin na magtrabaho pa. I will give her all the best in this world. At lahat ng mayroon ako ay magiging sa kaniya rin but in one condition, kailangan niyang mamili sa aming dalawa ng kaniyang ama.No. I should say, kailangang talikuran na niya an
Izzy's point of view.Sa wakas! Nakapasa rin ako sa exam at tiyak na matutuwa ang itay at pati na rin si Karson kapag nalaman nila ang magandang balita.Nakauwi na ang mga kaklase ko at ako na lang at si sir Jay ang natira sa loob ng classroon. Sinadya ko talaga na magpaiwan para pasalamatan ang aking guro na siyang nagtiyaga at naliwala sa akin."Congatulations, Izzy. " bati ni sir Jay sa 'kin. Itinigil ko muna ang pagliligpit ng gamit ko at humarap ako sa kaniya."Salamat po! Utang ko po sa inyo ang pagpasa ko. Kung hindi po dahil sa tulong at tiwala niyo ay malamang hindi ko po makakaya ito." hinawakan ko siya sa kaniyang kamay at sabay kong piniga."So, i think we have to celebrate it. Tara, kumain tayo sa labas!" alok niya ngunit mabilis ko siyang tinanggihan."Pasensya na po kayo, sir, pero nagtitipid po kasi ako ngayon eh," "Dahil ba may sakit ang ama mo? Kumusta na nga pala siya? Anong balita sa operasyon?" Maraming bagay ang kailangan kong aminin kay sir Jay at sa palagay
Karson's point of view.Nagmadali akong sumakay ng aking sasakyan dahil excited na akong malaman ang result ng exam ni Izzy.Hindi ko lang sinasabi sa kaniya pero panay ang dasal ko na sana ay makapasa siya. Although, may tiwala naman ako sa kaniya kaso naroon pa rin ang aking kaba.Anyway, mga sampong minuto na akong nag-iintay sa labas ng kanilang eskwelehan ngunit hindi ko pa rin siya nakikita.Sinipat ko ang aking orasang pambisig para tignan kung late ba ako ng dating dahil wala na akong nakikitang estudyante na lumalabas.And so, i decided to go inside para tignan siya sa kanilang classroom at ayain nang umuwi kaso wala ng katao-tao sa loob at ang kinaiinisan ko na lang na guro niya ang nandito.Kahit na ayaw ko siyang kausapin ay nilunok ko na ang pride ko at nilapitan siya."Excuse me! Nasaan na ang mga estudyante rito?" tanong ko habang nakapamulsa ang aking isang kamay sa aking bulsa.Kaagad naman akong binalingan ng tingin ng guro ni Izzy at tumigil sa pagsusulat."Oh, ikaw
Izzy's point of view.Nagising ako na kisame ang agad kong nakita. Hindi ko maigalaw ang katawan ko at kumikirot ang mukha ko.Kung hindi ako nagkakamali ay nasa mansyon na ako at nandito ako ngayon sa kwarto ni Karson.Bigla akong kinabahan. "Paano ako napunta rito gayong naroroon ako sa -" bigla akong napahilamos ng mukha matapos kong maalala ang mga nangyari kanina.Pilit kong iginalaw ang aking ulo at kamuntik na akong atakihin sa puso matapos kong marinig ang isang pamilyar na boses."Sa wakas, gising ka pala!" wika ni Karson gamit ang baritonong boses. "K-karson." Hindi na ata ako sanay nang ganito ang tono ng boses niya. Parang may kung ano akong takot na naramdaman sa aking puso.Matalim ang tingin niya sa akin habang umiinom ng alak sa 'di kalayuan ng pinaghihigaan ko. Dahan-dahan akong bumangon mula sa pagkakahiga at mabilis siyang sinagot."Paano ako napunta rito? Nananaginip lang ba ako?" tanong ko.Bumilis ang tibok ng dibdib ko matapos niyang padabog na ibinaba ang ba