공유

Chapter 5

작가: Eriekulas
last update 최신 업데이트: 2025-06-08 17:32:32

[Phraea's POV]

Ano ang nangyayari? Ba't sobrang dami ng mga tauhan ni Garen ngayon?

Naguguluhan ako kung anong meron. Bakas sa mukha ni Evelyn at Rowena na alam na nila kung ano ang mangyayari at mukhang sanay na sila.

"Diyan lang kayo," utos ng isa sa mga lalaking nakaitim bago sila dumistansya mula sa amin.

Nanlamig ang buong katawan ko nung makakita ng anim na mga babae na may mga sako sa ulo. Pagewang-gewang maglakad ang mga ito dahil sa matataas na heels na kanilang suot na bumabaon sa buhangin. Ang tatlo sa kanila ay naka-bra lang at maiikli ang kanilang mga skirt, yung iba naman ay sleeveless o di kaya croptop ang suot.

"Parang awa niyo na pakawalan niyo na kami."

"Please, please, wala naman kaming kasalanan, e."

Napuno ang buong isla ng hagulgol nila nung pinaluhod silang anim sa aming harapan. Hindi ko makita ang kanilang mga mukha dahil sa sako na nakabalot pero tiyak kong puno iyun ng pinaghalong luha at makapal na make-up.

"Shut your mouths!" Sigaw ng isang lalaki at agad naman silang tumahimik nung marinig ang pagkasa ng baril.

Umuugoy ang kanilang mga balikat dahil sa iyak na pilit nilang pinipigilan. Nakatunganga lang ako at kinakabahan sa kung ano ang pwedeng mangyari sa kanila.

Namutla ako nung dumating si Garen na madilim ang mukha. Ang mga mata niyang malamig at may tinatagong mga demonyong nagsasayawan.

"What did I just heard? Wala kayong kasalanan?" Sarkastiko itong napatawa. "Your mere existence here on earth is already a sin!"

Tumawa ito nang napakalakas pero agad din itong naputol nung naging seryoso ang kanyang mukha na ikinatakot ko, lalo na nung unti-unti niyang inangat ang kanyang kamay na may hawak na baril at itinutok iyun sa isa sa mga babae.

"One," he said and the other girls screamed after the gun sounded. My eyes began to blurry when the girl's body fell.

Takot na takot akong napaatras at biglang napaupo sa buhangin nung mawalan ng pwersa ang mga tuhod ko. Namimilog ang mga mata ko at hindi ko maramdaman ang aking sarili na humihinga. Nangingilid ang aking mga luha nung makita ang dugo na nanggagaling sa sako na siyang bumabalot sa ulo ng babae.

W-why? Why is he doing this? He's clearly powerful, I don't understand what he will gain from all of these evilness.

"Please, spare me! Gawin niyo na akong alipin basta hayaan niyo lang akong mabuhay." Pagmamakaawa ng isa habang umiiyak na siyang ikinakunot ng noo ni Garen.

"How dare you beg? After all those sins you've done, you are no worthy of my mercy neither of God's. Die, you whore." Mariin akong napapikit at napahikbi nung marinig muli ang sunod-sunod na putok. Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko at nakitang tatlo na lamang sila ang natira. Umiiyak silang lahat para sa kanilang buhay... buhay nilang mapuputol maya-maya.

I want to save them... I want to save all of them but I don't have the power to. I have no weapon nor skills to defend anybody. I am useless.

Napatingin ako sa baril na nasa harapan ko nung may biglang humagis. Tumingin ako sa gawi nina Evelyn at Rowena at merong mga baril din sa kanilang harapan.

"Those pure that i've chosen, help me cleanse the world from these sinful people. Pick up the gun," he calmly said but I couldn't move. I felt paralyzed that even the blood inside my body stopped flowing. I can't do it... I shouldn't do it.

I looked at Evelyn and Rowena, and they slowly picked up the gun with their shaking hands. Their breathings are both heavy. I know they've done this so many times for sure but they're still nervous; forced to commit a sin.

"It's your turn, Phraea." Tumingin ako sa kanya nung magsalita siya at agad din akong napayuko nung sinalubong niya ako gamit ang matatalim at mapagbantang mga tingin.

"Do it or commit a sin by disobeying me." Napakagat ako ng aking labi nung marinig ang nakakatakot at baritono niyang boses.

Gumapang ako para maabot ang baril at halos mapaso ako nung mahawakan ko ang makasalanang bagay.

"Execute thy evil," I heard him muttered while watching my movements.

Nanginginig ang mga kamay ko nung maitutok ko na iyun sa babaeng kaharap ko na nakaluhod.

"Please..." I heard her begged that made me cried even more. I closed my eyes as I felt my finger started moving towards the trigger.

I was palpitating and even with the breezy air roaming around the island, my body is sweating like i'm in hell... well, surely I am in hell.

Please... I don't want this. I don't want to kill anyone, I don't want to live like this!

"Kill her," nagsitayuan ang mga balahibo ko sa leeg nung may bumulong sa akin. Nakaramdam ako ng kamay na umalalay sa akin sa paghawak ng baril. Napatalon ako sa gulat nung pumutok iyun. Napamulat ako at nagulat nung makita ang kamay ni Garen na nakahawak din sa kamay ko habang parehos naming hawak ang baril.

Hindi ako makagalaw sa aking kinatatayuan habang nakatitig sa walang buhay na katawan ng babae. I killed her... I just fucking killed her!

"P-pinatay ko siya," hindi makapaniwalang bulong ko.

"Yep and i'm so proud of you, Phraea. My angels did a pretty job tonight–"

"Bakit? Bakit kailangang madumihan ang mga kamay ko?" I asked while crying. I dropped the gun and stared at my stained hands... my sinful hands.

"It's your first time, Phraea. Your hands are clean, it is your conscience that isn't. You'll get used to it, trust me." Ngumiti siya sa akin bago ginulo ang buhok ko. Mabilis akong umatras palayo sa kanya na ikinakunot ng noo niya. "No, i'm not killing anyone again. Please, let me leave this island!"

His jaw clenched and found my shout unpleasant. I stared into his eyes, begging him to let me... to set me free from his hellish island!

"Bring her to my room." Those words made my body feel lifeless that got my mouth shut up on its own.

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • Island of Insanity   Chapter 16

    [Phraea's POV]"Please, Paige, you need to eat." Pakikiusap ko sa kanya. Nakaupo siya sa kama ko at yakap-yakap ang kanyang mga tuhod. Napapalunok akong luminga sa pinto ng kwarto para malaman kung dumating na si Garen.Iniling ni Paige ang kanyang ulo. She knows that Garen is coming for breakfast that's why she's so scared. The frightening bell from the mansion keeps ringing and I know that any minute from now, Garen will come. Lagot ako kapag wala pa ako sa dining bago siya dumating.Kailangan kong pilitin na sumama si Paige sa akin or else, hindi siya makakakain. Garen hate left-overs, so I need to make her join us."Alam kong gutom ka, Paige. Kailangan mong kumain.""P-papatayin niya ako, ate." Hagulgol niya at natigilan ako nung tumangla siya sa akin at basang-basa ang buong mukha niya dahil sa luhang bumubuhos mula sa kanyang mga mata. Mabilis ko siyang niyakap at pinatahan. "No, no, he won't dare to threaten your life again. Poprotektahan kita, hindi ko hahayaan na saktan ka ni

  • Island of Insanity   Chapter 15

    [Phraea's POV]Pagpasok ko ng bahay ay agad akong dumirestso ng banyo at binasa ang buong mukha ko ng malamig na tubig.This is insane! I couldn't believe myself. Pumatol ako sa kanya... sa isang halimaw!Tumingin ako sa repleksyon ko sa salamin. Namumula ang magkabilang pisngi ko at nanginginig ang mga labi ko na sobrang pula rin."Ano ang nangyari sayo, Phraea?" Narinig ko ang mga yapak ni Evelyn sa bunganga ng pinto.Hindi ako sumagot at nananatili ang mga titig ko sa salamin. Pumasok sa isip ko ang mga labi ni Garen, ang makisig niyang mga braso, at makalaglag panga niyang mga mata.Marahan akong umiling para itakwil ang mga ideyang iyun mula sa aking utak."Hey, Phraea. Ano ang nangyari? Nasaan ang bata?" Ang boses ni Rowena ang sunod kong narinig kaya dali-dali akong naghilamos muli bago umalis ng banyo at nilagpasan sila para dumiretso ng salas."Ano ang ginawa ni Garen sayo, Phraea?" Nag-aalalang tanong ni Rowena bago umupo sa tabi ko sa sofa. Nakayuko ako at nakahawak ang mga

  • Island of Insanity   Chapter 14

    [Phraea's POV]Natigilan ako sa aking kinatatayuan dahil sa kanyang sinabi."You're lying.""You really think that low of me?" Nakangising tanong niya bago umikot sa sofa at umupo. Pumandekwatro siya at sumandal habang nakatitig sa apoy na bumabaga sa tsiminea."You confused me. Just hit it straight to the point, why do you treat me differently?!" I'm pissed. A hot liquid started flowing down my cheeks. Sumisikip ang dibdib ko dahil sa sama ng loob.I'm missing a huge part of my life because i'm caged here in this fucking island! I can't live the way I want to and it's frustrating.Nakakuyom ang mga palad at galit na galit akong tumingin sa kanya. Hindi siya sumagot parang wala lang siyang narinig."I'm asking you!" Nakakabinging sigaw ko nung hindi ko na matiis."You wanna know why?" Suminghap siya at umiigting ang panga na tumayo. Nanginginig ang mga tuhod na umatras ako nung lumapit siya sa akin.Nasaan na ngayon ang tapang mo, Phraea?"I'm asking you if you wanna know why," ulit n

  • Island of Insanity   Chapter 13

    [Phraea's POV]"Stop! Please stop!" I shouted at Evelyn and Rowena that made them froze. I hid the little girl behind me with my tears pouring. "Phraea, what are you doing?" Tanong ni Garen na may mapagbabanta ang boses."This is insane, you can't kill her. She's innocent!""You still don't know the half of it, do you? You think I would dare to lay a finger on an innocent child? That girl is a killer, Phraea! She's not innocent as you think she is."He's blubbering nonsense things. This little girl doesn't know anything about the world at kung may mga kasalanan nga siyang nagawa, alam kong hindi niya iyun ginusto o sinasadya."So we eliminate sinners by commiting a sin?""Stop talking, Phraea. Get out of there." Napalunok ako at taas-noong tumayo. Hindi ako gumalaw sa kinatatayuan ko. I need to be tough, so I can save someone... saving just one person is enough."Don't test me, Phraea.""Or what? Papatayin mo ako?" Napatahimik siya at umigting ang kanyang panga. Bakit hindi siya maka

  • Island of Insanity   Chapter 12

    [Phraea's POV]Figure it out myself? Kahit ang pinakamatalinong tao ay hindi malalaman ang iniisip ng isang psychopath na katulad niya."You shouldn't have interfered." Bungad sa akin ni Evelyn nung makabalik na ako ng bahay. Nasa may lababo sila at ginagamot ni Rowena ang namamagang leeg ni Evelyn. "Then you would have been dead right now. Nakaka-hassle kayang maglinis ng bangkay." Sagot ko matapos makapag-iwas ng tingin."What a bitch–" Nagbingi-bingihan ako at malakas na sinarado ang pinto pagpasok ko ng kwarto.She's a bigger bitch than I am. I saved her life and she still hates me for nothing. Ganoon ba siya kainggit? I still haven't confirmed kung may gusto nga talaga si Garen sa akin or he's just trying to manipulate me... fuck, I don't have any idea what things he's capable of. Ilang linggo na akong narito at hindi ko parin mabasa ang galaw niya. Baka hindi ko na namamalayan at bigla na lang niya akong lunurin.."What's this?" Napatayo ako nung pumasok ang isa sa mga tauhan

  • Island of Insanity   Chapter 11

    [Phraea's POV]Nakakasakal ang manatili sa loob ng isla, lalo na sa loob ng bahay. Hindi ako pinapansin ni Evelyn at si Rowena naman ay palihim lang akong kinakausap para hindi magalit si Evelyn sa kanya."What did he want in exchange?" Mahinahong tanong sa akin ni Rowena. Nasa loob ng kanyang kwarto si Evelyn at tahimik naman akong naghuhugas ng pinggan."Believe me, Ro, I didn't offered him anything." Nagmamakaawa ang mga mata ko na maniwala siya sa akin. Magkasalubong ang kanyang mga kilay at gusto kong maiyak nung makita ko na nahihirapan siyang paniwalaan ako."Then how? Why? Garen has never done that. You think... he's starting to develop romantic feelings for you?" Aksidente kong nabitawan ang pinggan dahil sa gulat. Mabilis kong hinugasan ang kamay ko bago ako yumuko at pinulot isa-isa ang mga bubog.Kumuha si Rowena ng dustpan para tulungan ako. Abala kami sa paglilinis ng sahig dahil na naman sa katangahan ko nung lumabas na si Evelyn mula sa kanyang kwarto."Why the hell ar

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status