Chapter 6

[Phraea's POV]

"Leave me alone! Get off me!" Pagpupumiglas ko habang kinakaladkad ako ng mga tauhan ni Garen.

Kita ko ang pag-aalala sa mga mukha nina Evelyn at Rowena. Hanggang sa hindi na sila makita ng mga mata ko.

Naghaharumentado ang puso ko dahil hindi ko alam kung ano ang mangyayari sa akin. He force me to kill someone and now he wants me punished?

Ewan ko ba pero habang tumatagal ay nawawalan na ako ng gana... napapagod na akong umasa na makakalaya pa ako rito... na matutupad ko pa ang mga pangarap ko.

I can't help but to question God. Have I done something wrong to suffer like this? Am I unworthy of freedom?

Bumalik ako sa reyalidad nung makarinig ng pagsarado ng pinto. Napakurap ako dahil sa maliwanag na chandelier na bumungad sa akin.

Ito na ba? Ito na ba ang mansyon? Ang mansyon kung saan tinitirhan ng baliw na iyun? Huh, gusto kong tumawa. Paano niya nakakayang mabuhay sa isang palasyong mansyon na ito? Habang kami, kami na mga inosente ay nakakulong sa islang ito at nagdudusa?

"Bilisan mo!" Napayuko ako at pilit pinipigilan ang mga luha ko habang panay tulak nila sa akin para umakyat ng hagdan.

Napadaing ako nung malakas nila akong tinulak papasok sa isang kwarto at tumama ang likod ko sa pader. Iniwan nila ako roon at balot na balot ng dilim ang buong kwarto.

Napahagulgol ako at niyakap ang aking mga tuhod sa takot... takot para sa buhay ko.

Ba't kailangan pa niya akong dalhin dito sa mansyon? Gagawin din ba niya sa akin ang ginawa niya kay Evelyn kagabi?

Mas hinigpitan ko pa lalo ang pagyakap ko sa aking tuhod dahil sa kilabot at diri na naramdaman ko. Iniling ko ang aking ulo at nagdasal na sana ay makalabas ako rito sa mansyon na walang dungis ang pagkababae ko.

Napagitla ako nung bumukas ang pinto. Agad akong natakot nung makita ko ang anyo niya na nakatayo sa harap ng pintuan. Hindi ko makita ang kanyang mukha pero alam kong nakatitig siya sa akin gamit ang malalamig niyang mga mata.

Humikbi ako at isiniksik ang sarili sa sulok nung nagsimula na siyang humakbang papalapit sa akin.

Naging mabagal ang paghinga ko nung tumigil siya sa paglalakad. Binuksan niya ang maliit na lampara bago umupo sa couch na kaharap ko at katabi ng maliit na mesang puno ng alak.

Pumandekwatro siya at seryoso akong pinanood. Ano na? Is he going to stare at me with his malicious eyes? Or he's just preparing himself before raping me?

"Talk to me."

Inangat ko ang aking tingin dahil sa sinabi niya. "Say things about what happened earlier and I shall give you reasons why it needs to happen."

Hindi ako nagsalita. Wala akong lakas. He's really insane, is he expecting me to ask and talk to him nicely after what happened? After I killed someone unintentionally?

"I'm an impatient man, Phraea." The tone of his voice brought goosebumps to my system, a terrifying sensation is running down through my spine.

"T-they were innocents, yet you killed them. We were innocents, yet you turned us into sinners." I said, full of hatred and anguish. My eyes were bloodshot and I felt like my body was drained from blood; lifeless.

"Those girls earlier were prostitutes, thieves, and manipulative bitches, the kind of girls that needs to be wiped out from this planet. While you, you're pure and killing sinners doesn't make you one... I will never let you turn into one."

"Killing is a sin!" Nagsalubong ang kanyang kilay sa paggiit ko.

"There are more unforgivable sins than killing, Phraea! Rape, child molestation, bigamy, child abuse, manslaughter, human trafficking, treason, and other crimes that manipulates one's holy soul. My way of murder is reasonable. I was sent here by God to deplete evilness that is scattering here on earth. In my holy name, I shall bring back the Garden of Eden once more."

My forehead creased and I looked at him in disbelief. He's a psychopath with an unrealistic ideology.

"Rape? Then why did you force Evelyn to have a sexual intercourse with you?"

Sinundan ko siya ng tingin nung tumayo siya at naglakad papalapit sa akin nang nakapamulsa. Napalunok ako at unti-unting lumakas ang pagpintig ng aking puso nung pinantayan niya ako ng taas.

"Rape? I will never do such thing, Phraea. I just kissed them and they wanted something more to happen."

"Liar!"

"Me? A liar?" He chuckled and seemed to find my accusation funny. "You think i'm capable of going against my beliefs? My angels have needs and i'm much more happy to fulfill them."

He grinned like a devil spitting fire and I looked away, his eyes are sinful and it's burning me.

"Phraea Chelsey Bautista, a gentle face with a feisty heart. You're that kind of woman that i'm willing to protect from the corrupted world," he slid his finger down to my chin and he gently raised my face.

"I only need protection from a sinful monster yourself!" Matapang kong sinalubong ang nagbabaga niyang mga mata. Umigting ang kanyang panga dahil sa pantawag ko sa kanya.

"Let this monster protect you from the demons lurking around the world. You're fragile, Phraea, the outside world doesn't deserve you."

Hindi ako makapagsalita sa kanyang sinabi. Baliw siya. Malakas ang kapit niya sa kanyang mga paniniwala, so I know he meant every single words that's coming from his mouth.

Maingat niyang hinawakan ang pisngi ko at napalunok ako nung bumaba ang tingin niya sa aking mga labi. Unti-unti niyang nilapit ang mukha niya sa akin at bago pa man niya magawa ang kanyang nais ay iniwas ko ang aking mukha. Napagitla ako nung bigla niyang suntukin ang pader sa gilid ko at alam kong hindi niya nagustuhan ang pagtanggi ko.

Mahigpit niyang hinawakan ang pisngi ko at pilit na ipinapaharap sa kanya. Nung magtama ang mga mata namin ay doon ko lang napagtanto na sobrang lapit na ng labi niya sa labi ko. "H-huwag," natatakot na bulong ko na naging dahilan para bumitaw siya mula sa pagkakahawak sa pisngi ko.

Tumutulo ang luhang tumingin ako sa kanya at napangiwi sabay pikit nung tinaas niya ang kanyang kamay na akmang sasampalin niya na ako.

I was waiting for his palms to be drawn on my cheek but the next thing I heard is the wall getting punched.

"I'll make you mine soon, Phraea."