31-Personally Yours

Mag isang taon na mula nung kami no Nate ay nagkamabutihan, pero hanggang ngayon nahihiya parin ako sakanya at di ko parin nasabi kung gaano ko siya kamahal at kung gaano ako ngapapasalamat sa lahat ng ginawa niya.

Wala akong binigay sakanya kundi sakit sa ulo mula pa man noon at wala akong pabor na ginawa para mapalitan lahat ng kabutihan niya sakin.

Noong mga panahong walang wala na ako, si Nate ang dumating para hukayin ako mula sa kailaliman ng kawalan ng pag-asa. He is always been my hero!

Malaking nagbago sakin mula nung nakilala at nakasama ko si Nate. Dati kahit ang ngumiti ay di ko magawa dahil pakiramdam ko walang dahilan para sumaya o ngumiti man lang. Sobrang trauma ang naranasan ko.

Nagulat ako sa pagdating ni Nate na bumago sa pananaw ko. Suya ang unang taong walang pakialam sa marumi kong nakaraan.

Nagulat ako nung biglang bumukas ang pinto at bumungad sa akin ang nakangiti at maaliwalas na mukha ni Nate.

"Awww bakit ang lungk