Amari
Vann"What makes you think that this is yours?"
"You are indeed pregnant"
"You are not the father"
"Stop lying to me, Amari!"
Natakot ako sa pagtaas ng boses nya pero ayokong magpatalo, alam ko ang papasukin ko kapag sinabi ko sa kanyang anak nya ito. I will ruin a relationship at mas lalo lang akong hahamakin ng lahat.
"I slept with several man after you kaya posible ang sinasabi ko, can't you just accept that, Congressman Art?"
"Amari" he called me in a calmer tone now. "Uulitin ko, ayoko sa lahat ng taong niloloko at pinapaikot ako"
"Does it matter kung sino ang tatay ng dinadala ko?"
"Of course! Dahil kung anak ko ang dinadala mo, I have every right to know!"
"Anak mo man o hindi, it wouldn't change anything, alam mo ba ang gagawing gulo kapag nalaman ito? Kaya mo bang iwan ang girlfriend mo para sa batang to?"
"So, that is what you want, huh?"
"Hindi! I am just letting you know of the consequences if you continue to ask your question. Tahimik na ang buhay natin, wag na nating paguluhin pa Art"
"You are avoiding the questions. I will just ask one more time, at kung ano man ang sasabihin mo ay paniniwalaan ko na"
He sighed. He already looked tired. Nasisigurado kong nanggaling pa ito sa kongreso or kung saan and yet he came here. Hanna must've told him.
"Are you carrying my child, Amari? Anak ko ba ang ipinagdadalang tao mo?"
Hinarap ko sya at diretsong tinitigan. I already made up my mind and him knowing, wouldn't change anything.
"You got me pregnant, Congressman Dela Cuesta"
He brushed his hand through his hair as if that is the way he is absorbing the truth.
"Now that you know it, can I go now?"
"Amari"
"Don't pity me, hindi mo ginusto at hindi ko rin ginustong mangyari ito, yet it's here. Wala akong balak na guluhin ka, in fact, ikaw ang nanggugulo sakin"
"I'm sorry, I am trying to think and absorb everything right now"
"You don't need to"
"What do you mean?"
"Uuwi na ako, Congressman" mabilis kong hinubad ang coat nya at ibinigay sa kanya. "Just please let me go, gusto ko ng magpahinga"
Mabilis ko syang nilagpasan at laking pasasalamat ko na hindi nya na ako pinigilan pa.
Nagpaalam ako kay Manager Monique na maaga akong mag a out dahil hindi maganda ang pakiramdam ko, mabilis naman akong na approve.
I will be on leave for a couple of days. I was advised na after ng operasyon na pagdadaanan ko ay kinakailangan ko pa ring magpahinga.
Habang lulan ako ng taxi pauwi ay nakaramdam ako ng sobrang kalungkutan. Everything is so complicated. Complicated to the point na kinakailangan ko pang isakripisyo ang buhay ng anak ko. If only, I had this child on a different time at kung hindi siguro si Art ang ama, I would keep it. I will do my best for the both of us to survive.
Umidlip lamang ako saglit at nung mag umaga na ay nagising ako sa tawag ni Hanna.
"Vann, don't do this, please?" rinig kong sabi nya sa kabilang linya.
"Hann, I am so sorry, alam mo naman yung sitwasyon ko diba? I can't have the baby, kailangan ako ni Enzo at makakasira lamang ito sa pinsan mo"
"Pinsan ko?!" she shouted. "OMG! Is it Art Theodore's baby?!"
Napakunot ang noo ko sa sigaw nya. Didn't she know, eh sya itong nagsabi kay Art.
"Didn't you know? Hindi ba't ikaw ang nagsabi kay Art?"
"OMG! No! I didn't know, akala ko you just have a crush on him and yesterday he asked why I am in their hospital, natakot akong isumbong ako kay daddy, that's why I told him, you're pregnant" huminga ito saglit bago sumigaw. "OMG! I can't! The information"
"Hanna, kumalma ka" I told her. "Can you keep this? Wag mo ng ipagsabi lalo na dyan sa pamilya nyo"
"But Vann?"
"I know how you feel pero by the end of this day, I won't have the baby anymore so it will be just useless"
"Amari Vann, wag mo ng ituloy, please? Naaawa na agad ako sa pamangkin ko, ako na lang ang bubuhay sa inyo, please?"
"I already made up my mind, I am so sorry Hanna"
"Vann"
"Forgive me" I told her before I ended the line.
Forgive me too, baby. Ang selfish-selfish ni mommy sayo, hindi mo ako deserve, pabaya at iresponsable akong ina.
Tuluyan ng nagbagsakan ang mga luha ko. Ayoko naman talagang gawin to pero naiipit ako ng sitwasyon.
I will travel to a private clinic in Manila, I found the clinic thru thorough research. As you all know, illegal ang abortion sa bansa but some are willing to do it for a large amount of money and I found one.
I was advised to visit a real OB first bago ako pumunta doon, they want me to take an ultrasound muna before I go, sabi nung nakausap ko, they need to make sure na nasa early stage palang talaga ang dinadala ko.
I decided to pick an OB na nasa city lang din namin, nakapagpa schedule na ako sa kanya kahapon pa and she agreed to meet me early, dahil sabi ko may lakad ako which is true, once I have the ultrasound result, I will travel to Manila.
"Here's your baby miss" nakangiting sabi sakin nung doctora while pointing to the monitor.
Hindi ko alam pero kusang tumulo ang luha ko ng makita ko ang itsura nito sa ultrasound machine.
"My baby is so small"
"Yes, at this stage sya pinakamahina, kaya mommy, sayo lang umaasa si baby, kailangan mong ingatan ang sarili mo para ma ensure na healthy si baby at safe mo syang mailalabas dito sa mundo"
"But-" naiyak na talaga ako. I feel so guilty and selfish.
"Ayos lang yan, ganyan talaga kapag unang beses mong makita ang baby mo, ia angat ko itong t-shirt mo ha, I want you to hear something"
I nodded and the next thing she did is she put a gel on my tummy at may tinapat sya dito
and what I heard next,
changed my life forever.
I heard my baby's heartbeat.
The proof that he/she is alive and with me.I cried harder, thinking of all the selfish thing I wanted to do sa baby ko.My child is innocent.
In a snap, I changed my mind.
I will keep this baby. I will do my best to ensure na maayos syang lalaki. I will make sure to do a good job as a mom, kahit ako lang mag isa.
Mas magaan na ang pakiramdam ko ng makalabas ako sa clinic. I knew I made the right decision.
Maaga pa kaya halos wala pang tao sa kalsada, naglalakad na ako patungo doon sa OB clinic nung mag ring ang phone ko.
Mabilis kong inilabas ang phone ko to see an unregistered number.
Sino naman to? Ang aga naman mang scam.
I was about to decline the call pero naisip ko na baka si Ms. Monique iyon dahil madalas paiba iba iyon ng number at nag text ako dito kanina na hindi ko na kailangan pang mag leave.
"Hello po?" I politely answered, nag stop na din ako maglakad.
"Where are you?!" nagulat pa ako sa seryosong boses na bumungad sakin.
"Sino to?" inis kong tanong.
"Amari"
Halos mabitawan ko ang cellphone ko nung makilala ko ang boses nya dahil sa pagtawag nya sakin.
Congressman Art Theodore Dela Cuesta is on the other line.
"B-bakit ka tumawag?"
"Can you please tell me where you are right now? Just please!"
"Huh?"
The call ended me telling him where I am. In less than 10 mins ay napatingin ako sa paparating na sasakyan, una dahil sa kakaibang tunog nito, yung typical na tunog ng sports car.
I stood up to see it clearly dahil namamangha ako sa mga magagandang kotse, paborito kasi ng kapatid kong si Enzo ang mga kotse kaya kahit nitong comatose sya ay kapag nasa ospital ako ay tungkol sa mga kotse ang ipinapalabas ko sa TV.
In one look ay namangha agad ako sa sasakyan. It is a Bugatti Chiron Pur Sport na puti. If Enzo would see this, matutuwa iyon ng husto, kaya mabilis kong kinuha ang phone ko para picturan iyon.
I was interrupted ng bumukas ang pinto nito at mula sa driver seat ay lumabas si Art.
Kotse nya to? Hindi naman ito yung gamit nya nung party, he was using a Blue Ford Ranger Raptor.
Naglalakad ito ng mabilis papalapit sakin kaya naman mabilis na kumalabog ang puso ko.
"K-kotse mo?"
Hindi ko alam pero yun ang unang lumabas sa bibig ko dahil sa kaba. Malamang Amari! Kotse nya yan, mukha ba syang nang carnap?
Nagulat ako ng mabilis nya akong hawakan sa braso at galit na tingnan.
"What did you do with the baby?" ramdam ko ang pagpipigil nya ng galit.
"Nasasaktan ako Art"
"I will really hurt you if you won't tell me, Amari"
"Let me go!" inis kong sabi sa kanya, mabilis nya akong binitiwan pero napakasama ng tingin nya sakin.
"Did you do it?! Huh? You told me to let you go kagabi, I shouldn't have done that!" tumalikod ito sa inis.
"Art"
"That's my child! That's my baby! How can you decide on your own! Wala b akong karapatan sa sarili kong anak?! Why did you do it Amari! Why would you kill our baby?!"
I was speechless. He is mad because he thought ipinalaglag ko na ang baby namin.
Namin?!
Talaga ba, Amari?
Malakas nitong sinipa ang bato sa harapan nya.
"Art"
"What?!"
"I did nothing to the baby"
Mabilis itong humarap sakin at lumapit.
"I swear, if you are fcking lying right now, Amari"
"No, I couldn't. When I heard the baby's heartbeat. I fell in love right away, kaya nag decide ako na I will keep the baby"
Nakahinga ito ng maluwag at napangiti.
"Good choice, Amari" he held my face and when he did that parehas kaming nagulat, he immediately let go of me. "I'm sorry, I am just really glad you didn't do it. Hanna woke me up, sinabi nya yung plano mo"
"Hanna talaga" I sighed. "Nakapag decide na ako kaya hindi mo na kailangan pang abalahin ang sarili mo"
"It is still my child"
"Pero makakagulo lang kami"
"It doesn't have to be that way, I can still provide and support both of you, withouts anyone knowing"
Without anyone knowing
I knew it, he wouldn't trade anything for the life he have right now. Nakokonsensya lang din siguro sya kaya ipinipilit nyang maging involve sa buhay ng magiging anak nya.
If lumabas ang balitang ito, it will be a big scandal. A very scandalous one.
"What do you mean?"
"No one will know, I can talk to Hanna, magiging atin-atin lang ang lahat ng ito, ako na ang bahala sa inyo ng bata. I will fully support you both, you just need to get out of this city"
"What?"
"Mira shouldn't know about this, I can't afford to lose her"
I should know that, right?
But why do I feel this pain right now?Mira is the love of his life and I'm just another scandal for him.
Amari Vann"Why did you agree?" may bahid ng inis ang tono ni Hanna."Why not? It is for the best" sagot ko sa kanya. I sat down para itiklop yung iba ko pang damit. "Tama si Art, dapat lumayo ako dito dahil malamang pag-usapan ako ng mga kapitbahay ko""It doesn't have to be that way, may karapatan ka kay Art""Ano bang sinasabi mo, Hanna? May girlfriend yung pinsan mo""But he got you pregnant, you are carrying one of the Dela Cuesta. Alam mo ba ang ibig sabihin nun sa pamilya namin? We don't allow bastardos or bastardas in the family and to avoid that, for sure the family would want you both to get married""Hanna, baliw ka na ba? Fine, you have that family paniniwala pero ayoko ng makagulo pa, nagkasundo na din kami ni Art""Hays! Kung hindi lang talaga kita bestfriend, hindi ako papayag sa ganito" nag pout ito bago nagpatuloy sa pagtulong sakin mag empake ng gamit.We were interrupted by a loud knock.Mabilis na tumayo si Hanna to open it at sumalubong sa kanya si Sir Alex."Oh b
Amari Vann"Enzo is all settled now, pwede mo ng ipahinga ang isip mo, Vann" Hanna told me kaya napatingin ako sa kanya."Mas lalo lang magagalit sakin si Art kapag nalaman nyang tinulungan ng parents nya ang kapatid ko, I won't be able to clear my name to him""Pero you can't keep working, Vann! Crucial ang first stage ng pagbubuntis, do you think mas mapapatawad ka ni Art kapag may nangyari sa baby nyo?"Huminga ako ng malalim. Isang linggo na ang nakalipas and I was forced to stay in the Dela Cuesta's mansion while they all prepared the papers for our marriage.I deactivated my social media dahil sa dami ng mga taong nangba bash sa akin. I didn't know kung paano nila napapayag si Art sa ganitong agreement pero nagulat pa rin ako ng sya mismo ang humarap sa mga tao to let them know he is getting married to me.Pinalabas nila sa lahat na matagal na kaming magkarelasyon at dahil nasa tamang edad naman na kami, we both want to settle down na. All is good sa side ni Art, a lot of people
Amari Vann"Amari, good afternoon" nakangiting bati sakin ni Nana Belen."Good afternoon ma'am" bati naman sa akin ni Ate Susan, sya yung mid 30s na katulong sa bahay."Magandang hapon ho" bati ko sa kanilang dalawa, parehas silang abala sa pag aayos ng salas.Isang linggo ang mabilis na lumipas, hindi naman na ako kinukulong sa kwarto pero hindi lang ako lumalabas kapag nandyan si Art. Halos kumaripas ako ng takbo kapag narinig ko ng nagbukas ang gate na hudyat na paparating na si Art."May gusto ka bang kainin ma'am?" tanong sa akin ni Ate Susan."Wag ng ma'am, Ate Susan, parang hindi mo naman alam na asawa lang ako sa papel" sabi ko at pekeng ngumiti, may sasabihin pa sana ako kaso parang hinahalukay ang sikmura ko at kusa akong napatakbo sa sink para sumuka."Mukhang pinapahirapan ka ng pagbubuntis mo, Ate Amira" mabilis na nag abot ng tissue sakin si Lena. Mas bata ito sa akin ng dalawang taon, pamangkin ito ni Ate Susan, dito sya naninirahan sa bahay ni Art at tumutulong tulong
Art TheodoreI closed the file I am reading ng marinig ko ang pagbukas ng gate ng bahay ko.I went out of the car and went inside my house.Naabutan kong nakatalikod sa akin sila Nana Belen at naka tingin sa staircase."Lena, i check mo nga ang Ate Amari mo at hindi maganda ang pagtakbo nya palagi paitaas""Sir, good evening po" bati sa akin ni Ate Susan."Good evening" tipid kong bati sa kanila.Hinubad ko ang suot kong coat at nag diretso sa kusina to get me a bottle of water. Naramdaman ko ang pagsunod ni Nana Belen at Ate Susan.Mabilis na inilabas ni Ate Susan ang mga nilutong ulam para sa hapunan ko.Tahimik kong pinanood kung paano nya inaayos yung tray ng pagkain sa lamesa."Sir, anong gusto nyo hong kainin? Mayroon hong nilagang baka o yung paborito nyong kare-kare""Mas sumarap ho ata yung luto nyo Ate Susan" I told her.Saglit itong tumingin kay Nana Belen bago ibinalik ang tingin sa akin at awkward na ngumiti."Ah, baka sa seasoning sir, nagamit na kasi ako ng magic sarap"
Amari VannGood morning po" bati ko kay Manong Jorge na syang security sa cityhall."Kamusta po kayo ma'am? Hiyang na hiyang ho kayo sa pagbubuntis, lalo kayong gumaganda" pambobola nito sa akin."Manong Jorge talaga napaka bolero, sya nga po pala, dumaan ako sa drive thru, isinabay ko ho kayo ng agahan, kayo na hong bahala magbigay sa mga kasamahan nyo dahil nahihiya ako" itinaas ko ang hawak kong tatlong plastic ng breakfast meal na nabili ko sa isang fast food chain."Ay nag abala pa kayo Ma'am Amari pero hindi ko ho ito tatanggihan dahil ito ay grasya" inabot nito ang mga pagkain. "Sira ho ang elevator ma'am, ayos lang ba na maghagdanan kayo?""Oo naman po, eat well ho" sabi ko at pumasok na.Kahit tila naninibago ay na appreciate ko ang paggamit ng flat shoes at rubber shoes. A new set of shoes came in the next morning at lahat iyon at flats. I am wearing a white rubber and a cute white dress.Nandito ako sa cityhall today dahil sabi ni mama ay sumabay na daw ako kay Art papunta
Amari Vann"Lena, dito mo sya ita times, para makuha mo yung value ng variable" sabi ko kay Lena."Ang sakit sa ulo ng math, my head is bleeding Ate Amari!" hinawakan pa nito ang ulo bago tumawa.I smiled and slightly brushed her hair.Nahinto ang tawanan namin ng bumaba si Art.Sa unang pagkakataon ay nag rest day ito! Halos hindi na nga ito umuwi para hindi kami magkita dati kaya naninibago ako."Good morning sir" bati ni Ate Susan."Amari, kumain ka na, sumabay ka na dito kay Art dahil hindi maganda sa buntis ang hindi kumakain sa oras" mula sa kusina ay lumabas si Nana Belen.Ito ang nagluto ng pananghalian namin, hindi ako nakapagluto dahil hindi maganda ang pakiramdam ko. I just decided to help Lena on her assignments.Saglit na tumingin sa akin si Art bago nito binalik ang paningin sa palabas sa TV."Nagluto ako ng adobo, ipaghahain ko na kayo"Just the sound of adobo ay tila masusuka ako, kanina ko pa nararamdaman iyon dahil sa amoy ng suka.I smiled politely and slightly shoo
Amari VannI feel like I am on a roller coaster ride, no let me correct myself, I feel like my feelings are on a roller coaster ride.These past few weeks, I really thought we are getting closer, there are times na I feel comfortable kahit na nasa bahay sya.But maybe I was wrong, maybe I'm the only one comfortable and he is just pretending to be nice after all."Amari" I heard a knock on my door after my name kaya I stood up to open it."Ate Susan, bakit po?""Ito, pina akyat ni Nana Belen dahil hindi ka na naman daw bumaba para maghapunan""Wala po kasi akong gana at grabe ang pagsusuka ko, parang hindi na nga po morning sickness ito, parang all day sickness na po""Kaya pala, akala naming lahat ay nagtalo na naman kayo ni Sir Art, mainit din kasi ang ulo palagi""Hindi po ate, baka pagod lang ho" sabi ko bago inabot ang baso ng gatas. "Magpahinga na po kayo, kaya ko na po""Sigurado ka ha? Kapag may kailangan ka wag kang mahihiyang gisingin ang sino sa amin""Maraming salamat ate s
Amari VannYour dad is amazing baby.I kept saying that in my head na parang sure na sure akong naririnig at naiintindihan ako ng anak namin.He opened the door for me, inalalayan nya ang ulo ko to ensure na hindi ako mauuntog and as much as I try to hide it, ay tila nasa ulap ang puso ko ngayon.He defended me again in front of everyone, not just everyone but in front of his family.His mom and dad along with Hazel quickly came over to us nung papalabas kami, they didn't expect that Victor guy will do that. Sabi ni mommy ay sadyang mayabang daw iyong pinsan nya kaya sya na lang ang humming ng tawad on his behalf.Tahimik na tumabi sa akin si Art, pinaandar na ng driver namin ang sasakyan. Habang nasa biyahe ay ramdam ko pa rin ang seryosong aura ni Art. I decided to remain quiet pero panay-panay ang pagsilip ko sa kanya.Nakakunot ang noo nitong bumaling sa akin kaya nagulat ako at nagbaba ng tingin."Are you seriously going to drink that wine?" may bahid ng inis sa tono nito."Ha?"