CHAPTER 23

“TAPHNEY! Taphney! I am fucking talking to you and you don’t have any damn rights to turn your back at me when I’m fucking talking!” malakas na sigaw ni Ashton habang sinusundan ang dalagang hanggang ngayon ay nakalagay pa rin ang dalawang kamay sa kanyang tenga.

Mainit ang ulo ng binata dahil bukod sa halos magdikit na ang mga kilay nito ay kapansin-pansin rin ang pamumula ng kanyang mga pisngi. Kahit naririnig ni Taphney ang sunod-sunod na pagtawag ng binata sa kanyang pangalan ay hindi siya lumilingon. Hindi niya ito pinapansin at lalong hindi siya tumitigil sa paglalakad para lamang makalayo kay Ashton.

Ayaw niyang makita siya ng binata sa ganoong estado. Nahihiya siya. Dahil kahit hindi man siya manalamin ngayon ay alam niyang mugtong-mugto na ang kanyang mga mata. Punong-puno ng mga luha at namumula.

“Sir Ashton nakabalik na po pala kayo-”

“Move! Stop blocking the way, stupid.”

Hindi malaman ni Taphney kung hihinto ba siya saglit para hilain si Alex nang makaiwas ito sa kasam