Brielle continues her plan to seduce the vampire prince, and if Caden finally trusted her, she's able to know about Leo's case. "Caden," she approached the prince. Caden couldn't help but to feel nervous around her. "Do you need something?" he asked. "Would you mind if we walk around the mansion?" Caden's expression changed. He stare at Brielle, knowing if she is planning something or what. He approached Brielle and pinned her on the wall. "Who are you?" he asked. Brielle laughed, "What? It's me, Brielle!" "Why do you want to walk around the mansion?" he asked again. She gulped.Caden's sharp gaze followed Brielle as she strolled through the dimly lit corridors of the ancient mansion. His instincts, honed over centuries, whispered a warning of potential danger. The subtle rustle of her footsteps echoed in the silence, amplifying his suspicion. As the vampire prince, Caden couldn't ignore the nagging feeling that Brielle harbored secrets that could disrupt the delicat
• Chapter 1 •Ngayong araw ay magkakaroon ako ng interview sa isang murderer. Yes! Ako ang napili nila na gawin 'yon dahil ako lang naman daw ang may lakas ng loob na makipag-usap sa mga ganoong uri ng tao. Kasama ko ang aking partner na si Grace, at ang aming cameraman na si Rex. Silang dalawa ang palagi kong katulong sa mga ganitong project. Kaya malaki na ang tiwala namin sa isa't isa. Papunta na kami sa police station para makausap ang murderer.Inaamin kong medyo natatakot ako ngayon dahil trending ang kaso ng taong ito. Naghihintay na kami sa visiting facility, puro hiyawan at iyakan ang naririnig ko mula sa labas. Hays! What a cruel world."Good morning, ma'am." bati niya sa akin."H-Hello po." kabado kong tugon sa kaniya.Umupo siya at sinimulan na namin ang interview. Naka-set na ang camera, habang si Grace naman ay nak
Chapter 2|Caden's POV|Kakaiba ang babaeng 'to. Paano siya nakasama sa akin sa ibang dimension? There's something on her. Iba siya makatitig sa akin, takot na takot, pinagpapawisan. Bigla kong naalala si Thalia. Ganun na ganun siya noong dinala ko rin siya sa ibang dimension, she looks like her. Yung journalist.Everytime na nagsasalubong ang mga mata namin, automatic na nagbabago ang kulay ng akin. Tapos sumasama siya sa akin saan man ako magtungo. Siya na ba si Thalia? Buhay siya! Nagbalik siya. She's alive again!"Caden, hindi ba't sinabi ko sayo na huwag mo nang isasabit pa ulit sa wall ng kwarto mo ang painting ng babaeng 'yan?" iritadong sabi ni Mommy sa akin."She's back." sabi ko."Yung babae kanina? Hindi si Thalia 'yon. Ramdam ko na may masama siyang balak sayo at sa kapatid mo. Ano ba'ng nangyayari sayo? D
Chapter 3Nagising ako dahil sa malakas na tunog mula sa aking cellphone. Huh? Alas otso na."Brielle, nasusunog na yung bacon!"Mabilis akong tumayo para magpunta sa kusina. Teka, pinatay ko yung kalan kanina kasi tumunog yung doorbell. Nag-usap kami ni Caden at dinala niya ako sa isang lumang bahay. Sabi pa niya sa 'kin hindi na raw ako babalik dito.Maya-maya pa ay dumating si Grace."I thought we would meet at the cemetery? We have been waiting for you for over an hour." inis na sabi ni Grace."Sorry. Sumama kasi bigla yung pakiramdam ko kanina." sabi ko.Nagmadali na akong kumilos para maabutan namin si Leo. Hindi na sana maulit yung nangyari kanina, ayaw ko nang bumalik sa lugar na 'yon. Nakakatakot.****Habang nasa kotse kami ay hinahawakan ko ang aking labi. Totoo kayan
Chapter 4|Brielle's POV|Nakatanggap ako ng email mula kay Dylan Rhett. Inaanyayahan niya ako na dumalo sa isang dinner kasama ang kaniyang mga anak. Hindi na naman maganda ang kutob ko. Pupunta ba ako? Paano kung may masama na namang binabalak si Caden sa akin? Paano kung tuluyan na akong hindi makabalik dito sa amin? Mawawala ang lahat. Si Papa, si Mama at ang lahat ng pangarap ko.Nagpunta ako sa aking kwarto. Binuksan ko ang aparador para pumili ng maisusuot. Hindi dapat ako magpaka-elegnate, baka kasi may binabalak lang sila na masama sa akin. Bumalik ako sa aking computer table at isang email na naman ang natanggap ko."From: Amanda Rhett/I can't wait to see you.\"Argh! Kinakabahan talaga ako. I decided to wear a casual clothes. Kung pagpipiyestahan lang din naman nila ang laman ko, hindi na ako magbibihis ng maganda. Bahala na si batman!Nagsuot ako ng
Chapter 5( the 18-year-old ME )I was famous at our school. Not because I'am beautiful, but because I'am a top student. All the teachers here are impressed with me. I have won many school competitions. Hindi sa nagyayabang ako, pero ito talaga ako e. Proud sa akin sila Mama at Papa, kaya nag-desiyon sila na mag-donate ng pera sa school kung saan ako nag-aaral.At dahil sa kilala nga ako sa buong academy ay hindi rin mawawala ang mga manliligaw. Isa na rito ang lalaking nagngangalang Charlie. People usually bullied him because of his appearance and sense of fashion.Charlie Lopez. The nerdy boy alive. He's quite, may braces, k-pop hairstyle, medyo old-fashion din kung manamit, palaging naka-sweater, kung minsan naman ay simpleng t-shirt. Hindi ko siya masisisi kung ganiyan ang itsura niya. Pero infairness cute siya.Close kami. Yeah, friendly naman kasi ako. Teammates kasi kami sa chess at sa math q
Chapter 6Wow, ito pala ang opisina ng mahal ko! Malinis, maayos at mabango. Pero kahit nandito ako ay hindi manlang ako magawang pansinin ni Brielle. Nakikipag-usap lang siya sa mga kasamahan niya habang ako ay nakaupo lang at naghihintay ng atensyon. Nakatitig lang ako sa maamo nitong mukha. Mukhang inosente, pero marami siyang nalalaman tungkol sa mga kagaya ko.Hindi ako aalis dito hangga't hindi siya nakakauwi, in short ay babantayan ko siya."Pwede ka nang umuwi Caden." seryosong sabi ni Brielle sa akin."Today is my boyfriend duties." tugon ko.Tinukso na naman siya ng mga kasamahan niya."Boyfriend? Asa ka, Caden Rhett." pagsusungit ni Brielle sa akin."Tutal nandirito ka rin lang naman, pwede ba kaming magtanong sayo?" saad naman ng kaniyang kasama.Tumango lang ako.
Chapter 7|Kent Frayler's POV|Hindi magiging magulo ang buhay ko kung hindi pinairal ng mga magulang ko ang pagiging hapit sa pera. Business partners ang mga magulang namin ni Caden, pero magkaiba kami ng lahi. We're humans, and they are vampires. Oo nakakatakot, pero wala naman silang masamang ginawa sa amin.Hindi nila sinaktan ang mga magulang ko, pero pinilit ni Tita Amanda na maging kalahi ko sila dahil ako ang nakatadhanang ikasal kay Charlene. Masakit sa kalooban kong namatay ang parents ko ng wala ako sa tabi nila. Nalugi ang negosyo nila kung saan nag-share ang Rhett Family ng pera, at upang mabayaran nila Mommy at Daddy ang kanilang utang ay pinasalinan ako ng dugo ng mga bampira. Kasama sa ginawang ritwal ang pagkagat ni Charlene sa aking leeg.Pero habang tumatagal at habang tumatanda ako ay maraming bagay akong naiisip. Una, hindi ito ang mundo na para sa akin. Pangalawa, hindi ako kagaya nila. At pang