Share
CHAPTER-22
Related chapters
KIDNAPPED CHAPTER-23
HOPE Infuriating. Distressing. Irritating. Ah! Lahat yata ng salitang masasama sa pakiramdam ay naramdaman ko na sa tuwing nakikita ko sila. Being in their presence was truly a torture to me. Kung maaari gusto ko na lang sana silang iwasan hanggang makaalis na lang sila ng isla pero hindi pupuwede. Galit akong kinausap ni Papa. "Bakit mo ginawa iyon?! Una si Robie, and now to Sebastian?! What's happening with you?!" sigaw niyang duro sa akin.Then he punched the table, I startled a bit. I looked at him. I bit my lower lip and bowed my head again. My eyes begun to watered. He asked me to accompanied that bastard Sebastian. "Sasamahan ko kayo ni Young Miss upang-" "No, Daniel. Kaya na ni Hope na samahan si Sebastian. Let them be. It's also a perfect time for them to know eachother more." Ani Papa na nagpatiim ng mga bagang ko. "Master, reponsibilidad kong samahan ang Young Miss kung sa tingin koy hindi siya komportable at kailangan niya ng-""Daniel!" sigaw ni Papa. Nakita ko a
KIDNAPPED CHAPTER-24
HOPENapadaing ako nang maramdaman ang tila init na dumantay sa aking balat. I was maybe hallucinating. Or I wasn't alone here anymore? Gusto kong imulat ang mga mata pero hindi ko magawa.Sino kaya makakahanap sa akin dito, mga tauhan ni Kuya? I was only thinking about Daniel since siya lang naman ang alam kong may pakialam sa akin. "D-daniel..." Paos kong tawag sa pangalan niya. I heard him curse. "I-i am so c-cold D-daniel..." Pilit kong salita kahit pakiramdam ko walang lumalabas na boses mula sa bibig ko. Nanatili ring nakapikit ang aking mga mata. I was so weak and trembling in cold. Narinig kong muli ang sunod sunod niyang mura. Niyakap niya ako. Hinaplos ang aking mukha ng paulit-ulit. "We will get out of here, Mine." His tone is so saft and worried. I smiled a little. Uminit ang magkabilang sulok ng mga mata ko at nanubig. I want to call my Kuya but it's impossible for him to be here when he doesn't care about me anymore.Kailangan ko bang sanayin ang sarili ko nang wa
KIDNAPPED CHAPTER-25
HOPE Pilit kong iminulat ang aking mga mata. Sa nanlalabong paningin ay naaninag ko sa aking harapan ang tila baga ng apoy na may kaunting usok. Kinusot ko nang bahagya ang nanlalabo kong pang mga mata. Napatingin ako sa sarili, isang itim na jacket ang nakakumot sa akin.Matinding pagka-uhaw ang tila gumising sa diwa kong mula tila nahimlay sa karimlan. Ramdam ko ang matinding pagka-tuyot ng aking lalamunan at ang matinding init na tila sumisingaw sa aking katawan. I felt diziness like I was in a kind of dilutions. I was even not sure if I'm still living in reality or I'm still in severe hallucinations?Pakiramdam ko, para akong nasa ibang dimension. Napabaling ako sa aking tabi, dinig ko ang lalim ng kaniyang paghinga. Daniel?No. His scent, is different from Daniel yet very familiar. Tiningala ko siya, he's sleeping peacefully. Malungkot akong napangiti nang maaninag ko ang mukha niya. Sa umiikot kong paningin ay kinilala ko siya, is he really real? Mapait akong napangiti.
KIDNAPPED CHAPTER-26
HOPE "Ooh! Yes! Right there Kuya, you hitting me so good! Oh my, I'm gonna cum again!""Let it out, Mine. Cum for me!" I squirts. Tumirik ang mata ko habang nanginginig ang katawan ko habang panay ang sirit ng katas ko. Kusang nahugot ang t*ti niya sa pagkakapasak. Tinapik tapik ng ang kuntil ko. Nang maubos ang pagsirit ng katas ay dinala niya ang kamay sa bibig at dinilaan ng mabilis para linisan. Muling hinawakan ang kahabaan niya at pinasok muli sa akin at bumayong muli ng mabilis at malalakas. Paminsan minsan ay inaabot ang umaalog na suso ko para lamasin habang patuloy ang harabas niya sa akin mula sa likuran. We didn't do it just once, not twice but many times. The erotic sounds of our bodies colliding adds more heat to our steamy sex.Nilingon ko siya sa aking likuran. We're both sweating again. My lips a bit parted while seductively staring at him. He caressed my lips with his thumb. "You're so damn beautiful." Paulit-ulit niyang sinasabi kanina pa na dahilan ng pag-al
KIDNAPPED CHAPTER -27
HOPE Inaantok pa ang mga mata kong nakasunod sa bawat galaw ni Gloria. Mabilis ang bawat kilos niya. Kumuha siya ng ilang damit ko at nilagay sa bag, tila nakikiramdam din siya sa paligid. Marahan siyang lumapit sa bintana at tila tinanaw ang paligid.Napanguso ako, kinusot ko ang mga mata, at taka ko siyang muling tiningnan. "Saan ba tayo pupunta, Gloria?" ang puno ng kuryusidad kong tanong. Ang bilin ni Papa huwag kaming lalabas ng mansyon. At ngayon, hating gabi ay ginising ako ni Gloria at ang sabi niya aalis kami.Iilang gamit lang naman ang nilagay sa bag at kung kailan tulog na ang lahat saka naman niya naisipan umalis. "Kailangan nating magmadali baka maabutan nila tayo, Isabella.""Ang sabi ni Kuya hindi mo na ako puweding tawagin sa ganiyang pangalan, pagagalitan ka naman niya kapag narinig ka no'n" nakanguso kong sabi. Tumigil siya sa ginagawa hinarap ako at hiwakan sa balikat. "Hinahanap ka na ng totoo mong pamilya, Isabella. Isusuli kita sa totoo mong pamilya bago k
KIDNAPPED CHAPTER-28
HOPE "Mine, please. Don't make this so hard for me-for us!"aniyang tila nawawalan na ng pasensya sa akin. Binaliwala ko ang galit niya kahit pa nga ang totoo punong-puno ngayon ng takot ang dibdib ko para sa kaniya. Pero ayaw kong tumiklop at magpakita ng takot. Galit ang nangingibabaw at nanaig sa akin ngayon. Nanatili ang mga mata ko sa labas ng veranda. Pero maraming bagay ang tumatakbo sa isipan ko. "If you're not going to eat, paano ka gagaling, huh?!" hindi pa rin ako umimik. He hssed in frustration. "Damn it! You fvcking talk to me, Hope bago ako mawalan ng pasensya!" Padaskol niyang binitawan ang mga kubyertos mula sa tray ng pagkain. Gumawa iyon ng malakas na ingay. I didnt flick. Kita ko sa sulok ng aking mga mata nang galit siyang tumayo, nagpalakad-lakad. Huminto. Tiningnan muli ako. Umiigting ang panga niya. Sinabunutan ang sariling buhok, namaywang at inis na d*****g. "What do you want me to do?!" I mentally smirked. Anong gusto kong gawin mo? Ibalik mo'ko s
KIDNAPPED CHAPTER-29
HOPESaglit akong natulala at hindi makapaniwala sa mga nangyari. Takot na takot ako. Nang araw na iyon, hindi ko na nakita pa si Kuya Sin. His friends took him. Nilayo siya sa akin.Wala akong idea kung anong ginawa nila at kung bakit gano'n ang naging kilos ni Kuya. They didn't explain it to me, either. Hindi na rin ako nagtanong. I was stressed and exhausted. Pakiramdam ko nga na-draine na ako.Magulo ang isip ko and all I want at that moment is someone that could at least make me feel like I am secured. Someone I could trust at least. At nang mga sandaling iyon, si Daniel lang ang nakikita ko. Hindi ko mahamig ang sarili sa patuloy na pag-iyak. Sinubukan akong kausapin ni Kuya Rocco pero tuliro akong umayaw. Si Daniel lamang ang gusto kong kasama. Ni ayaw kong maiwang mag-isa sa kuwarto ko. Buti na lamang at nakakaunawang nanatili si Daniel sa tabi ko. Siguro, dahil sa pagod at sobrang pag-iyak ay nakatulog ako. Hindi ko alam kung ilang oras. Basta pagkagising ko, agad ak
KIDNAPPED CHAPTER-30
HOPE Dalawang Linggo na ang nakakaraan mula nang umalis si Kuya.Dalawang Linggo na rin kaming nagmamatsag ni Daniel sa paligid ng Isla. Halos panghinaan ako ng loob. Tama nga siya. Ilang jetski lamang ang tangi kong nakitang maaring naming magamit ni Daniel kung sakali. Pero ang tanong hanggang saan kami aabot?Baka nga tumirik lamang kami kung saan o di kaya'y bago pa kami makalayo ay sukol na kami ng kaniyang mga tauhan. Napansin ko ang pagdami ng tauhan sa paligid ng Isla. Ayaw ko sanang panghinaan ng loob pero hindi ko maiwasan. Lalo na nang subukan namin ni Daniel na libutin ang kapaligiran ng Isla gamit nga ang jetski. At hindi pa man kami nakakalayo ay may humarang na sa aming tauhan ni Kuya na sakay rin ng jetski. Ni hindi namin alam kung saan sila nagmula at bigla na lamang silang sumulpot na tila nakaabang na. Binalaan at pinaalalahanan nila si Daniel sa mga bagay na ipinagbabawal ni Kuya. Daniel, pushed his limit a little, ginamit nito ang kapangyarihan bilang tag
Latest chapter
