Chapter 2 Sa isang maliit na bakery shop na puno ng masasarap na amoy ng sariwang tinapay, kasalukuyan inaayos ni Cedrick, ang mga bagong lutong tinapay sa estante ng kanyang breky, abala siya sa paghahanda ng kanyang mga produkto nang biglang nakita niya ang isang babaeng may matamis na ngiti na nakatayo sa entrada ng kanyang tindahan."Hi, lover boy," nakangiti wika ng babae. Ang kanyang mga mata ay kumikislap ng pagiging mapang-akit."Hi, miss beautiful," magiliw na tugon niya. "Anong maipaglilingkod ko sa'yo?" nakangiti saad naman ni Cedrick sa babae. Ang kanyang mga mata ay pasimple hinagod ang malulusog na dibdib nito, halos wala na itong tinatago. Sa sobrang ikli ng suot nito, kaunting galaw lang ay panigurado kita na ang kaluluwa ng babae."Wala naman," sagot ng babae, ang boses ay bahagyang nanginginig. Ang kanyang mga mata nito marahang hinagod ng tingin si Cedrick.“Gusto, ko lang bumili ng mga tinapay,” mapang-akit na wika ng babae.“Sabi raw nila napakasarap daw ng mga
Ang Pagbagsak ng TiwalaHalos hindi makagalaw si Peanut dahil sa nasaksihan niyang pangluluko ng kanyang kapatid at nobyo na si Max. Sa mismong silid ng kapatid niya, kitang-kita ang kababoyan ng mga ito. Hindi naman sana niya makikita ang dalawang taksil kung hindi niya narinig ang ingay ng mga ito.Ang ingay na iyon, ang ingay na nagpabagsak sa kanyang mundo, ay nagmula sa silid ng kanyang kapatid. Ang silid na dati ay simbolo ng pagmamahal at pagkakaisa, ngayon ay nagiging isang pugad ng pagtataksil at panloloko."Max, sayo na ako. Bakit ayaw mong makipaghiwalay kay Pea?" Mapang-akit ang boses ng kapatid, at ang kanyang desperadong paghingal ay may bantas na daing.Ang mga salitang iyon, ang mga salitang nagpapatunay sa kanyang pinakamalalim na takot, ay tumama sa kanya na parang isang kidlat. Ang kanyang kapatid, ang babaeng pinagkakatiwalaan niya ng buong puso, ang babaeng itinuring niyang kaibigan at kapatid, ay nagtataksil sa kanya."Will you stop bringing that up in bed? You'r
Mabilis lumipas ang mga araw at linggo. Ang bawat pagsikat ng araw ay nagdadala ng bagong pag-asa, bagong lakas, at bagong pasasalamat sa aking puso. Ang aking asawa, si William, ay tuluyan nang gumaling mula sa kanyang karamdaman. Ang bawat araw na nakikita ko siyang naglalakad, nakangiti, at nagkukuwentuhan ay isang himala, isang regalo mula sa Panginoon. Ang aking pasasalamat ay walang hangganan. Ang aking puso ay nag-uumapaw sa kagalakan dahil binigyan Niya ng pangalawang buhay ang aking mahal."Chocolate," ang masuyong boses ni William, na nagpapaalala sa akin ng kanyang pagmamahal sa matamis. Ang kanyang mga kamay ay mahigpit na nakayakap sa aking likuran, marahan din nitong hinihimas ang hindi ko pa kalakihan na umbok na tiyan. “Yes, im pregnant. Limang buwan na akong buntis,” kaya mas pinili namin na magbakasyon na lang muna para masulo namin ang isa't-isa. Ang kanyang kayap ay nagpapahiwatig ng kanyang pagmamahal at proteksyon. Nararamdaman ko ang init ng kanyang katawan,
Nasa labas lamang ako ng operating room kung saan inooperahan ang asawa kong si William. Ang aking mga paa ay parang gawa napako sa sahig bg hospital, hindi ko maigalaw ang aking katawan. Ang aking mga mata ay nakatuon sa pulang ilaw na nagmumula sa loob ng silid, isang ilaw na sumisimbolo ng pag-asa at takot sa parehong oras. Halos mawalan ako ng malay nang makita ko ang dugo mula sa katawan ng aking asawa. Ang dugo na iyon, ang dugo ng lalaking minamahal ko ng buong puso, ay nagmula sa isang bala na dapat ay para sa akin. Siya ang nabaril ni Elina, sinalo ng aking asawa ang bala na dapat ay tumama sa akin. “Ikaw ang dapat mamatay!” sigaw ni Elina at nakita ko kung paano nito iputok ang baril na hawak sa akin, ngunit ganon na lamang ang paglaki ng mga mata ko ng makita William. Sa isang iglap, si William ay tumakbo sa harap ko, itinulak ako palayo sa panganib. Ang putok ng baril ay nag-ingay sa buong paligid, ang bala ay tumama sa dibdib ni William. “William!” Malakas kong siga
Elina POV Napuno ng tensyon ang sitwasyon sa pagdating ng mga kaibigan ni William. Ngunit mas hinigpitan ko ang kapit sa babae hawak-hawak ko ngayon at mas diinan ko pa ang tutok ng baril sa sentido nito. “Subukan, ninyo lamang lumapit siguradong sabog ang utak ng babaeng ito,” pagbabanta ko sa mga kaibigan ni William na dahan-dahan lumalapit sa akin. Habang lumalapit ang mga ito. Umatras naman ako habang kapit-kapit pa rin ang asawa ng taong pinakamamahal ko. "Elina, bitawan mo 'yang baril!" nakikiusap na saad ni William sa akin at kitang-kita ko sa mga mata nito ang pag-aalala na kahit kailan ay hindi ko nakita noon. Sunod-sunod akong umiling habang nakatitig sa mga mata nito. “Bakit, hindi mo na lamang ulit ako?!” lumuluhang sambit ko. “Diba? Nagmamahalan naman tayo! Bakit ngayon ang hirap mong mahalin? Kasalanan bang ibigin kang muli na dating akin ka naman? Ngunit dumating lang ang bwesit na babaeng ito.” Naglaho na parang bola ang pagmamahal mo sa akin!” madamdamin kong
"Please, Elina, nakikiusap ako, tama na!" nakikiusap ni William sa babae, na pareho nating alam na walang nangyari sa ating dalawa."No!" mariin nitong sagot habang patuloy na umiiling. "Anak mo ang dinadala ko!" giit pa niya habang kita sa mukha ni Elina ang matinding galit."William, anak mo ito. Bakit ayaw mong maniwala! Hindi ba mahal mo naman ako? Noon pa tayo dalawa ang nagmamahalan at nangako sa isa't-isa na magsasama hanggang sa dulo ng ating buhay?" mariing sinabi ni Elina habang nakatitig sa mukha ng dating kasintahan."Oo, nagkasundo tayo. Noon. Ngunit ano ang ginawa mo? Mas pinili mo ang lokohin at saktan ako kaysa sa mahalin ako. Binigay ko ang lahat ngunit hindi ka nasiyahan at naghanap ka pa ng ibang lalaki. Sana matanggap at mapatawad kita kung isang beses mo lang ako niloko, ngunit hindi. Maraming pagkakataon na nagpaka-tanga ako para hindi masira ang ating relasyon, pero sa kabila ng aking pasensya at pagtitiis, nauubos din pala kaya napapagod na ako.“Ako na ang nak