Pumasok na siya sa loob nang banyo, upang maligo dahil naamoy na rin n'ya ang sarili. shit talaga pangako hindi-hindi na ako iinum pa nang alak. wala talagang maganda idudulot ang pag-inom. birthday pa naman niya oero siguro pag uwi sa bahay mapapalo na ako ni Mama. Wika niya sa kanyang isipan.
Lumipas ang ilan sandali natapos na rin siya. Maligo balot nang towalya ay lumabas siya sa loob ng banyo.Ang sabi nang lalaking 'yong may damit raw ako sa loob nang cabinet. Pagkatapos niyang kumuha nang damit, bumalik siya sa kama upang magbihis na para makauwi na siyya sa kanilang bahay sigurado, sermon ang aabutin niya sa kanyang magulang lalo na kay Mama.Nang matanggal niya ang nakatapis sa kanyang katawan, sakto bumukas ang pinto at pumasok ang binata. Hindi niya alam kong ano ang uunahin takpan, para lang 'Di makita nang lalaki nag hubad na katawan niya."Aaaaahh---" "Ano ka bang lalaki ka hindi ka ba marunong kumatok?!" galit na sigaw niya sa pangas na lalaki. habang binabalot nang kumot ang buong katawan."Im sorry hindi ko naman alam na nagbibihis ka!" hingi paumanhin nito."Ang sabihin mo manyak ka," nagagalaiting wika niya sa binata."What, ako manyak!" turo nito sa sarili."Ano...ba hindi ka ba lalabas, talagang gusto mong makita ang aking katawan." mariing muli saad ni Belyn, dahil wala yatang balak na umabas ang binata sa silid."Fine im sorry, pero hindi ako manyak tulad nang nasa isip mo?!" seryoso turan nito pagkatapos ay lumabas na nang kwarto.Nakahinga naman ng maluwag si Belyn. sa paglabas nang binata. "Oh, shit na malagkit. wala nang virgin sa katawan ko lahat na lang nakuha na nang h*******k na tukmol na lalakung yong!" naiinis na turan niya sa sarili. Nagmadali na siyang nagbihis baka bigla naman pumasok ang bwesit na lalaking yong.Makalipas nang ilan sandali nakabihis na siya nang may kumatok sa pintuan nang kwarto."Knock...." napilitan siyang buksan ang pinto.At ang nakangiti babae ang nabungaran niya. Napatitig siya sa babae mukhang kasing edad lang silang dalawa."Good morning po, ma'am, ako po si Narriza, kasambahay ninyo po magalang na pagpagpapakilala nito sa akin."Ahh good morning din sa inyo!" alanganin ngiti niya sa kaharap."Ako naman si Belyn, huwag mo na akong tawagin ma'am. Hindi naman ako ang boss mo pati mag kasing edad lang yata tayo?!". ani niya pa sa dalagang kaharap."Ma'am bago po magalit si air William, kapag hindi po namin kayong tawagin na ma'am or senorita." Alinglangan na saad ni Narriza sa aking."Naku wag kang mag alala huwag mong pansinin ang tukmol na 'yon, ani ko pa rito." basta Belyn na lang itawag mo sa akin ah! aniya ko pa sa aking kaharap."Okay po nahihiya wika ni Narriza sa dalaga. ay Nakalimutan ko na pinapatawag kabna ni sir William!" magalang na saad pa nito sa kanya.""Bakit raw? nakakunot tanong niya sa dalaga.Nakakunot ang noo nitong tumingin sa akin."Hindi ka ba nagugutom? takang tanong ni Narriza sa akin."Nagugutom na!" mahina wika niya sa dalaga."Yong naman pala, kanina pa nga nag hihintay si sir William sa'yo. Kaya inutusan akong puntahan na raw kita." mahabang saad pa nito.Ay oo nga pala kagabi pa siyang walang kinakain, kaya siguro nakakaramdam na siya nang gutom. wika niya s akanyang isipan. Tumango na lamang siya kay Narriza, pagkatapos sumunod na rito papunta sa kusina kong saan nag hihintay ang binata.Pagkadating sa kumidor kong saan nakaupo ang lalaki at seryoso lamang nakatingin sa kanya. "Belyn maiwan muna kita, bulong ni Narriza sa akin." tumango lamang ako rito. Mataman lang ako nakatayo, hindi ko alam kasi kong uupo na ba ako o hindi pa wala pa kasing sinasabi ang lalaki sa akin."Ano pa ang tinatayo mo riyan, ganyan ka ba talaga pinaghihintay mo ang pagkain?!". seryoso sabi nito.. Napaangat ako ng tingin at nag salubong ang amin mga mata. wala akong mabasa anong emotion sa mata nang binata. At matapang ko naman itong tiningnan."Aba malay ko ba kong pwede na akong umupo o hindi pa," balewalang sagot ko pa sa lalaki. sabay hila sa bangko upang makaupo na. Kita ko ang pag ingting nang panga ng lalaki. Ngunit hindi ako natatakot sa tukmol na ito. Inirapan ko pa nga ang binata.Napatingin naman ako sa ibabaw nang lamesa bigla akong natakam dahil sa sarap nang mga nakahaing, napagat labi ako.Kaya agad akong kumuha nang pagkain at inilagay sa aking plato. Wala akong pakialam kong nakatingin ang binata sa ginagawa niya."Dito kana titira kasama ako, chocolate!" rinig niyang salita nang binata.At sakto naman umiinom si Belyn nang tubig, nang magsalita si William halos hindi makahinga ang dalaga, dahil sa pagkasamid nito."An-o...ba, papatayin mo ba ako!" galit na turan niya sa lalaki. habang hinahampas ang dibdib dahil sa pagkakasamid nito sa tubig na iniinom. lumabas lahat sa kanyang ilong ang tubig na inom niya. Nang mahimasmasan ay masama tingin ang ibinigay ni Bely sa lalaking kaharap."Sino may sabi sayong pumapayag ako sa gusto mong mangyari?" aber nga ayaw kita kasama sa iisang bubong saka malay ko bang gawin mo lang akong katulong kaya gusto mong may kasama ka?!" sambit pa nang dalaga rito."Sino naman may sabi sayong gagawin kitang katulong, asawa kita." seryoso sagot nang binata "Hindi purket kinasal muli tayo nang dalawang beses ay papayag na ako sa gusto mong mangyari no!" nakatas kilay na turan pa niya sa binata."Wala kanang magagawa mag asawa na tayo sa ayaw mo o gusto. Pangalan ko na ngayon ang dala-dala mo? kaya kong ako sayo sumunod ka. na lang sa akin."madiin turan ni William kay Belyn."Aray... naman mama tama na po!" awat na wika ni Belyn kay Aling Ed's. hinahampas anng walis tingting."Anong sinasabi mong tama ha kulang pa nga yan sa katigas nang ulo, talaga pumunta ka pa sa bar no sinusubukan mo talaga akong bata ka!" galit na saad nang Mama niya."Hindi ka nahiya, Mabuti andoon ang asawa mo kong wala napahamak ka naman!" dagdag na sermon pa ni Aling Ed's sa anak."Jusko ewan ko ba talaga kong saan ka nang mana, hindi naman kami nag kulang na pangaralan ka. Belyn, tumataas sayo ang blood pressure ko." Ani pa nang ina."Ma naman nag saya lang naman ako dahil birthday ko ngayon,tapos pinapalo mo lang ako nang walis tingting." nakanguso turan niya sa Ina."Kahit birthday mo, kong ganyan naman katigas ang ulo mo hindi ako mangingiming paluin kita!" mariing wika ni Mama sa akin."Ay hijo pag pasinsyahan mo ang asawa mo isip bata talaga ang anak ko!" turan pa ni mama kay William. Napatingin naman sa akin ang binata, nakangiti ito na tila tuwang-tuwa sa nakikita sa amin ni Mama. kayang ang ginawa niya inirapan ang lalaki. Pero nakita pala nang ina kaya ang ending napalo muli siya nang walis tingting na hawak ng kanyang ina."Mama naman masakit na aba'y, nakakasama kayo nag loob. Maiyak iyak niyang turan pa sa ina." "Huwag mo ako daanin sa ganyan mo Belyn, malalagot ka pa sa ama mo kapag bumalik yong galing sa palengke." dagdag na turan pa ni Mama. Hindi na lamang siya nagsalita pa dahil, wala na rin naman saysay, tahimik na lang siyang umupo sa sofaChapter 2 Sa isang maliit na bakery shop na puno ng masasarap na amoy ng sariwang tinapay, kasalukuyan inaayos ni Cedrick, ang mga bagong lutong tinapay sa estante ng kanyang breky, abala siya sa paghahanda ng kanyang mga produkto nang biglang nakita niya ang isang babaeng may matamis na ngiti na nakatayo sa entrada ng kanyang tindahan."Hi, lover boy," nakangiti wika ng babae. Ang kanyang mga mata ay kumikislap ng pagiging mapang-akit."Hi, miss beautiful," magiliw na tugon niya. "Anong maipaglilingkod ko sa'yo?" nakangiti saad naman ni Cedrick sa babae. Ang kanyang mga mata ay pasimple hinagod ang malulusog na dibdib nito, halos wala na itong tinatago. Sa sobrang ikli ng suot nito, kaunting galaw lang ay panigurado kita na ang kaluluwa ng babae."Wala naman," sagot ng babae, ang boses ay bahagyang nanginginig. Ang kanyang mga mata nito marahang hinagod ng tingin si Cedrick.“Gusto, ko lang bumili ng mga tinapay,” mapang-akit na wika ng babae.“Sabi raw nila napakasarap daw ng mga
Ang Pagbagsak ng TiwalaHalos hindi makagalaw si Peanut dahil sa nasaksihan niyang pangluluko ng kanyang kapatid at nobyo na si Max. Sa mismong silid ng kapatid niya, kitang-kita ang kababoyan ng mga ito. Hindi naman sana niya makikita ang dalawang taksil kung hindi niya narinig ang ingay ng mga ito.Ang ingay na iyon, ang ingay na nagpabagsak sa kanyang mundo, ay nagmula sa silid ng kanyang kapatid. Ang silid na dati ay simbolo ng pagmamahal at pagkakaisa, ngayon ay nagiging isang pugad ng pagtataksil at panloloko."Max, sayo na ako. Bakit ayaw mong makipaghiwalay kay Pea?" Mapang-akit ang boses ng kapatid, at ang kanyang desperadong paghingal ay may bantas na daing.Ang mga salitang iyon, ang mga salitang nagpapatunay sa kanyang pinakamalalim na takot, ay tumama sa kanya na parang isang kidlat. Ang kanyang kapatid, ang babaeng pinagkakatiwalaan niya ng buong puso, ang babaeng itinuring niyang kaibigan at kapatid, ay nagtataksil sa kanya."Will you stop bringing that up in bed? You'r
Mabilis lumipas ang mga araw at linggo. Ang bawat pagsikat ng araw ay nagdadala ng bagong pag-asa, bagong lakas, at bagong pasasalamat sa aking puso. Ang aking asawa, si William, ay tuluyan nang gumaling mula sa kanyang karamdaman. Ang bawat araw na nakikita ko siyang naglalakad, nakangiti, at nagkukuwentuhan ay isang himala, isang regalo mula sa Panginoon. Ang aking pasasalamat ay walang hangganan. Ang aking puso ay nag-uumapaw sa kagalakan dahil binigyan Niya ng pangalawang buhay ang aking mahal."Chocolate," ang masuyong boses ni William, na nagpapaalala sa akin ng kanyang pagmamahal sa matamis. Ang kanyang mga kamay ay mahigpit na nakayakap sa aking likuran, marahan din nitong hinihimas ang hindi ko pa kalakihan na umbok na tiyan. “Yes, im pregnant. Limang buwan na akong buntis,” kaya mas pinili namin na magbakasyon na lang muna para masulo namin ang isa't-isa. Ang kanyang kayap ay nagpapahiwatig ng kanyang pagmamahal at proteksyon. Nararamdaman ko ang init ng kanyang katawan,
Nasa labas lamang ako ng operating room kung saan inooperahan ang asawa kong si William. Ang aking mga paa ay parang gawa napako sa sahig bg hospital, hindi ko maigalaw ang aking katawan. Ang aking mga mata ay nakatuon sa pulang ilaw na nagmumula sa loob ng silid, isang ilaw na sumisimbolo ng pag-asa at takot sa parehong oras. Halos mawalan ako ng malay nang makita ko ang dugo mula sa katawan ng aking asawa. Ang dugo na iyon, ang dugo ng lalaking minamahal ko ng buong puso, ay nagmula sa isang bala na dapat ay para sa akin. Siya ang nabaril ni Elina, sinalo ng aking asawa ang bala na dapat ay tumama sa akin. “Ikaw ang dapat mamatay!” sigaw ni Elina at nakita ko kung paano nito iputok ang baril na hawak sa akin, ngunit ganon na lamang ang paglaki ng mga mata ko ng makita William. Sa isang iglap, si William ay tumakbo sa harap ko, itinulak ako palayo sa panganib. Ang putok ng baril ay nag-ingay sa buong paligid, ang bala ay tumama sa dibdib ni William. “William!” Malakas kong siga
Elina POV Napuno ng tensyon ang sitwasyon sa pagdating ng mga kaibigan ni William. Ngunit mas hinigpitan ko ang kapit sa babae hawak-hawak ko ngayon at mas diinan ko pa ang tutok ng baril sa sentido nito. “Subukan, ninyo lamang lumapit siguradong sabog ang utak ng babaeng ito,” pagbabanta ko sa mga kaibigan ni William na dahan-dahan lumalapit sa akin. Habang lumalapit ang mga ito. Umatras naman ako habang kapit-kapit pa rin ang asawa ng taong pinakamamahal ko. "Elina, bitawan mo 'yang baril!" nakikiusap na saad ni William sa akin at kitang-kita ko sa mga mata nito ang pag-aalala na kahit kailan ay hindi ko nakita noon. Sunod-sunod akong umiling habang nakatitig sa mga mata nito. “Bakit, hindi mo na lamang ulit ako?!” lumuluhang sambit ko. “Diba? Nagmamahalan naman tayo! Bakit ngayon ang hirap mong mahalin? Kasalanan bang ibigin kang muli na dating akin ka naman? Ngunit dumating lang ang bwesit na babaeng ito.” Naglaho na parang bola ang pagmamahal mo sa akin!” madamdamin kong
"Please, Elina, nakikiusap ako, tama na!" nakikiusap ni William sa babae, na pareho nating alam na walang nangyari sa ating dalawa."No!" mariin nitong sagot habang patuloy na umiiling. "Anak mo ang dinadala ko!" giit pa niya habang kita sa mukha ni Elina ang matinding galit."William, anak mo ito. Bakit ayaw mong maniwala! Hindi ba mahal mo naman ako? Noon pa tayo dalawa ang nagmamahalan at nangako sa isa't-isa na magsasama hanggang sa dulo ng ating buhay?" mariing sinabi ni Elina habang nakatitig sa mukha ng dating kasintahan."Oo, nagkasundo tayo. Noon. Ngunit ano ang ginawa mo? Mas pinili mo ang lokohin at saktan ako kaysa sa mahalin ako. Binigay ko ang lahat ngunit hindi ka nasiyahan at naghanap ka pa ng ibang lalaki. Sana matanggap at mapatawad kita kung isang beses mo lang ako niloko, ngunit hindi. Maraming pagkakataon na nagpaka-tanga ako para hindi masira ang ating relasyon, pero sa kabila ng aking pasensya at pagtitiis, nauubos din pala kaya napapagod na ako.“Ako na ang nak