Pakiramdam ko ay sobrang saya ko nang magising ako. I woke up lying beside him. Nakaunan ako sa mga braso niya habang nakayakap ako sakan'ya. D*mn, how I wish gan'to palagi ang madadatnan ko paggising. I stared at his face. Nagsisimulang tumubo na ang kan'yang mga balbas but d*mn, he still looks hot. It suits him perfectly. Ang mga mapipilantik niyang mga pilikmata at ang makapal niyang kilay. I leaned closer to him then I gave him a peck kiss saka marahang bumangon. I'm very careful with my move dahil ayokong abalahin ang kan'yang pagtulog. Halata kasi sa mga mata niya na puyat siya dahil sa kan'yang mga eyebags. I guess he's stressed out lately. Nang makarating ako sa kitchen ay agad akong napangiti. The kitchen is clean. Siguro living room lang talaga ang hindi nila nilinis. I opened the fridge and as I expected, maraming laman iyon. May mga meat, vegetables at kung ano-ano pa. Kumuha ako ng bacon and egg saka niluto 'yon. Gumawa rin ako ng clubhouse sandwich. Habang niluluto
We're now at Caleb's place. May mangilan-ngilang teenager dito. Well, I guess it's really his sister's birthday. Dumiretso muna ako sa restroom para isuot muli ang dress na suot suot ko kanina. I changed my clothes kasi no'ng pumunta kami kay Ramsay. Good thing at may dala si Caleb na ibang outfit para hindi kami marecognize. I stared at the mirror at saka nagretouch. Hindi naman ako mukhang haggard pero halatang nagsuot ako sa kung saan. Nang makalabas ako sa restroom ay siya ring pagdating ni Blaze. He glanced at me tapos ay ngumiti at nagthumbs up pa. I smiled back at him at saka umupo sa isang upuan na malapit dito. I guess Caleb's younger sister ay 'yong nakayellow na dress. She kinda looks like Caleb kaya madaling marecognize. I felt Blaze sat beside me. "Ang lupit mo miss Sta. Ana! Kaya pala patay na patay sa'yo si boss, eh," bulong niya sa'kin. I couldn't help but to chuckle saka sya hinampas sa balikat. "Alam mo ang pagsisinungaling ay nakakaliit," bulong ko dito pabalik
The moment we got home ay dumiretso na ako sa room ko. Jacob, on the other hand, itinabi niya ang cake at ang Spinach Lasagna na pinatake out niya. Isinubsob ko ang ulo ko sa unan. Ramdam ko na ang pagod by this time. Ikaw ba naman ang pumuslit sa teritoryo ng hudas na 'yon at makipagbārilan, hindi ka ba mapapagod? I felt my phone vibrated. D*mn, naiwan ko pala ang cellphone ko dito. Agad kong kinuha 'yon and to my surprise, andaming missed call at messages from Zach. I was about to read it nang biglang tumawag na naman siya. I sat down saka sinagot 'yon. "What took you so long? Where are you?""Relax, kakauwi lang namin ni Jacob. We went to our fave resto."Rinig ko namang huminga siya nang malalim. I can imagine na nakakunot ang noo niya. "Don't frown," I said. "I'm not," matigas na sabi niya. "I'm about to sleep. Nagpapatawag ng meeting si Ramsay." "I see. Yeah, you should rest right now. Message me once you woke up. Goodnight, baby." I bit my lip nang sabihin niya 'yon. I'
Nandito ako ngayon sa hideout ng Black Shadow. I'm with my co-assassins. Busy ako sa pagkagat sa ballpen na hawak ko habang nakatingin sa kawalan. We're all busy sa pag-imbestiga sa kapatid ni Caleb na si Caliah. Hindi rin naman ako nakikigulo sakanila. Si Shin lang ang familiar sa'kin dito, the rest mga bagong assassin na rin siguro I think."'Diba nameet mo na si Caliah, what can you say about her?" "May I know your name? I mean, no offense pero hindi kasi kayo familiar sa'kin. Well, except for Shin," I asked. "Uh, I'm Cara," awkward na sagot niya. "I see. Wala naman. I think she's nice though.""Friendly ba siya?" "I don't think so. Siguro she's selective sa kung sinong pakikisamahan niya." Well, that's the truth, hindi siya masyadong nakikipaghang-out. She only has a small circle of friends. Gaya nga ng sinabi ko, puro teenager lang ang nandoon pero hindi ganoon kacrowded. "Von, alam mo na ba ang schedule niya?" Well, apat lang namin kaming assassin dito. Dati ay may walong
We're currently at the hideout. Nandito ulit kami sa round table. They are all looking at me habang ako naman ay nilalaro laro ang pen sa kamay ko. They are all waiting for my decision. "I found out that Caliah's going to the school this coming Saturday. Nagpapractice siya for her upcoming competition. I think that would be the perfect timing." Wala namang sumagot sa kanila at tila hinihintay pa ang susunod na sasabihin ko. Kaya naman umayos ako sa pagkakaupo at saka ibinaba ang pen na hawak ko. "Just think of it, it's Saturday, there will only be few students, teachers, staffs and guards. I could easily trick her," pagpapaliwanag ko. Si Shin naman ay kumunot ang noo na tila ba inaanalyze ang sinabi ko. "How did you know that?" Tumaas naman ang kilay ko dahil sa tanong niya, "Sainyo na rin nagmula na I met her. Of course I have her contact number," pagsisinungaling ko. "I see, so you contacted her last night?" Tumango naman ako sa sagot niya. "Yeah, and I also asked her out af
Dumiretso kami sa round table na nasa medyo sulok. Patuloy ko lang inoobserbahan ang mga taong nasa paligid ko. Karamihan sa kanila ay halos mapunit ang mga labi sa kakangiti at tawa. May mangilan-ngilan ding businessman ang nasa tabi lang habang nakikipag-usap sa kapwa businessman din. Mataman kong tinitigan ang hayøp na nasa 'di kalayuan sa'kin. Isa siya sa mga nakikipagtawanan sa mga kasama niya sa table. Once again, I glanced at my wrist watch, 8:58 p.m. Dalawang minuto nalang at maglalayag na ang ship na sinasakyan namin. Pakiramdam ko ay hindi na ako makapghintay pa.Tumingin ako kay Zach na nasa tabi ko. Unlike me, ang mga mata niya ay nakatitig lang sa akin. Tila ba minamasdan niya ako habang ako naman ay hindi magkandaugaga sa kakatingin sa mga taong nasa paligid. I shifted my gaze sa isang madilim na parte, and there, I saw Shin. Hindi mo siya mapapansin lalo na kung hindi matalas ang mga mata mo. He's currently at the darkest spot. Nasa bandang itaas siya at tila ba nag-aa
The moment I glanced at Jacob, a tear escaped from my eyes. Naramdaman ko nalang na may humawak sa'kin at tila ba hinihila ako palabas. "Let's go."There's a part of me na ayaw pang umalis sa lugar na 'to. Part of me says I need to stay here pero may parte rin sa'kin na gustong lumabas na dito. The scenario here makes me happy and the same time, it makes me sad too. "Let's go, baby."Naramdaman ko nalang na marahan akong hinila ni Zach palabas. Bago kami makarating sa pinto ay agad niyang hinawakan ang dalawang balikat ko at iniharap sakan'ya. "Listen, baby. We need to escape right now. We only have 10 minutes. This ship will expløde.""Pero, pero paano ang katawan ni Jacob?" I asked, almost whispering."My men will be in charge of him." Kasunod noon ay ang pagpasok ng ilang mga lalaki at saka dumiretso sa katawan ni Jacob. "Caleb and I will cover you up. While you, continue following Noah. Once we get on the upper deck, there's a helicopter. Blaze is also there."Tumango naman ako
I woke up in an unfamiliar place, though, I'm pretty sure nasa hotel suite kami. Tumingin ako sa tabi ko and just like what I've expected, he's there. He looks like an angel while sleeping. Nakadantay ang mga kamay niya sa tiyan ko. Dahan-dahan kong inialis iyon saka humarap sakan'ya. And with that, I hugged him. Nang magising ako ay yakap yakap ko ang unan. Agad akong bumangon at saka nag-ayos before heading outside bago pa man ako lumabas ay amoy na amoy ko nang may nagluluto. And there, I found Zach, he's cooking something. "Good morning, baby," he greeted. I sat down at saka humarap sakan'ya. "Morning." Maya-maya pa ay inayos niya na ang mga pagkain then he sat beside me. I turn around para humarap sa lamesa. "Any cravings for today?" Umiling naman ako dahil sa tanong niya."We'll head to the clinic later to check you and our baby." Tumango nalang ako sa sinabi niya. We started eating, ilang sandali pa ay kinuha niya ang cellphone niya tila ba may nagtext sakan'ya. After r