"You know I can't let you go, baby." I stared at Zach. He's looking at me intently, 'yung mga mata niya parang nagmamakaawa sa'kin. Agad kong iniwas ang paningin ko mula sakan'ya. "It's not safe for you to live alone, if you want to go back to your condominium. Then I'll live with you." I bit my lip because of what he said. Yesterday, I found out the truth behind my parents' de@th. That's why now, I am planning to go back to my condominium. I want to distance myself to him. It's hard to do it especially now that I have feelings for him, again. But I know, it's for the best. "Zach, I can live on my own. Nakayanan ko ngang mabuhay the moment you and my parents left me. Ngayon pa kayang may kasama akong bata sa sinapupunan ko?"Naramdaman ko naman na bumigat ang paghinga niya. I didn't bother looking at him dahil pakiramdam ko, any moment from now, I'll cry. "Are you afraid of me?" I didn't respond at him. Bagkus ay itinuon ko ang atensyon ko sa mga gamit ko na nasa kama. "You he
Kanina pa ako singhot nang singhot dito at paminsan-minsan ay sumisinga sa tissue. I am leaning at Zach habang nanonood ng movie. Samantalang si Zach naman ay patuloy lang na kumakain ng popcorn. "Nakakainis naman! Gusto ko sila 'yung magkatuluyan." I whispered. Sa movie kasi ay naghiwalay ang dalawang bida. Ibinaling ko ang tingin kay Zach. He looked at me confusely habang bahagyang nakaawang ang mga labi niya dahil susubo sana siya ng popcorn. "What?" he mouthed."You told me na napanood mo na 'yan. Nagkatuluyan ba sila?" "Just watch it. I don't want to spoil it.""Please? 'Di ba nagkatuluyan naman sila?" Tanong ko muli habang patuloy na sumisinga. Pakiramdam ko ay sisipunin ako pagkatapos ng movie na 'to. Grabe, sobrang nakakaiyak siya. "Just watch it, baby. I don't want to ruin the movie." Umirap ako dahil sa sinabi niya tapos ay humarap sa television saka nagcross arms. "Okay, okay, you really want to know?""Magtatanong ba ako kung ayaw ko?" masungit na tanong ko. "Okay f
"You're just making it complicated, Z."Ramdam ko ang malamig na boses ni Jacob. He sounded disappointed and mad. We're currently at the living room. Binigyan ko siya ng towel at t-shirt na pamalit since he's too wet. Luckily, hindi naman gaanong nabasa ang kan'yang pambaba. Kasalukuyan niyang pinupunasan ang buhok niya habang nagsasalita. "Ang tigas talaga ng ulo mo. Alam mo na ang totoo, Z. You already know the truth yet you're still hanging out with him!" "Baka nakakalimutan mo ang ginawa sa'yo ng g*go na 'yon! Niloko ka niya, Z! He cheated on you two years ago! Pero anong ginawa mo? D*mn!" Ramdam ko ang pagsikip ng dibdib ko. "I'm sorry," I whispered. "Ikaw din mismo ang nagpapahirap sa misyon mo. You're letting yourself fall for him! You're not guarding your heart. You let your guards down for him." "Andami-daming tao diyan, Z! Andaming mas deserving d'yan na mahalin mo. Pero bakit siya pa rin? 'Yung tao na walang ibang ginawa kundi lokohin at g*guhin ka?" And with that, I
The moment na lumabas si Jacob ay siya namang pumasok si Zach. He immediately went towards me and sat. I bit my lip nang marealize ko na all along, Zach is just outside my unit waiting for Jacob to leave. Halos mag-iisang oras din nagstay dito sa Jacob. So probably, he waited for less than an hour outside. Yumuko ako saka doon hinayaang tumulo ang mga luha ko. Before leaving, Jacob made sure na hindi na ako umiiyak. The moment I decided na I'll kìll Zach, I burst in tears. 'Yung gagawin ko taliwas sa gusto ko. Kaya ngayon, nasasaktan ako. D*mn. We've been together for almost five years. We've been through ups and downs. He made me feel loved, secured and happy. He's my first love and I think he will always be the man that I will love. Pakiramdam ko hindi na mababago 'yon. Sa kabila ng mga nalalaman ko, kahit pa sabihin kong galit ako sakan'ya. Sa oras na makita ko siya, lahat ng galit ko nawawala. Napapalitan 'yun ng saya. Taliwas sa iniisip ko 'yung mga ginagawa ko kapag nandit
Ang ibang mga tauhan ni Zach ay nagdatingan dito. Inaapula nila ang mga apoy na nasa paligid, while I am still at the car. Naramdaman ko naman na parang nagtuturuan si Blaze at Caleb. They are mouthing "ikaw na.""Ano ba 'yon?" I asked them dahil nasa pagitan nila ako kaya naman kapansin-pansin ang ginagawa nila. Awkward naman silang ngumiti sa'kin. Napakamot si Blaze sa ulo niya saka nagsalita, "Ah, miss, may tumatawag kasi sainyo. Kanina pa 'yan ring nang ring." Then he laughed awkwardly. I glanced at my cellphone at tama nga sila, someone's calling. Sobrang occupied ng utak ko to the point na hindi ko nanamalayan na kanina pa nagvavibrate ang cellphone ko. Kinuha ko ang cellphone ko then I answered Jacob's call. The moment I answered his call, tears started to fell again. "Where are you?" Bakas ang pag-aalala sa boses niya. "Track my phone," tipid na sagot ko. "I'm coming." Hindi na ako sumagot, bagkus ay pinatay ko na ang tawag. Huminga ako nang malalim. Ilang minuto na rin
"Woah! Matunaw naman ako, Z." Jacob said saka lumipat sa sofa na mas malapit sa'kin. "What's bothering you?" I shrugged saka ko ibinaling ang paningin ko sa center table. Nang matapos kaming mag-usap ni Mr. Ramsay ay agad akong nag-ayang umuwi. Mabilis kong sinulyapan si Jacob saka muling iniiwas ko ang tingin ko. Pakiramdam ko ay bumibigat ang paghinga ko. I could feel my heart aches everytime na titingin ako sakan'ya. Is he betraying me?Two years, for two years we've been together. He's been my friend. He's been my comfort. He's been my shoulder to cry on. I could say that he's the nicest guy that I've met.Kaya iniisip ko palang na baka tinatraydor niya ko makes me want to cry. Nasasaktan ako with that thought. "Are you hungry?" Agad akong umiling sa tanong niya. "Pupunta kaya dito si Blaze?" pag-iiba ko ng topic. "Gusto mo ba papuntahin ko sila? Are you bored? Gusto mo bang lumabas tayo?" The last time I went out, I was with Zach. We went to the park. D*mn, how I miss tha
The moment I saw the footage, I know I f*cked up. How stupid I am for not realizing it? Kung nagtiwala lang ako sa instinct ko malamang ay hindi na hahantong dito. But I know it's too late. D*mn. Gusto kong sāmpalin ang sarili ko, gusto kong saktan ang sarili ko. Napasulyap ako sa urn na nasa harap ko kaya naman lalo pa akong napahagulgol. D*mn. I just kìlled an innocent man and that man is the love of my life. How f*cked up my life is huh?I felt betrayed.All I feel right now is anger and hatred. Hindi ito ang tamang panahon para magmukmok ako. I kìlled the wrong person pero hindi ibig sabihin no'n na hindi ko na papanagutin ang talagang gumawa no'n sa magulang ko. I'll make sure na hindi na sila muling makakahinga at hindi na nila muling masasaksihan ang bukang liwayway. I will kìll all of the people who are involved sa pagkāmatay ng mga magulang ko. I will make them suffer. The driver of the van, the guy who tied up my parents and last but not the least - ang hayøp na Ramsay
Pakiramdam ko ay sobrang saya ko nang magising ako. I woke up lying beside him. Nakaunan ako sa mga braso niya habang nakayakap ako sakan'ya. D*mn, how I wish gan'to palagi ang madadatnan ko paggising. I stared at his face. Nagsisimulang tumubo na ang kan'yang mga balbas but d*mn, he still looks hot. It suits him perfectly. Ang mga mapipilantik niyang mga pilikmata at ang makapal niyang kilay. I leaned closer to him then I gave him a peck kiss saka marahang bumangon. I'm very careful with my move dahil ayokong abalahin ang kan'yang pagtulog. Halata kasi sa mga mata niya na puyat siya dahil sa kan'yang mga eyebags. I guess he's stressed out lately. Nang makarating ako sa kitchen ay agad akong napangiti. The kitchen is clean. Siguro living room lang talaga ang hindi nila nilinis. I opened the fridge and as I expected, maraming laman iyon. May mga meat, vegetables at kung ano-ano pa. Kumuha ako ng bacon and egg saka niluto 'yon. Gumawa rin ako ng clubhouse sandwich. Habang niluluto