Home / Mafia / Kiss of Ruin / The Cost of Power

Share

The Cost of Power

Author: mscelene
last update Last Updated: 2025-10-24 08:14:57

Elara’s POV

Amoy sigarilyo at kapangyarihan ang council chamber.

Tahimik. Mabigat. Parang mismong hangin natatakot gumalaw.

Si Damian nakaupo sa dulo ng mahabang mesa, kalmadong nagtatapik ng daliri sa armrest. Sa paligid niya, puro mga tauhan — matitigas ang mukha, parang mga sundalong sanay sa utos, hindi sa tanong.

Ganito lagi ang atmosphere sa mga meeting niya: nakaka-suffocate, parang laging may nakabitin na panganib sa hangin.

Pero ngayon… iba.

May isang lalaking nakaluhod sa gitna ng kwarto — si Rafael. Isa sa pinakamatagal nang tauhan ni Damian. Tahimik, loyal, at dati kong inakalang walang takot. Lagi ko siyang nakikita sa background — bantay, tahimik, parang anino.

Ngayon, nanginginig siya.

> “You disobeyed me.” sabi ni Damian, malamig pero hindi malakas.

> “I—” basag ang boses ni Rafael. “I hesitated, my King. Pero inayos ko na. Tinama ko na ‘yung mali ko.”

> “And what mistake was that?” tanong ni Damian, bahagyang yumuko.

> “My family, sir,” sagot ni Rafael, halos pabulong
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • Kiss of Ruin   Blood at the Altar

    Elara’s POVHindi ito kasal.Ito ay koronasyon ng dugo.Yung simbahan—lumang-luma, parang matagal nang iniwan ng Diyos. Yung mga basag na stained glass, tinatamaan ng buwan, nagpa-paint ng mga kulay sa sahig—pula, ginto, violet.Sa gitna, may altar na tinakpan ng itim na seda at mga rosas na sobrang dilim, parang sinawsaw sa kasalanan.Naririnig ko yung bulong ng kapangyarihan sa hangin — mabababang boses, kaluskos ng mga baril na tinago sa coat, at tibok ng daan-daang matang nakatingin sa amin.Mga tauhan, mga kalaban, mga taong napilitang yumuko.Lahat sila nando’n para masaksihan ang kasal ng dalawang halimaw.At ako — naka-gown na gawa sa midnight lace at bakal — nakatayo sa dulo ng altar, hinihintay ang hari ng anino na kunin ang reyna niya.---Damian’s POVNakakatakot siyang ganda.Yung crown of thorns sa buhok niya, kumikislap sa liwanag ng kandila — may mga butil ng pula, parang rub

  • Kiss of Ruin   The Weight of Love

    Elara’s POVSabi nila, ang pag-ibig daw—dapat soft.Warm. Gentle. Parang pahinga sa mundo.Siguro ‘yung nagsabi nun, never nilang minahal ang lalaking katulad ni Damian Blackthorn.Kasi ang magmahal sa kanya, parang lumulubog ka sa apoy—Maganda. Nakakaadik. Pero walang awa.---Past midnight na nang makita ko siya sa war room — shirt half-open, dugo pa sa kamay, staring at the map na puro red ink, parang mga ugat ng digmaan.Ang imperyo niya.Ang imperyong pinamumunuan na rin namin ngayon.Ang imperyong unti-unting kumukuha ng kaluluwa namin.“You’re still bleeding.” sabi ko mahina.Hindi siya tumingin. “So are you.”Pagtingin ko sa kamay ko, may maliit na sugat. “It’s nothing.”“‘Yan din sabi mo last time.” bulong niya.Lumapit ako — heels ko tahimik pero ramdam sa sahig. “Hindi mo ako pwedeng bantayan every second.”Ngayon lang siya tumingin, mata niyan

  • Kiss of Ruin   Daggers in the Dark

    Elara’s POVIt happened just before dawn—yung oras na tahimik pa ang mundo, at ang mga halimaw… mukha pa ring tao.Nagising ako sa tunog ng bakal.Hindi malakas. Parang kaluskos lang—metal na dumudulas sa sahig. Pero sapat na ‘yon.Nakaakap pa si Damian sa’kin, tulog, kalmado, parang walang nangyayari. Dumaan ang liwanag ng buwan sa kurtina—tumama sa isang bagay na hindi dapat nando’n.Isang kutsilyo.Gumagalaw.Hindi na ako nag-isip.Kumilos na lang ako.---Yung lalaki nasa loob na ng kwarto. Nakaitim, naka-mask, parang anino lang. Tahimik ang bawat hakbang. Yung blade sa kamay niya, kumikislap sa liwanag ng buwan. Nakaangat—handa na sanang sumaksak.Doon ko talaga naramdaman kung ano ang ibig sabihin ng tunay na katahimikan.Hinila ko agad yung baril sa ilalim ng unan ni Damian—yung lagi kong tinatawanan dati, kasi paranoid daw siya. Nahawakan ko ang kamay niya, at parang refleks, na

  • Kiss of Ruin   The Poison Queen

    Elara’s POVTinawag nila akong lasón bago pa nila ako tawaging reyna.Noong una, pabulong lang — dumadaan sa mga hallway, nakatago sa likod ng mga ngiting mabango pero mababaw.“She’s dangerous.”“She poisons his mind.”“She’ll be the death of him.”Pwede ko sanang itanggi.Pero ang pagtanggi, kahinaan ‘yon.Kaya natutunan kong ngumiti na lang.At imbes na lumayo…Lumapit ako.---Una kong narinig na sinabi nila nang harapan sa isang banquet — isa sa mga event na ipinilit ni Damian para “mapakalma” ang mga allies matapos magduda ang council sa pag-angat ko.Ang buong hall amoy alak at ambisyon, kumikislap sa ilalim ng chandeliers at mga ngiting may halong banta.Tumatawa ako nang marahan sa isa sa mga pilit na papuri ni Lady Verenne nang marinig ko ang bulong sa likod ko:> “Beautiful, isn’t she? Shame she kills with a smile. The Poison Queen, they call her now.”

  • Kiss of Ruin   A Throne of Two

    Elara’s POVThe throne room shimmered with gold and lies.Lahat kumikislap — chandeliers, marble floors, jewels — pero sa likod ng kinang, puro kasinungalingan.Sa ibaba, nakaupo ang council ni Damian. Mga lalaking ginawang negosyo ang dugo at kasinungalingan. Matitinik, marurupok sa kapangyarihan.Sa dulo ng bulwagan, may dalawang trono.Sa loob ng ilang buwan, isa lang ang ginagamit.Hanggang ngayon.Nakatayo ako sa tabi ni Damian. Mabigat ang korona sa ulo ko, parang bakal na piring. Ang gown ko — midnight blue with gold threads — humahaplos sa sahig habang dumadaan ako.“She’s standing beside him.”“Not behind.”“Blasphemy. The throne is his alone.”Let them whisper.Nalaman na nila kung gaano kasakit ang tahimik kong galit.Tumahimik ang lahat nang magsalita si Damian.“Today,” he said, “we rewrite the order of things.”Pagharap niya sa akin, may apoy sa mga mata niya — hindi lang pagmamay-ari, kundi respeto.> “Elara Blackthorn. My queen. My partner. My other half.”Napatigil an

  • Kiss of Ruin   The Cost of Power

    Elara’s POVAmoy sigarilyo at kapangyarihan ang council chamber.Tahimik. Mabigat. Parang mismong hangin natatakot gumalaw.Si Damian nakaupo sa dulo ng mahabang mesa, kalmadong nagtatapik ng daliri sa armrest. Sa paligid niya, puro mga tauhan — matitigas ang mukha, parang mga sundalong sanay sa utos, hindi sa tanong.Ganito lagi ang atmosphere sa mga meeting niya: nakaka-suffocate, parang laging may nakabitin na panganib sa hangin.Pero ngayon… iba.May isang lalaking nakaluhod sa gitna ng kwarto — si Rafael. Isa sa pinakamatagal nang tauhan ni Damian. Tahimik, loyal, at dati kong inakalang walang takot. Lagi ko siyang nakikita sa background — bantay, tahimik, parang anino.Ngayon, nanginginig siya.> “You disobeyed me.” sabi ni Damian, malamig pero hindi malakas.> “I—” basag ang boses ni Rafael. “I hesitated, my King. Pero inayos ko na. Tinama ko na ‘yung mali ko.”> “And what mistake was that?” tanong ni Damian, bahagyang yumuko.> “My family, sir,” sagot ni Rafael, halos pabulong

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status