NAGING maingat sa pagkilos sina Flint at Leopold upang hindi sila mapansin sa nang makapasok na sila sa building.
Nagkubli sila sa likuran ng mga magkakapatong na sako ng semento para pakinggan ang pag uusap ng pulis at ng bagong dating.
“Where’s Red? Bakit palagi na lang pagmumukha mo ang nakikita ko rito, PO3 Zafra?” tanong ng lalaking nakasuot ng magarang suit sa pulis.
“Pasensya na po kayo, Don Rodel. Busy lang si Sir Red sa iba pang mga transaksyon kaya hindi niya kayl magawang harapin sa ngayon.”
“He better make sure that he could make more money out of it or else, I will be forced to cut off our ties.”
“Yes, Don Rodel. I’ll let him know.”
Tinanguan ng lalaking nagngangalang Don Rodel ang isa sa apat nitong bodyguard. Dagli naman itong kumilos at iniabot sa pulis ang isang attache case.
Napangiti si PO3 Zafra nang makita ang mga laman niyon. Ipinatong niya ang nakabukasHABANG wala si Leopold ay napagkatuwaan nina Andrea at Atlas na mag inom dahil nag sawa na rin sila sa kapapanood ng telebisyon.Kung ano-ano lang ang pinag uusapan ng dalawa. They talk everything under the sun, even conspiracy theories that is made to confuse people about the truths of a certain mystery.“Maiba ako, Atlas. Paano kayo nagkakilala ni Leopold?” tanong ni Andrea sa lalaki.Napangiti naman si Atlas dahil sa katanungang ito. Sumimsim muna siya ng alak bago muling ibuka ang mga bibig at ilahad sa dalaga ang nakaraan.8 years agoNoong nasa NBI pa si Atlas ay mayroon silang iniimbistigahan na isang drug syndicate. Kinakailangan nilang makakuha ng ebidensya sa mga ilegal na transaksyon nito dahil hindi sila magalaw ng intelligence agency dahil sa kakulangan nito. Naging matagumpay ang pangangalap ng agency ni Atlas at ng team niya kung saan kabilang rin ang fiancee ni
KALAGITNAAN ng gabi nang mag mulat si Leopold dahil sa pag-alog ng kaniyang katawan. Nasumpungan niya ang magandang mukha ni Andrea.Mababakas sa mukha nito ang pag aalala sa hindi niya malamang kadahilanan. Kaya kahit medyo nanlalabo pa ang kaniyang mga mata ay bumangon siya mula sa pagkakahiga at naupo.Kaagad naman na nag iwas ng tingin si Andrea nang makita na walang pang itaas ang lalaki. Napansin naman ito ni Leopold kaya dali-dali niyang hinablot ang isang t-shirt na nakasabit sa mini table sa tabi ng kaniyang higaan.“What are you doing here?” tanong ng lalaki matapos mag suot ng damit.Nag-aalangan pang tumingin muli sa kaniya ang dalaga ngunit kalaunan ay lumingon don ito matapos niyang siguruhin na mayroon na siyang pang itaas.“Nanaginip ka kanina. Umiiyak ka rin, akala ko binabangungot ka na kaya tinapik-tapik kita para magising ka,” tugon ng dalaga sa kaniya. “I-Is that so?” “Y
ALAS DOS na ng hapon nagising si Leopold. Inabot na kasi sila ng alas-kwatro ni Andrea sa kanilang intimate na mga aktibidades.Natutulog pa si Andrea kaya naman imbis na bumangon siya ay pinanood na lamang niya ito sa pagtulog.Kung maganda ang bukas ng mukha ng dalaga kung ito ay gising, napakamalumanay naman nitong pagmasdan kapag natutulog. Perpekto ang tangos ng ilong nito.Mayroon din itong makapal ngunit malinis na kilay na siyang nakapagbibigay ng matapang na aura rito. Maninipis at napakalambot ng labi nito na napakasarap halikan.Batid niya sa sarili na may nararamdaman na siya para sa dalaga ngunit kinakailangan niyang pigilin ito dahil hanggang ngayon ay mahal pa rin niya ang namayapang si Beatriz.Hindi niya nais na saktan ang dalaga. Natatakot siya na sa sandaling lubos na ang pag-ibig nito sa kaniya ay hindi niya magawang suklian nang pagmamahal na nararapat para rito.Alam niya na nadala lamang sila ng alak kaya nila nagawang
“WHO THE HELL ARE YOU?” tanong ng lalaking nakasuot ng bonet kay Leopold.“Nobody. Just a waiter.”“Then let go of my fucking hands or I will punch you in the face.”Pero sa halip na pakawalan siya ni Leopold ay mas lalo pa nitong hinigpitan ang pagkakahawak sa pala-pulsuhan ng mayabang na lalaki na napapangiwi na lang dahil sa higpit nang pagkakahawak sa kaniya ng binata.“Stop it. Leopold!”Nabaling ang tingin ng binata kay Jonas na papalapit na sa kanilang kinaroroonan ng mga sandaling iyon. Nasa likuran nito si Bricks na kababalik lamang galing sa isang misyon.“Let the kid go,” utos pa ni Jonas.Nagsukatan muna sila ng tingin ni Leopold. Sa huli ay binitiwan din nito ang kamay ng mayabang na binata.“I’m sorry for the misunderstanding, Mister?” tanong ni Jonas sa mayabang a binata.“Kael. Kael Buenavista
KAAGAD naman na nag sagawa ng background checking si Faustus sa sekretarya ng matandang Jimenez.Habang inilalahad ang mga natutklasan patungkol sa babae sa mga earpiece na suot ng grupo ni Leopold.“Mariss Alcantara. Twenty-nine years old. An orphan. She became Mr. Jimenez’s secretary two years ago. Among twelve applicants, she was personally picked by Mr. Jimenez, even though she didn’t graduated in college, and no one knows why,” paglalahad ni Faustus.“That’s odd,” komento ni Flint na siyang nagmamaniobra ng sasakyan nila Leopold ng mga sandaling iyon.Patungo sila sa tahanan ni Alcantara ng mga sandaling iyon. Mula sa tahanan ni Mr. Jimenez ay narating nila ang bahay ni Alcantara sa loob lamang ng kalahating oras.Hindi rin ito nalalayo sa kumpanya ng matanda.Hindi kalakihan ang bahay pero may sapat itong espasyo para sa mga halaman at bulaklak sa munti nitong garden. Mayroon ding man
HUMIHINGAL pa si Leopold nang marating niya ang ospital kung saan naka-confine ang anak.Hindi niya mawari kung dahil ba sa pagod o sa pagkasabik amg dahilan nang pagkabog ng kaniyang dibdib.Samu’t-saring senaryo ang naglalaro sa isipan ng binata habang tinatakbo ang hallway ng ospital. Nakapahinga lamang siya nang marating na niya ang elevator.Pansamantala siyang naghintay para sa pagbubukas niyon habang iniimagine ang nakangiting mukha ni Lia. Hindi na kasi nasabi pa ni Raymund kung ano ang magandang balita na tinutukoy niya sapagkat kagyat siyang bumaba sa sinasakyan nila nina Atlas at Flint at nagtungo sa ospital.Nasa pasilyo pa lamang siya ay nakita na niya si Raymund na nakaantabay sa silid kung saan naroroon si Lia.“Is she awake?” Humihingal niyang tanong sa pinsan. Alaganin itong umiling.Nalaglag ang mga balikat ni Leopold dahil sa naging tugon ito. Parang naglahong bigla ang lahat nang kagalakan na mayroon siy
KASALUKUYANG nasa Lia’s Gourmet sina Leopold at Andrea para mananghalian. Hindi makakain ng maayos ang dalaga dahil sa mga mata sa paligid na kanina pa nakatitig sa kanila.“Bakit hindi ka na kumakain?” tanong ni Leopold nang mapansin na hindi na ito sumusubo pa.“Naiilang kasi ako sa mga staff mo,” tugon naman ng dalaga. Dahil dito ay nilingon ni Leopold ang kaniyang mga empleyado na bigla namang nag iwas ng tingin.Ang iba ay nagpakaabala sa mga gawain kahit hindi naman kailangan, habang si Harmony naman ay bigla na lamang napatitig sa kisame na animo’y masasagot niyon ang sandamakmak na problema ng bansa.“Hayaan mo sila. Ngayon lang kasi sila nakakita ng diwata.” Nakangiting payo sa kaniya ng lalaki.Pinamulahan naman si Andrea ng mukha dahil sa compliment na natanggap mula sa lalaki.Sanay siyang masabihan ng maganda pero iba ang dating sa kaniya kapag kay Leopold mismo nanggag
“MISS ALCANTARA!” sigaw ni Leopold.Dahan-dahan silang humahakbang papalapit mi Flint sa babaeng nasa dulo na ng bangin.Huminto naman ang babae sa tangka nitong pagtalon. Galit na lumingon siya sa dalawang lalaki.“Hayaan ninyo ako! Bakit ba palagi na lang ninyo akong pinapakialaman!”“Pag usapan muna natin ito, Ms. Alcantara!” sigaw naman ni Flint, habang hindi pa rin tumitigil sa paglapit sa babae.“Diyan lang kayo! Isang hakbang pa at tatalon ako rito!” Lumuluhang babala ni Mariss sa kanila.Napailing naman si Flint at bumulong kay Leopold. “Hindi ba’t ‘yun naman talaga ang gagawin niya kung hindi pa tayo dumating? Bakit parang kasalanan pa natin ngayon na tatalon siya?”“Shut your mouth, Damn it!” sagot naman sa kaniya ni Leopold habang hindi inaalis ang tingin sa dalaga.“Okay, okay! Hindi na kami lalapit pero lumayo