THIRD PERSON'S POV
Maagang nagising si Ashannah kinabukasan. Matapos siyang maligo at makapag ayos, bumaba na agad siya para mag almusal. Nang makarating sa dining area ay umupo na siya sa pwesto niya. "Nakita mo ba si Ythaniel, Yaya Lilith?" tanong niya sa katulong. "Ay, naku Señorita, hindi pa bumababa si Señorito Ythaniel," sagot ng katulong na ikinakunot ng noo niya. It's already 6:30 in the morning, and usually, Ythaniel goes downstairs at exactly 6:00 AM. Something’s off. "Sige Yaya Lilith, pakihanda na lang ng agahan. Pupuntahan ko lang si Ythaniel," paalam niya. Tumango naman ito kaya naglakad na siya paakyat sa silid ng kapatid. Nang makarating sa tapat ng silid nito, kumatok agad siya ng tatlong beses. "Bro?!" "Don't open the door, Asheng. I'm putting my shirt on," sagot nito mula sa loob. "Okay. I’ll just wait for you sa dining. Please hurry up!" sagot niya. Akmang tatalikod na siya nang biglang bumukas ang pintuan. Dahil malapit lang siya, halos magkadikit ang mga mukha nila nang dumungaw ito. She saw how his Adam’s apple moved up and down. Nagkatitigan sila ng halos limang segundo. Then suddenly, Ythaniel flicked her forehead. "Ouch!" daing niya, sabay ng pagkunot ng noo. "You're too close. Distance!" saad nito kaya napangiwi siya. "Too close, too close. Sipain kita dyan eh. Ang sakit ng noo ko!" reklamo niya. He just gave her his famous poker face. "Tsk! Let's go," Ythaniel said and began walking toward the dining area. Nakanguso siyang sumunod dito habang hinihimas pa ang noo niya. Sabay silang bumaba at pumasok sa dining area. Walang araw na hindi sila sabay na kumakain ng agahan. "Bakit ang tagal mong bumaba?" tanong niya habang nagsasalin ng kanin, itlog, at bacon sa plato niya. "Kasi matagal akong nagising, Kamahalan," simpleng sagot nito. Napakunot siya ng noo. Gusto na niyang sapakin ito gamit ang sandok na hawak niya. Walang ka effort effort sa pagsagot. Nakakainis! Mas pinili na lang niyang kumain kesa makipagdiskusyon. Matapos kumain ay tumayo na siya. "Una na ako. Bye, bro!" paalam niya, at akmang lalabas na ng kwarto nang magsalita ito. "You have a car or ride?" tanong nito habang kumukunot ang noo. "Of course I have. Did you forget that I received my car two years ago and I already have my license because I’m 19 years old now? I can drive on my own, bro, so no worries," she said confidently, may kasamang kumpas ng kamay. Pero ngumiti lang si Ythaniel at tumango. "At nakalimutan mo atang nasa school ang kotse mo dahil naka-red tide ka kahapon. Did you forget that I gave you a ride yesterday?" Bigla siyang natigilan. "Ow. I forgot about that. Kung ganun, sasabay ako sa'yo!" nakangiting sagot niya. Nang makitang tapos na kumain ang kapatid, hinila na niya ito patayo mula sa upuan at kinaladkad palabas. Napabuntong-hininga na lang si Ythaniel at nagpaubaya. "Open your car, bro! Let’s go to school!" she cheerfully shouted. "Tsk! Childish," komento ni Ythaniel, pero binuksan pa rin ang pinto ng kotse. Agad na pumasok si Ashannah at inayos ang seatbelt. "Put your seatbelt on," utos ni Ythaniel bago isinara ang pinto. A moment later, sumakay na rin ito at pinaandar na ang sasakyan. "Mauna ka na, Asheng. I need to check your car first," sabi nito nang makarating sila sa school parking lot. Tumango siya at bumaba. Pagkatapos ay naglakad papasok sa school gate. "Ashannah Zacharias, my dear!" sigaw ni Avia, dahilan para mapailing siya. "I know how beautiful my name is, Avianna Bernardo. But you don’t need to shout it to the whole universe, you witch!" mataray na saad niya. "PMS? Sabagay, may regla ka nga pala," nakangising tugon ni Avia habang isinukbit ang braso sa kanya. "Tigilan mo ako, Avia!" banta niya habang patuloy sa paglalakad. Parang tuko naman itong nakakapit. "Fayrea Collins!" halos mabingi siya sa sigaw nito, kaya pinandilatan niya ito. "Hello, Avia, Asheng, my dear!" bati ni Fayrea. Napabuntong-hininga siya. These two are exhausting. "How’s the girl who has romantic feelings for her so-called brother?" tanong ni Avia bigla. Agad niyang tinakpan ang bibig nito. "Ang ingay mo! Bruha ka! Hinaan mo nga 'yang boses mo at baka may makarinig sa'yo. Gagang 'to!" "Don’t be so mean, Avia, dear. You know how Asheng hides her feelings for that guy, and she will be doomed if you continue being the big mouth of the year," saway ni Fayrea. "Hide her feelings for that guy? Who’s that guy? What’s the name?" tanong ni Ythaniel na ngayon ay nasa likod na nila. Nanlaki ang mata ni Ashannah. Oh sh*t. Did he hear everything? "B-Brother!" kinakabahang tawag niya. "Yes, I am. Who’s the guy you’re hiding your feelings for?" She could feel the seriousness in his voice. Napalunok siya. "It’s not what you think, Ythaniel," paliwanag ni Fayrea. "Yeah, we’re just joking around," dagdag ni Avia. "Ashannah?" mas malamig na ngayon ang boses nito. Napapikit siya. That tone, she knew it all too well. Her brother wasn’t playing. "I’m asking you, Ashannah Zacharias. Who’s the guy?" "It’s... it’s..." she stammered. Sh*t! She was nervous! "It’s Nix Jude Valdez," mariin niyang sambit, eyes shut. "What the hell!" sabay-sabay na sigaw nina Avia at Fayrea. Nix Jude Valdez is her long-time suitor, and they knew she didn’t like him that way. "Yes! What the hell!" komento ni Ythaniel. "You have feelings for me? I didn’t mishear that, right, Ashannah?" Now she is totally doomed. Nix was also there, standing beside Ythaniel, smiling. Oh holy sh*t! Wrong move! "No! You totally misheard it!" mabilis niyang tugon. A very dangerous tone followed. "Follow me, Ashannah," utos ni Ythaniel. Isa lang ang ibig sabihin nito, seryoso na talaga siya. Nang magsimulang maglakad ang kapatid, tiningnan niya ang mga kaibigan. "I’m sorry, Ashannah, dear," sabay na sabi nina Avia at Fayrea. Umiling lang siya. Tiningnan si Nix. "I’m sorry about that, Nix. Let’s just talk about it next time," saad niya at naglakad na palayo. Buti na lang walang masyadong tao kanina, kaya walang masyadong nakarinig. Nakita niyang huminto si Ythaniel sa isang bench. Lumapit siya. "You stay away from that Valdez, Ashannah. Do you understand me?" She could sense the authority, not as a brother, but as a man of power. "And why is that, brother?" she challenged. Tiningnan siya nito nang diretso, pero agad ding nawala ang emosyon sa mukha. "No other reason. Just stay away from him," mariin nitong sagot. "No. I won’t," matigas na tugon niya. If Nix could help her stop loving her own brother, then maybe focusing on someone else was the right thing to do. "You stay away from him, or I will destroy their company from root to tip. Choose, Ashannah." She froze. Her heart dropped. He wasn’t bluffing. "That’s unfair, brother!" sigaw niya. "No battle will ever be fair in this sh*tty world. You need to play dirty to get what you want." His eyes were blank. Cold. "Stay away from that guy. Don’t dare me, Ashannah. I’m not kidding." He turned around and walked away. “Let’s go. I’ll walk you to your room.” She silently followed.ASHANNAH ZACHARIAS' POV I was sitting patiently in our living room. Waiting for Papà to come home. Masaya akong napapangiti kapag naalala ko ang mga pasalubong nya para sa akin mula sa kanyang trabaho. I was six years old, and as a child, I am very excited for a new toy and a lot of chocolates that he will bring home for me. I really love my father. At my very young age, I admire how he treats and loves my Mom. Nagagalak akong tumalon sa upuan sa sala nang makarinig ako ng tunog ng sasakyan mula sa labas. Hindi ako pwedeng mag kamali. Ang Papà ko 'yun. Agad kong binuksan ang pintuan at patalon talon na lumabas ng bahay para salubungin sya. "Hey, Little Princess. How's your day?" Nakangiti nyang tanong sa akin bago ako binuhat ng walang kahirap-hirap "It's good, Papà" nagagalak kong sagot sa kanya saka sya hinalikan sa pisngi "May toy at chocolates po ba?" Pabulong kong tanong. Nilibot ko ang paningin ko sa paligid at baka nandoon si Mommy. Ayaw kasi ni Mommy na palagi akon
Ythaniel's POV "DO you want a new mom, Son?" Napalingon ako kay Dad nang tanungin nya ako isang gabi habang kumakain kami ng hapunan sa hapag kainan ng malaking mansyon kung saan nya ako pinalaki at inalagaan kahit pa mag-isa lang nyang ginagawa iyon. I was 12 years old that time. Barely understand what's going on. Maingat kong inilapag ang hawak kong kubyertos sa aking pinggan bago pinunasan ang gilid ng aking labi. Then I answered him "You're care and love is enough for me, Dad, but I know it's been a long time since mom died and you want a lifetime partner. I understand if you married again but please chose a good woman for you" I politely answered. Strikto si Daddy pagdating sa tamang etiquette at perfectionist sya sa maraming bagay pero alam kong hindi sya nagkulang sa pagpapalaki sa akin. He just want what's best for me "Your Tita Amarie is very kind. You can call her Mommy Amarie when we get married if you want" And at that moment, I know my Dad loves that woman. I saw
THIRD PERSON'S POV NAG iisa lang si Ashannah na naka upo sa iron chair sa harden nang kanilang bahay ng tabihan sya ng ama nya. Tahimik lang nya ito pinakiramdaman. Maya maya ay humugot ito ang isang malalim na buntong hininga bago tinawag ang kanyang pangalan. She readied herself for this, and she thought it's time for her to listen to his explanations "Little Princess" malumanay na tawag ng ama nya sa kanya. Hinarap nya ito "Speak up, Papà. I want to hear all of your explanations right now, " Saad nya dito. Ngumiti ito sa kanya bago nag salita "Alam kong galit ka sa akin. I can't justify my past actions, and all I can do is ask for your forgiveness and say sorry to you. I don't wanna explain everything, dahil kahit saang anggulo tingnan ay Mali ako. Mali ang naging desisyon ko. Mali ako ng iniwan kita at ang Mommy mo. Mali ako nang hindi kita dinalaw kahit isang beses mula nung magkalayo tayo. I know I am so wrong, but I want you to know na pinagsisihan ko lahat ng yun. I wa
THIRD PERSON'S POV NANG matapos matawagan ang mga kaibigan na wala namang naitulong o naiambag sa kamesirablehan nya kundi kalokohan lang ay naisipan ni Ythan na maligo na lang muna para makapagpahinga na at bukas ay kailangan na nyang harapin si Valdez. He needs to win this fight as soon as possible. He can't wait any much longer at baka kung ano ano na ang pumapasok sa isipan ni Ashannah. He knows her very much. She's such one h*ll of an overthinker girl. WHEN the morning comes, Ythan woke up so early. Kailangan nyang puntahan ang agent na na hire nya para Sundan at manmanan ang mga Valdez. Tumawag kasi ito sa kanya kagabi bago pa sya matulog at sinabi nitong may nakuha na itong sapat na ebidensya para makulong ang buong pamilyang Valdez. Mr. And Mrs. Valdez is one of the biggest drug lord in the country and they had a transaction last night to their American client and the agent had the full evidence on his hand while Nikolai Valdez, on the other hand, is a drug user and he is
THIRD PERSON'S POV A silence filled into the whole conference room when Ythaniel delos Reyes entered. No one wants to make any noise. Looking at their young boss face, they can say that making a small noise can end their life soon He sat at the head's chair and looked at his employees "Speak up who wants to speak first. I don't want to waste any time, " walang emosyon na saad nito. Agad namang nag salita ang isa nilang empleyado. He's having a meeting with the computer department, and it is all about Ashannah "According to my source, Mr. Nix Jude Valdez escaped from the prison and his somewhere to be found right now. We are doing our best to track his latest location. While Nikolai Valdez, his brother, is doing his normal routine, but one of our private investigators is following him right now. Their parents to the same as Nikolai, " a head of computer department reported "We came up to this conclusion. The Valdez is targeting you and Ms. Ashannah, because you two are the ma
THIRD PERSON'S POV MATAPOS ang nagyari kanina sa labas ng mansion ng Zacharias ay napagdesisyonan ni Ashannah na subukang pumasok muli sa bahay na dati nyang itinuring na tahanan. Nilibot nya ang paningin nya sa loob ng mansion. If she relies on her memory, she can say that nothing much happened in this house. Nasa dati parin nitong ayos at anyo ang lahat except for that big wedding picture of her father and mother on the centre of their big living room. Wala na ito doon. Kinuha na at pinalitan ng isang abstract painting. The house is too big for two or three people. It has a high ceiling where the diamond long chandelier hanged on. It is too expensive not to notice. Npakalapad din ng sala na kayang mag accommodate ng aabot hanggang treynta ka tao. the couch and the sofa are placed neatly and accordingly. The interior is a mix of earth tones and white which gave the whole place a warm colour. She likes the whole place. It feels like home. Habang abala sya sa paglilibot ng tingin a