รันเวย์กัดกรามแน่นเขากดปิดไมโครโฟนของโทรศัพท์ทันทีเพื่อไม่ให้เสียงจากฝั่งของเขาเล็ดลอดเข้าไปถึงอีกฝ่าย
"อยากตายใช่ไหม?" เขากัดฟันพูดกับเธอโดยที่เรียวปากแทบไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย
มือขยุ้มผมมิลาอย่างแรงและกระชากขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะกดหัวให้กระแทกลงอีกครั้งแบบเน้น ๆ จนใบหน้าแทบจะแนบไปกับหน้าตัก
สวบ!! ท่อนเอ็นขนาดมหึมาถึง 5.9 นิ้วอัดเข้าไปในโพรงปากเรียวเล็กของหญิงสาวจนมิดด้าม และมันยาวลึกถึงลำคอจนแทบหายใจไม่ออก
"อะ... อั่ก ๆ" เธอพยายามดันตัวออกทันที เพราะมันจุกในลำคอกระทั่งทนต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว
"ถ้าส่งเสียงอีกครั้ง เธอได้ตายคาXวยฉันสมพรปากแน่!" รันเวย์กัดฟันพูดออกไป ก่อนจะปล่อยมือที่กดหัวอีกฝ่ายออก
ปลายนิ้วกดเปิดไมค์ ภายในเสี้ยววินาทีสั้น ๆ ใบหน้าโหดร้ายก็ค่อย ๆ เปลี่ยนไป
"พอดีมีผู้หญิงเมามานั่งอ้วกอยู่ข้าง ๆ รถน่ะหนึ่ง… เหม็นมากเลย" รันเวย์จ้องคนรักนิ่ง พร้อมกับทำทีเปิดกระจกชะโงกดูและหันกลับมามองที่กล้องอีกครั้งโดยไม่หลบสายตาของเธอแม้แต่น้อย
หญิงสาวที่หน้าตักเงยหน้าขึ้นมองเขาและลอบกลืนน้ำลายทั้ง ๆ ที่แสบลำคอไปหมด
มือหนาของรันเวย์ก็บีบปลายคางเธออีกครั้ง เขาบังคับให้มิลาใช้ปากสำเร็จความใคร่ต่อทันทีด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย
(อ้อ แล้วรันล่ะ? เมารึเปล่า?) นับหนึ่งถามต่อโดยไม่ได้ติดใจอะไร เพราะเชื่อใจรันเวย์มาก ๆ และเขาก็ดูรักและแคร์เธอจริง ๆ
"ไม่เมาครับ รันก็กำลังจะขับรถกลับบ้านพอดีเลย" รันเวย์เอ่ยตอบแฟนสาวไปด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนพลางยิ้มให้โดยไม่แสดงพิรุธเลยแม้แต่น้อย จากนั้นจึงกดหัวของมิลาลงก่อนจะเลื่อนกล้องโทรศัพท์ส่องให้ดูรอบ ๆ รถที่มีเพียงเขาคนเดียว ซึ่งเธอก็พยักหน้ารับและไม่ได้เอ่ยถามอะไรมากไปกว่านั้น
(ถ้าเมาอย่าขับรถเด็ดขาดเลยนะรัน หนึ่งเป็นห่วงมากนะ) ปลายสายพูดด้วยเสียงจริงจัง เพราะการโกหกของเขาในแต่ละครั้งมันก็แนบเนียนแบบนี้แทบจะทุกครั้งไป
"ไม่เมาครับ หนึ่งไม่ต้องห่วงนะ อะ… (อ่าส์) รีบเข้านอนเถอะคนดี"
"พรุ่งนี้ตื่นแล้วโทรหารันด้วยนะ... (ซี้ด…) " รันเวย์เอ่ยตอบเสียงหวานกลับไป ก่อนจะส่งจูบให้เธอผ่านทางโทรศัพท์
"…" เขาเม้มปากอีกครั้งด้วยความเสียววูบบริเวณปลายหัวบาน ๆ ขณะที่อีกฝ่ายกำลังตวัดปลายลิ้นเลียขึ้นมาอย่างช้า ๆ และก้มลงไปโม้คซ้ำ ๆ
บ๊วบ ๆ ๆ ท่อนล่างของเขายังคงอยู่ในเรียวปากหญิงสาวแปลกหน้า
"ระ... รักหนึ่งนะ (ซี้ด…) ไปนอนได้แล้วคนดี" รันเวย์เอ่ยด้วยเสียงสั่น ๆ แววตายังคงจ้องมองที่แฟนสาวไม่ละสายตา แต่มันก็เสียวมากจนเขาเจียนจะเสร็จแล้ว
(ฝันดีนะรัน อย่าเมามากแล้วก็ห้ามสูบบุหรี่ด้วย!) นับหนึ่งโบกมือลาพร้อมใบหน้าที่อ่อนเพลียจากการทำงานมาหลายชั่วโมงติด ๆ กัน
(จบบทสนทนาทางวิดีโอคอล รันเวย์ / นับหนึ่ง) ในวินาทีที่คนรักกดวางสายไป เมื่อหน้าจอโทรศัพท์ของเขาดับลงสนิทแล้ว
บ๊วบ ๆ ๆ ๆ ๆ รันเวย์ก็จับหัวของเธอกดลงซ้ำ ๆ โดยหญิงสาวแทบไม่มีโอกาสได้เงยหน้าขึ้นมาหายใจอีกเลย
"อ่าส์ อ่าส์ อะ ซี้ดดดดด!" เสียงทุ้มคำรามออกมาลั่น มือของเขาควานหาถุงยางอนามัยที่ซ่อนอยู่ใต้เบาะรถทันที พร้อมกับปรับให้เอนไปจนสุด
จากนั้นจึงฉีกถุงยางอนามัยด้วยปากก่อนจะ ถุย! ซองถุงยางทิ้งไปในรถ มือหนากระชากหัวของเธอขึ้นมาจากแก่นกายตัวเองและสวมถุงยางไซซ์พิเศษขนาดบางเฉียบลงอย่างเร่งรีบ
ฟุ่บ! ก่อนกระชากท่อนแขนของอีกฝ่ายจนร่างบางลอยข้ามมายังฝั่งคนขับ หญิงสาวโดนจับหันหน้าไปทางกระจกรถ
แคว่ก!! คนเถื่อนกระชากกางเกงชั้นในอีกฝ่ายจนขาดสะบั้นและเปิดกระจกโยนทิ้งออกไปด้านนอกรถทันที
เขาไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไร ถุยน้ำลาย! ใส่ฝ่ามือและขยี้ซ้ำที่ร่องสวาทก่อนจะสอดใส่แก่นกายไซซ์มหึมายัดเยียดเข้าไปในรูรักของหญิงสาวที่เพิ่งเจอหน้าทันทีจากทางด้านหลัง
สวบบบ
"โอ๊ยยย" เธอครางออกมาด้วยทั้งเสียวทั้งเจ็บ แม้ว่าจะผ่านผู้ชายมามากมาย แต่ขนาดของรันเวย์นั้น พอเจอเข้าไปมันก็จุกอยู่ดี
ตับ ตับ ตับ ๆ ๆ ๆ เขากดมิลาลงกระแทกพวงมาลัยรถและยกตัวขึ้นอัด สอดใส่แก่นกายเข้าไปด้านในอย่างรุนแรงมากขึ้น ๆ
"อะ... อื้อ… เบา ๆ เจ็บค่ะ ๆ ซี้ดดดด! " หญิงสาวครางสนั่นออกมา มันเจ็บแสบจนเหมือนร่องรักแทบจะฉีกอยู่แล้ว
"ง่าย ๆ แบบนี้ไม่น่าเจ็บมากหรอกมั้ง แต่ครั้งนี้คงได้บานสมใจแน่!" เขากระแทกอัดเข้าเน้น ๆ แล้วกระชากเกาะอกลงต่ำและบีบขยำเต้าอวบซิลิโคนอย่างรุนแรง
"ผู้หญิงร่าน ๆ อย่างเธอเนี่ยต้องเจออย่างฉัน!" รันเวย์พูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง พร้อมกับจิกเล็บเข้าที่ปลายหัวนมสีน้ำตาลเข้ม
"อื้อ โอ๊ย โอ้วว... เจ็บค่ะ ...มิลาไม่ไหวแล้ว ๆ เXี่ยนค่ะ เอามิราให้ตายไปเลยเถอะ"
"ได้!" รันเวย์กดเสียงต่ำและไม่ฟังเสียงอ้อนวอนของมิลาเขากระแทกซ้ำ ๆ แรงขึ้น ๆ หญิงสาวทั้งเจ็บ ทั้งจุก แต่ก็เสียวมากจริง ๆ
ความดิบเถื่อนที่ได้รับมันทำให้เธอคลั่ง ยิ่งเจ็บก็ยิ่งเสียวมากขึ้น ยิ่งรุนแรงก็ยิ่งรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
"อื้อ อื้อส์" สาวในชุดเกาะอกกระตุกสองถึงสามครั้งเมื่อท่อนรักมันชนเข้ากับจุดสุดยอดภายในของเธอเข้า…
"อื้อส์... อ่าส์… ซี้ดด" มิลาครางลั่น เธอเสียวจนปวดท้องน้อยขึ้นมาและแทบจะกลั้นไม่อยู่แล้ว
ขณะที่แก่นกายยังคงกระแทกอัดซ้ำ ๆ จนร่องสวาทบวมแดงช้ำอย่างเห็นได้ชัดมากขึ้น
ตับ ตับ ตับ เสียงเนื้อกระแทกเนื้อในรถหรูราคาเหยียบ 50 ล้านขย่มสนั่นลานจอดรถ
ตับ ตับ ตับ ตับ
"อ่า อ่าส์ อะ อ่าส์" รันเวย์คำรามออกมาลั่นก่อนจะปลดปล่อยน้ำกามของเขาแตกใส่ถุงยางอนามัยจนหยดสุดท้าย
"เฮ่อ ๆ ๆ" หญิงสาวกัดฟันทนมากจนถึงมากที่สุด ฝ่ายรันเวย์นั้นรูดถุงยางออกมาเช็กดูอีกครั้งว่าไม่แตก ก่อนจะยัดเข้าไปในเกาะอกอีกฝ่ายแทน
"ที่ระลึก" เขาแสยะยิ้มด้วยความพึงพอใจที่ได้ระบายน้ำกามออกมาจนหมด..
"มันเสียวมากจน... อ่าส์" หญิงสาวที่นั่งเกร็งอยู่นานรีบเปิดประตูรถและรีบคลานลงไปนั่งยอง ๆ ปัสสาวะทันทีอย่างกลั้นเอาไว้ไม่ได้ แต่มันก็ออกมาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เนื่องจากร่องรักถูกของใหญ่กระแทกอัดเข้าไปทั้งดุ้นและรุนแรงขนาดนั้นซึ่งลึกมาก สะเทือนไปถึงกระเพาะปัสสาวะด้านในจนฉี่แทบราดกันเลยทีเดียว
ยังโชคดีที่แถว ๆ นี้มันมืดมากแถมไม่มีใครผ่านมาเห็น แต่ถึงมีคนมิลาก็คงกลั้นเอาไว้ไม่อยู่แล้ว รันเวย์เหลือบมองดูเธอเล็กน้อยก่อนจะแสยะยิ้ม เขาก้าวขาลงยืนพร้อมกับปิดประตูและล็อกรถทันที
"ยังไงก็... ระวังอย่าให้มันเปื้อนล้อรถของฉันนะ" ชายหนุ่มพูดเพียงเท่านั้น
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | ครอบครัวที่สมบูรณ์รันเวย์หันไปเตรียมกับลูกชาย ก่อนที่เขาจะเดินอ้อมไปเปิดประตูให้ภรรยา และจับมือของเธอ"ค่อย ๆ เดินนะครับแม่" เซอร์เวย์จูงมืออีกข้างของตะวัน ก่อนที่สองพ่อลูกจะพาเธอเดินตรงเข้าไปในพื้นที่โล่งกว้างของเรือนหอสุดอลังการ"ตื่นเต้นนะเนี่ย..ทำไมถูกปิดตาคนเดียวเลยอะ" ตะวันยิ้มอย่างรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกเลย เธอไม่รู้เลยว่าสองพ่อลูกจะเซอร์ไพรส์อะไรกันแน่.."โอเค ตรงนี้แหละ" รันเวย์พูดขึ้นก่อนจะจับไหล่ของเธอหันไปทางหนึ่ง ซึ่งแสงแดดอุ่น ๆ ในยามเช้าก็กระทบลงบนผิวกายของหญิงสาวทันที มืออีกข้างหนึ่งของเธอยังคงจูงมือลูกชายเอาไว้แน่น"เปิดแล้วนะ" รันเวย์เดินอ้อมไปด้านหลังก่อนจะกระซิบเบา ๆ เข้าที่ข้างหูของเธอพร้อมกับค่อย ๆ ปลดผ้าออกช้า ๆฟุ่บ! วินาทีที่ผ้าปิดตาถูกเปิดออก เธอก็ได้มองเห็นสวนสีเหลืองอร่อมของดอกทานตะวันที่มีมากมายเป็นร้อย ๆ ดอกได้เลย"ว้าว..." ตะวันอ้าปากค้างทันทีกับความสวยงามตรงหน้าของเธอในตอนนี้"ชอบไหม?" รันเวย์ค่อย ๆ โอบกอดเธอจากทางด้านหลัง และกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหู"ชอบค่ะ" ตะวันมองดูดอกทานตะวันมากมายที่หันหน้าตรงมาทางเธอในตอนนี้"อุ๊ย! ลุงบรา
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์"ถ้าพวกมันตีเดี๋ยวผมจัดการมันเอง" วินด์เซอร์เดินตรงเข้ามาแบบเซหน่อย ๆ ก่อนจะมายืนเกาะแขนของเฟรนด์ชิพแทน"มึงยืนให้ตรงก่อนไหม?" รันเวย์ส่ายหน้าเบา ๆ แต่ก็ไม่น่าแปลกใจเลยเพราะพวกมันสี่คนนั่งมอมกันเองตั้งแต่งานยังไม่เริ่มนั้นเอง"ทำไมพวกมึงขี้เมากันจังเลยวะ" เฟรนด์ชิพส่ายหน้าเบา ๆ กับความแสบและซนของบรรดาน้องชายตัวเองย่ิงเวลาเจอกันทีไรบรรลัยแทบทุกที ขนาดว่าพวกมันจะโตจนมีลูกมีเมียไปแล้ว แต่ทุกครั้งที่เจอกันก็กลายเป็นเด็กกันอยู่ดี"เดี๋ยวนับพาเจ้าสาวไปฝั่งสาว ๆ ดีกว่านะ พวกหนุ่ม ๆ ก็สนุกกันให้เต็มที่เถอะ" นับหนึ่งโอบเอวตะวันเดินพาไปฝั่งสมาคมแม่บ้านของเธอทันที"ไปเถอะ แถวนี้มันเถื่อน" นับหนึ่งกระซิบกับตะวันเบา ๆ ก่อนจะหัวเราะคิกคัก ๆ กันสองคน"เออไอ้รันแล้วมึงไม่ได้เชิญไอ้บราวน์เหรอวะ?" เฟรนด์ชิพเอ่ยถามขึ้น เพราะเขามองไปรอบงานแล้วก็ไม่เจอเพื่อนรุ่นตัวเองเลย"จะไม่เชิญได้ไง กูเชิญพร้อมมึงเลย""เชิญก่อน ไอ้สี่ตัวบาทนี่ด้วย" รันเวย์หันไปมองทางวินด์เซอร์ ฟาเรน คลินต์ และไทม์โซน"เหรอ?" เฟรนด์ชิพก้มมองนาฬิกาเล็กน้อยเพราะปกติบราวน์แทบไม่เคยพลาดงานเลี้ยงหร
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | การแต่งงานครั้งสุดท้ายท่อนเอ็นอวบ ๆ จะถูกยัดเข้ามาในช่องทางรักของเธอและสอดเข้ามาจนลึกสุดโค่น ก่อนบดเอวซ้ำ ๆ ก่อนจะเริ่มซอยเข้าออกอย่างช้า ๆ"อื้อ.." ตะวันครางออกมาเบา ๆ เธอติดแหง็กอยู่ในเครื่องซักผ้ายิ่งครางเท่าไหร่เสียงมันก็ยิ่งดังก้องอยู่ด้านในนี้ตับ ตับ ตับ ตับ คนด้านนอกเร่งจังหวะกระแทกแรงขึ้น ๆ จนเครื่องซักผ้าโยกไปตาม ๆ กัน"ซี้ด..โอ่ย..อ่าส์.." หญิงสาวโอดครวญออกมาด้วยความเสียวและเกร็งมากขึ้น ๆกลีบเนื้อโอบรักแก่นกายของเขาแน่นขึ้นเรื่อย ๆ ฝ่ามือหนาโอบรั้งเอวบางแน่นและกระแทกซ้ำ ๆ ๆตับ ตับ ตับ"อื้อ..อะอื้อ.." ร่างบางถ่างขาออกจิตใจของเธอจดจ่ออยู่กับท่อนเอ็นที่ผุบเข้าผุบออกร่องเสียวของตัวเอง ความรู้สึกมันเหมือนมีผีเสื้อนับร้อย ๆ ตัวบินอยู่ภายในช่องท้องและ..ตับ ตับ ตับ.."โอ่ว..อ่าส์..ซี้ด..อื้อ!!" ตะวันกระตุกเกร็งครางสนั่นเครื่องซักผ้าและเกร็งกลีบรักแน่นจนบีบแก่นกายของเขาแทบไม่สามารถจะขยับได้เลย.."หู่วว...ซี้ด!!" รันเวย์คำรามลั่นเร่งเครื่องกระแทกเข้าซ้ำ ๆ ๆ จนน้ำรักพวยพุ่งเข้าไปในร่องรักของเธออีกครั้ง..พร๊วด!! ร่างสูงชักแก่นกายออกจากช่องทางรักพร้อม ๆ กับลาว
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | คนใช้ (ชีวิตร่วมกัน) PIC"เฮ่อ ๆ ๆ " ตะวันหายใจหอบเหนื่อย สติกระจัดกระเจิงเหมือนล่องลอยอยู่กลางอากาศ ความสุขของสวาทมันวูบวาบผ่านไปเพียงชั่ววูบสั้น ๆ แต่มันเติมเต็มสีสันของชีวิตคู่รักได้เป็นอย่างดีเลยจริง ๆ"ฮ่า ๆ ๆ " รันเวย์ยิ้มหัวเราะออกมาเช่นกันด้วยความสุขสมถอนแก่นกายออกจากร่องรักของเธอช้า ๆ พร้อมกับก้มลงไปประทับรอยจูบที่โหนกเนินสาว ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างกายของเด็กสาวที่เขารักเหมือนเช่นทุก ๆ คืนที่ผ่านมา"ถ้าพรุ่งนี้ลูกถามให้บอกว่า แผ่นดินไหวนะ" รันเวย์หันมองหน้าตะวันพร้อมกับพูดขึ้นอย่างยิ้ม ๆ"ได้ค่ะ" เธอพยักหน้ารับอย่างเข้าใจความตรงกันเช้าวันต่อมา "อาหารเช้าเสร็จแล้วจ้า พ่อลูกไปนั่งกันเลย" ตะวันเตรียมทั้งกาแฟและทั้งนมสด ไว้ให้สองพ่อลูก พร้อมกับแซนด์วิชง่าย ๆ ในมื้อเช้า ซึ่งรันเวย์ก็รับหน้าที่ไปปลุกเจ้าอ้วนและพากันไปอาบน้ำแต่งตัว ก่อนจะมานั่งทานอาหารเช้าพร้อมหน้าพร้อมตากันในทีแรกรันเวย์อยากจะจ้างแม่บ้าน แต่ตะวันคิดว่าคอนโดมันก็ไม่ได้กว้างมากเท่าไหร่ เธอจึงขอทำเองดีกว่า อีกอย่างการที่มีแค่สองคนในบ้าน มันก็ค่อนข้างจะเป็นส่วนตัวดี ยิ่งวันหยุดแบบนี้แล้วไม่ต้องเ
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | เติมเต็มสวาท"ผมก็คิดว่าอย่างงั้นเหมือนกันนะแม่" รันเวย์มองลูกชายของเขาอย่างหนักใจไม่แพ้กัน"แต่เจ้าถังแก๊สเนี่ย มันฉลาดมาก..วันหนึ่งมันก็คงรู้ความจริงจนได้อะ" รันเวย์ถอนหายใจออกมาเล็กน้อย เขาไม่ได้คิดจะปกปิดเรื่องแม่ผู้ให้กำเนิดของเซอร์เวย์ แค่อาจจะต้องให้ลูกชายโตมากกว่านี้สักหน่อย แล้วจริงค่อยบอกบนรถร่างสูงขับรถขึ้นจอดบนคอนโดไปก็นั่งเคี้ยวหมากฝรั่งมาตลอดทางตั้งแต่เขาเลิกบุหรี่ได้ เขาก็หันมาติดการเคี้ยวหมากฝรั่งแทนซะอย่างงั้นส่วนเรื่องเหล้าเบียร์ ก็งดได้ แต่ก็จะมามีหลุดดื่มไวน์บ้างเป็นครั้งคราวจริง ๆ การที่เขาบริจาคไตไปข้างหนึ่งมันอาจจะทำให้เขามีชีวิตและสุขภาพที่ดีขึ้นกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำไป เพราะเขาลด ละ เลิก พวกสิ่งไม่ดีต่าง ๆ จนหมดสิ้นแถมยังหันมาใส่ใจทั้งสุขภาพทั้งทางกายและทางใจสำหรับรันเวย์ในตอนนี้การได้ใช้เวลาอยู่กับคนรัก ครอบครัว มันมีความสุขมากกว่าการออกไปเที่ยวกลางคืน และเปลี่ยนคู่นอนไปวัน ๆ เหมือนเช่นเมื่อก่อนส่วนหนึ่งก็อาจจะเป็นเพราะในวันนี้เขามีวุฒิภาวะมากขึ้น และที่สำคัญไปกว่านั้นเขามีตะวันคนที่เข้าใจตัวตนที่แท้จริงของเขาในทุก ๆ อย่าง ที่รันเวย์
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | พรีเวดดิ้งตะวันรันเวย์"ผมว่าไม่กร่อย เพราะปาร์ตี้ส่วนใหญ่ก็มีจุดสนุกที่พีค ๆ อยู่ไม่กี่ชั่วโมงหรอก เราก็แค่ทำให้ช่วงเวลาสั้น ๆ ของพวกเขามันถึงขีดสุด สนุกและน่าจดจำ หรือ..ก็แค่เรียกเงินเพิ่มหากต้องการจะอยู่บนฟ้ากันนาน ๆ " รันเวย์เป็นฝ่ายยกมือพูดสวนกลับไปทันทีอย่างเก็บอาการแทบไม่อยู่เหมือนมีคนมาค้านเมียรักของตัวเอง แต่เขาก็ให้เหตุและผลดีซะจนทุกคนก็คล้อยตามไปหมด"ก็จริงนะครับ ผมคิดไม่ถึงจุดนั้นจริง..ถ้าโปรเจกต์นี้สำเร็จเราก็มีแต่ได้กับได้" เมื่อกรรมการคนที่ค้านได้ฟังเหตุผลของรันเวย์เขาก็เปลี่ยนแนวคิดทันที"ถ้าอย่างงั้นให้คุณเป็นหัวหน้าโปรเจกต์นี้ไปเลยก็แล้วกันนะ..มีอะไรก็ปรึกษาผมได้" รันเวย์ลุกขึ้นก่อนจะผายมือไปทางว่าที่ภรรยาของเขาอย่างให้เกียรติ"ตลอดเวลา" เขาพูดทิ้งท้ายและยิ้มออกมาอย่างภาคภูมิใจในความกล้า และไอเดียที่บรรเจิดของเธอ"ขอบคุณค่ะ ดิฉันจะทำให้ดีที่สุด" ตะวันโค้งก้มหัวให้กับทุกคนในห้องประชุม และคนสุดท้ายที่เธอโค้งคำนับก็คือว่าที่สามีที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กันนี่เอง"ครับ" เขาเม้มปากขานรับอย่างหลุดยิ้มออกไปในที่สุด"โอเค เลิกประชุมได้" รันเวย์หันไปบอกกับทุกคน ก