Csluvdebt.รักนี้มากกว่าหนี้สิน

Csluvdebt.รักนี้มากกว่าหนี้สิน

last updateLast Updated : 2024-12-14
By:  BoxJellyfishOngoing
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
41Chapters
377views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

คำโปรย.. ไม่รู้ว่ามันเพราะความดวงซวยของฉัน หรือเป็นดวงสมพงษ์กันแน่ทำให้พวกเราได้มาพบเจอกัน! เนื้อเรื่องย่อ.. ทราย ต้องอยู่ใช้หนี้แทนอดีตสามีแค่ในนามอย่าง อิฐ ส่วน ไคโร ผู้เป็นเจ้าหนี้จึงยื่นข้อเสนอให้มาเป็นเลขาส่วนตัว สร้างความปั่นป่วนหัวใจให้แก่กันจนความสัมพันธ์พัฒนาอย่างลึกซึ้ง มาวันหนึ่งความรักเกิดมีรอยร้าวขึ้นเพราะการปรากฏตัวของ ริบอาย ทั้งคู่เป็นคู่อริกันจนแทบอยู่ร่วมโลกไม่ได้ ไคโรคนที่ชอบทำอะไรมากกว่าพูด เพราะเวลาเขาพูดแต่ละครั้งไม่เคยเข้าหูคนอื่นเลย สร้างความเข้าใจผิดครั้งใหญ่ให้ทรายเกือบจะมองหน้ากันไม่ติดอยู่แล้ว สุดท้ายกว่าจะลงเอยด้วยกันได้เสียเวลาไปนานหลายปีเช่นกัน..

View More

Chapter 1

1.คนเจ้าเล่ห์

소지아가 위암 양성 판정을 받았던 날, 이도윤은 자신의 첫사랑과 함께 그녀의 아들과 아동 병원에 있었다.

병원 복도에서 임건우는 검사 보고서를 들고 엄숙한 표정을 지었다.

“지아야, 검사 결과 나왔어. 악성 종양 말기야, 수술 성공하면 5년 생존율은 15~30% 정도고.”

소지아는 가느다란 손가락으로 어깨에 멘 숄더백 끈을 잡아당겼고, 약간 창백한 작은 얼굴에 심각한 표정으로 물었다.

“선배, 수술 안 하면 얼마나 더 살 수 있을까요?”

“6개월에서 1년, 사람마다 다르지. 네 상황은 먼저 약물치료를 두 번 받은 뒤, 수술을 하는 게 좋을 거야. 이렇게 하면 암세포의 확산과 전이의 위험을 막을 수 있거든.”

소지아는 입술을 깨물며 힘겹게 말했다.

“고마워요, 선배.”

“나한테 고맙긴, 바로 입원 수속 밟자.”

“됐어요, 치료할 생각이 없어요. 약물 치료 견디기 힘들 거예요.”

임건우는 몇 마디 더 설득하고 싶었지만 소지아는 공손하게 허리를 굽혀 인사했다.

“선배, 이건 일단 비밀로 해줘요. 가족들 걱정하게 하고 싶지 않아요.”

소씨 가문 파산 이후로 아버지의 거액의 입원비를 내는 것만으로도 소지아는 전력을 다하고 있었다. 그런데 이제 와서 차마 가족에게 자신이 암에 걸렸다고 말할 수는 없었다.

임건우는 소지아의 상황을 안타까워하며 한숨을 쉬었다.

“걱정 마. 입 꼭 다물고 있을게. 참, 너 결혼했다고 들었는데, 네 남편 쪽은...”

“선배, 우리 아빠 잘 부탁할게요, 신경 좀 많이 써주세요. 난 일이 있어서 먼저 갈게요.”

소지아는 더는 이야기하고 싶지 않은 듯 임건우의 대답도 듣지 않고 재빨리 떠났다.

임건우는 고개를 가로저었다. 소지아가 대학을 휴학하고 결혼했다는 소문을 들은 적이 있었다. 의학계의 천재로 불리던 소지아는 그렇게 의학계에서 사라져 지금은 만신창이가 되었다.

지아의 아버지 소계훈이 치료를 받는 최근 2년 동안, 오직 소지아만이 바쁜 일정을 쪼개 그를 돌보았다. 정작 소지아 자신은 아파서 쓰러졌을 때도 지나가던 행인이 병원으로 데려다 주었고, 처음부터 끝까지 그녀의 남편은 그림자조차 비치지 않았다.

소지아는 지난날을 회상했다. 갓 결혼했을 때는 이도윤도 진심으로 결혼생활에 진심이었다. 그러나 아쉽게도 그의 첫사랑이 임신한 몸을 이끌고 귀국한 후, 모든 것이 변해버렸다. 그때 임신 중이었던 소지아 이도윤의 첫사랑과 동시에 물에 빠지게 되었다.

몸부림치던 소지아는 남편이 필사적으로 백채원을 향해 헤엄치는 모습을 두 눈으로 보았다. 그렇게 백채원과 소지아는 동시에 조산했고, 소지아는 비교적 늦게 구조되어 골든타임을 넘겨버렸다. 병원으로 이송되었을 때, 소지아의 아이는 이미 뱃속에서 심장이 멎은 뒤였다.

아이가 세상을 떠난 지 7일째 되는 날, 이도윤은 소지아에게 이혼 이야기를 꺼냈지만 그녀는 줄곧 승낙하지 않았다.

이제 자신이 암에 걸린 것을 알게 되자 더 이상 버틸 수 없었다.

떨리는 손으로 지아는 이도윤의 전화번호를 눌렀다. 연결음이 세 번 울린 후, 그의 낮고 차가운 목소리가 울렸다.

“이혼을 동의하는 것 외에 난 널 만나지 않을 거야.”

소지아는 코끝이 찡해지더니 눈시울이 빨개졌다. 목구멍까지 차오르는 자신이 아프다는 말을 꾹 눌러 삼키는 순간, 백채원의 목소리가 갑자기 전화에서 울렸다.

“도윤아, 아이 검사하러 들어가야 하는데.”

그동안 꾹꾹 참아오던 눈물이 쏟아졌다. 소지아는 아이도 잃었고, 집안도 망했는데 이도윤은 오히려 다른 사람과 새로 가정을 꾸렸다. 이제 모든 것을 정리해야 할 때가 된 것 같았다.

소지아는 예전처럼 애걸하지 않고 힘없는 목소리로 말했다.

“이도윤, 우리 그만 이혼하자.”

전화기 너머의 남자는 한순간 멈칫했고, 이어서 콧방귀를 뀌었다.

“소지아, 너 또 무슨 수작을 부리고 있는 거야?”

소지아는 눈을 감고 또박또박 말했다.

“집에서 기다리고 있을게.”

전화를 끊고, 소지아는 힘없이 벽에서 미끄러져 바닥에 주저앉았다. 복도 밖의 큰비는 비스듬히 내리며 그녀의 몸을 적셨고, 그녀는 핸드폰을 든 채 자신의 젖은 옷소매를 입에 물고 소리 없이 한참을 울었다.

이도윤은 갑자기 끊긴 전화를 보고 넋을 잃었다.

‘1년 동안 이혼하지 않겠다고 죽어라 버티던 사람이 오늘은 왜 갑자기 생각이 바꾸었을까?’

핸드폰 너머 소지아는 분명히 울먹이고 있었다. 창밖의 억수 같이 내리는 비를 보고 이도윤은 성큼성큼 진료실을 나왔다.

“도윤아, 어디 가는 거야?”

백채원은 아이를 안고 쫓아 나왔지만 이도윤이 재빨리 떠나는 뒷모습만 보았다. 갑자기 음험한 표정이 그녀의 부드러운 얼굴을 뒤덮었다.

‘천한 년, 왜 아직도 단념하지 않는 거야?’

이도윤이 두 사람의 신혼집에 발길을 한 것은 이미 오래전 일이었다. 소지아가 자신이 좋아하는 음식을 한 상 차려놓고 기다리고 있을 줄 알았지만, 도착했을 때, 텅 빈 별장에는 불 하나도 켜져 있지 않아 무척 썰렁했다.

겨울은 너무 일찍 다가와서, 겨우 저녁 6시였지만 밖은 이미 어둑어둑했다.

이도윤은 식탁 위의 시든 꽃을 힐끗 바라보았다.

소지아는 절대로 꽃이 이렇게 시들 때까지 내버려두지 않는 사람이었다. 그렇다면 가능성은 오직 한가지, 요 며칠 그녀는 집에 없었고, 줄곧 병원에서 아버지 병실을 지켰을 것이다.

소지아가 문을 밀고 들어서자, 양복을 입고 훤칠한 키의 남자가 식탁 옆에 서 있는 것이 보였다. 잘생긴 얼굴은 얼음처럼 차가웠고 자신을 바라보는 그 순간, 칠흑 같은 동공에는 하늘을 찌를 듯한 원한이 가득했다.

차에서 내린 후, 큰비 속에서 달려온 소지아의 온몸이 흠뻑 젖어 있었다. 이도윤의 차가운 눈빛에 소지아는 모골이 송연했다.

“어디 갔었어?”

이도윤의 차가운 목소리가 울렸다.

소지아의 눈빛 역시 지난날의 밝고 따뜻한 온기가 사라진 지 오래였다. 담담하게 이도윤을 바라보았다.

“내 생사에 관심이 있긴 한 거야?”

이도윤은 싸늘하게 웃었다.

“네가 죽으면 아무도 이혼합의서에 사인하지 않을까 봐.”

이 말 한마디는 마치 비수처럼 만신창이가 된 그녀의 심장을 세게 찔렀다. 소지아는 흠뻑 젖은 몸을 이끌고 들어왔고, 울지도 소리 지르지도 않았다. 그리고 이상할 정도로 평온하게 서류 봉투 안에서 합의서를 꺼냈다.

“안심해, 난 이미 사인했어.”

소지아가 합의서를 식탁에 올려놓자, 이도윤은 갑자기 이혼이라는 두 글자가 굉장히 생경하게 느껴졌다.

협의 이혼에 대한 조건으로 단 한 가지 요구사항만 있었는데, 그것은 20억의 위자료였다.

“네가 왜 이혼에 동의하나 했더니, 역시 돈이었어.”

이도윤의 비웃는 표정이 소지아의 시선에 들어왔다. 만약 예전이었다면 소지아는 아마 무슨 말이든 변명을 했을 것이다. 그러나 오늘은 정말 피곤했다.

그래서 조용히 제자리에 서서 가볍게 대답했다.

“원래 나는 이 대표 당신에게 재산분할을 요구해서 절반을 가져갈 수도 있지만, 지금은 단지 20억을 원할 뿐이야. 결국 내가 손해 보는 거지.”

이도윤이 한 걸음 앞으로 나가자 큰 그림자가 소지아를 뒤덮었다. 늘씬한 손가락으로 소지아의 턱을 잡았고, 차갑고 무거운 목소리가 들렸다.

“너 방금 날 뭐라고 불렀어?”

“이 대표님 호칭이 맘에 안 든다면, 전남편이라고 불러도 좋고. 사인만 하면 되니까 이제 가봐.”

여자의 오만한 표정은 이도윤의 불만을 자아냈다.

“이것은 내 집이야, 무슨 자격으로 나더러 떠나라고 하는 거지?”

소지아는 입술을 구부리며 차갑게 웃었다.

“그건 그렇지만 이 대표님은 걱정 붙들어 매시지. 이혼만 하면 나는 이곳에서 나갈 테니까.”

말을 마치자 그녀는 이도윤의 손을 뿌리치며 새까만 눈동자로 그를 뚫어지게 쳐다보았고, 붉은 입술로 차갑게 입을 열었다.

“이도윤, 내일 아침 9시에 이혼합의서 들고 가정법원으로 와, 우리 이제 깨끗하게 끝내.”
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
41 Chapters
1.คนเจ้าเล่ห์
1.คนเจ้าเล่ห์ •1• กาสิโนCR เบอร์โทรศัพท์จากต่างประเทศโทรเข้ามา คิ้วดกหนาขมวดชนกันเป็นปมก่อนจะกดรับสาย แม้จะอารมณ์เสียแค่ไหนก็ต้องสนใจ เพราะให้ลูกน้องคอยแอบสอดส่องน้องชายอยู่ 'โทรมาบ่อยจริงมีเรื่องอะไรนักหนาวะที่นั่นน่ะ' น้ำเสียงดุดันกล่าวโวยวาย 'เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นครับนายหญิงรองเธอหายตัวไป ตอนนี้ท่านโคล่าตามหาให้ควั่กเลยครับ ไม่รู้เป็นฝีมือจากแก๊งไหนกันแน่ครับบอส' น้ำเสียงเคร่งขรึมกล่าวรายงาน 'แอบคอยสังเกตการณ์อยู่ห่างๆ หากเกิดเรื่องอะไรไม่ดีรายงานมาเลย ถ้าหนักหนามากมึงก็เข้าไปช่วยไอ้โคล่าด้วย แต่ถ้าปัญหาจัดการได้ก็ไม่ต้องสอดมือยุ่ง ปล่อยให้มันเดินด้วยขาของมันเอง หากไม่มีใครอยู่มันจะได้ดูแลตัวเองได้ ส่วนแก๊งจระเข้ก็เป็นบททดสอบที่ดี กระตุ้นให้มันรู้จักปรับตัวคงไม่ดุเดือดเท่าไหร่ เออภายในแก๊งสิงโตช่วงนี้ มันแอบทำอะไรลับหลังกันอยู่หรือเปล่า แลดูมันเงียบสงบเสียเหลือเกิน' น้ำเสียงดุดันกล่าวถาม 'เงียบผิดปกติจริงครับ คนแฝงตัวจากทางเราก็ไม่โผล่มาเลย หรืออาจจะโดนสั่งเก็บไปแล้ว' น้ำเสียงเคร่งขรึมกล่าวรายงาน 'ไปสืบมาแค่นี้แหละ' น้ำเสียงดุดันกล่าวพร้อมกดตัดสาย สายตาคมกริบดุจนกเหยี่ยวนั่งเ
last updateLast Updated : 2024-11-19
Read more
2.หาทางหนีเขา
2.หาทางหนีเขา •2• เมื่อสถานการณ์กำลังจะเริ่มตึงเครียด คนไร้มารยาทจึงเอ่ยปากอย่างคนหงุดหงิด เมื่อเห็นพฤติกรรมดื้อดึงของผู้หญิงด้านข้าง "นั่งลงสิวะอีโง่! อยากตายโหงนักเหรอ?" มันตะคอกใส่เสียงดังลั่นเพื่อจะหยุดยั้งเธอ อีกคนจึงต้องกลับมานั่งลงทำหน้าตาบูดบึ้ง ราวกับถูกบังคับให้มาด้วยตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ถึงขั้นอารมณ์เสียอย่างรุนแรง กอดอกอย่างไม่พอใจ ความอดทนต่ำจริงผู้หญิงคนนี้ แถมยังแอบดื้อเงียบเอาเรื่องใช่เล่นเลย หึ~ แต่คนที่ยังสนุกสนานมองเหยื่อตาไม่กะพริบ เขากลับแอบกระตุกยิ้มร้ายกาจชอบใจ ซึ่งไม่มีใครทันสังเกตเห็น ไพ่ถูกสับก่อนจะแจกให้ผู้เล่น อีกฝ่ายเมื่อเห็นแต้มบนมือ ถึงกับมีเหงื่อผุดเต็มใบหน้า ขอเรียกไพ่ใบใหม่เพิ่ม คล้ายจะใจชื้นขึ้นมาหน่อย สายตาคมกริบดุจนกเหยี่ยว นิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหว ไร้ซึ่งอาการดีใจเสียด้วยซ้ำ เขาไม่จำเป็นหงายไพ่ก็เห็นแต้มบนฝ่ามือแล้ว เพราะแหวนสีเงินที่นิ้วเรียว มันสะท้อนราวกับเป็นกระจกใสจนเด่นชัด หึ! เหนือกว่ากูมีแค่ผีเท่านั้นแหละ คิดอยู่ภายในสมอง แต่ดวงตายังจ้องเหยื่อไม่กะพริบ แม้ไพ่นี้จะต้องใช้ดวงเป็นพิเศษ แต่ก็ใช่ว่าจะโกงกันไม่ได้ เพราะมันอยู่ที่คนสับไพ่ต่างห
last updateLast Updated : 2024-11-19
Read more
3.หนีไม่รอด
3.หนีไม่รอด •3• สายตาคมกริบจ้องเขม็ง คิ้วดกหนาผูกขมวดคล้ายปมเงื่อนชนเข้าหากัน ราวกับว่าโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เขาฉกฉวยขวดสเปรย์พริกไทยจากมือฉัน ขว้างทิ้งลงบนพื้นกระเบื้องอย่างหงุดหงิด ก่อนจะเอื้อมแขนยาวมาใกล้ ใช้ฝ่ามือบีบช่วงหัวไหล่เอาไว้แน่นถนัด กระชากอย่างรุนแรงพร้อมเขย่าเรือนร่างจนสั่นคลอน ฉันรีบเม้มริมฝีปากตนอย่างอดกลั้น แอบรู้สึกเจ็บแปล๊บขึ้นมากะทันหัน หัวใจกระตุกวูบวาบจนตัวเบาโหวงเหวง ความกลัวที่มีต่อเขายิ่งเพิ่มทวีคูณ แต่เมื่อคิดย้อนดูแล้ว หากเป็นคนที่ทำให้อิฐหวาดกลัวได้ เขาย่อมต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน ฉุกคิดเพียงไม่นานสมองอันน้อยนิดคล้ายจะพร่าเลือนเต็มทน แต่กลับต้องตื่นจากภวังค์ เมื่อได้ยินเขาโวยวายใส่เสียงก้องกังวาน "แสบจริงนะเรื่องบนเตียงจะแสบแบบนี้ไหม?" น้ำเสียงดุดันกล่าว ยกคนสวยพาดบนไหล่กว้าง แบกเธอเดินขึ้นไปห้องทำงานตนเอง ด้วยความว่องไวกลัวจะสร้างความไม่สงบเพิ่ม อีกคนพยายามดิ้นรน แต่ก็เหมือนทำอะไรไม่ได้มาก ราวกับแรงทุบเป็นเพียงแค่แรงสะกิดเท่านั้น สำหรับคนร่างกายแข็งแกร่ง ดุจกำแพงหินผานี้ "ปล่อยนะไอ้บ้า! โอ๊ย~" น้ำเสียงเกรี้ยวกราดโวยวาย แต่ต้องร้องเจ็บปวดแทน เธอถูกโยนลงใส่บ
last updateLast Updated : 2024-11-19
Read more
4.คนปากร้าย
4.คนปากร้าย •4• คำถามเมื่อสักครู่ทำให้อีกฝ่ายนิ่งเงียบเชียบ แต่ยังเลือกตอบกลับแสดงท่าทางเฉยเมย เสมือนหุ่นยนต์ไร้ซึ่งอารมณ์เสียอย่างนั้น อีตานี่เขาก็ขี้เก๊กชะมัด! คิดว่าตัวเองหล่อราวกับเทพบุตรผู้ใจดีมาก จนฉันต้องหลงเสน่ห์หรือยังไงกันเนี่ย ถึงแม้จะเป็นความจริงเรื่องใบหน้าหล่อคมเข้ม สามารถกระชากหัวใจสาวสวยมาขยี้เล่นได้ แต่ขอให้คิดว่าเว้นฉันเอาไว้สักคนเถอะค่ะ ใช้หนี้หมดเมื่อไหร่พร้อมบอกลาไร้ตั๋วกลับมาอีก ฉันสะดุ้งเฮือกหลุดจากสติอันเพ้อเจ้อ เพื่อตั้งใจฟังเขาพูดเกี่ยวกับใจความสำคัญ "เธอต้องทำงานใช้หนี้จนกว่าจะหมด ไม่ต้องกลัวไปหรอกนะผมไม่ใช้งานคุณฟรีแน่ เงินเดือนเลขาเดือนละสามล้าน ทนทำไปสักหน่อยก็คืนยอดได้ครบแล้ว ผมให้มากกว่าลูกน้องคนอื่นอีกนะเนี่ย" ไคโรกล่าวด้วยน้ำเสียงดุดันพร้อมปรายหางตามอง หยิบกางเกงใส่จนเรียบร้อยเดินไปหยิบทิชชู ทำความสะอาดมือตนเองนั่งดูหน้าจอต่อราวกับไม่สนใจเธอสักนิด "จะบ้าเหรอสามสิบหกล้านต่อปี ต้องทำงานตั้งยี่สิบกว่าปีนะ คุณตั้งใจให้ฉันขึ้นคานเลยเหรอ? ไม่สู้ให้ฉันกลับไปช่วยพ่อvายอวัยวะ ยังได้มากกว่ารายปีคุณอีกนะ อย่างน้อยมีอิสระได้เริ่มต้นชีวิตใหม่!" ทรายกล่าวด้วยน้
last updateLast Updated : 2024-11-20
Read more
5.แม่ศรีเรือนตัวจริง
5.แม่ศรีเรือนตัวจริง •5• ลุกขึ้นวิ่งเตรียมอาบน้ำแต่งตัว ด้วยความเร็วสูงราวกับเข้าค่ายทางโรงเรียน เพราะเสียงของใครอีกคน เคาะประตูก่อกวนอย่างไม่เลิกรา ทั้งที่เมื่อคืนก็มาปลุกคนอื่น เพื่อแหกตานั่งดื่มเหล้าเป็นเพื่อนเขา ตั้งนานหลายชั่วโมงเลย ยังมีหน้าพูดจาข่มขู่ฉันอีกด้วย หากคิดถ่วงเวลาจะหักเงินเดือน ซึ่งที่เขาให้นั้นมันก็น้อยอยู่แล้ว ยังคิดแกล้งกันดูตาบ้านี่เถอะ แม้อยากโวยวายแต่ก็ต้องสงบเสงี่ยมเจียมตัว หากเผลอทำเขาสติหลุด จนเผลออยากฆ่าฉันขึ้นมาจะทำอย่างไรได้ล่ะ พ่อก็ยังไม่รู้ว่าฉันตกระกำลำบาก อยู่แห่งหนไหน ชีวิตนี้ใครจะมาช่วยฉันกัน ประเด็นที่สำคัญอยู่ต่างประเทศอีกด้วย ไร้คนให้พึ่งพาอาศัย ไม่รู้จะได้เจอคุณคนนั้นที่ประเทศนี้ไหม? เฮ้อ~ "เมื่อคืนนอนไม่อิ่มเหรอ หลับอย่างกับคนซ้อมตาย ลืมไปแล้วมั้งว่าต้องทำงานใช้หนี้ ไม่ได้มาพักกินเที่ยวอยู่ฟรีหรอกนะครับคุณ ไปชงกาแฟมาให้หน่อยครับ ทำอาหารด้วยนะวันนี้อยู่บ้าน เสร็จแล้วไปล้างรถยนต์ที่จอดอยู่หน้าบ้าน ช่วงมืดมีคุยธุรกิจข้างนอกด้วย ทุกอย่างต้องเสร็จก่อนสองทุ่ม!" ไคโรกล่าวด้วยน้ำเสียงดุดันโวยวายลั่น หลังจากยืนกอดอกพิงกำแพง ซึ่งเขายืนรอเธออยู่เป็นนา
last updateLast Updated : 2024-11-21
Read more
6.หลอกเก่ง
6.หลอกเก่ง •6• กาสิโนCR "จะยืนเอ๋ออีกนานไหมมานั่งลงข้างผมเร็วๆ ยืนค้ำหัวผู้ใหญ่อยู่ได้ไร้มารยาทเสียจริงนะ!" ไคโรกล่าวด้วยน้ำเสียงดุดันเขาโวยวายอย่างหงุดหงิดมาก เพราะเธอนั้นใส่ชุดก็สั้นรัดรูป เผยสัดส่วนดูเย้ายวนจนใครเห็นก็ต้องหลงใหล ใบหน้าสวยยังมีขาขาวผ่องเป็นยองใย เรียกสายตาหื่นจากไอ้พวกผู้ชาย ทั้งลูกค้าและลูกน้องหันมองมาทางเดียวกัน ซึ่งเธอก็เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งเท่านั้น ไม่รู้ทำไมมีอิทธิพลต่อความรู้สึกผมได้ขนาดนี้ จ้องเขม็งจนเธอสะดุ้งเฮือกนั่งลงทันที พูดเกี่ยวกับสิ่งที่แอบสงสัยมานาน ถามราวกับอยากรู้คำตอบเป็นที่สุด "ขอโทษด้วยนะคะ ยังไม่เคยถามเลยคุณอายุเท่าไหร่เหรอคะ?" ทรายกล่าวด้วยซุ่มเสียงไพเราะเสนาะหู ยกมือเหน็บปอยผมบริเวณหลังใบหู พร้อมยิ้มหวานให้เขา ฉันรู้สึกว่ากำลังจะจุ้นจ้านแต่ก็อยากรู้เหมือนกัน เพราะเขาชอบวางมาดเป็นผู้ใหญ่ตลอดเวลา ส่วนใบหน้าคมเข้มคิ้วดกหนากับดวงตาดุดัน พร้อมริมฝีปากบางสวยอย่างกับผู้หญิง ยอมรับว่าเขาหล่อแต่ปากร้ายเหลือทน! "34 มีปัญหาอะไร?" ไคโรกล่าวด้วยน้ำเสียงดุดันพร้อมชำเลืองมองด้วยหางตา แค่เพียงเห็นเขาด้วยใบหน้าลักษณะนี้ ก็อยากยกนิ้วจิ้มตาเหลือเกิน คนอะไร
last updateLast Updated : 2024-11-22
Read more
7.โชคร้ายหรือโชคดี
7.โชคร้ายหรือโชคดี •7• เขาเอื้อมมือกระชากชุดกระโปรงรัดรูป ดึงขึ้นเพื่อถอดออกปาทิ้งลงบนพื้นกระเบื้อง เรือนร่างขาวผ่องอมชมพู ราวกับคนสุขภาพผิวดี เย้ายวนคนปากร้ายแทบจะคลุ้มคลั่งตาย คว้าเต้าอวบอิ่มทั้งสองข้างชิดชน พร้อมแลบลิ้นเลียละไล้ยอดอกถันถี่ยิบ จนต้องแอ่นลำตัวตามเข้าหาปากบาง ลืมความเขินอายไปชั่วขณะ ส่งเสียงร้องครวญครางเมื่อเขากัดดึงเบาๆ เจ็บจี๊ดราวกับจุกนุ่มนิ่มแทบจะแยกขาดออก ดิ้นขลุกขลิกกัดริมฝีปากตนเองแน่น พยายามกักเก็บความสยิวเสียววูบวาบทั้งหมด "คุณมันจะขาดแล้วนะซี้ด~" คนมากประสบการณ์กระตุกยิ้มมุมปาก ชำเลืองมองดวงตาเป็นประกายวาววับ ซึ่งเธอเองในยามนี้ตัวอ่อนระทวยหมดแรง แทบจะทนต้านทานเขาไม่อยู่ ไร้ความสามารถขัดขืนคนอย่างเขาได้อีกแล้ว ก้มลงกระซิบข้างใบหูคนนอนหลับตาพริ้ม ราวกับจงใจแกล้งเธออย่างสนุกสนาน "ไม่อยากให้รุนแรงก็เรียกพี่ไคโรทั้งคืนสิ!" เสียงแหบพร่ากล่าวเย้ายวน จนคนฟังต้องรู้สึกมัวเมาอย่างหลงใหล "อื้อพี่ไคโรขา~ ช่วยเบาลงหน่อย" ร้องครวญครางเสียงกระเส่า จนแทบจะขาดใจแล้วยามนี้ ลิ้นนุ่มเลียลากหนีห่างเต้ากลม วนเวียนอยู่ช่วงหน้าท้องแบนราบ ทำได้เพียงเกร็งตัวหนักยิ่งขึ้น ปลายเท
last updateLast Updated : 2024-11-23
Read more
8.แบกเข้าสาร
8.แบกเข้าสาร •8• ตั้งแต่เผลอตัวพลาดท่าเสียทีให้แก่เขา ก็พยายามหลบเลี่ยงการใกล้ชิดกันอยู่ทุกวัน เปิดปากพูดคุยแค่เรื่องสำคัญเพียงเท่านั้น ได้ขอร้องเขาย้ายมาคอยประสานงานแทน เพื่อเฝ้าดูแลลูกค้าโซนห้องVIP ทำหน้าที่คอยตรวจสอบการกู้ยืมเงินรายวัน ของเหล่านักพนันอย่างมากล้น ถึงได้รับรู้ว่าการเงินของกาสิโนแห่งนี้ มันเดินสะพัดจนยอดรวมนั้นเยอะมากแค่ไหน นั่งมองเวลากดสั่งพิมพ์นิ้วแทบจะหงิกงอ จังหวะหยิบเอกสารรวบรวมเตรียมงาน ใส่แฟ้มข้อมูลเพื่อรอส่งมอบให้แก่โซ่ ไม่กี่นาทีต่อมาเสียงเคาะประตูดังลั่นขึ้น จึงหันใบหน้าชำเลืองมองพร้อมกับส่งยิ้มแฉ่ง ตามมารยาทเป็นปกติดั่งเช่นเคย "คุณทรายทำงานเร็วมากเลยนะครับเนี่ย! เออวันนี้คุณทรายอยากทานอะไรดีเหรอครับ พอดีบอสเขาสั่งมื้อเที่ยงมาแล้ว ผมกำลังไปร้านอาหารละแวกใกล้เคียงตึก จะได้แวะซื้อเอามาฝากให้คุณทรายน่ะครับ!" โซ่กล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมถามเหมือนทุกครา "ถ้าหากว่าร้านเดิมไม่ต้องหรอกค่ะ พออยู่ประเทศนี้มาครบเดือนเริ่มรู้สึกเอียนน่ะ" ซุ่มเสียงไพเราะเสนาะหูกล่าวปฏิเสธ ส่งรอยยิ้มเจื่อนให้แก่เขาทันที "แล้วคุณทรายอยากทานอะไรล่ะครับ หากผ่านร้านนั้นจะได้แวะซื้อเอามา
last updateLast Updated : 2024-11-25
Read more
9.คีบไม่ได้ก็ซื้อไปเลย
9.คีบไม่ได้ก็ซื้อไปเลย •9• ใครอีกคนเดินตัวปลิวกลับเข้ามาอีกครั้ง ด้วยอารมณ์บึ้งตึงเพราะไม่เจอเสื้อตัวสำรอง จนคนนั่งเหม่อลอยยามนี้ไม่ทันได้สังเกต เขาเห็นเธอยังคงทำหน้าเศร้าสร้อย คงมีบางสิ่งกระทบกระเทือนจิตใจอยู่ ไล่สายตามองยังจุดเกิดเหตุของเรื่องราว ซึ่งเขาพอจะเข้าใจรับรู้ภาพรวมเหล่านี้ได้ มันคงคล้ายช่วงชีวิตเธอเองนั่นแหละ "นั่งทำหน้าเหมือนมีใครตายเลยนะ!" น้ำเสียงดุดันกล่าวโวยวาย ทำให้เธอกลับมามีสติอีกครั้ง เบะปากมองบนใส่เขาเบือนหน้าหนี ยกมือปาดน้ำตาตนเองอย่างลวกๆ ไม่อยากให้เขารู้ว่ากำลังอ่อนแออยู่ "คุณหาเสื้อภายในรถยนต์ไม่เจอเหรอ ถึงได้กลับมาทั้งที่ยังล่อนจ้อนช่วงบนแบบนี้น่ะ มาเดี๋ยวฉันถอดเสื้อคืนให้คุณใส่ก่อนดีกว่าค่ะ แม้อากาศไม่หนาวเย็นมากหากคุณไม่สบาย ฉันคงได้แต่รู้สึกผิดแน่ลำบากต้องเฝ้าดูแลอีก!" ซุ่มเสียงไพเราะเสนาะหูกล่าวถาม เมื่อเขายังเดินเปลือยท่อนบนอยู่เหมือนเดิม แค่เห็นก็ต้องกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ แอบคิดถึงเรื่องคืนนั้นที่แสนจะเร่าร้อน แต่ต้องรีบดึงสติกลับมาเพราะอยากให้เขานั้น ยื่นมือเข้าช่วยสาวสวยตรงหน้า "วุ่นวายจริงนะไม่ต้องถอดมาคืน แต่งตัวอะไรมาก็ไม่รู้อืมสงสารพ่อลูก
last updateLast Updated : 2024-11-26
Read more
10.ปลิวตามลม
10.ปลิวตามลม •10• เมื่อกลับมาถึงคฤหาสน์ ก็อาบน้ำนุ่งผ้าเช็ดตัวเดินออกมา เตรียมหยิบชุดนอนกระโปรงตัวบางเพื่อสวม เสียงโทรศัพท์บ้านภายในห้องนอน มันเริ่มดังสนั่นหวั่นไหวจนน่ารำคาญ ซึ่งเป็นใครไปไม่ได้หรอกนอกจากหมอนั่น! พอใส่ชุดกระโปรงเสร็จ ก็ยื่นแขนยาวพร้อมใช้นิ้วกดเปิดลำโพง เพราะหากยังแกล้งไม่รับสาย เขาคงโผล่มายืนดักรอหน้าประตูห้อง ราวกับวิญญาณอาฆาตแค้นแหละ เพราะเขาทำบ่อยครั้งมาก จนฉันย่อมรู้ดีเรียกว่าเอือมระอาได้เลย! "อาบน้ำอยู่ไม่ว่างค่ะ!" แผดเสียงแหลมปฏิเสธแต่เขาก็สวนกลับ "มาเอาเอกสารห้องนอนผมตอนนี้!" กดเสียงต่ำสั่งราวกับหงุดหงิด เฮ้อ~ ถอนหายใจเฮือกใหญ่หยุดยืน หน้าประตูห้องนอนเขา แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงขานรับอะไร หมุนลูกบิดผลักประตูเข้าสู่ภายในห้อง เอกสารยังกองอยู่บนเตียงนอนค่อยๆ ย่องเบาไปหยิบมาถือแต่จังหวะเตรียมเดินออก ตัวฉันก็ปลิวลอยเหนือพื้นพรมราคาแพงหูฉี่ เบิกดวงตาโพลงโตอย่างตกใจแทบช็อก เป็นเขาที่แบกเธอพาดเอาไว้บนไหล่กว้าง ก้าวมาหยุดตรงเตียงตามเดิม "อา~ คุณคิดจะทำอะไรคะ?" ทรายร้องถามเสียงแหลม แม้จะรู้ว่าตนเองไม่รอดคืนนี้อย่างแน่นอน เพราะพยายามห่างเขามานานมากแล้วน่ะสิ จนเรียกได้ว่
last updateLast Updated : 2024-11-26
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status