CHAPTER 14

Zyrille's POV

Sa loob ng ilang araw, nag-stay pa ako sa ospital at nagtiis sa mga masusungit na nurse at doktor doon. 

Maarte na, ang susungit pa, nanggigil ako! Sabi nga-nga, 'pag ngumanganga dapat exaggerated, like duh? Titingnan niyo ba buong ngala ngala ko? Pati ba halaga ko makikita sa gano'n? 

Ang OA, parang ewan.

After ko maka-alis, pumunta muna ako sa Headquarters ng Mafia para kunin ang mga gamit ko, at uuwi muna ako. Grabe, gusto ko na talaga ng literal na pahinga.

Palakad na'ko pauwi dahil sa bwisit na mag-cocommute sana ako at ready na akong pumara ng sasakyan ng mapagtanto kong wala pala akong pera na pambayad.  

Kaya eto, bagong labas ng ospital tapos maglalakad ng pagkahaba-haba, nakakagigil naman.

'Di ko masyadong kabisado ang daan pero kaya ko naman magtanong tanong na lang.