Napabuntong-hininga na lang siya... "Officer, ano po ang pakay niyo? Bakit kayo pumunta dito?" tanong ni Bebe sa mga pulis. "Ipapaalam lang po namin na nakita na namin si Shiela, ang private nurse ng anak niyo." "Huh? Saan niyo siya nakita? Nakita niyo din ba ang anak ko? Nahuli niya ba siya?" sunod-sunod na tanong ni Bebe. "Ikinalulungkot ko pong ibalita na wala nang buhay si Shiela nang matagpuan namin sa bangin. May saksak siya sa tagiliran, at mukhang doon ginawa ang krimen para hindi mahanap kaagad. Ang hinala po namin ay si Amber ang may gawa nun sa nurse." "Diyos kooo! Huhuhuh... si Tyler... saan na naman si Tyler? Baka wala na din buhay ang anak ko katulad ni Shiela, huhuhu..." hagulgol ni Bebe. Maging siya ay humagulhol na rin. Hindi niya lubos maisip na wala na ang anak nila. "Hindi pa naman tayo sigurado, Madam Beverly. Wala po kaming nakitang ibang katawan doon bukod kay Shiela. May posibilidad na buhay pa ang anak niyo at kasama ni Amber ngayon sa pagtatago." "Plea
"Tumahan ka, Evelyn! Hindi makakatulong ang pag-iyak mo. Ang dapat nating isipin ay kung ano ang gagawin para lalo mapabilis ang paghanap sa baliw na Amber na 'yun at sa apo natin!" matigas na wika ni Tita Beth. Sandaling tumigil ang mommy niya sa pag-iyak. Nagpunas ito ng mga luha bago magsalita. "Tama ka, Beth. Magbabayad ang babaeng 'yun kapag nahuli natin siya. Sisiguraduhin kong liliit ang mundo niya. Hindi na siya makakalabas pa ng kulungan!" galit din na wika ng mommy niya. "Iho, tawagan mo ang mga magulang ni Amber. Gusto ko silang makausap." utos ng mommy niya. Kinuha niya ang cellphone at dinayal ang number ni Leo Moray, ang ama ni Amber. "Iho, kamusta? Napatawag ka?" Sa tono ng pagsagot nito, parang wala itong alam sa mga nangyayari. "Mom wants to talk to you..." sambit niya saka pinasa ang telepono sa mommy niya. "Leo! Where is your daughter?" galit na sabi ng mommy nya "What do you mean where is my daughter? Di ba nasa mental facility siya?" "Nakatakas siya at k
'Iho... ang pinakaimportante ngayon ay mahanap natin si Tyler. Kapag nakita na siya ay saka natin harapin ang iba pang mga problema. Kung talagang mahal mo ang mag-ina mo ay ipakita mo sa kanila at ipaglaban mo ang pamilya mo." Tumango siya at tila nabuhayan ng pag-asa, nagpapasalamat siya at andiyan palagi ang mommy niya na nakasuporta sa kanya. Kinuha niya ang telepono at tinawagan ang isang kaibigan na imbestigador. Bakit nga ba hindi niya naisip 'yun dati pa? Napuno kasi ng pag-aalala ang utak niya sa anak at hindi niya naisip na tawagan ang kaibigang imbestigador. "Hello, bro." Bungad niya ng sagutin ni Froilan ang tawag niya. "What up, bro?" "I need your help. Kinidnap ang anak ko ni Amber Moray." "What? Was she supposed to be in a mental facility?" "Yes, pero nakatakas siya at kinidnap niya ang anak ko." "Damn!" mura ni Froilan nang marinig ang kwento niya. "Bigyan mo ako ng detalye at ng mapag-aralan ko ang kaso niya. Hihingi ako ng tulong sa mga kaibigan kong i
AMBER'S POV:Nagmamaneho siya papunta ng siyudad. Nabibingi na siya sa iyak ni Tyler, paubos na kasi ang gatas nito. Hindi niya naman akalain na malakas pala itong dumede kaya mabilis lang maubos ang gatas na dala ni Shiela. Kailangan nilang lumabas para bumili ng gatas at pagkain. Tumigil muna siya sandali para padedein ito. Hindi naman ito titigil sa kakaiyak dahil gutom, kaya wala siyang magawa kundi tumigil muna para padedein ito.Ngayon niya lang narealize na mahirap pala ang maging ina. Pero okay lang, dapat masanay na siya dahil inako niya na ang maging anak si Tyler. Nang tumigil na ito sa kakaiyak at nakatulog na ay muli niya itong nilagay sa passenger's seat. May ginawa siyang harang na unan doon para hindi mahulog si Tyler sakaling nagmamaneho siya.Pinaandar niya ang maliit na TV para malibang naman siya habang nagda-drive. Sakto naman na balita ang nabungaran niya."Kita mo nga naman... nakita na pala ang bangkay ni Shiela?" aniya habang nanonood ng TV. Nakita na ng mga p
Hindi niya alam kung matutuwa o malulungkot sa nalaman na hindi naman pala siya totoong anak ng mga magulang niya. Sabagay, okay na din iyon para hindi siya makonsensya sakaling ipasara ng mga Blacksmith ang mga negosyo nito at maghirap dahil sa kanya.Muling nag-ring ang cellphone niya. Si Douglas na ang tumawag. Agad niyang sinagot ang tawag nito."Hello, honey! Where are you?""Andito lang ako sa labas. Sigurado ka bang safe diyan?""Oo naman. Maingat ako, noh.""Sige, punta na ako. Sabik na ako sa'yo." Humalakhak pa ito na parang demonyo bago patayin ang telepono.Inayos niya ang sarili. Nilipat niya si Tyler sa sofa para hindi ito madistorbo sa gagawin nila mamaya ni Douglas.Maya-maya ay narinig niyang may kumatok sa pinto. Agad siyang lumapit at pinagbuksan iyon, pero napalis ang ngiti niya nang makitang hindi ito nag-iisa. Marami itong kasamang mga bodyguard."B-bakit ka pa nagdala ng bodyguard?" nagtatakang tanong niya. Nakakatakot ang mga bodyguard nito."Mahirap na... Alam
"Fuck! Napakasarap mo pala talaga, Amber... Kaya pala patay na patay si Alastair sa'yo! Pero hindi ako tutulad sa kanya... Hindi ako mahuhulog sa bitag mo... Ammhhh... Ammhhh... Aammhh..."Halos masubsob na siya sa kama sa pagkadyot nito sa kanya, pero wala siyang magawa. Hawak siya nito sa leeg, at kung mapatay niya man ito doon, siguradong hindi rin siya makakaligtas dahil marami itong bodyguard sa labas.Lihim siyang humahagulgol. Ano ba itong ginagawa niya sa sarili niya?"Ahhh...hhh..." mahabang ungol ni Douglas nang nilabasan na ito sa loob niya. Diring-diri siya, pero hindi niya maipakita dito.Nang makahuma ay tumayo ito at nagsara ng zipper. "Magbihis ka na at sasama ka sa akin," utos nito."S-saan?" tanong niya habang tinatakpan ng kumot ang hubad niyang katawan. Nandidiri siya sa mga titig ni Douglas sa kanya."Sasama ka sa bahay ko. Doon ka na titira simula ngayon."Napayuko siya. Ito ba ang gusto niya? Ang plano niya kanina ay hindi umayon sa kanya. Ang akala niya ay mauu
Tulala pa rin si Bebe habang nasa biyahe sila pauwi. Hinatid sila ni Froilan at mga kasamahan nito sa palasyo para masiguradong ligtas ang pag-uwi nila."Anong nangyari, anak? Saan kayo nanggaling? Bakit paggising namin, wala na kayo dito sa bahay?" sunod-sunod na tanong ng mommy niya. Nasa garden ito kasama ang pamilya ni Bebe. Umalis kasi sila ni Bebe kanina nang maaga pa kaya hindi alam ng mga ito na umalis sila."Ano ang nangyari sa’yo, Bebe? Bakit tulala itong nobya mo, James?" tanong ni Tita Beth sa kanya.Dahan-dahan niyang inakay si Bebe, parang wala kasi ito sa sarili at lumuluha. Agad naman itong nilapitan ni Jonie at niyakap ang pinsan."Ate, huhuhuh... si Tyler...""Shhh... Bebe... kalma ka lang. Baka kung mapaano ka na naman," pag-aalo ni Jonie kay Bebe."Nakatanggap kami ng impormasyon na nakita na si Amber, Mom. Pinuntahan namin at nakumpirma na kasama nga niya si Tyler." paliwanang nya."Diyos ko... buhay ang apo ko? Huhuh... salamat sa Diyos, huhuh..." agad na sabi ng
AMBER'S POV:Ahhhh... fuck, Amber, ang galing mo talagang mag-blow job! Sige pa... sipsipin mo pa, ahhhhhh!....." ungol ni Douglas habang nasa kwarto sila, at gusto nitong susuhin niya ang alaga nito.Nung una ay umayaw siya, pero sinampal siya nito. "Wala kang karapatang umayaw dahil pag-aari na kita!" Tinutukan pa siya nito ng baril. "Gagawin mo ba ang gusto ko o gusto mong kumalat ang utak mo dito sa kwarto na 'to?" sigaw ni Douglas sa kanya.Wala siyang nagawa kundi sundin ang utos nito. Kaya eto siya ngayon, parang nasusuka na sa pinapagawa nito sa kanya."Bakit ka tumigil? Sinabi ko bang tumigil ka? P*tangina mong babae ka!" wika nito saka sinabunutan ang buhok niya at idiniin ang ulo niya sa alaga nito. Naluha siya, halos hindi na makahinga dahil sagad ang alaga nito hanggang sa ngala-ngala niya."Awwk... awwk!.....""Supsuhin mo!" muling sigaw nito. Wala siyang nagawa kundi sumunod. Tumutulo ang luha niya... hindi na niya maatim ang ginagawa ni Douglas sa kanya. Impyerno ang b
Hindi siya napansin ng babae. Patuloy lang ito sa paglangoy paroo’t parito sa pool, at mukhang nag-e-enjoy.Hindi niya maalis ang mga mata sa dalaga. Lalong nag-init ang katawan niya, para siyang manyak na naninilip kay Rosie na walang kaalam-alam na andoon na siya. Naramdaman niyang gusto nang kumawala ang junior niya.“Fuck! Ano ang gagawin ko?” Hindi siya pwedeng magpakita kay Rosie nang nasa ganoong sitwasyon. Hindi rin pwedeng hindi niya ito mailabas dahil sasakit ang kanyang puson! Pwede din siyang lumabas, hanapin si Samantha at yayain ito dahil mukhang game naman ang dalaga... pero ayaw niya.Pumasok siya sa CR. Hindi pa rin siya nakita ni Rosie dahil may glass door na nakapagitan sa kuwarto at sa swimming pool area.Pagpasok niya sa banyo ay dali-dali siyang naghubad ng damit at binuksan ang shower. Kahit doon man lang ay maibsan ang init ng katawan niya. Pero parang hindi sapat ang pagligo lang...Wala sa sariling kinapa niya ang kanyang alaga. Matigas na ito sa galit... gan
GRAY'S POV:Hindi siya papayag na umuwi sila ng Manila na hindi matikman ang labi ni Rosabel. Ang akala niya kagabi ay 'yun na 'yun... pero napurnada pa.Kung magiging first kiss siya ni Rosie, ay ganoon din naman siya. He never kissed a girl on the lips before... ayaw niya. Ang gusto niya, kapag gustong-gusto na niya ang babae, ay 'yun ang magiging first kiss niya. Si Rosabel na ba 'yon? tanong niya sa sarili.Alam niyang bad move 'yong desisyon niyang mag stop-over sila roon dahil sarili lang din niya ang pahihirapan niya. Ilang libong pagtitimpi ang inipon niya na walang gagawin kay Rosie. Ginagalang niya ang babae at ayaw niyang pagsamantalahan ito.Pero kung ibang babae lang iyon, ay baka naikama na niya ito. He's in heat, malibog siyang lalaki, at hindi uso sa kanya ang nagtitimpi.Inaamin niyang inaakit niya si Rosie sa pamamagitan ng paghuhubad sa harap ng dalaga, sa pasimpleng pagdadantay ng katawan niya sa katawan nito. Lalaki pa rin siya at hindi santo. Umaasa siyang bibig
Nag-drive na ito pabalik sa Manila... Wala na naman silang pansinan. Hindi man lang nito pinaandar ang audio para sana may konting ingay sa loob ng kotse. Pumikit na lang sya para kunyaring natutulog. Ayaw naman niyang mag-open ng conversation, hindi niya alam kung gusto din ni Gray na kausapin niya. Hihintayin na lang niyang kausapin siya nito. Ang pagtulog-tulogan niya ay natuluyan. Dahil na din siguro sa antok at sa sarap ng aircon kaya mahimbing siyang nakatulog sa passenger's seat.Nang maalimpungatan ay napansin niyang nakatigil ang kotse. Pagmulat niya ng mata ay nakita niyang nasa isang beach resort sila. "Where are we?" "Mag-stop over muna tayo dito... Pagod na akong mag-drive eh." Napatingin siya ng diretso dito. Ngayon pa ito nagreklamong pagod mag-drive samantalang nakapagpahinga naman ito sa bahay nila!?Hindi na siya nakapagreklamo ng nauna na itong bumaba ng kotse. Bumaba na din siya at sumunod sa likod nito, pumunta ito sa front desk."1 room, please." "Overnight
"Stop what, baby?...." pabulong na na tanong ni Gray. Ang hininga nito ay tumatama sa leeg at tenga niya."Alam mo bang hindi ako nakatulog kagabi? Iniisip ko 'yung naantala nating kiss.... Puwede ba nating ituloy?"Napapikit siya. There's a part of her na nadedemonyo at gustong pagbigyan si Gray pero after that kiss, anong mangyayari sa kanya? Aasa ang puso niya at masasaktan siya? Alam niyang laro lang ang lahat ng ito kay Gray.... Papayag ba siyang paglaruan lang siya nito?"Stop it, kuya… Let go of me..." mahinang pakiusap niya. "Anak ka ng amo ng nanay ko… Anak ako ng katulong niyo… Tigilan mo na ang paglalandi sa akin, please... Sa iba mo na lang gawin 'yan…”Pabulong niyang sabi habang nakayuko... Hindi niya alam kung saan siya kumuha ng lakas ng loob na masambit ang lahat ng katagang iyon pero 'yon ang dapat. Ayaw niyang tuluyang mahulog ang loob niya kay Gray dahil sa patuloy nitong paglalandi sa kanya. Wala pa siyang karanasan sa pag-ibig at siguradong masasaktan lang siya s
Maaga siyang nagising para mag-prepare ng breakfast. Nagsasangag siya ng kanin, itlog at hotdog naman ang ulam na niluluto niya. Nag-iinit na din siya ng tubig para ready na mamaya sa kape nila.Tulog pa ang lahat maliban sa kanya. Di rin siya nakatulog masyado dahil sa hilik ng lolo at lola niya. Marahil ay sanay na ang mga ito sa ingay ng isa’t isa kaya mahimbing pa din ang tulog ng mga abuelo. Tila nag-uusap pa din ang dalawang matanda sa pamamagitan ng kanilang paghihilik. Natatawa na lang siya.Naalala niya ang kanyang bisita na si Gray. Kamusta na kaya ito sa kwarto niya? Komportable ba siya? Nakatulog ba siya ng maayos? Bigla siyang kinilig nang maalalang kamuntikan na siyang magpahalik kay Gray. Kung hindi lang sila kinatok ng lolo niya kagabi, malamang mararanasan na sana niya ang kanyang "first kiss"!Hindi niya alam kung bakit kapag andyan si Gray ay naiilang siya. Ang lakas kasi ng dating ng lalaki na parang hinihigop nito ang lakas niya, para siyang nahihipnotismo. Iyon s
"D-doon ka na lang sa kwarto ko. Iyon lang kasi ang may aircon. Doon na lang ako matutulog sa kwarto ni Lolo at Lola." "H-hindi... nakakahiya naman. Aagawan pa kita ng room. We can share room if you want." "Huh?.... Ah eh..." "Don't worry, wala akong gagawin sa'yo...." "Huh? Parang tanga 'to! Di ko iniisip 'yan noh... Paano mo naman nasabi 'yan?" Agad na sagot niya pero ang totoo ay naliing na siya. "Where's your room? Antok at pagod na din kasi ako..." "Huh? Ah eh, dito..." Agad siyang nagpauna sa kwarto niya at binuksan iyon. Malaki naman ang kwarto niya. Dalawa kasi sila ng nanay niya doon kapag umuuwi ito sa Baguio. "Dito na lang ako sa floor. Ikaw na d'yan sa kama." sabi nito "Sure ka ba, kuya?... Baka hindi ka sanay?" "I'm gonna be okay..." "S-Sige... Nasa labas pala ang banyo kung gusto mong maligo muna." Kumuha siya ng malinis na tuwalya sa cabinet niya at ibinigay kay Gray. "Thanks, Rosie..." wika nito saka pumunta sa banyo. Nakahinga siya ng maluwag nang siya na
"Tikman mo na, Kuya," muling sabi nito. Natatawang kinuha niya ang kutsara at tinikman ang ulam. Napangiti siya nang malasahan ang pinagmamalaki nitong paboritong ulam. Nagtatalo ang anghang at asim na may konting alat dahil sa bagoong. Dumagdag pa sa sarap ang malambot nitong baboy saka ang pritong talong na nakahalo doon. "Masarap nga siya, Lola... I think ito na din ang paborito ko. Mukhang mapapadami ang kain ko nito." nakangiting wika niya. "I told you!... masarap kasi magluto ang Lola ko." "Huuu! Binola pa ako ng apo ko!" natatawang wika ng matanda "Because you're the best, Lola!" "Paano naman ako, apo?" sabat naman ng Lolo nitong mukhang nagtatampo. "Syempre, the best ka din, Lolo!" "Hhmmm... Kaya ikaw ang paborito naming apo, eh." "Eh Lolo, ako lang naman ang apo niyo, eh!" "Ay ganun ba? Hahaha..." Pati siya ay natawa sa pag-uusap ng mga ito. Bigla niya tuloy na-miss ang Lolo Gregore at Lola Beth niya. He missed his Lolo Gilbert too, pero kasalukuyan itong nasa Ameri
Nakangiti si Rosie habang binaba ang telepono. Tinapos na nito ang pakikipag-usap sa kapatid niya.How he wished na ganoon din ka-sweet si Rosabel sa kanya. Oo, ngayon okay sila. Pero hindi siya sigurado pagdating nila sa Manila. Baka mag-iba naman ang pakikitungo nito sa kanya.“Mhie... uwi na kami, ha.” Paalam ng mga kaibigan ni Rosie. Isa-isa itong nagtayuan saka yumakap kay Rosabel.“Bisitahin mo kami ulit dito kapag may time ka, ha...” Nalungkot ang mga ito.“Sir Gray, ikaw na ang bahala sa kaibigan namin, ha.”“Oo naman.” sagot nya.“Wag nga kayo ganyan. Amo ko siya, kaya wag niyo siya utusan!” inis na sabi ni Rosie.“Ay oo nga pala. Pasensya na, Sir Gray. Basta mhie, ingat ka dun. Mag-update ka lagi sa group chat natin sa mga nangyayari sa'yo dun, ha.”“Ok, mga mhie...” naluluha ding wika ni Rosie. Alam niya masakit din 'yun para kay Rosie.Nang nagkahiwa-hiwalay na sila, ay sumakay na sila ni Rosie sa kotse niya. Tinuro nito kung saan ang bahay nito para ihatid niya.“Dito na
"Hahaha... Sorry, I can't help it."Parang mahihirapan talaga siya kay Rosabel. Kung ibang babae lang ito, ay baka naglumpasay na sa kilig kapag binanatan niya ng kanyang mga pambobola. Pero iba si Rosabel. Supalpal siya palagi dito.Pero sa kabila ng lahat ay sobrang saya niya na nagkakausap na sila ni Rosie ng gano'n. Komportable na ito sa kanya, pakiramdam niya ay close na sila. Nakatulong siguro ang ambiance at malamig na hangin sa Baguio kaya sila naging at ease sa isa't isa.Pinagpatuloy pa niya ang pagsagwan. Nang nilibot niya ang mata sa paligid, ay napansin niyang sila na lang pala ang naroroon. Ang mga kaibigan ni Rosie ay andoon na sa waiting area at naghihintay sa kanila. Napasarap ang pagkukuwentuhan nila ni Rosie."Tara na sa kanila..." aya nito. Tumango siya at nagsagwan pabalik sa pampang."Bati na ba tayo? Hindi ka na galit sa akin?""Galit? Hindi naman ako galit ah.""'Di ba galit ka kahapon dahil hindi ko tinupad ang pangako kong ilibre kita ng milktea?""Ahahaha...