JONIE POV:
Pumayag nalang si Jonie sa offer ng boss nya...sayang din kasi ang pamasahe. Nag ga-grab pa kasi cya papunta sa ospital. Pag ganitong oras ay punuan na ang mga jeep kaya siguradong mahihirapan na cyang makarating sa ospital kaagad...dadalawin nya ang mama nya. Andun naman ang pinsan nya na nagbabantay, sinuswelduhan nya ito para magbantay sa mama nya, mag-isa lang kasi cyang anak. Wala din cyang Papa. Naanakan lang ang nanay nya ng amerikano kaya mestiza cya. Hindi pa nya nakita ang Papa simulang ng isinilang cya. "Jonie!" pukaw ni Sir Ken sa kanya. "Ay opo Sir... tara na."Nagpatiuna ito sa paglakad papuntang elevator. May sarili itong elevator kaya wala silang magiging kasabay. Nang makarating sa harap ng elevator ay hinintay siya nito na pumasok. Hinawakan cya nito sa beywang para igiya papasok. Napaikgtad cya ng bahagya ng maramdaman ang palad nito sa bewang nya. Pasimple nya itong tiningnan... parang wala lang naman ito dito... Baka nagpapaka gentleman lang.Haaay. masyado kang over reacting Jonie! Nag papaka-gentleman lang ang Boss mo... wag mo bigyan ng malisya! saway nya sa sarili.
Wala silang pansinan habang nasa elevator. As usual hindi na naman cya makahinga... inuubos na naman ng boss nya ang oxygen sa loob ng elevator. "Are you ok? bakit parang hindi ka pamakali?" "Ah eh.... wala po Sir... naiihi lang. Joke lang!" "Hahaha....nakakatawa ka talaga." First time nyang nakita ang boss nya na tumawa sa joke nya. Marunong din pala itong tumawa? Nang nasa parking na sila ay sumakay sila sa Ferrari red na sasakyan ng boss nya. Isa lang ito sa mga napakadami nitong sasakyan. Halos iba-iba ang kotse na ginagamit nito araw-araw. "Ano nga pala ang gagawin mo sa ospital? May sakit ka ba?" "Ah wala po...bibisitahin ko lang ang mama ko." "Why? ano nangyari sa mama mo?" "May cancer po cya. naka-admit cya sa ospital... naka schedule po cya for chemo. "Ohhhh...." tanging sagot nito sa kanya. Wala na sila pansinan habang nagba-byahe. Mabilis lang sila nakarating sa ospital dahil may mga short cut itong dinaanan. Akala nga nya kung saan na cya dadalhin nito, hindi nya kasi kabisado ang mga daan na dinadaanan nito. "Ah Sir thank you ha... mauna na po ako." Paalam nya ng makarating na sila sa parking ng hospital. "No... I want to go with you..." "Ay hindi na po kailangan! Nakakahiya!" Hinatid na nga cya sa ospital pati ba naman sa kwarto ng Mama nya ay uhahatid pa cya? "No, I insist... saka tigilan mo na ang kaka 'Po' mo sa akin bata pa ako, kayang kaya ko pang hanggang 10 rounds." "Ano po yun Sir?" "Ahh... wala!" ******************* KEN POV: Kahit anong pigil nya ay hindi nya taalga maiwasan na magpahaging kay Jonie. Natural na sa kanya ang pagka pilyo kaya kusa nang lumalabas iyon sa bibig nya. Virgin pala ang secretary nya kaya wala ito alam. Ang sarap tuloy paglaruan ang mga ganitong inosenteng babae... Abort mission!!! Abort mission!! sigaw na naman ng utak nya. Pinapaalala nito na off limits ni Jonie. "Shit!!!" napa mura cya. Nagulat si Jonie sa kanya. Napalakas pala ang pagmura nya "Ayy sorry.... hindi ikaw ang minumura ko... may natapakan lang ako kaya nagulat ako." Pagdadahilan nya. Tumango lang ito sa kanya. Pumasok na ito sa ospital. Ramdam nyang nahihiya ito dahil nakasunod cya. Pasimpleng tinitingnan nya ito habang naglalakad. Ang ganda ng kurbada ng katawan nito.... payat pero mabalakang. Napansin nyang malaman din ang boobs nito. Nakikita nya iyon kapag medyo mababa ang pagka V-neck ng suot na blouse nito... naramadaman nyang gumalaw si manoy.... Shit Shit Shit!.... abort abort abort! hindi ka pwede tayuan dito! Nakakahiya!.. Nasa ospital ka pa man din! Galit nya sa sarili. "Ahm Jonie?" tawag nya sa dalaga, nilingon cya nito. Pasimpleng tinabuhan nya ang harapan nya. Baka mapansin nito ang galit na si manoy. "Ano ang room ng mama mo? susunod nalang ako doon... mag CR lang ako sandali" "Ah ok Sir.... room 208 po si Mama." "Ok I'll be there...." sambit nya saka tumalikod at naghanap ng CR. kakalmahin nya muna ang sarili bago puntahan ang dalaga. Bakit kasi kung ano-ano ang mga iniisip nya? sinabi ng abort eh! Tigas din kasi ng ulo eh ayan tuloy tinigasan ka!!! galit ng utak nya sa kanya. Nang maramdamang ok na cya ay saka sya lumabas ng CR at pumunta sa room 208. Naabutan nyang kinakausap ng doctor si Jonie. Tulog ang mama nito, payat na ito pero halatang maganda noong kabataan nito. Dito nagmana si Jonie sa ganda pero morena ang mama nito, hindi katulad ni Jonie na mestiza. Malamang ay foreigner ang papa ni Jonie.. Saan kaya ang papa ni dalaga? tanong nya sa isip. Pagkatapos makipag usap ng doctor kay Jonie ay umalis na ito. "Kamusta ang mama mo?" tanong nya dito... nakatulala lang kasi ito....Mukhang paiyak na. Ayaw nya naman hawakan ito at i-comfort, baka lalo mailang ito sa kanya. Kanina pa nga lang nung nasa elevator sila ay napaiktad pa ito ng hinawakan nya sa bewang... nagkunyari nalang cyang hindi nya iyon napansin para hindi ito lalong mailang. Hindi cya sinagot nito...parang walang narinig. Nakatingin lang ito sa mama nito. "Ate!..." tawag ng isang babae na naroon din kay Jonie. Baka kamag-anak nya ito... may resemblance ang dalawang babae pero mas maganda pa din si Jonie. "Bakit?...." "Sino po cya?" Tanong nito sabay turo sa kanya. "Ay boss ko pala si Sir Ken.... Sir pinsan ko po si Bebe... cya po ang nag babantay kay Mama habang nasa trabaho ako." Pakilala nito sa kanya. "Hi bebe..." bati nya dito. Kinilig naman ito ng binati nya. lihim nalang cyang natawa. "Bebe ikaw na ang bahala dito kay mama ha. Uuwi muna ako, babalik nalang ulit ako bukas." "Ok ate. dalhan mo ako pasalubong ha?" "Anu ba gusto mo?" "Jabee..." nakangiting sambit nito. Jolibee ang ibig sabihin nito pero ginagaya ang mga bata sa jabee ang tawag. "Mag order ka na jan sa app... eto pambayad." Inabutan ito ni Jonie ng 500. Tuwang tuwa naman ang pinsan nito. "Sige na... alis na kami ha...." "Bye ate.... bye boss pogi!..." Pinandilatan ito ng mata ni Jonie... baka nahihiya sa inakto ng pinsan nito. "Pasencya ka na sa pinsan ko Sir. pilya lang talaga yan....tara na po?" Nginitian nya naman ito at tinanguan..GRAY'S POV:Nagpupumiglas siya nang may humawak sa dalawang nyang kamay. Nakita niya si Rosabel na hinablot ng isa sa mga goons, tinakpan ng panyong may gamot, at tuluyang nawalan ng malay."Rosabel!" sigaw niya. Pero bago pa siya makalapit ay may tumama sa batok niya mula sa likod. Nawalan siya ng balanse. Isa pang kamao ang tumama sa panga niya, kung kaya't napaupo siya sa sahig. Hindi pa nakuntento ang mga ito at sinipa pa siya sa tiyan. Halos humalik na siya sa sahig sa sakit ng katawan niya.“Damn it!” daing niya habang nagpupunas ng dugo sa kanyang bibig.Apat na tao na naroon at pinagtutulungan sila... ang guard, ang isang may hawak kay Rosabel, at ang dalawang nambubugbog sa kanya.Pero hindi siya dapat sumuko na lang ng ganoon, kailangan niyang lumaban! Nakita niyang walang malay si Rosabel na hawak ng isa. Baka kung ano ang gawin ng mga ito sa nobya niya. Huminga siya ng malalim saka agad na tumayo at sinuntok ang isa sa panga. Napatumba nya ito.... pero may isa pa.Akmang s
Si Jonie at Ken naman ang nagkatinginan."We have to think about it, son. Kung maiiwan si Rosabel dito, walang mamamahala sa kompanya natin sa America. Ayaw na naming magtrabaho ng mommy mo. Ang gusto na lang namin ay mag-ikot sa buong mundo at magpakasaya," seryosong sabi ni Ken."At kami ang magsasakripisyo, Dad? We also have our life to live!" muling sagot ni Gray.Nakikinig lang si Rosabel sa usapan ng mag-ama. Wala siya sa posisyon para magsalita. Isa lang din siyang empleyado roon at susunod lang sa kagustuhan ng mga boss niya."We made our decision, son. Sa ngayon, ipagpatuloy niyo ang party. Mauuna na kami.""Bye po Sir Ken, Ma'am Jonie," paalam ni Willow at ng iba pang empleyado.Wala na sa mood si Gray. Nakasimangot na lang ito hanggang sa tuluyan nang umalis ang mga magulang nito."This can’t be happening, babe... Hindi nila tayo pwedeng paghiwalayin ulit.""Malay mo, this is for the best. Hindi naman tayo maghihiwalay...." pag-aalo niya sa nobyo."No! 'Di ko kayang malayo
“Gray! Stop it! Pag nahuli talaga tayo dito, lagot ka sa akin!” sigaw niya, pero natahimik din siya nang maramdaman na lang niyang nakatutok na sa kanya ang pagkalalaki nito. “Ohh...” ungol niya. Nakahanda na ang alaga nito. “Ahhh... Kanina pa ako nalilibugan sa’yo, babe. Napakasaya ko lang ngayon and I deserve a good fuck.” Ibig sabihin, habang nagpa-party sila doon ay nag-iinit na ito sa kanya?“Bend for me, babe.” Wala na siyang nagawa nang sapilitan siya nitong pinatuwad. Kung hindi niya ito pagbibigyan, ay magagalit lang ito sa kanya ng buong araw. Hindi naman niya masisisi ang nobyo kung palagi siyang nitong gustong kantut*n... they love each other deeply and want to express that love through intimacy.“Aghhhh!” Tinakpan ni Gray ang kanyang bibig nang bigla siyang napaungol ng malakas. Paano ba naman, agad nitong pinasok ang alaga sa butas niya nang wala man lang pasabi. “Quickie nga, di ba?” singhal niya sa sarili. “Uhhm... uhm... uhm...” mahinang ungol ni Gray habang kina
Pagkatapos nila sa pakikipag-bidding ay bumalik na sila sa kanilang opisina. Magkahawak-kamay silang pumasok at nagulat sila nang paglabas nila sa elevator ay biglang may pumutok na confetti. “Congratulations Sir Gray! Ma’am Rosabel!” sabay-sabay na sigaw ng mga empleyado nila. Sinalubong sila ni Willow at Anton. “Ma’am Rosabel, Sir Gray, congrats po. Ang galing-galing niyo!” “Thanks Willow, pero mostly ng gawa doon ay kay Sir Gray mo.” “No babe... this is a group effort kaya panalo natin lahat ito.” sagot ni Gray Nginitian siya ng nobyo saka siya nito inakbayan.“Ma’am Rosabel, Sir Gray, naghanda po kami ng konting salu-salo sa pagkapanalo natin!” sabi naman ni Anton. Nakita niyang maraming pagkain na nakaayos sa conference room. “Advance kayo mag-isip ha. Paano niyo nagawa ito in a short notice? Hindi pa naman tayo sigurado kung mananalo tayo, lalo na’t madaya ang kalaban natin? Hihihi.” “Manalo, matalo ma’am, deserve pa rin natin ng celebration dahil nag-effort ang lahat.”
"Sorry, Solen. Naka-chamba ka lang noong una dahil kay Gray na design ang pinasa mo. Pero kung ikaw lang, siguradong hindi ka naman mananalo eh. Nananalo ka lang dahil sa pandadaya mo!" Walang inhibisyong sabi niya. Napahiya si Solen dahil madami ang nakakarinig.“That’s not true, Rosabel! Bawiin mo ang sinabi mo!”“Bakit ko babawiin kung nagsasabi naman ako ng totoo?” nakipagtagisan cya ng tingin sa babae. HInid nya ito aatrasan.“Well, makikita mo... ako na ulit ang mananalo mamaya. Sisiguraduhin ko ‘yon!”Nginisihan niya ito ng nakakaloko. “Bakit, what did you do this time? Ano na naman ang pakulo mo?” Hindi nya sinabing may alam sila ni GrayNginisihan din siya nito. “Wala ka bang bilib sa akin, Rosabel? Watch and lear!. Hahaha...” wika nito saka tinalikuran na sila.“Bitch,” inis na sambit niya habang tinitingnan itong papalayo at pumasok sa office ni Mr. Ching.“Save your energy, babe. Sa atin ang huling halakhak mamaya. Sisiguraduhin natin ‘yan.” sambit ni Gray na prente lang
Habang lumalabas sila ng parking ay nakita niya ang security guard na nakabantay doon.“Good evening, Ma’am Rosabel, Sir Gray,” bati nito sa kanila. May kakaibang tingin ang lalaki sa kanya. Palagi siya nitong binabati kapag nakikita, pero naiilang siya sa pamamaraan ng pagbati nito sa kanya.“Kamusta na pala ang pinapaasikaso ko sa’yo sa CCTV?” tanong ni Gray sa security“Ahm, ‘yan pa nga sana ang sasabihin ko sa inyo, Sir Gray...” Napakamot ito ng ulo. “Corrupted po ang SD card ng CCTV... wala kaming makita.”“What?!” Nakita niyang tumigas ang mukha ni Gray. “Ayusin niyo ‘yan! Hindi puwedeng ganyan. Palitan na ang dapat palitan!”Maging siya ay nainis din dahil hindi niya malalaman kung sino ang nang-harass sa kanya noong isang linggo doon sa parking.“Hayaan mo na, babe,” pigil niya kay Gray. “Hindi naman na siguro babalik ang lalaking nang-harass sa akin.”“Sana lang, dahil kapag nahuli ko siya ay siguradong makukulong siya,” matigas na sagot ni Gray.Sumakay na sila sa kotse saka