JONIE POV:
Pumayag nalang si Jonie sa offer ng boss nya...sayang din kasi ang pamasahe. Nag ga-grab pa kasi cya papunta sa ospital. Pag ganitong oras ay punuan na ang mga jeep kaya siguradong mahihirapan na cyang makarating sa ospital kaagad...dadalawin nya ang mama nya. Andun naman ang pinsan nya na nagbabantay, sinuswelduhan nya ito para magbantay sa mama nya, mag-isa lang kasi cyang anak. Wala din cyang Papa. Naanakan lang ang nanay nya ng amerikano kaya mestiza cya. Hindi pa nya nakita ang Papa simulang ng isinilang cya. "Jonie!" pukaw ni Sir Ken sa kanya. "Ay opo Sir... tara na."Nagpatiuna ito sa paglakad papuntang elevator. May sarili itong elevator kaya wala silang magiging kasabay. Nang makarating sa harap ng elevator ay hinintay siya nito na pumasok. Hinawakan cya nito sa beywang para igiya papasok. Napaikgtad cya ng bahagya ng maramdaman ang palad nito sa bewang nya. Pasimple nya itong tiningnan... parang wala lang naman ito dito... Baka nagpapaka gentleman lang.Haaay. masyado kang over reacting Jonie! Nag papaka-gentleman lang ang Boss mo... wag mo bigyan ng malisya! saway nya sa sarili.
Wala silang pansinan habang nasa elevator. As usual hindi na naman cya makahinga... inuubos na naman ng boss nya ang oxygen sa loob ng elevator. "Are you ok? bakit parang hindi ka pamakali?" "Ah eh.... wala po Sir... naiihi lang. Joke lang!" "Hahaha....nakakatawa ka talaga." First time nyang nakita ang boss nya na tumawa sa joke nya. Marunong din pala itong tumawa? Nang nasa parking na sila ay sumakay sila sa Ferrari red na sasakyan ng boss nya. Isa lang ito sa mga napakadami nitong sasakyan. Halos iba-iba ang kotse na ginagamit nito araw-araw. "Ano nga pala ang gagawin mo sa ospital? May sakit ka ba?" "Ah wala po...bibisitahin ko lang ang mama ko." "Why? ano nangyari sa mama mo?" "May cancer po cya. naka-admit cya sa ospital... naka schedule po cya for chemo. "Ohhhh...." tanging sagot nito sa kanya. Wala na sila pansinan habang nagba-byahe. Mabilis lang sila nakarating sa ospital dahil may mga short cut itong dinaanan. Akala nga nya kung saan na cya dadalhin nito, hindi nya kasi kabisado ang mga daan na dinadaanan nito. "Ah Sir thank you ha... mauna na po ako." Paalam nya ng makarating na sila sa parking ng hospital. "No... I want to go with you..." "Ay hindi na po kailangan! Nakakahiya!" Hinatid na nga cya sa ospital pati ba naman sa kwarto ng Mama nya ay uhahatid pa cya? "No, I insist... saka tigilan mo na ang kaka 'Po' mo sa akin bata pa ako, kayang kaya ko pang hanggang 10 rounds." "Ano po yun Sir?" "Ahh... wala!" ******************* KEN POV: Kahit anong pigil nya ay hindi nya taalga maiwasan na magpahaging kay Jonie. Natural na sa kanya ang pagka pilyo kaya kusa nang lumalabas iyon sa bibig nya. Virgin pala ang secretary nya kaya wala ito alam. Ang sarap tuloy paglaruan ang mga ganitong inosenteng babae... Abort mission!!! Abort mission!! sigaw na naman ng utak nya. Pinapaalala nito na off limits ni Jonie. "Shit!!!" napa mura cya. Nagulat si Jonie sa kanya. Napalakas pala ang pagmura nya "Ayy sorry.... hindi ikaw ang minumura ko... may natapakan lang ako kaya nagulat ako." Pagdadahilan nya. Tumango lang ito sa kanya. Pumasok na ito sa ospital. Ramdam nyang nahihiya ito dahil nakasunod cya. Pasimpleng tinitingnan nya ito habang naglalakad. Ang ganda ng kurbada ng katawan nito.... payat pero mabalakang. Napansin nyang malaman din ang boobs nito. Nakikita nya iyon kapag medyo mababa ang pagka V-neck ng suot na blouse nito... naramadaman nyang gumalaw si manoy.... Shit Shit Shit!.... abort abort abort! hindi ka pwede tayuan dito! Nakakahiya!.. Nasa ospital ka pa man din! Galit nya sa sarili. "Ahm Jonie?" tawag nya sa dalaga, nilingon cya nito. Pasimpleng tinabuhan nya ang harapan nya. Baka mapansin nito ang galit na si manoy. "Ano ang room ng mama mo? susunod nalang ako doon... mag CR lang ako sandali" "Ah ok Sir.... room 208 po si Mama." "Ok I'll be there...." sambit nya saka tumalikod at naghanap ng CR. kakalmahin nya muna ang sarili bago puntahan ang dalaga. Bakit kasi kung ano-ano ang mga iniisip nya? sinabi ng abort eh! Tigas din kasi ng ulo eh ayan tuloy tinigasan ka!!! galit ng utak nya sa kanya. Nang maramdamang ok na cya ay saka sya lumabas ng CR at pumunta sa room 208. Naabutan nyang kinakausap ng doctor si Jonie. Tulog ang mama nito, payat na ito pero halatang maganda noong kabataan nito. Dito nagmana si Jonie sa ganda pero morena ang mama nito, hindi katulad ni Jonie na mestiza. Malamang ay foreigner ang papa ni Jonie.. Saan kaya ang papa ni dalaga? tanong nya sa isip. Pagkatapos makipag usap ng doctor kay Jonie ay umalis na ito. "Kamusta ang mama mo?" tanong nya dito... nakatulala lang kasi ito....Mukhang paiyak na. Ayaw nya naman hawakan ito at i-comfort, baka lalo mailang ito sa kanya. Kanina pa nga lang nung nasa elevator sila ay napaiktad pa ito ng hinawakan nya sa bewang... nagkunyari nalang cyang hindi nya iyon napansin para hindi ito lalong mailang. Hindi cya sinagot nito...parang walang narinig. Nakatingin lang ito sa mama nito. "Ate!..." tawag ng isang babae na naroon din kay Jonie. Baka kamag-anak nya ito... may resemblance ang dalawang babae pero mas maganda pa din si Jonie. "Bakit?...." "Sino po cya?" Tanong nito sabay turo sa kanya. "Ay boss ko pala si Sir Ken.... Sir pinsan ko po si Bebe... cya po ang nag babantay kay Mama habang nasa trabaho ako." Pakilala nito sa kanya. "Hi bebe..." bati nya dito. Kinilig naman ito ng binati nya. lihim nalang cyang natawa. "Bebe ikaw na ang bahala dito kay mama ha. Uuwi muna ako, babalik nalang ulit ako bukas." "Ok ate. dalhan mo ako pasalubong ha?" "Anu ba gusto mo?" "Jabee..." nakangiting sambit nito. Jolibee ang ibig sabihin nito pero ginagaya ang mga bata sa jabee ang tawag. "Mag order ka na jan sa app... eto pambayad." Inabutan ito ni Jonie ng 500. Tuwang tuwa naman ang pinsan nito. "Sige na... alis na kami ha...." "Bye ate.... bye boss pogi!..." Pinandilatan ito ng mata ni Jonie... baka nahihiya sa inakto ng pinsan nito. "Pasencya ka na sa pinsan ko Sir. pilya lang talaga yan....tara na po?" Nginitian nya naman ito at tinanguan..Habang binabaybay niya ang kalsada, ramdam niya ang pagdaloy ng dugo mula sa kanyang dibdib. Sumasakit na ang ulo niya at medyo lumalabo ang paningin, pero pinipilit niyang mag-focus sa daan. Hindi siya pwedeng mawalan ng malay sa gitna ng kalsada, lalo na ngayon na hawak niya ang ebidensyang magpapatumba kay Vanessa.Pwede naman nyang saksakin o saktan din si Vanessa kanina pero di nya ginawa. Mas gusto nya itong managot sa batas.Tumunog ang cellphone niya, agad siyang napatingin.... si Lilly ang tumatawag. Sandali siyang nag-alinlangan bago sinagot.“Finn?!” boses ni Lilly, halata ang takot. “Sabi ng bodyguard ko na nasaksak ka daw! Sino ang gumawa niyan sa’yo?!”“Si Vanessa.”“What? Saan ka ngayon? Sa ambulansya ka ba?”“No… I’m driving… papunta na ako sa ospital.”“Huh? Kaya mo ba? Baka madisgrasya ka! Finn! Nasaan ka ngayon? Pupuntahan kita!”Pero bago pa siya makasagot, biglang may sumulpot na kotse sa tabi nya at mukhang sinasabayan cya. Napakunot ang kanyang noo. Automatic si
FINN'S POV:Kasalukuyan siyang nasa bahay ni Vanessa. Hindi niya iniwan ang dalaga hangga’t hindi dumadating ang therapist na kinuha nito. Gusto niyang makita kung ano ang gagawin ni Vanessa para magkunwaring hindi nakakalakad. Kasalukuyan sila ngayon sa sala at naghihintay sa therapist.“Nasan na ang therapist mo, Vanessa?” wika niya saka tiningnan ang kanyang wristwatch. Alas-nwebe na ng umaga pero wala pa ring dumadating na therapist.“Ah eh, padating na daw. Wala ka pang pupuntahan ngayon?”“Madami akong pupuntahan kaya nga nagmamadali akong dumating siya para matingnan ko ang gagawin niya.”“Pwede namang umalis ka na at kami na ang bahala dito.”Tinaasan niya ito ng kilay. “Ano pala ang silbi ko dito? Bakit dito mo pa ako pinatira kung kaya mo naman pala?” asik nito sa kanya.Alam niyang na-co-conscious na si Vanessa dahil alam niyang nagdududa na ito na may alam siya. May plano siya ngayon para mahuli ito mismo sa bibig nito. Gusto niyang umamin si Vanessa sa kasalanan nito ngay
DYLAN CRUZ' POV:"Diretso tayo sa bahay." Seryosong sabi niya sa kanyang driver. Galing sila sa bahay ng mga Enriquez at sa kamalas-malasan ay wala doon si Ken Enriquez, ang ama ni Lilly.Gusto sana niya itong makausap para hingin ang kamay ni Lilly. Magkakilala na sila ni Ken. Pinakilala na siya nito ng tatay niya noon. Palagi din silang nagkikita sa America dahil hatid-sundo niya noon si Lilly doon.Dati pa siya ang nagpapaalam kay Ken na liligawan niya si Lilly pero hindi ito pumayag dahil nag-aaral pa daw ang anak nito at gustong matapos muna sa nag-aaral.Nang matapos naman si Lilly ay kung saan-saan naman ito pumupunta na bansa, kaya hindi pa din siya nagkaroon ng pagkakataon na suyuin ang dalaga.Wala siyang ibang gusto sa buhay niya kundi mapasagot at maging asawa si Lilly. Yun ang trabaho na tinalaga ng daddy niya sa kanya.Hindi naman talaga niya gusto ang Lilly na yun! napaka-arte at childish. Ang gusto niyang babae ay wild sa kama at hindi na nagpapakipot pa.Pero dahil sa
Paglabas niya ng kwarto, ramdam pa rin niya ang lagkit ng tingin ni Vanessa sa likod niya. Parang sinusundan siya ng mata nito at nagbibilang ng bawat hakbang niya. Pinilit niyang balewalain ’yon at dumiretso siya sa guest room.Pagkapasok niya, isinara niya agad ang pinto at sumandal dito. Huminga siya nang malalim. Alam niyang hindi magtatagal at may gagawin na naman si Vanessa para makuha ang atensyon niya. Hindi iyon babae na marunong tumahimik lang.Umupo siya sa kama at tumitig sa kisame. Naiinis siya, pero sa isang banda, may kakaibang tuwa sa dibdib niya, alam niyang malapit na siyang makahuli ng ebidensya laban kay Vanessa. Kapag nangyari ’yon, tapos na ang lahat ng drama nito.Kinuha niya ang cellphone at tinawagan si Lilly.“Hello, girlfriend?” nakangiting bati niya. Hindi niya maipaliwanag ang saya na nararamdaman, pero hindi pa niya sasabihin kay Lilly ang natuklasan niya. Gusto niya itong sorpresahin.“Finn…” mahina pero malungkot ang boses ni Lilly.“O, bakit parang mal
Pagkagaling niya sa restaurant ay dumiretso siya sa bahay ni Vanessa. May usapan silang doon siya titira habang nagpapagamot ito. Pwede ngang ‘wag na niya iyong gawin, total alam naman niyang hindi naman talaga ito imbalido. Pero kailangan niyang sumakay sa drama ni Vanessa hangga’t hindi niya alam kung ano ang plano nito at ni Kardo kay Lilly. Magtutuos sila ng Vanessa na ‘yon!Pero sa kabilang banda ay natutuwa din siya dahil hindi na siya tatagal sa pakipag-sama sa babaeng ‘yon at muli na siyang babalik kay Lilly at malinis na din ang pangalan nito.Hula niya ay papatagalin pa ni Vanessa ang pagpapatherapy. Magkukunwari pa itong hindi magaling para tumagal siya doon tumira sa bahay nito. Bitch! Hindi mo ako malilinlang!Pagdating niya sa bahay ni Vanessa ay nakaabang na ang mga magulang nito sa veranda.Tiningnan niya ang mga ito sa mata. Nandidiri siya sa mga magulang ni Vanessa. Paano nagawang kunsintihin ng mga ito ang pinaggagawa ng anak nila? Kapag nalaman ng ama niya ang pina
FINN'S POV:"What the hell! Ano ang pinagsasabi ng lalaking ‘yun?"Kasalukuyan siyang mag-isa sa restaurant kung saan nag-dinner si Lilly at ang lalaking nagngangalang Dylan Cruz.Ano ba ang pinagsasabi ni Dylan na ikakasal na ito kay Lilly? At bakit papayag si Tito Ken na ikasal si Lilly sa lalaking ‘yun? Hindi ba nito alam ang kaso ng pamilyang ‘yun?Kilala niya ang lalaki dahil anak ito ng may-ari ng Cruz Cargo Shipping, isa sa malalaking cargo shipping sa Pilipinas, at alam niyang may kaso ang kumpanya nito.Sabagay, iniimbestigahan pa lang naman at hindi pa lumalabas sa media. Top secret pa lang kumbaga, wala pang nakakaalam dahil isa iyong malaking kaso na yayanig sa buong bansa kapag nagkataon.Kaya siya napasugod sa restaurant nang malaman na si Dylan ang kasama ni Lilly sa dinner. Gusto niyang masiguradong safe ang dalaga.May nakalap silang balita na ginagamit ng mga Cruz ang cargo business nila para sa mga illegal na droga na galing sa ibang bansa at ipapasok sa Pilipinas.