Pagdating niya ng headquarters ay andoon na si Bert na naghihintay sa kanya.“Kamusta, Bert?”“Boss, galit na galit si Mateo sa’yo. Pinatay mo daw si Dylan.” aagd na balita nito. Tumigas ang panga niya saka pinuntahan si Mateo sa kulungan nito.Padating pa lang siya ay nakita agad siya nito. “Hayop ka, Finn! Pinatay mo ang anak koooo!” sigaw nito sa kanya. Pilit siya nitong inaabot mula sa selda pero hindi siya nito malapitan dahil sa rehas na nakapagitan sa kanila.“That was self-defense, Mateo. Kung hindi ko ‘yon ginawa ay baka si Lilly o di kaya ako ang napatay niya.” mahinahon na sabi nya. ayaw nyang sabayan ang galit nito“Pero di mo dapat siya pinatay! Walang hiya ka! Magbabayad ka sa ginawa mo sa anak ko, huhuh... magbabayad kaaaa!”Ngayon niya lang narealize na tama si Mateo. Hindi niya dapat pinatay si Dylan. Pwede naman itong tamaan sa ibang parte ng katawan na hindi ito mamamatay. Pero hindi na siya nakapag-isip ng maayos, lalo na’t nasa panganib ang buhay ni Lilly.Tumalik
LILLY'S POV:“Mom, Dad!” sigaw niya nang makarating sila sa bahay niya. Malayo pa lang ay nakita na niya ang mga magulang na nakaabang sa main door ng mansion nila. Agad silang pumasok sa bahay at inupo cya ng mga ito sa sofa. “Huhuhuh... I’m scared, Mom!” sabi niya habang niyayakap ang ina.“You’re safe now, anak... Andyan si Finn palagi para sa’yo kaya wag kang matakot.”“Finn... salamat sa pagligtas sa anak ko, Finn. Maaasahan ka talaga. Panatag ang loob namin kapag ikaw ang kasama niya,” sabi ng Daddy niya kay Finn habang tinatapik ito sa balikat.“Walang ano pa ‘yon, Tito Ken. I love Lilly kaya hindi ako makakapayag na mapahamak siya.”“D-Dad... pwede bang dito muna si Finn tumira sa atin? Pakiramdam ko kasi ay may nakatingin sa akinc at nagmamasaid sa galaw ko...”“Of course, anak. Kung iyan ang makakapagpanatag sa’yo, pumayag na rin kami ng Mommy mo,” sagot agad ni Daddy habang nakatingin kay Finn.Naluha siya sa ginhawang naramdaman. Kahit nasa loob na sila ng bahay, hindi pa
Humugot siya ng malalim na hininga saka bumagsak sa ibabaw ni Lilly. Humihikbing yumakap ito sa kanya.“Okay ka na ba? Don’t you think wala na ang epekto ng droga sa katawan mo?”“Wala na din ata. Hindi na din naman ako ganun ka-wild katulad kanina.”“Sige, let’s stop this,” sabi niya sa nobya, pero namroblema siya dahil masakit ang puson niya. Nabitin siya at hindi niya nailabas ang init ng katawan niya.Tumayo siya at kinuha ang damit ni Lilly saka sinuot iyon sa nobya.“Magpahinga ka na... madaling araw na. Kapag sumikat ang araw ay babalik na tayo sa Manila. Nag-aalala na ang daddy at mommy mo sa’yo.”Kinumutan niya si Lilly.“Babalik lang ako. I’m just gonna take a bath,” paalam niya.“S-Sige...” sabi naman ni Lilly saka pinikit na ang mata. Ramdam niya ang sobrang pagod nito, mula sa pag-kidnap ni Dylan hanggang sa pagdroga dito.Pagpasok niya ng banyo ay agad niyang tinutok ang katawan sa shower. Hindi na niya tinimpla sa maligamgam ang tubig. Ang gusto niya ay malamig na malam
Pagdating sa hotel ay agad silang nag-check in. Sa lobby pa lang ay nagiging malikot na si Lilly, panay ang haplos nito sa dibdib niya. Pinagtitinginan na sila ng mga tao roon.“Okay lang si ma’am, boss? Kailangan niyo ba ng tulong?” tanong ng isang bellboy na mukhang nag-aalala.“No need, she is okay. Medyo napadami lang ng inom,” pagsisinungaling niya.Nang maibigay na sa kanya ang card key ay agad silang pumunta ng elevator. Doon pa lang ay sinunggaban na agad siya ni Lilly. Siniil siya nito ng halik.“Ahm, Lilly...” mahinang usal niya. Maging siya ay parang naka-droga na din na hindi na makapagpigil. Kanina pa kasi siya inaakit ni Lilly, sino ba naman ang hindi makapagtimpi kung ganito kaganda ang nang-aakit sa’yo? Dagdag pa na matagal na niyang itong pinapangarap na mangyari.Pagpasok sa kwarto at pagkasara ay agad siyang pinako ni Lilly sa pader at doon niromansa. Dali-dali nitong hinuhubad ang t-shirt niya. Wala siyang nagawa kundi magpaubaya.“Finn... kanina pa ako nagtitimpi
Dali sali siyang nag-drive papuntang rancho. Alam niya ang lugar na yun dahil ilang beses na din siyang naka-attend ng mga party ng mga Enriquez doon."Finn... I feel hot.""Just relax, love. Malapit na tayo sa inyo, pagdating doon ay magpapadala agad ako ng doctor.""I don’t need a doctor. It’s you that I need.""What are you talking about? Kailangan ka malapatan ng gamot para mawala ang bisa ng gamot na binigay ni Dylan sa’yo.""Why don’t you fuck me instead, love? Yun ang tanging paraan para mawala ang init ng katawan ko. I need you, Finn... I need you."Aaminin niyang nadedemonyo siya pero hindi pwede. Hindi maaari. Hindi pa ito ang tamang panahon.Nag-umpisa nang maging makulit si Lilly. Ang isang kamay nito ay nasa pagitan na ng hita niya."Lilly. Please, baka ma-disgrasya tayo...""I can’t take this anymore, Finn. Kailangan ko ilabas ang init sa katawan ko." Dali-dali nitong kinalas ang kanyang belt at binaba ang zipper. Nilabas nito ang kargada niya, saka dumukwang at sinubo i
FINN'S POV:“Dylan, lumabas ka diyan! Alam namin na andyan ka!” sigaw niya habang dali-daling pumasok sa bahay. Wala siyang pakialam kung may kasama man itong tauhan doon. Ayaw niyang maghintay pa at magsayang ng oras. Bawat segundo sa kanya ay mahalaga. Baka kung ano na ang ginagawa nito sa nobya niya.“Boss, baka may kasama si Dylan na nakaabang sa atin. Wag kang maingay.”“Wala akong pakialam!” Sinipa niya ang main door at agad naman itong bumukas.“Dylan! Dylan! Walang hiya ka, ilabas mo si Lilly! Alam kong andito kayo!”Abala na si Bert sa paghahalughog ng pamamahay. Isa-isa nitong tiningnan ang mga kwarto doon sa baba.“Boss, wala sila dito sa baba. Baka nasa taas.”Mabilis naman silang umakyat sa taas at muling inisa-isa ang kwarto. Nauubusan na siya ng pag-asa dahil parang wala doon si Dylan at Lilly. Pero imposible dahil andoon ang sports car ni Dylan. Yun din ang gamit nito kanina nang makita nila sa port.“Lilly! Lilly, andito ka ba? Sumagot ka, si Finn ito!” sigaw niya.“F