Chapter two

Mag-iisang linggo na ako dito at wala naman kakaiba pwera lang sa ayaw akong patulungin ni Ralph kina Nanay Bining at Belinda sa gawaing bahay.

Pero sinusuway ko siya dahil gusto kong may gawin ako dahil nakakabagot rin ang walang ginagawa.

Marami naman akong natuklasan sa sarili ko na kaya ko pa lang gawin katulad ng pagpinta at paghahalaman ito ang pinagkakaabalahan ko ngayon, naikot ko na rin ang buong mansyon at masasabi ko na hindi ako magsasawang libutin.

"Lia halika na baka dumating na si Master Ralph wala ka pa sa loob." Napatingin ako kay Belinda na halata na naman ang kaba kaya napangiti ako at tumango.

"Opo papasok na ako sandali lang." Sabi ko sa kanya kaya napatango lang siya muli kong inayos ang bagong punla ko ng okra at talong ss isang tray.

"Okay na ito ilang buwan mula ngayon maaani ko na kayo." Sabi ko sabay tingin kay Belinda pero malapad na dibdib ang tumama sa mukha ko at dahilan para muntik na akong mabuwal buti nalang at nasalo ako ni Ralph kaya nagulat ako.

"Sinabi ko naman sa iyo na wag kang magpapagod diba?" Malumanay niyang turan kaya napatingin ako sa kanya.

"Hindi naman po nakakapagod ang ginagawa ko." Nasabi ko na lang dahil hindi niya pa ako binibitawan.

"Ano bang gagawin ko sa iyo pa lang sumunod ss akin?" Seryoso niyang turan kaya kinabahan ako at sinubukan ko na makawala sa kanya pero mahigpit ang pagkakahawak niya sa baywang ko.

"Sorry na Ralph wala kasi akong magawa kaya ito ang ginawa ko." Mahina kong turan sa kanya kaya napailing lang siya at sa gulat ko ay kinarga niya ako at pumasok sa bahay.

"Ano kaya ang gagawin ko sa parusa mo." Sabi niya kaya k8nabahan ako at dumeretso siya paakyat nasalubong namin si Kuya Victor na natigilan sa pagkakita sa amin.

"Ikaw na muna ang tumanggap ng tawag Victor." Sabi ni Ralph dito tumango lang ito at tuluyan ng bumaba.

Pumasok kami sa kwarto at nilapag niya ako sa kama kaya napatingin ako sa kanya.

"Ano po na parusa ang ibibigay mo?" Bigla kong naitanong sa kanya kaya napatingin siya sa akin.

"Gusto mo bigyan kita ng parusa?" Nagtataka niyang tanong gusto kong mapasimangot sa sinabi niya dahil ang labo niya kanina gusto niya ako bigyan ng parusa tapos ngayon na hinihintay ko ang parusa niya nagtataka naman siya.

"How about i will teach you something?" Tanong niya mayamaya kaya napatingin ako sa kanya ngayon ko lang napansin ang kulay ng mga mata niya.

Bughaw na bughaw para tuloy ako na nakatingin sa kalangitan maaliwalas at walang kahit anong ulap sa paligid.

"Ang ganda po ng mga mata mo." Wala sa loob ko na sambit kaya nakita ko ang pagngiti niya at dito ko lalong natitigan ang mukha niya napakagandang pagmasdan.

Ang gwapo niya talaga kusa kong nahaplos ang mukha niya at nagtitigan lang kami pareho kaya napangiti ako.

"Salamat po kasi kung hindi dahil sa iyo ay baka napahamak na ako binigyan niyo po ako ng pangalawang pamilya na pinapangarap ko." Mahina kong turan namalayan ko na lang na umiiyak na ako at bigla niya akong niyakap ng mahigpit at paulit-ulit akong hinalikan sa ulo.

"Nakalimutan ko na ang parusa mo." Bulong niya kaya napangiti ako at lalo lang akong yumakap ng mahigpit sa kanya.

Inakbayan ako ni Ralph habang pababa kami ng hagdan nagising ako kanina na magaan ulit ang pakiramdam ko at hindi na ako dinalaw pa ng masamang panaginip.

Namulatan ko na nagbibihis na si Ralph at papasok na sa trabaho niya at gusto niya ay sabay kaming mag-agahan kaya wala akong kasing-saya dahil ito ang ikatlong beses na magsasabay kaming kumain.

Ibig sabihin hindi siya gaanong abala hindi tulad nitong mga nakaraan na araw na lagi siyang umaalis sila ni Kuya Victor.

"Anong gusto mong kainin bukod dito?" Napatingin ako kay Ralph ng magtanong siya ng makaupo kami sa harap ng hapag-kainan.

Napatingin ako sa lamesa at maraming nakahain kaya napailing na lang ako.

"Lahat na ito marami at masasarap." Nakangiti ko na sagot sa kanya kaya napatango lang siya.

"Belinda, Nanay Bening halika na kayo kumain na tayo." Tawag ko sa dalawa kaya natigilan sila at napatingin kay Ralph na natigilan rin kaya napatingin ako sa kanila.

"Kasabay ko sila laging kumain kaya hindi ako malungkot kumain mag-isa." Paliwanag ko kay Ralph.

"Pasensya na ho Master Ralph sinasabayan namin kumain si Miss Emilia." Biglang sabi ni Manang Bening na nakayuko kaya natigilan ako.

"Sige na manang ayos lang kung ano ang gusto ni Emilia umupo na kayo at mag-simula na tayong kumain." Sabi ni Ralph na hindi naman galit kaya pareho ng umupo ang dalawa katabi ko si Belinda at katabi naman niya si Nanay Bening.

Nang maalala ko si Kuya Victor ay kinalabit ko si Ralph kaya napatingin siya sa akin.

"Si Kuya Victor pala hindi natin isasabay kumain?" Tanong ko sa kanya kaya napangiti lang siya at kinuha ang cellphone at tinawagan marahil si Kuya Victor.

Ang unang umaga na magkakasalo kaming kumain kaya masaya ako kahit medyo tahimik ay ayos lang ang mahalaga ay nakikita ko na magkakasama ang mga taong itinuturing ko na pamilya.

"Kayo na ho ang bahala kay Emilia manang salamat ho." Narinig ko na sabi ni Ralph kay nanay kaya napangiti ako.

Matapos nito ay hinalikan niya ako sa noo bago sumakay ng sasakyan at si Kuya Victor ay ngumiti lang at bahagyang yumuko kaya kumaway na lang ako sa kanila.

"Grabe hindi ako makapaniwala na sa loob ng ilang taon ko na paninilbihan dito ay ngayon ko lang nakits na ngumiti ang dalawwng iyon." Sabi ni Nanay Bening na nakangiti akong tinitigan kaya napangiti rin ako.

"Salamat Emilia dahil dumating ka sa buhay namin." Malambing niyang turan kaya napayakap na lang ako sa kanya.

Bahagya akong siniko ni Belinda kaya napatingin ako sa kanya.

"Anong ginawa niyo ni Master Ralph kahapon?" Nanunudyo niyang tanong namula ako at bahagyang lumayo sa kanya pero sinundan niya ako at nakatawa na.

"Wala siyang ginawa nahiga lang siya at katabi niya akong matulog." Sabi ko sa kanya kaya napasinghap siya at napahawak pa sa bibig at parang hindi makapaniwala.

"Sinabi na hindi siya bakla o alergic ss babae." Sani niya pagkatapos ay malakas na tumawa kaya napailing na lang ako sa kakulitan niya.

"Halika may ikukwento ako sa iyo para magkaroon ka ng kahit kaunting kaalaman kay Master Ralph." Inaya niya ako papasok sa loob kaya sumunod ako sa kanya at dinala niya ako dito sa sala at naupo kami.

"Alam mo dito na ako lumaki at ni isang beses walang pinapasok na ibang tao yan si master maliban lang sa dalawa niyang kapatid na ubod rin ng gwapo." Kwento niya na parang nangangarap pa.

"Talaga bakit naman?" Nagtataka ko na tanong sa kanya kaya napangiti siya.

"Masyado kasing pribadong tao si master at ayaw niyang maraming tao dito sa malaki niyang mansyon." Sagot ni Belinda kaya napatango ako.

Naalala ko rin pala na pangalan lang ang alam ko kay Ralph ang edad nito o ang pamilya ay wala akong alam.

"Ilang taon na pala si Ralph nahihiya akong magtanong sa kanya?" Tanong ko kay Belinda kaya napatingin siya sa akin at parang nag-aalangan na sagutin anv tanong ko.

"Belinda nandito ka lang pala kanina pa kita hinahanap tulungan mo muna ako ss kusina." Pareho kaming napatingin kay Nanay Bening na nakatingin kay Belinda.

"Hays mamaya naman Lia tulungan ko muna si nanay." Sabi niya na tumayo na.

Napatingin na lang ako sa kanilang mag-ina at nakita ko na bahagyang tinapik ni Nanay Bening ang anak niya sa braso at parang pinapagalitan.

Hindi ko na tuloy nalaman ang edad ni Ralph pero pwede ko naman siyang tanungin kapag nalabalik siya.

Nag-isip na lang ako ng pwede kong pagka-abalahan ngayong araw pero parang inaantok ako kaya aakyat na lang siguro ako sa kwarto.

Habang paakyat ako ay hindi ko mapigilan ang hondi mapahikab kaya nagmadali akong umakyat at pagkapasok ko pa lang sa kwarto ay agad na akong humiga sa kama at tuluyan ko ng naipikit ang mga mata ko.

Nang muli akong magising ay may kakaiba na sa paligid ko iba na ang suot ko kaya napabalikwas ako ng bangon.

Napatingin ako sa paligid ko at hindi makapaniwala sa nakikita ko.

Ibang silid ang kinalalagyan ko at kakaiba ang pakiramdam ko kaya kinabahan ako lalo na parang may mga paparating dito sa kwarto at nagulat ako ng biglang pumasok ang dalawang babae na parehong galit ang mukha.

"Ano ba Emilia! Nandito ka pa rin sa silid mo?" Galit na sita ng babae na maganda pero mukhang istrikta.

"Sinabi ko naman sa iyo Ate Carmela na wala siyang balak lumabas ng silid niya." Sabi naman ng isa pa na kamukha nito.

"Bumangon ka na dito dahil naghihintay na ang kawal sa palasyo na susundo sa iyo." Sabi ng babae na binuksan ang bintana kays nasilaw ako sa liwanag ng araw.

"Halika na tutulungan kita makaligo." Sani niya saka ako inalalayan na makababa sa kama ko.

Wala akong nagawa sa pagalalay niya sa akin t sa bilis ng pangyayari ay nakabihis na ako ng ibang kasuotan.

"Kailangan natin itong gawin para sa pamilya natin." Sabi ng babae na inaayos ang buhok ko.

"Saan po tayo pupunta?" Ito ang lumabas mula sa bibig ko.

"Sa palasyo ka pupunta tatlong araw mula ngayon ay ikakasal ka na sa prinsepe." Sagot niya kaya nagulat ako sa sinabi niya.

Nakasakay na ako sa karawahe dahil may dalawang kabayo sa unahan at dito ako sinakay ng dalawang babae kanina na binilinan ako ng mga hindi ko dapat gawin.

Napatanaw ako sa labas ng sinasakyan ko at parang gusto ko ng magising dahil alam ko na panaginip lang ito.

Napapikit ako ng makaramdam ako ng hilo.

"Emilia baby wake up please." Narinig ko ang bulong na ito pero sumasakit ang ulo ko kaya napahawak ako sa ulo ko.

"Ralph tulungan mo ako." Bulong ko dahil alam ko na boses niya ang naririnig ko na paulit-ulit na bumubulong sa akin.

Sa sobrang sakit ng ulo ko ay hindi ko naiwasan ang hindi mapahiyaw at para akong lumutang at pagmulat ko ay may mahigpit ng nakayakap sa akin at namalayan ko na lang na umiiyak na ako.