Kabanata 14
Unknown
“What do you think you’re doing this time? Ano bang pinaplano mo? May plano ka ba? Why don’t you tell me? Bakit nandito ka na naman?”
Lynne’s series of questions makes me want to slap her dahil wala pa ang utak ko sa ulo ko ngayon. Kagigising ko lamang at inaalala kung anong huling nangyari bago ako mawalan ng malay sa gitna ng ulan.
It was Kiel that I saw before I passed out. He asked me to let him take me home. Home? Ha. Saan ako uuwi? Sa bahay kung saan halos ayoko nang uwian dahil bawat sulok nito ay may naiwan siyang masasakit na alaala? Fuck home. What’s the meaning of that fucking word? Hindi ko na alam. Hindi ko na alam kung ano bang totoong ibig-sabihin ng t
Kabanata 15StatementI knew that a fucking nice feeling will turn everything upside down. And for the record, the universe proved me right. Again.My mind keep telling me that it was just a prank call and all. Siguro ay may malakas talaga ang trip at gano’n ang naisipan niyang gawin nang araw na ‘yon. It’s possible but it’s a stupid idea. It’s a stupid freaking idea dahil hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin ang pagdagundong ng buong pagkatao ko dahil sa tawag na ‘yon.“Puwede pa bang ma-trace ang number? Is it possible?” I heard Calix asked to the police na inimbita namin noong nakaraang araw pa, ngunit ngayon lang dumating.
Kabanata 16Re-OpenI tried to understand everything five years ago. Inisip kong magpagtawad at kalimutan na lang lahat ng nangyari noon. Dahil naniwala akong lahat naman ng tao, nagkakamali. They can learn something from their mistakes. They can still improve and grow. Pero mukhang hindi roon kasama ang pamilyang mayroon ako. Pakiramdam ko ay ayaw nilang kalimutan ang nakaraan dahil hanggang ngayon, hinahayaan pa rin nilang guluhin sila nito. Matapos kong paliguan at patulugin si Zick ay tamad akong bumaba para kumuha ng tubig. Ang nangyaring iyon sa opisina ko kasama si Kiel ay hindi pa rin maalis sa utak ko. Nararamdaman ko pa rin ang paraan ng paghawak niya sa’kin, tila hindi iyon makalimutan ng katawan ko. Nad
Kabanata 17One LieMy heart isn’t ready for anything. Nang magdesisyon akong bumalik, lahat ay hindi nakaplano. I didn’t think of the possibilities, I just go with the flow. Just like how I go with the flow when he started dragging me out of the law firm. Namalayan ko na lang na nasa loob na ako ng sasakyan niya at tinatahak ang daan patungo sa kung saan. Kung saan? Hindi ko alam.For the second time, my phone beeped because of a text message. Nang makita kong si Calix ang sender ay agad kong binuksan ‘yon.CalixOffice ka na? Text me, please 
Kabanata 18Other manI could feel my heartbeat slowing as I entered the A&S building. My hands are already sweating because of the tight feeling but I keep my appearance calm. Diretso ang lakad ko patungo sa lift at pumasok kaagad doon nang magbukas ito. I was about to look at my cellphone when it beeped ngunit sa kalagitnaan mg pagsara nito ay nakita ko si Kiel at Eleanor. Ang tingin ni Kiel sa’kin ay hindi naputol.Marahas akong bumuga ng hangin nang makarating ako sa opisina ko. Pabagsak akong umupo sa swivel chair at sakto namang tumawag si Calix. Nanginginig ang kamay ko nang sagutin ko iyon.“H-hey...” I uttered.
Special Chapter 2:17 AM. I try to sleep but my mind refuses to let me. Even if I feel so tired, my mind is wide awake and seems to be just waiting for a miracle. Na sana panaginip na lang ito at bigla na lang akong magising. But no. This is not a dream dahil halos magsugat na ang ibabang labi ko sa kakakagat no’n kanina pa.Tiningnan kong muli ang lalaki na patay pa rin sa tulog. He’s sleeping now in my room dahil basa ang sofa at hindi siya puwede roon, kaya nagpatulong muna ako sa dalawa na ilipat siya. Kanina ko pa iniisip na tawagin si Jaxon pero hindi ko rin magawa dahil sigurado akong malaking gulo ito.Marahas akong napabuntong-hininga at tahimik na lumapit sa kaniya. I sat down beside him. Mahimbing na ang tulog nito matapos ko siyang palitan ng damit at short. Hindi ko na inintindi ang kung ano mang makikita ko dahil wala naman akong choice kung ‘di gawin iyon. Bwisit kasi ang dalawang ‘yon!“Lumiere...”
Kabanata 19Track“What happened? Ilang araw na ba? Bakit hindi pa rin kayo nagkakaayos?” Lynne asked me when she sat down. Inilapit niya sa harapan ko ang kapeng pina-order ko sa kaniya kanina.Nanatili ang tingin ko sa labas kung saan kitang-kita roon ang city lights. Ilang taon na mula nang huli kaming pumunta rito ni Lynne and it’s still the same. Gano’n pa rin ang ayos no’n, walang pinagbago. The scent of their coffee can always makes me calm and relax ngunit ngayon ay hindi na ako sigurado. Pakiramdam ko ay ang bigat-bigat pa rin ng kalooban ko dahil sa nangyari.“Hindi pa kami nagkikita mula nang gabing ‘yon. He doesn’t even reply to me, hindi rin siya bumibisita sa ba
Special Chapter II"Yes, Mr. De Silva. I’d like to apologize for the delay but I’ll make sure to you that it will be sent to you today. Alright, thank you so much. Have a great day!” I uttered and ended the call.“Akala ko ay pinakawalan ka na? Babalik pa rin kayo ro’n?” Yerim asked me at mataman akong tiningnan mula sa cubicle niya.I finally click the ‘save’ button of the file before I look at her. “Ria wants to stay here for good but I’m still not sure,” kaswal na sagot ko sa kaniya at bumaling nang muli sa screen ng computer.“And why is that? Kung gusto rito ng inaanak ko, bakit hindi mo pagbigyan?” dinig kong tanong niyang muli, ngunit hindi ko na iyon pinagtuunan ng pansin.Inopen ko ang file na sinend sa’kin ni Sir Thompson na naglalaman ng details tungkol sa movie adaptation ng isinulat kong libro. I scanned it and suddenly notice one thing that made my forehead furrowed.
Kabanata 20MineThe other day, he didn’t show up to my office kahit na ngayon ang schedule ng meeting namin. Wala akong ganang pumasok dahil pa rin sa nangyari kagabi at sa naging desisyon ni Calix. Hindi ko alam kung anong balak niya. Hindi ko alam kung ano nang nangyayari sa kaniya roon dahil kahit isang text man lang ay wala akong matanggap mula sa kaniya. Pilitin ko mang maging normal ang lahat, hindi pa rin maalis sa isip ko ang sinabi niya nang gabing ‘yon. Idagdag mo pa ang Kiel na iyon na bigla-bigla na lang sumusulpot sa kung saan. Totoo nga yatang ini-stalk ako ng lalaking ‘yon.“Miss Acuzar, how about the status of the A&S? Is there any progress?” Tanong sa akin ng isa sa mga miyembro ng board.