KABANATA 2

"Anong klase kayong tiyuhin? Sinasabi ninyo na hayaan ko ang kapatid ko na mamatay na lang, ganon ba?" Galit na bulalas ni Elizabeth.

Tinignan niya ng masama ang tiyuhin, napakasama nito para sabihan siya ng ganon bagay.

"Siraulo ka pala talagang bata ka eh, ano bang akala ko sa akin, mayaman? Wag kang tanga Elizabeth." Nanunurang turan ng kaniyang tiyuhin sa kaniyia.

Napatingin si Elizabeth sa loob ng bahay, napangiwi siya ng makita kung ano ang ginagawa ng kaniyang tiyuhin, kung bakit ang mga mata nito'y labis ang pagka pula.

Natawa siya ng bahagya, "Mayroon kayong pang batak. Ngunit, kaunting tulong para sa pamangkin ay wala kayo!" Sigaw ni Elizabeth.

Malakas na sampal ang dumampi sa kaniyang pisngi, hawak hawak ang mukha, muli niyang tinitigan ang tiyuhin.

"Sana sainyo na lang napunta ang sakit ni AZ, mas karapad dapat kayo sa sakin na iyon," bulalas niya sa sobrang galit,

Alam niya na kasalanan niya't pumunta pa siya doon, hindi lang niya inaakala na ganon ang sasabihin sa kaniya ng kaniyang tiyuhin dahil dati'y malapit siya kay Rolando. Ngunit, ng lumipat ito sa baryo na tinitirhan nito, malaki ang pinag bago ng kaniyang tiyuhin.

Hindi na nila ito nakakausap, iwas na din ito sa kanila at ang malala pa'y natuto itong gumamit ng pinag babawal na gamot.

Tumalikod si Elizabeth, nakahanda na sa para lisanin ang lugar na iyon.

"Elizabeth? Ikaw ba iyan?" Napatingin siya sa babaeng tumawag sa kaniya, ang kinakasama ng kaniyang tiyuhin.

"Hayaan mo na siya, Maydel. Humihingi lang yan ng abuloy," turan ni Rolando sa kaniyang asawa.

"Ano ka ba naman, Rolando. Ngayon na nga lang tayo dinalaw ng iyong pamangkin, ganyan ka pa kung mag salita," malumanay na turan ng babae.

Lumapit ito kay Elizabeth at inakay siya papasok ng bahay, sinenyasan niya ang mga tao doon na lumabas na muna dahil may bisita sila.

"Ano ba yan, hindi pa kami tapos." Reklamo ng isa subalit wala itong nagawa, sinunod na lang nila ang pinahihiwatig ni Madel at mabilis na nag silabasan.

Kumuha ng tubig si Maydel, inasikaso niya si Elizabeth na parang bisita, may ngiti sa mga labi nito na may masamang hangarin.

"Kailangan mo ng tulong, hija?" Malambing na tanong niya sa babae.

Tumango si Elizabeth, uminom ng kaunting tubig at ibinaba iyon, "Opo, Tita Maydel, nasa ospital po ngayon si AZ, kailangan ko po ng tulong," pag susumamo ni Elizabeth.

Nag tatakang siniko ni Rolando ang asawa, ngunit hindi siya nito pinansin.

"Alam mo naman na wala kaming pera, di'ba?" Tanong niya kay Elizabeth na siya namang tumango.

"Wala kaming pera---- pero, may alam akong paraan kung paano ka magkakaroon ng pera," mabilis na umayos ng upo si Elizabeth, handa sa kahit na anong paraan.

"Ano po iyon, gagawin ko kahit ano." Puno ng pag pupursiging turan nito.

"Mabilis ang pera, pero hindi ganon kalakihan," dagdag pa ni Maydel sa pamangkin ng asawa.

Doon lang napagtanto ni Rolando kung ano ang pinaplano ni Maydel, napangiti ito tila masaya dahil may pera palang dala ang pag punta ng kaniyang pamangkin.

"A-Ano po? Hindi po ako nag bebenta ng droga," kinakabahang saad ni Elizabeth, natawa ang dalawa sa sinabi ng babae.

"Hindi ka mag bebenta ng droga, tanga." Usal ng kaniyang tiyuhin.

"Ang ibebenta mo, ikaw mismo." Malumanay na turan ni Maydel, walang bahid na kahit anong kaba o kunsensya.

Napatayo si Elizabeth sa narinig, hindi niya kailanman naisip na ibenta ang sarili. "H-Hindi ko po kaya," nauutal na saad niya.

Lalabas na sana si Elizabeth ng mag salita muli si Maydel, "Sige, ikaw din. Paano ang gamutan ng bunso mong kapatid? Hahayaan mo na lang bang mahirapan siya't mamatay?" Mapanurang tanong nito sa dalaga.

Natigilan si Elizabeth, hindi niya gustong mawalan ng kapamilya, tanging si AZ na lang ang mayroon siya, yumao na ang kanilang mga magulang at ang kaniyang inay ay namatay din sa sakit na tumor, tumulo ang mga luga sa mata ni Elizabeth.

Muli siyang humarap sa dalawa, "M-Magkano po ang ibabayad saakin?" Tanong niya sa asawa ng tiyuhin.

"Sampung libo, isang gabi lang iyon. Saan ka makakakuha ng ganong halaga? Kung tsatsagain mo, mabilis kang makakaipon ng pang opera ni AZ,"

Natigilan si Elizabeth, pinag iisipan maigi kung dapat ba siyang pumayag sa inaalok nito. Ngunit, wala siyang pag pipilian, gusto niyang maipagamot ang kapatid, wala na siyang ibang paraan pa para makalikom ng pera.

"S-Sige, pumapayag na po ako," ani Elizabeth.

Bakas ang tagumpay sa mga ngiti ni Maydel gayon din ni Rolando, tila naka jackpot sila sa lotto.

"Oh sige, mag memessage ako saiyo, bukas ng gabi. Kung saan ka pupunta para sa unang customer mo, kapag tapos na iyon. Tsaka ko ibibigay ang bayad mo," masayang turan nito.

Hinatid niya palabas ng kanilang bahay si Elizabeth, ang ngiti sa mga labi nito'y aabot na sa taynga dahil sa tuwa.

"Sige na, mag ingat ka sa pag uwi. Maligo ka, at matulog. Siguraduhin mong fresh ka para bukas ng gabi," bulalas ni Maydel at mabilis na isinara ang pinto.