Naglakad si Conrad sa likod ni Aurora at napansin na ang isa sa mga takong ng sapatos nito ay sira. Pumipiglas siya at inabot siya upang tulungan.Ngunit iniiwas ni Aurora ang kanyang kamay at lumingon upang magtanim ng matalim na galit sa kanya.Alam ni Aurora na tinatawanan siya ni Conrad.Lahat sila ay tinatawanan!Pinulot niya ang maliit niyang handbag na nahulog sa lupa, tumayo siya nang mag-isa habang sumusuporta sa bakod, at naglalakad nang dahan-dahan palabas.Kung totoong nakipaghiwalay na si Berto sa kanya ngayong araw, hindi niya papatawarin si Isabelle!Tumingin si Conrad sa kanyang likod at hindi maiwasang mapailing."Nasaktan ka ba?" tanong ni Lito mula sa likod niya."Ano bang kalokohan ang sinasabi mo?" umiwas si Conrad at binigyan siya ng isang mabilis na tingin: "Huwag mo akong lapastanganin."Wala silang anumang relasyon ni Aurora. Wala syang pakialam kay Aurora, at ganoon din si Aurora sa kanya.Kung si Aurora ay isang babae na seryoso at tapat, si Conrad ay makaka
Tumingin si Aurora kay Andres na may luha sa mga mata."Isa." Itinaas ni Andres ang kanyang mata at tinitigan siya."Kuya Andres..." pakiusap niya.Ang hilingin sa kanya na mag-sorry sa kanyang karibal sa pag-ibig ay mas masakit pa kaysa sa kamatayan!Bukod pa rito, sina Isabelle at Marco ay magkarelasyon noon, kaya wala naman siyang nasabi na mali, hindi ba?"Tatlo!" Diretsahan na bilang ni Andres, hindi binigyan ng pagkakataon si Chen Wei na mag-deny."Pasensya na!" Halos sabay ng pagbagsak ng boses ni Jiang Yao, agad na lumuhod si Aurora sa harap ni Isabelle at humingi ng tawad ng maluha-luha.May mga lihim si Aurora kay Andres.Natakot siya na baka biglang ibunyag iyon ni Andres kay Berto!Matindi at malamig ang titig sa kanya ni Andres, hindi nagsalita.Tahimik lang na kumakain si Isabelle."Anong gusto mo pang gawin ko?" Tumutulo ang mga luha ni Aurora sa kanyang mukha."Hanggang sa maramdaman ng misis ko ang iyong sinseridad." Habang nagsasalita, kinuha ni Andres ang isang kama
"Kailangan mo pa bang matutunan mula sa iyo kung paano gawin ang mga bagay?" tanong ni Andres kay Aurora ng diretso at matalim."Hindi, Kuya Andres, nagkakamali ka. Hindi ko iyon ibig sabihin..." Halatang natatakot si Aurora at halos hindi na makapag-salita.Ang pamilya nina Andres ang pinakamakapangyarihan sa grupo ng mga tao dito. May suporta siya mula sa lolo nila, at siya lang din ang nag iisang apo ng lolo nya sa side ng kanyang ina. Si Andres ay pamangkin ng asawa ng tiyo ni Aurora.lang din ang nag iisang lalaking apo sa side ng kanyang ina. Wala silang ibang tagapagmana bukod sa kanya.Bagamat hindi direktang magpinsan sina Andres at Auroranaman derektang magpinsan sina Aurora at Andres, dahil ang tiyuhin ni Andres ay asawa ng tiyahin ni Aurora, makikinabang pa rin sina Aurora sa impluwensya ng kanyang tito at may kakayahang magsalita sa bansa.buong bansaBukod dito, si Andres ang pinakamatagumpay sa kanilang lahat, at naging battalion commander siya sa batang edad. Pati siConr
May tablecloth sa mesa, sapat lang para takpan ang paningin ng lahat.Tinitigan ni Andres si Isabelle ng ilang segundo, at nang makita niyang hindi siya titigil, bigla niyang inabot at hinila nang mas malapit sa kanya ang upuan niya.“Bakit ang layo mo sa akin?” dahan-dahan niyang nilagay sa mangkok niya ang isang piraso ng sweet and sour pork ribs.Natungtong ang pula sa mukha ni Isabelle. Tiningnan siya nang bahagyang naka-kunot ang noo, may halong galit sa mga mata.Tumingin si Aurora mula sa kabilang panig at bahagyang sumimangot.Alam niya na sinasadyang ipakita ni Andres ang pagmamahal niya kay Isabelle.Kinuha niya ang isang hiwa ng sweet and sour ribs at inilagay sa plato ng nobyong si Berto, “Gusto mo ba ito? Kain ka pa.”Nilingon siya ni Berto ngunit hindi sumagot.Sa isang banda, may kakaibang pakiramdam siya tungkol sa kasintahan nya ngayon.Samantala, si Isabelle na nakaupo sa tapat ay walang panahon para pansinin ang mga nangyayari sa iba. Sa ilalim ng tablecloth, hinawa
“Hindi ka ba talaga galit?” ipinulupot niya ang braso niya sa baywang ni Isabelle at pinaupo sa lababo.Naramdaman ni Isabelle na parang lumiwanag ang buong katawan niya at muling niyakap ni Andres.May bahid ng pang-aakit ang tinig niya.Bahagya nyang tiningala si Isabelle at tinitigan siya nang walang sinabing salita.Bakit niya naramdaman na sinusubukan siyang kilalanin ni Andres?Kitang-kita na sinusubukan syang pagselosin nito.Pero hindi naniwala si Isabelle. Kung ipipilit niyang wala siyang pakialam, baka lalo lang nitong pukawin ang hangaring sakupin siya.Tiningnan niya ang mga matang sobrang lapit sa kanya, tumahimik ng ilang segundo, at sinabi, “Si Aurora ang pinsan mo, kaya hindi ako naniniwala sa mga tsismis na walang basehan.”Napikit ng bahagya si Andres nang marinig iyon.“Nawala na,” hininga ni Isabelle habang hinihipan ang sugat sa labi niya. “Naghihintay na lahat sa labas.”Habang nagsasalita, plano niyang bumaba sa kabilang gilid.Bago siya makatakas, hinila siya n
Sila lahat ay mga kaibigan ni Andres. Kung may makakita sa kanila, hindi ba magiging nakakahiya iyon?Tumingin si Andres sa nerbiyos niyang ekspresyon, at biglang yumuko papalapit sa kanya: "Natatakot ka ba?"Ang posisyong iyon ay sobrang lapit, halos wala nang puwang sa pagitan nila."Tigilan mo yan!" napapikit si Isabelle, iniwas ang mukha at bumulong sa kanya.Tumingin si Andres sa kanyang kaakit-akit na itsura at hindi napigilang i-curve ang mga labi niya sa ngiti.Nang makita ni Isabelle ang kanyang ngiti, agad na kumalabog ang alarma sa puso niya.Pero sa sandaling iyon, nasa mga bisig siya ni Andres, may lababo sa harapan nila, at wala siyang matakbuhan.Pinanood niyang ibinaba ni Andres ang ulo at hinalikan siya.Kasabay nito, may yabag na maririnig mula sa malayo sa labas ng pinto."Kuya Andres?" iyon ang boses ni Aurora.Biglang namula ang mukha ni Isabelle at gustong itulak si Andres palayo, pero iniwan na lang niya ang hawak, niyakap ng mahigpit sa baywang, at dinala siya