Masuk“She was untouched, innocent, and desperate. He was ruthless, dominant, and determined to have an heir.” --- Nang mag-apply si Solenne Villareal bilang maid sa mansyon ng isang bilyonaryo, ang tanging hangad lang niya ay magkaroon ng maayos na trabaho para maipagamot ang kanyang inang may sakit. Pero sa mismong araw ng pagpirma niya ng kontrata, biglang tumawag ang kapatid niyang si Julian—isinugod daw sa ospital ang kanilang ina matapos atakihin ng seizure. Sa sobrang kaba at takot, hindi na nabasa ni Solenne ang buong kontrata. Pinirmahan niya ito nang hindi iniisip ang magiging kapalit. The next morning, she learned the devastating truth. She wasn't hired as a maid. She was chosen as a surrogate bride. Ang kanyang employer, si Caelum Valtieri, ang cold at merciless billionaire, ay sinabi ang totoong nilalaman ng pinirmahan niyang kontrata. Siya ay magiging surrogate mother ng magiging heir nito at sa loob ng isang taon ay magsasama sila sa iisang bubong bilang mag-asawa. Bilang kapalit, ipagagamot ang kanyang nanay na may sakit at tutustusan ang pag-aaral ng kapatid niya hanggang sa makapagtapos ito. Gustong mag-back out ni Solenne nang malaman ito, pero nang makausap niya ang doktor na sumusuri sa kanyang Nanay Emilia ay sinabing kailangan nitong maoperahan kaagad, kung hindi ay baka manganib ang buhay nito. And with no choice left, she accepted the bargain that chained her to the man she feared the most. Para kay Caelum, isa lang siyang kontrata—isang sisidlan para sa tagapagmana. Para kay Solenne, siya lang ang natitirang pag-asa ng kanyang ina. Ngunit sa kasal na sinelyuhan ng desperasyon at kapalit na buhay, posible kayang mamagitan ang pag-ibig sa pagitan ng isang ruthless CEO at ng inosenteng babaeng napilitang ibigay ang lahat?
Lihat lebih banyakChapter 1 – The Ruthless Plan
--- Sa isang sikat na high-end lounge sa Makati, nasa pinakataas na floor ng isang luxury hotel, makikita ang tatlong lalaki na naka-upo sa isang reserved corner. VIP section iyon na para lang sa kanila, isang tahimik na lugar kung saan hindi sila istorbohin ng media o kahit sino pa. Doon madalas mag-unwind ang magkakaibigan matapos ang mahabang araw ng trabaho. Si Caelum Valtieri, CEO ng Valtieri Global, ay nakaupo sa gitna. Ang kumpanyang hawak niya ay hindi basta-basta. Isa itong multinational conglomerate na may investments sa luxury hotels, financial institutions, at real estate developments sa iba’t ibang bansa. Sa edad na trenta’y dos, siya na ang kilalang “Ruthless King of the Boardroom.” Matangkad, lean, well-built. Suot ang custom-tailored dark suit, nakabukas ang dalawang button ng dress shirt niya, exposing a hint of his toned chest. Ang malamig na tingin ng kanyang steel-gray eyes ay parang laging nag-o-observe, laging naghuhusga. Ang bawat kilos niya ay calculated. Ang bawat salita niya, mabigat. Sa kanan niya, nakaupo si Lorenzo “Enzo” De Vega, CEO ng isang finance firm. Calm at laging composed, parang may sariling mundo ng numbers at analysis. Sa kaliwa naman, si Rafael “Rafe” Dominguez, isang top corporate lawyer na kilala sa charisma at pagiging smooth talker sa media. Siya ang madalas nag-aayos ng mga PR crisis ni Caelum. Nag-inuman silang tatlo ng mamahaling scotch whiskey, habang sa background ay maririnig ang soft music na nilalaro ng live band. Ang ilaw ay dimmed, nagbibigay ng exclusivity sa atmosphere. “Finally, nakahinga rin,” sabi ni Rafe habang nagsalin ng alak sa baso niya. “Pare, buong araw akong nagrereview ng contracts for your hotels. I swear, kung hindi lang kita kaibigan, I wouldn’t do this level of overtime.” Ngumisi si Enzo, tahimik na uminom. “You chose the job, Rafe. Alam mong kapag kay Caelum, walang pahinga.” “Exactly,” singit ni Rafe, sabay tingin kay Caelum. “Ikaw naman, Cael. Hindi ka ba napapagod sa pagiging... ruthless twenty-four-seven?” Itinaas ni Caelum ang baso niya, malamig ang ekspresyon. “Ruthless is necessary. Weakness is unacceptable. If I stop, everything falls apart.” Napailing si Enzo. “That’s the same line you’ve been saying since college. Hindi ka pa rin nagbabago.” Tahimik si Caelum sandali. Pinagmasdan niya ang city lights sa labas ng floor-to-ceiling glass window. Para siyang hari na tinitingnan ang hawak niyang kaharian. At sa loob-loob niya, ramdam niyang tama lang na maging ganoon, ruthless, dominant, walang puwang para sa pagkakamali. “Actually,” basag niya ng katahimikan, “napag-isipan ko na. It’s time to have an heir.” Sabay na napatigil sina Enzo at Rafe. Parehong napalingon sa kanya, halatang nagulat. “Wait—what?” mabilis na tanong ni Rafe. “As in anak?” “Yeah,” sagot ni Caelum, simple lang, parang ordinaryong usapan lang iyon. “Dude,” singit ni Enzo, nakakunot-noo. “You’re telling us this out of nowhere. May balak ka na bang magpakasal? Kasi last time I checked, tatlong taon ka nang single since your breakup.” Napataas ang kilay ni Rafe. “Unless... you already have someone?” “Wala,” diretso at malamig na sagot ni Caelum. “Hindi ko kailangan ng asawa.” Nagkatinginan ang dalawa, parehong litong-lito. “Wait lang, Cael,” sabi ni Rafe, halos mabilaukan sa alak na iniinom. “Anong ibig mong sabihin? Paano ka magkaka-anak kung ayaw mo ng asawa? Adoption?” “No.” Malamig ang tono ni Caelum. “By surrogacy.” Biglang napatigil si Enzo at Rafe. Parehong nanlaki ang mga mata nila. Si Rafe pa nga ay napaubo at halos masamid. “Are you serious?” halos pasigaw na tanong ni Rafe. “As in, you’re planning to hire a surrogate? Ikaw? Mr. Control-Freak?” “Yes.” Tuwid ang sagot ni Caelum. “Pero hindi tulad ng typical na surrogacy na alam niyo. I’ll plan everything myself. Discreet. Walang clinics na pwedeng mag-leak. I’ll personally select the woman.” Napahawak sa sentido si Enzo. “This is insane. Bakit kailangan mong gawing complicated? Pwede ka namang maghanap ng matinong girlfriend, magpakasal, normal route lang, Cael.” “Relationships are a liability,” malamig na sagot ni Caelum. “Wala akong panahon para sa drama, betrayal, or emotional attachments. Ang kailangan ko lang ay heir.” Rafe laughed in disbelief. “Heir lang? As in... gagawin mong parang business transaction ang pagkakaroon ng anak?” “Yes. Exactly,” sagot ni Caelum, calm pero matalim ang boses. “This is no different from closing a billion-dollar deal. The child is the legacy. The mother is the vessel. After one year, contract terminated. Clean cut.” Enzo leaned forward, halatang naiinis at curious at the same time. “Paano mo gagawin iyon? Sa panahon ngayon, walang matinong babae na papayag na maging surrogate ng basta-basta.” A slow, cold smirk curved on Caelum’s lips. “Simple. I’ll post a job. Triple the salary. Imposibleng walang kakagat. At kapag nakapili na ako, doon ko sasabihin ang tunay na trabaho.” Napasinghap si Rafe. “Bro... what the hell? That’s deception!” “Business strategy,” kontra ni Caelum. “Kung diretsong surrogacy ang ilalagay ko, masyadong maraming complications. Publicity. Scandal. Blackmail. But as a maid? Walang makakahalata. Then once I choose, I’ll offer her the contract.” Hindi makapaniwala si Enzo. “And paano mo masisigurong... fit siya?” “I’ll make sure she’s clean. Innocent. Virgin,” sagot ni Caelum na parang walang bigat ang salita. “There will be a physical screening. I want someone untouched, para walang history, walang baggage.” Napaatras sa upuan si Rafe, halos malaglag sa kinauupuan. “Diyos ko, Cael... You’re unbelievable. Virgin? Seriously? Sa panahon ngayon wala nang virgin, bro. Para kang maghahanap ng karayom sa buhanginan.” “'Di ka nakasisiguro. But if none, I'll find my way,” diretsong sagot ni Caelum. “At hindi ko 'to gagawin by artificial insemination. Para siguradong healthy ang sperm, ako mismo ang makikipagtalik hanggang mabuntis siya.” Halos malaglag ang baso ni Enzo sa narinig at nanlalaki ang mga mata, hindi makapaniwala sa naririnig. “You’re insane, Caelum...” Rafe shook his head, halos malaglag sa kinauupuan. 'Di niya ini-expect na maririnig niya ang ganoong katarantaduhan kay Caelum. “Grabe ka, bro. Only you would think of turning surrogacy into... a twisted contract marriage.” Pero si Caelum? Calm as ever. Parang wala lang sa kan'ya ang mga sinabi. He swirled the amber liquid in his glass and stared at it with cold eyes. “This isn’t twisted. This is control. This is ensuring my legacy.” At habang nagkatinginan pa ng litong-lito at halos nawindang na expressions ang dalawang kaibigan niya, si Caelum ay nanatiling composed. Sa isip niya, plano na iyon na matagal nang hinog. At this time, wala nang makakapigil sa kanya...MADALING-ARAW pa lang, gising na si Caelum. Tahimik ang buong study, tanging liwanag lang ng malaking monitor ang nagbibigay-ilaw sa paligid. Ang mga mata niya ay nakatutok sa series ng encrypted data na tumatakbo sa screen, mga dokumento, transfer logs, at pangalan ng mga empleyado sa ValTech division na tila may koneksyon sa isang matagal nang itinagong lihim. Sa kabilang linya ng headset, maririnig ang bahagyang garalgal na boses ni Damon. “Sir, we confirmed one thing. There’s a ValTech analyst named Marco Sison who’s been copying internal data from your branch servers for months.” “Marco who?” malamig ngunit kalmado ang boses ni Caelum, habang pinipisil ang bridge ng ilong. “Sison, thirty-two. IT specialist under Research Integration. He’s connected to Voltaire Industries’ old payroll. Same network we traced before.” Tahimik siya ng ilang segundo, tinitigan ang screen na para bang kaya niyang pasunugin ang pangalan sa tingin. Sa loob ng katahimikan, ang tanging maririnig ay
ISANG linggo na ang lumipas mula nang kaharapin ni Caelum ang kanyang Uncle Hector, pero hanggang ngayon, walang malinaw na ebidensya. Ang mga report na dumarating gabi-gabi kay Damon ay puro teknikal offshore accounts, shell companies, mga numero na walang pangalan. Pero sa gitna ng lahat ng iyon, ramdam niya na malapit na siya. Masyadong tahimik ang mga susunod na araw at sa katahimikang iyon, mas lalo siyang naging mapagbantay. --- 7:00 AM. Sa kusina, abala ang mga kasambahay sa paghahanda ng almusal. Tahimik na pumasok si Solenne, naka-simpleng cotton dress, may hawak na maliit na notebook. Sa mga unang linggo ng pagbubuntis niya, mas madalas niyang maramdaman ang pagod. Minsan kahit simpleng pag-akyat lang sa hagdan, parang napapagod agad siya. “Good morning, Ma’am,” bati ni Maria habang nagbubuhos ng gatas. “Mainit po, para hindi sumama ang tiyan.” Ngumiti siya. “Salamat, Maria.” Habang umiinom ng gatas, napansin niyang nasa mesa ang folder ni Caelum. Nakaipit ang i
HINDI pa sumisikat ang araw ay nasa kompanya na si Caelum. Ang buong opisina sa penthouse floor ng Valtieri Tower ay balot ng dilim maliban sa ilaw mula sa malaking monitor sa harap niya. Naka-display doon ang isang IP trace, mga linya at coordinates na kumikislap sa mapa ng Metro Manila.“Cross-reference the data set again,” utos niya kay Damon sa kabilang linya, kalmado pero matalim. “Double-check the encryption key. I want a clear confirmation before I make the call.”“Yes, Sir,” sagot ni Damon. “But there’s no mistake. The breach came from an old shell company— Voltaire Industries.”Tahimik si Caelum sa ilang segundo, nakatitig lang sa monitor. Sa isang click, lumabas ang archived file.“VOLTAIRE INDUSTRIES (Inactive since 2009)”Sa ilalim, ang pangalan ng registered owner— Hector M. Valtieri.Nanlamig ang mga daliri ni Caelum. Hindi siya agad kumilos. Bagkus, pinilit niyang magpakatino at pinilit ang boses na manatiling kalmado, pero ang panga niya ay halatang nag-igting.“Send m
LATE evening sa mansyon. The sky was an endless sheet of deep blue-black, sprinkled with faint city lights from afar. Sa loob, tanging ilaw lang ng hallway sconces at mahinang tunog ng grandfather clock ang maririnig. Everything looked peaceful—too peaceful.Caelum sat alone in his study. The room was dim, lit only by the desk lamp that cast a golden glow across the dark wood. Sa mesa niya, nakakalat ang mga papel at laptop na nakabukas sa mga report. Sa tabi, naroon pa rin ang ultrasound photo—flattened, untouched, but always within reach.He leaned back in his chair, removing his glasses. The silence felt heavy, almost unnatural. For the first time in days, he couldn’t focus. There was an itch at the back of his mind, something off, something he couldn’t name.Sa labas ng bintana, umuulan nang mahina. The raindrops hit the glass in small, steady beats, matching the rhythm of his thoughts.---Meanwhile, sa kabilang wing ng mansyon, Solenne was sitting by the window of her
MAPAYAPA ang umaga sa mansyon. Ang araw ay unti-unting sumisilip sa malalaking bintana, nag-iiwan ng malambot na sinag sa marmol na sahig. Sa kusina, mahinang kalansing lang ng kutsara at plato ang maririnig, habang sa sala naman ay ang mabagal na tunog ng orasan sa dingding.Nasa dining area si Solenne, nakaupo at tahimik na iniikot ang kutsarita sa tasa ng gatas. Wala pa si Caelum, pero naroon na ang isang plato ng oatmeal at prutas, gaya ng araw-araw na nakahanda para sa kanya.“Good morning, Ma’am,” bati ni Maria. “Si Sir Caelum po nasa office pa. Nagpadala lang ng message na huwag n’yong kalimutang kumain.”Ngumiti si Solenne ng mahina. “Parang may choice pa ba ako?”Tumawa nang mahina si Maria. “Hindi po talaga. Kahit kami, sinusundan ng schedule kapag may utos si Sir. Pati tulog namin halos may oras.”Napailing si Solenne. “Typical Caelum.”Sa totoo lang, nasasanay na siya sa ganitong klase ng routine. Maaga siyang gigising, may nakahandang pagkain, tapos may listahan ng mg
MAAGA pa lang ay abala na ang buong mansyon. Tahimik pero buhay ang paligid, mga kasambahay na nag-aayos ng mesa, tunog ng mga kutsarang maingat na tinatabi, at ang amoy ng kape na nagmumula sa kusina. Ang tanging hindi pa gumigising sa oras na iyon ay si Solenne, na marahang idinilat ang mga mata nang marinig ang mahinang katok sa pinto.“Ma’am Solenne,” tawag ni Maria. “May breakfast po kayo sa veranda. Si Madam Isabella po gusto kayong samahan.”Napatigil si Solenne. Mabilis na bumalik ang kaba na naramdaman niya kahapon. Agad siyang bumangon, naglagay ng manipis na robe sa ibabaw ng pajama at tumingin sa salamin. Namumugto pa ang mata niya sa kakaisip kagabi kung paano siya tinignan ni Isabella, kung paano ito ngumiti na parang may alam pero piniling manahimik.Huminga siya nang malalim bago lumabas ng kwarto. Sa veranda, nakita niya agad ang ginang na nakaupo sa may dulo ng mesa, may hawak na tasa ng kape, habang binabasa ang pahayagan. Nakasuot ito ng kulay ivory na blouse


















Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen