“เอาเหล้าอะไรดี”
“อะไรก็ได้ที่แรง ๆ”
ร่างบางเอ่ยถามร่างสูงเมื่อทั้งคู่เดินมาถึงบาร์ ทำให้ไซซีที่นั่งข้างซินเซียชะโงกหน้ามาดูว่าใครที่เพื่อนพามาด้วย ก่อนนัยน์ตาคู่สวยของสาวฮอตจะเบิกกว้าง ยกมือขึ้นมาปิดปากและหันไปกระซิบกับเพื่อนเบา ๆ
“หล่อมาก เอาเลย!” ซินเซียกลอกตามองบนทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่ไซซีพูด
“ชอบก็เอาเองสิ”
“ไม่ใช่สเป็ก อีกอย่าง...เขาดูชอบแก”
“รู้ได้ไง...”
“จะกระซิบกันอีกนานไหม” เสือปรายตามองสองสาวที่เอาแต่คุยกันไม่สนใจเขา อีกคนเขาไม่สนหรอกแต่คนที่เขาเล็งไม่ควรเมินเขาขนาดนี้
“ขอโทษทีค่ะ...พอดีไม่ถนัดคุยกับคนแปลกหน้า” ซินเซียฉีกยิ้มก่อนจะหยิบแก้วเหล้าที่บาร์เทนเดอร์ชงมาวางตรงหน้าเขา
“ไม่ดื่ม?” ร่างสูงถามย้อนเมื่อเห็นเธอเอาแต่กอดอกทำหน้ามุ่ย
“ดื่มค่ะดื่ม” เธอเลยจำต้องยกโดยที่ไม่รู้ว่าฤทธิ์ของแอลกอฮอล์มันแรงขนาดไหน ผ่านไปไม่นานสมองก็เริ่มมึนเบลอและนิสัยบางส่วนเริ่มเปิดเผยออกมา
ไซซีแม้จะจิบไวน์เธอก็เมาเหมือนกัน ใบหน้าสวยแดงก่ำแต่ก็พยายามมองเพื่อนบ้าง มองบรรยากาศบ้าง จนมาสะดุดกับใครคนหนึ่งที่ยืนกอดอกตรงต้นเสา
หมับ!
“จะไปไหน...” ซินเซียคว้าหมับเข้าที่แขนเพื่อนเมื่อเห็นไซซีกำลังจะเดินออกจากบาร์
“แก...ฉันเจอคนที่ชอบแล้วอ่า”
“แล้ว?” ซินเซียปรือตามองหน้าเพื่อน
“แกก็คุยกับพี่คนหล่อไป ส่วนฉันจะไปตามทางของฉัน” ซินเซียเบิกตากว้างพลางคิดในใจว่าพึ่งเคยเข้าใจประโยคที่ว่า
ทิ้งเพื่อนไปหาผู้ก็วันนี้แหละ...
“ไม่ต้องห่วงนั่นเพื่อนพี่เอง มันไม่อันตราย” เสือได้ยินบทสนทนาของทั้งคู่ เมื่อเหลือบตามองว่าคนที่ไซซีจะเดินไปหาคือไนต์เลยพยักหน้าให้มัน
“ไว้ใจได้ใช่ไหม”
“อืม”
“โอเค หนูเชื่อพี่” หลังจากเพื่อนเดินออกไปแล้ว ร่างบางจึงหันมายกเหล้าต่อ แม้นัยน์ตาคู่สวยจะอาบย้อมไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ แต่ก็ไม่สามารถกักเก็บความรู้สึกส่วนลึกได้
“หึ...” ร่างสูงเท้าคางมองคนตัวเล็กยกแก้วเหล้าครั้งแล้วครั้งเล่า ผ่านมานับชั่วโมงที่เขานั่งมองเธออยู่อย่างนี้
ทั้งที่ไม่รู้ทำไปทำไม…
“พี่ก็หล่อเหมือนกันนะ” เสือเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจเมื่อซินเซียเอ่ยขึ้นมาทั้งที่นั่งดื่มเงียบ ๆ อยู่นาน ส่วนชื่อเขาได้ยินจากเพื่อนเธอเรียก
“ก็หล่อ…” เขาแค่นเสียงหัวเราะเพราะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนชมเขาโต้ง ๆ แบบนี้
“หล่อเหมือนพวกเฮียเลย” นัยน์ตาฉ่ำปรือทอดมองไปที่ร่างสูงตรงหน้า ริมฝีปากพูดเจื้อยแจ้วต่างจากชั่วโมงก่อนลิบลับ
“ยังมีคนหล่อ...เหมือนพี่อีกเหรอ”
“มี! คนหล่อมีอีกเยอะ...แต่ไม่เคยเจอใครหล่อมาก ๆ แบบพี่” ซินเซียพูดชมเปาะพลางฉีกยิ้มกว้าง ถ้าเป็นเวลาปกติคงไม่มีทางได้เห็น
เสือยืดตัวขึ้นโน้มหน้าเข้าไปใกล้และกระซิบข้างหูของเธอเบา ๆ เพราะคิดว่าถึงเวลาต้องปิดดีลแล้ว
“รู้แล้วว่าหล่อ...ไปต่อกันไหม”
เสียงทุ้มแหบพร่าเอ่ยพลางถอนใบหน้าออก แต่เพราะกลิ่นหอมหวานเป็นเอกลักษณ์ของเธอ ทำให้เขาเผลอกดปลายจมูกลงบนซอกคอขาวผ่องอย่างเผลอไผล ซินเซียเหมือนวิปครีมรสนุ่มที่เขาอยากจะลองชิม
ร่างบางนิ่งไปสักพักก่อนจะหันไปสบตาร่างสูง จังหวะที่เขากดปลายจมูกลงบนซอกคอเธอรู้สึกได้
“ถ้าไปต่อนี่...หนูจะได้อะไรเหรอคะ” ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เธอกล้าถามอย่างหยั่งเชิง ริมฝีปากคู่สวยยกยิ้ม เธอยอมรับเลยว่าตอนนี้ลืมเรื่องสายฟ้าไปได้ชั่วคราว อาจเพราะเหล้าหรือเพราะคนตรงหน้าที่เอาแต่มองจนทำให้เธอยกเหล้าไม่พัก
“ได้ทุกอย่าง…” เสือชะงักก่อนจะเอ่ยตอบ
“จริงเหรอคะ?”
“ทุกอย่างที่สามารถให้ได้”
“งั้นตกลงค่ะ...”
“แต่...เธอรู้ใช่ไหมว่าที่ชวนไปคือ”
“รู้ค่ะ”
ถึงจะเมาแต่ยังพอมีสติบ้าง ทำไมจะไม่รู้ เธอโตแล้วนะ ก็แค่ลองใครเขาก็ทำกัน ลองดูว่าเธอจะลืมอีกคนในคืนนี้ได้ไหม
“อ๊ะ…ขอบคุณค่ะ” เพียงลุกออกจากเก้าอี้ ร่างบางพลันเสียการทรงตัวทันที เธอไม่รู้เลยว่าตัวเองเมาจนเซขนาดนี้
“แค่เดินยังไม่มีแรง แล้วคืนนี้เธอ”
“เอาไว้ค่อยพิสูจน์ดีกว่านะคะ”
“หึ...ก็ดี”
ร่างสูงช้อนอุ้มร่างบางเดินออกไปจากผับและมุ่งตรงสู่คอนโดส่วนตัวทันที ที่บอกส่วนตัวคือที่เขาอาศัยอยู่ไม่ใช่ที่เอาไว้ทำอะไรเธอ เพราะคนนี้พิเศษนิดหน่อยเขาถึงยอมทุ่มสุดตัวขนาดนี้
คอนโด TC
คอนโดหรูใกล้มหา’ลัยแอลเป็นหนึ่งในเครือบริษัทของบ้านเสือ โดยเขาอยู่ชั้นสูงสุดของคอนโด อีกห้องที่อยู่ข้างกันคือมังกรพี่ชายของเขาเอง
ปึก!
ร่างสูงใช้ปลายเท้าเตะประตูอย่างเร่งรีบ ก่อนจะวางร่างบางบนโซฟาขนาดใหญ่แล้วตามลงไปทาบทับอย่างรวดเร็ว ริมฝีปากร้อนประกบจูบลงมากระแทกปากจนเธอเผลออ้าออก และเป็นจังหวะให้เรียวลิ้นร้อนแทรกเข้าไปภายในโพรงปากได้
“อือออ…” ร่างบางหลับตาเอียงหน้ารับสัมผัสจากลิ้นร้อน แม้ไม่เคยผ่านการจูบมาก่อนแต่ก็หัวไวพอ และปล่อยตัวปล่อยใจไปกับความวาบหวาม
หมับ!ใครบอกเขาไม่มีแรง โกหกทั้งเพ! เพราะนอกจากจะกอดรัดฉันขึ้นเตียงอย่างรวดเร็วแล้ว เขายังตามมาทาบทับอีก ใบหน้าหล่อเหลาของไฟจ้องมองเต้าอวบตาเป็นประกาย มือหนายื่นไปบีบขยำก่อนจะรู้สึกว่ามันใหญ่ขึ้นมาก“เธอแอบไปเสริมหน้าอกมาเหรอ”“บ้า ฉันจะไปเสริมทำไม แล้วไหนบอกไม่มีแรง...เดี๋ยวนี้หัดโกหกฉันเหรอ”“เปล่าไม่ได้โกหก แค่จะขอชิมเล็กน้อยเอง ไม่ทำอะไรหรอก”“อะ เบาหน่อยสิ เจ็บนะ”ควีนนิ่วหน้าเมื่อไฟไม่อ่อนโยน เขาสลัดคราบคนป่วยทิ้งจนหมด เพราะตรงหน้าเธอเห็นเพียงเสือที่เตรียมขย้ำเหยื่อ ตอนแรกแค่อยากจะแกล้งแต่ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วก็คงต้องเลยตามเลยดวงตาคมกริบระยิบระยับจ้องมองยอดอกที่โดนนิ้วแกร่งสะกิดก็แข็งเป็นไตแล้ว ก่อนที่ริมฝีปากจะได้ครอบครอง สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อความพะอืดพะอมตีขึ้นมาจ่อที่คอหอยเขาอีกแล้ว ไฟรีบผุดลุกออกจากเตียงและไปห้องน้ำอย่างรวดเร็ว“ไฟ...เป็นอะไร”อ้วกกกกก!!!แค็ก แค็ก แค็กควีนเห็นท่าไม่ดีเลยโทรหาพี่วิทย์ บอดี้การ์ดของเขาให้มารับ ส่วนเธอก็รีบไปแต่งตัวให้เรียบร้อย แล้วมาดูเขาที่กำลังนั่งอ้วกอยู่ชักโครกอย่างน่าสงสารโรงพยาบาลแอล“ร่างกายอ่อนเพลียนะครับ” คุณหมอวัยกลา
3 ปีผ่านไปอ้วกกกก!!!“เป็นยังไงบ้าง”“ควีนนน”เช้ามืดฉันงัวเงียตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงคนข้างกายขยับลงจากเตียงและเสียงโอ้กอ้ากภายในห้องน้ำ จึงตามมาดูแล้วเห็นสภาพน่าสงสารของเขาที่นั่งโก่งคออ้วกอย่างหมดแรง เมื่อเขาเห็นฉันก็หันมากอดเอวฉันแน่น“นายไม่สบายเหรอ”“ไม่รู้สิ ตื่นมาก็รู้สึกพะอืดพะอมอยากอ้วก”“ตัวก็ไม่ร้อน แล้วตอนนี้อาการเป็นยังไง”“ดีขึ้นนิดหน่อยแล้ว”เธอประคองร่างสูงมานอนบนเตียง โดยที่เขายังนอนกอดเอวเธอไม่ยอมปล่อย ใบหน้าหล่อเหลาซีดเซียวอย่างน่าสงสาร“วันนี้คงไปทำงานไม่ได้ เดี๋ยวฉันเข้าไปดูบริษัทให้”จากนั้นฉันเลยโทรเรียกคุณหมอประจำตระกูลเข้ามาตรวจอาการก็ไม่พบความผิดปกติ หมอเลยวินิจฉัยว่าไฟอาจจะพักผ่อนไม่เพียงพอ ยิ่งช่วงรับตำแหน่งประธานบริษัทมาใหม่ เขาเลยต้องทุ่มเทเพื่อพิสูจน์ตัวเองหลังเรียนจบไฟเข้าไปทำงานที่บริษัทของคุณแม่ก่อน ปีที่แล้วพึ่งได้รับตำแหน่งประธานแบบเต็มตัว ส่วนปีนี้ก็เป็นคราวของบริษัทเจเคของพ่อเขา ซึ่งหลังจากเริ่มเข้ามาทำงานในบริษัทเขาก็คุยกับพ่อเขามากขึ้น ถึงจะไม่สนิทมากก็ตามส่วนครอบครัวของภรรยาน้อยก็มีเพียงไทม์ที่ได้เข้ามาทำงาน แต่ไม่ใช่ตำแหน่งใหญ่โตอะไร พอ
ตลาดปลาบางแสนหลังจากสอบมิดเทอมก็มีเวลาให้เธอได้หายใจหายคอก่อนจะเข้าสู่โหมดการเรียน วันหยุดไฟเลยพาฉันมาเปิดหูเปิดตาไม่ไกลจากกรุงเทพฯ มาก และเป็นแหล่งท่องเที่ยวใหม่อย่าง ตลาดปลาบางแสน ที่เสมือนเอาญี่ปุ่นมาวางไว้ที่นี่บรรยากาศดีมากได้กลิ่นอายทะเลนิดหนึ่งและของกินเยอะ เพียงแต่ฉันไม่ใช่สายกินเลยไม่รู้จะกินอะไร คงเพราะติดนิสัยตอนเป็นนางแบบที่ต้องรักษาหุ่นตลอดเวลา ต่างกับไฟที่รู้จักของอร่อยเยอะเลย“อะนี่ ได้แล้ว ลองชิมดู”พ่อหนุ่มฮอตของฉันเดินถือไม้สตรอว์เบอร์รีเคลือบน้ำตาล ก่อนจะยื่นมาตรงหน้าฉัน แลดูน่ากินแต่ฉันไม่รู้จัก คงเพราะเขาเห็นฉันคิ้วขมวดมั้งเลยยกยิ้ม“อันนี้เรียกว่าถังหูลู่ เป็นผลไม้เคลือบน้ำตาล ตอนเด็กฉันไปเที่ยวปักกิ่งแล้วเห็นเขาวางขาย อร่อยนะลองชิมดู...แต่กินเยอะไม่ได้”“อืม ก็น่าอร่อยดี ลองก็ได้”ริมฝีปากอวบอิ่มกัดเข้าไปคำแรกสัมผัสได้ถึงรสชาติหวานอมเปรี้ยว คงเพราะได้รสเปรี้ยวจากสตรอว์เบอร์รีสดที่อยู่ภายในน้ำตาลเคลือบ“เป็นไง”“อืม อร่อย”“ก็เหมือนลูกอมที่เธอชอบตอนเด็กแหละ”“จริงด้วย”เนี่ยเขาใส่ใจและรู้ใจฉันมากกว่าตัวฉันเอง ตอนเด็กมันนานมากแล้วแม้แต่นิสัยตอนเด็กยังจำแทบไม่ได้
เมื่อเพลิงพิศวาสมาถึงจุดสูงสุด เขาก็กระแทกกายแกร่งถี่รัวใส่กุหลาบฉ่ำเยิ้มที่รัดตัวตนเขาแน่น ก่อนจะส่งเธอจนถึงฝั่งฝันและเกร็งกระตุกสองสามทีตามเธอไปติด ๆ“รักเธอจังเลยควีน”คนตัวเล็กนอนหอบอยู่บนเตียงอย่างเหน็ดเหนื่อย ปรือตามองร่างสูงที่ซบหน้าอยู่บนหน้าอกของเธอ เมื่อได้ยินเสียงแหบพร่าของเขาพูดอะไรสักอย่าง“อย่าพึ่งหลับ”ร่างสูงลุกขึ้นมาก่อนจะจับพลิกคนตัวเล็กที่ตัวอ่อนปวกเปียกให้นอนคว่ำ และแทรกตัวตนขนาดใหญ่เข้ามาจนเธอร้องลั่นเมื่อรู้ชะตากรรมตัวเอง“ฮือ เหนื่อยแล้วอ่าา”“เธอทำตัวเองจะโทษฉันไม่ได้”“ไม่สงสารฉันเหรอ”ร่างบางที่ใบหน้าแนบกับหมอนส่งเสียงอย่างน่าสงสาร ให้เขาเห็นใจลดบทลงโทษให้เธอ“ไหนว่าจะทำให้ฉันเป็นของเธอไง...นี่มีแต่ฉันทำฝ่ายเดียว คนที่น่าสงสารมันคือฉันนะ”เขากดกระแทกสะโพกลงมาและเริ่มขยับอีกครั้ง ท่านี้ลึกมากจนเธอเผลอหลุดครางตั้งแต่โดนกระแทกครั้งแรก“เห็นไหมว่าฉันลงแรงขนาดไหน...เธอแค่นอนเฉย ๆ เองนะ”นอนครางต่างหากย่ะ!!!ไม่ใช่นอนเฉย ๆ เธอคิดในใจอย่างไม่ยินยอมที่เขาพูดมาเหมือนตัวเองเป็นคนเสียเปรียบเธอ มันใช่ที่ไหนล่ะ!!!ตับ ตับ ตับเพียะ!!“อ๊า...เจ็บนะ” ร่างเล็กงึมงำเมื่อโดนม
เขาคำรามในลำคอเมื่อริมฝีปากอวบอิ่มครอบครองตัวตนของเขาอยู่ สลับกับลิ้นเล็กน่ารักที่กำลังไล่เลียตัวตนแข็งขืนจนทำให้อารมณ์เขาพลุ่งพล่าน มือหนายื่นออกมากดหัวเธอกระแทกเข้าออกเร็วขึ้นจนเธอแทบสำลัก“อ่า...พอแล้ว”“อะ เดี๋ยวสิ!!!”เมื่อโดนคนตัวเล็กปรนเปรอด้วยปากจนเสร็จ เขาก็จัดการดึงยัยตัวแสบขึ้นมาวางบนอ่างล้างหน้า จับเรียวขาแยกออกจากกันและแทรกกายเข้ามา ดวงตาคมมีเสน่ห์จ้องมองคนตัวเล็กไม่ละสายตาจนเธอเขิน เนื้อตัวแดงระเรื่อภายใต้ไฟสีส้มสลัว สภาพแบบนี้ทำให้เขาอยากจะรังแกเธอจนลุกไม่ขึ้นไปอีกหลายวันนิ้วโป้งปาดคราบสีขาวขุ่นบนริมฝีปากเล็กออกมา ก่อนจะดูดมันพลางมองใบหน้าแดงระเรื่อของคนเมา สายตาอ้อนออดนั้นอีกใครใช้ให้ทำสายตาแบบนี้กัน“เอาเลยนะ”“อื้อ อะ”มือหนาจับเรียวขาสวยเกี่ยวสะโพกสอบไว้แน่น พร้อมกับชักรูดท่อนลำสักพักและดันเข้าร่องรักพรวดเดียว จนคนตัวเล็กจิกเล็บลงบนบ่าแกร่งความคับแน่นของเธอทำให้เขาเหงื่อออกตามไรผมเพราะต้องรอให้ภายในเธอพร้อมก่อน ไฟโน้มหน้าลงไปประกบจูบเธอด้วยอารมณ์หลากหลายผสมกับแรงเสน่หา มือหนาละจากเรียวขาขึ้นมาลูบไล้แผ่นหลังนวลและเลื่อนขึ้นมากอบกุมความอวบอิ่มข้างหน้าปลายนิ้วแตะลง
คอนโด TCตุ้บ!“โอ๊ยยย เจ็บนะ”“เจ็บสิดี จะได้จำ”หลังจากอุ้มร่างบางออกมาจากผับเธอก็หลับคารถเลยแถมกลิ่นแอลกอฮอล์จากตัวเธอก็คละคลุ้งไปหมด แสดงว่ากินมาเยอะยิ่งเห็นยิ่งหงุดหงิดกับสภาพคนเมา คออ่อนแล้วกินอะไรขนาดนั้น ร่างสูงเดินเข้าไปหาคนตัวเล็กบนเตียงก่อนจะกระชากชุดเดรสออกแควก!“อร๊าย...จะทำ...อาราย” มือบางปัดป้องแต่ไม่ช่วย“อยู่นิ่ง ๆ ได้ไหม”“ม่ายยย นะ...นายอึก”“ทำไม จำฉันได้แล้วเหรอ”คนเมาได้แต่อ้ำอึ้ง สมองมึนเบลอ แต่เพราะไฟในห้องสว่างเธอจึงเห็นเขาชัดบ้างไม่ชัดบ้าง มองเขาจัดการลอกคราบเธอจนร่างกายเปลือยเปล่า สายตาร้อนแรงของเขาทำเอาเธอหนาวสั่นไฟไล่สายตามองร่างบางขาวผ่องสะท้อนแสงไฟภายในห้อง แล้วกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากอยู่สักพัก ก่อนจะตัดใจแล้วอุ้มคนเมาเข้าไปในห้องน้ำและจัดการทำความสะอาดให้“สรุปว่าจำได้ไหม”“อือ”“แล้วในผับผีตัวไหนมันเข้าสิงเธอ”“กะ...ก็” เธออึกอักไม่รู้จะตอบยังไง ตอนนั้นเมามากอะ ก่อนจะได้ตอบเขาก็เปิดฝักบัวแล้วซ่า! ซ่าสายน้ำเย็นฉ่ำไหลลงมาบนร่างบางจนเธอยกแขนขึ้นมากอดตัวเอง เมื่อร่างกายอุ่นร้อนสัมผัสกับความเย็นทุกสิ่งทุกอย่างดูเชื่องช้าไปหมดในสายตาเธอ ไหนจะพื้นเอี