บทที่ 5 กลับด้วยกันไหม

“เอาเหล้าอะไรดี”

“อะไรก็ได้ที่แรง ๆ”

ร่างบางเอ่ยถามร่างสูงเมื่อทั้งคู่เดินมาถึงบาร์ ทำให้ไซซีที่นั่งข้างซินเซียชะโงกหน้ามาดูว่าใครที่เพื่อนพามาด้วย ก่อนนัยน์ตาคู่สวยของสาวฮอตจะเบิกกว้าง ยกมือขึ้นมาปิดปากและหันไปกระซิบกับเพื่อนเบา ๆ

“หล่อมาก เอาเลย!” ซินเซียกลอกตามองบนทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่ไซซีพูด

“ชอบก็เอาเองสิ”

“ไม่ใช่สเป็ก อีกอย่าง...เขาดูชอบแก”

“รู้ได้ไง...”

“จะกระซิบกันอีกนานไหม” เสือปรายตามองสองสาวที่เอาแต่คุยกันไม่สนใจเขา อีกคนเขาไม่สนหรอกแต่คนที่เขาเล็งไม่ควรเมินเขาขนาดนี้

“ขอโทษทีค่ะ...พอดีไม่ถนัดคุยกับคนแปลกหน้า” ซินเซียฉีกยิ้มก่อนจะหยิบแก้วเหล้าที่บาร์เทนเดอร์ชงมาวางตรงหน้าเขา

“ไม่ดื่ม?” ร่างสูงถามย้อนเมื่อเห็นเธอเอาแต่กอดอกทำหน้ามุ่ย

“ดื่มค่ะดื่ม” เธอเลยจำต้องยกโดยที่ไม่รู้ว่าฤทธิ์ของแอลกอฮอล์มันแรงขนาดไหน ผ่านไปไม่นานสมองก็เริ่มมึนเบลอและนิสัยบางส่วนเริ่มเปิดเผยออกมา

ไซซีแม้จะจิบไวน์เธอก็เมาเหมือนกัน ใบหน้าสวยแดงก่ำแต่ก็พยายามมองเพื่อนบ้าง มองบรรยากาศบ้าง จนมาสะดุดกับใครคนหนึ่งที่ยืนกอดอกตรงต้นเสา

หมับ!

“จะไปไหน...” ซินเซียคว้าหมับเข้าที่แขนเพื่อนเมื่อเห็นไซซีกำลังจะเดินออกจากบาร์

“แก...ฉันเจอคนที่ชอบแล้วอ่า”

“แล้ว?” ซินเซียปรือตามองหน้าเพื่อน

“แกก็คุยกับพี่คนหล่อไป ส่วนฉันจะไปตามทางของฉัน” ซินเซียเบิกตากว้างพลางคิดในใจว่าพึ่งเคยเข้าใจประโยคที่ว่า

ทิ้งเพื่อนไปหาผู้ก็วันนี้แหละ...

“ไม่ต้องห่วงนั่นเพื่อนพี่เอง มันไม่อันตราย” เสือได้ยินบทสนทนาของทั้งคู่ เมื่อเหลือบตามองว่าคนที่ไซซีจะเดินไปหาคือไนต์เลยพยักหน้าให้มัน

“ไว้ใจได้ใช่ไหม”

“อืม”

“โอเค หนูเชื่อพี่” หลังจากเพื่อนเดินออกไปแล้ว ร่างบางจึงหันมายกเหล้าต่อ แม้นัยน์ตาคู่สวยจะอาบย้อมไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ แต่ก็ไม่สามารถกักเก็บความรู้สึกส่วนลึกได้

“หึ...” ร่างสูงเท้าคางมองคนตัวเล็กยกแก้วเหล้าครั้งแล้วครั้งเล่า ผ่านมานับชั่วโมงที่เขานั่งมองเธออยู่อย่างนี้

ทั้งที่ไม่รู้ทำไปทำไม…

“พี่ก็หล่อเหมือนกันนะ” เสือเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจเมื่อซินเซียเอ่ยขึ้นมาทั้งที่นั่งดื่มเงียบ ๆ อยู่นาน ส่วนชื่อเขาได้ยินจากเพื่อนเธอเรียก

“ก็หล่อ…” เขาแค่นเสียงหัวเราะเพราะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนชมเขาโต้ง ๆ แบบนี้

“หล่อเหมือนพวกเฮียเลย” นัยน์ตาฉ่ำปรือทอดมองไปที่ร่างสูงตรงหน้า ริมฝีปากพูดเจื้อยแจ้วต่างจากชั่วโมงก่อนลิบลับ

“ยังมีคนหล่อ...เหมือนพี่อีกเหรอ”

“มี! คนหล่อมีอีกเยอะ...แต่ไม่เคยเจอใครหล่อมาก ๆ แบบพี่” ซินเซียพูดชมเปาะพลางฉีกยิ้มกว้าง ถ้าเป็นเวลาปกติคงไม่มีทางได้เห็น

เสือยืดตัวขึ้นโน้มหน้าเข้าไปใกล้และกระซิบข้างหูของเธอเบา ๆ เพราะคิดว่าถึงเวลาต้องปิดดีลแล้ว

“รู้แล้วว่าหล่อ...ไปต่อกันไหม”

เสียงทุ้มแหบพร่าเอ่ยพลางถอนใบหน้าออก แต่เพราะกลิ่นหอมหวานเป็นเอกลักษณ์ของเธอ ทำให้เขาเผลอกดปลายจมูกลงบนซอกคอขาวผ่องอย่างเผลอไผล ซินเซียเหมือนวิปครีมรสนุ่มที่เขาอยากจะลองชิม

ร่างบางนิ่งไปสักพักก่อนจะหันไปสบตาร่างสูง จังหวะที่เขากดปลายจมูกลงบนซอกคอเธอรู้สึกได้

“ถ้าไปต่อนี่...หนูจะได้อะไรเหรอคะ” ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เธอกล้าถามอย่างหยั่งเชิง ริมฝีปากคู่สวยยกยิ้ม เธอยอมรับเลยว่าตอนนี้ลืมเรื่องสายฟ้าไปได้ชั่วคราว อาจเพราะเหล้าหรือเพราะคนตรงหน้าที่เอาแต่มองจนทำให้เธอยกเหล้าไม่พัก

“ได้ทุกอย่าง…” เสือชะงักก่อนจะเอ่ยตอบ

“จริงเหรอคะ?”

“ทุกอย่างที่สามารถให้ได้”

“งั้นตกลงค่ะ...”

“แต่...เธอรู้ใช่ไหมว่าที่ชวนไปคือ”

“รู้ค่ะ”

ถึงจะเมาแต่ยังพอมีสติบ้าง ทำไมจะไม่รู้ เธอโตแล้วนะ ก็แค่ลองใครเขาก็ทำกัน ลองดูว่าเธอจะลืมอีกคนในคืนนี้ได้ไหม

“อ๊ะ…ขอบคุณค่ะ” เพียงลุกออกจากเก้าอี้ ร่างบางพลันเสียการทรงตัวทันที เธอไม่รู้เลยว่าตัวเองเมาจนเซขนาดนี้

“แค่เดินยังไม่มีแรง แล้วคืนนี้เธอ”

“เอาไว้ค่อยพิสูจน์ดีกว่านะคะ”

“หึ...ก็ดี”

ร่างสูงช้อนอุ้มร่างบางเดินออกไปจากผับและมุ่งตรงสู่คอนโดส่วนตัวทันที ที่บอกส่วนตัวคือที่เขาอาศัยอยู่ไม่ใช่ที่เอาไว้ทำอะไรเธอ เพราะคนนี้พิเศษนิดหน่อยเขาถึงยอมทุ่มสุดตัวขนาดนี้

คอนโด TC

คอนโดหรูใกล้มหา’ลัยแอลเป็นหนึ่งในเครือบริษัทของบ้านเสือ โดยเขาอยู่ชั้นสูงสุดของคอนโด อีกห้องที่อยู่ข้างกันคือมังกรพี่ชายของเขาเอง

ปึก!

ร่างสูงใช้ปลายเท้าเตะประตูอย่างเร่งรีบ ก่อนจะวางร่างบางบนโซฟาขนาดใหญ่แล้วตามลงไปทาบทับอย่างรวดเร็ว ริมฝีปากร้อนประกบจูบลงมากระแทกปากจนเธอเผลออ้าออก และเป็นจังหวะให้เรียวลิ้นร้อนแทรกเข้าไปภายในโพรงปากได้

“อือออ…” ร่างบางหลับตาเอียงหน้ารับสัมผัสจากลิ้นร้อน แม้ไม่เคยผ่านการจูบมาก่อนแต่ก็หัวไวพอ และปล่อยตัวปล่อยใจไปกับความวาบหวาม