EZEKIEL POV.Umayos ako ng tayo at nanatili ang paningin ko sa Van na nasa labas ng building na hindi pa bumukas. Hindi ko pinansin ang mga taong nasa paligid namin. Nakapamulsa ako habang nakatingin doon. Nasa tabe ko si dylan at marcos habang nakatingin din sa van na hindi pa nabubukas. Huminga ako ng malalim. Lumipad ang paningin ko sa manager dito sa building na lumabas upang salubungin ito.Dahan dahan itong bumukas at lumabas doon ang isang lalaking naka blonde ang buhok habang nakasoot ng sunglasses o sabihin na nating bakla. Tumingin ito sa paligid bago napunta ang mata nito sa manager. Nag usap sila sandali bago tumabi ang naka blonde at sumunod na lumabas naman ay isang babae na merong salamin rin sa mata. Kinausap din ito ng manager. Tumabi ulit ang babaeng nakasalamin ng lumabas naman doon ang isang babae na naka sunglasses din. Mainit nga naman ang panahon, maganda ang panahon ngayon.Kinausap sila ng manager bago kami tinuro dito. Tumango ang babaeng nasa gitna nila saka
"I'M SORRY, I'M LATE GRABE NAKAKATABA NAMAN SA PUSO, LAHAT KAYO HININTAY AKO" hindi natapos ang dapat sabihin ni Sofia ng biglang merong nagsalita at malakas pa talaga ang boses.Napatingin kami dito at nanlaki ang mata ko ng tumambad sa akin si kairon na naka business attire habang palapit kina kiel. Laglag ang panga ko. What is he doing here? Pero kaagad nasagot ang tanong ko ng bigla itong nakipag high five kina ezekiel at sa dalawa pang lalake.Friends?Hindi mawala ang paningin ko dito ngunit nahagip ng paningin ko si sofia na bumalik na sa dati ang mukha at nakahinga na ng malalim na para bang nakalusot ito sa kasalanan niya.D*MN!Bumaling naman ako kay kairon na ngayoy binati narin ang magulang ni kiel at sofia. Hindi ko alam kong anong maramdaman ko. Tahimik kaming lahat at hinintay namin ang pagtapos ni kairon"excuse me maam and sir? the conference room is ready." sulpot ng isang babae.Lumingon sa amin si Kairon dahilan para magtama ang paningin namin at manlaki ang mata n
SAM POV.Binalik ni tita ang contract kay kiel na naabutan kong nakatingin sa akin. Umiwas ako ng tingin at nilipat ang mata sa mga taong dumating habang merong dalang pagkain. Nilapag nila ito sa harapin namin. Sumandal ulit ako sa backrest at napatingin sa harap kong si kairon habang nakangiting nakatingin sa akin."paano ba yan? araw na araw na tayong magkikita? hindi kaba talaga ngumingiti."sinandak niya ang siko nito sa mesa habang nagsasalita. Tiningan ko ito. Hindi ako makapaniwala na kaibigan ito ni kiel. Oo nga pala hindi ko msyadong kilala si kiel at sa mga malapit na mga tao. Ngumiti ako ng mapait ng maalala ko ang nakaraan. Kinurot ko ang sarili ko para iwasan ang pag iisip."may magagawa pa ba ako? hindi ko alam na isa ka sa magiging boss ko." ngising sabe ko habang nakasandal parin. Ngumiti ito saka nag kibit balikat mo."well ang swerte mo kong ganun kase isa ako sa maging boss mo." ngiti nitong sabe. Umirap ako. Ang yabang. Napatingin kami sa kanila ng makarinig kami n
SAM POV.Umalis din kami kaagad doon. Nasa kandungan ko ang anak ko habang nakahiga ang ulo nito sa dibdib ko. Hinalikan ko ito sa noo at pumikit ng mariin at dinamdam ang sarap sa pakiramdam habang kayakap ang anak mo. Tumulo ang isang butil kong luha dahil sa saya. Masaya ako at hindi ko mapigilang hindi maiyak.Tahimik lang sina tita habang nakatingin sa amin. Hindi na ako makapaghintay na mkasama ang anak ko. Limang taon ko itong hindi nakasama at nayakap. Limang taon ang pangungulila ko dito. Ngayong nasa bisig ko na ang anak ko ulit, wala na akong pangamba pa. Hinding hindi na nila makikita ang anak ko. Tinanggal ko na ang labi ko doon.Tumingala sa akin ang anak kong mugto mugto parin ang mga mata. Ngitian ko ito at niyakap pa ng mahigpit. Ilang sandali pa narating din namin kaagad ang mansyon ni tita dito sa pilipinas."where are we?" tanong bigla ng anak ko. Kinarga ko ulit ito. Kahit na ang bigat bigat na nito ay kinaya ko paring na kargahin ito."dito tau titira." sagot ko
Tinalikuran ko sila at lumapit kina tita zoe. Naninikip ang dibdib ko at ang bigat bigat nito. Labag sa loob ko ang sinabe ko pero hindi ko mapigilan na sabihin un dahil masakit talaga ang ginawa nila sa akin. Tumingala ako at kumurap kurap upang pigilan ang luhang gustong tumulo.Lumapit ako kay tita at sinalubong kaagad ako nito na naka ngiti. Sabay kaming pumasok sa elevator pagkatapos niyang binigay sa akin ang susi ng magiging kwarto ko. Hindi na ako lumingon dahil ayokong makita sila. Tahumik lang ako sa kanilang apat. Merong katawagan si tita habang sina migz naman ay nag uusap tungkol sa plano nila."Prefare ur self after our lunch, we will start our shooting." mahinahong sabe ni tita bago bumukas ang pintuan ng elevator. Tumango ako at dumiretso nalang sa kwarto ko. Binuksan ko ito at pumasok kaagad.Nilapag ko ang maleta ko saka ako nag punta sa veranda at mula dito kitang kita ko ang kabuoan ng beach. Suminghap ako at nimannam ang ganda ng beach. Napangiti ako ng malungkot.
Mas lalo akong nagulat ng pumasok sila sa kwarto. Kumunot ang noo ko at hindi ko maiwasang hindi makaramdam ng kaba at kirot sa puso na hindi ko alam kong para saan. Lumapit ako dito ng nakapasok sila. Ang bigat bigat ng dibdib ko habang palapit dito pero huminto din ng..h*ll no, baka marinig ko lang ang ungol nila at naka mandiri pa ako at saka, umiling ako at galit na nilagpasan ang kwaro at pumasok sa elevator para bumaba. Mas lalong hindi ako makatulog. Galit kong sinandal ang ulo ko sa elevator at inis na sinuntok ito. Hindi ko maintindihn ang sarili ko kong bakit ako ganito. Kong bakit ako na apektuhan ng ganito.Nag order kaagad ako ng matapang na alak at nilagok kaagad. Gusto kong matulog at kalimutan ang nakita ki kanina. Sumikip ang dibdib ko at mas lalo kong hinigpitan ang hawak ko sa baso at hindi nag dalawang isip na ininom ito. Kahit gaano karami ang alak na ininom ko ay wala paring talab sa akin.KAYA naman puyat na puyat ako pag gising ko. Hindi ako nakatulog buong ga
Bakit ganito? Ang unfair. Bakit parang ung tinaboy ako ang dali dali lang para sa kanila na gawin tapos ako nag bitaw lang ng masakit na salita ay nasasaktan na ako."Ang galing mo dad, tinaboy niyo ako para lang hindi madumihan ang pangalan ninyo. Tinaboy niyo ako dahil sa picture na un? Tinaboy niyo ako para lang hindi madumihan ang perez, t*ngina anong klase kang ama? Yan ba ang sinasabe nilang mabait, Ikaw naba ang sinasamba ng mga tao, buti nalang hindi na ako perez" galit na sabe habang lumuluha parin.SAM POV.Constant pain attacked my chest. I can't breath properly. Kailangan ko pang lumanghap ng hangin upang bumalik sa normal ang hininga ko pero bigo ako. Malau ako sa kanila dahil panay ang atras ako. Nanatili sila kong saan sila nakatau habang nakatingin sa akin. Yumuko at tinapkan ko ang mukha ko gamit ang palad ko habang umiiyak."s-sam, come here t-tama na." rinig ko ang ulit ang pag hugulgul ni tita. Nanatili akong nakayuko habang umiiyak. The muffled sobs wrecked againt
SAM POV.This is the last na iiyakan ko ang lalaking to. This is the last na iiyak ako sa harap ng lalaking to kase wala na e durog na durog na ako. Nakakagod na. I am so tired. Nakakapagod. Mas lalo akong nanghina at halos hindi ko maramdaman ang tuhod ko. Ang sakit sakit. Nasasaktan parin ako.Bumuhos ang panibagong luha ko. Kailan ba titigil ang luha ko? Sunod sunod umagos ito, nag uunahan na parang ulan. Halos hindi ko na mahabul ang hininga ko. Ang sikip sikip sa dibdib. Gusto kong gumaan ang mabigat kong dibdib pero mas lumala ata. Umatras ulit ako ng isang beses dahil sa panghihina. Please take all the pain away. Tulungan niyo akong tanggalin ang sakit na naramdaman ko ngaun."s-sam? i'm sorry...i'm sorry anak....i'm sorry..i'm sorry, patawarin mo si mommy, patawarin mo si mommy anak." mas lalo akong humagulgul ng marinig ko ang iyak ng aking ina. Tinakpan ko ang mukha ko gamit ang palad ko habang umiiling, iling. Hindi na ako makapag salita, nag babara ang lalamunan ko."were