Chapter 3: Embarrassing Moment

Last day na ng seminar nila ngayon. At long last, makakauwi na rin siya sa pamilya na sobra-sobra na niyang nami-miss. Napagpasyahan nila Christine at Roselyn na mamasyal muna at mamili na rin ng mga pasalubong pagkatapos ng seminar at bukas na lang ng umaga umuwi. At siyempre, hindi pumayag ang mga ito na hindi siya sumama.

"Sige na Ella sumama ka na, minsan lang naman ito", pamimilit pa ni Christine. Ella ang tawag sa kanya ng mga kaibigan at dati niyang kaklase.

"Oo nga Ate Ella, 'wag masyadong kuripot. Bawasan din minsan ang pera mo sa bangko," natatawang biro naman ni Roselyn.

Wala na nga siyang nagawa at sumama na rin. Tama rin naman ito, minsan lang talaga ito. Bihira na siyang nakakapamasyal simula ng mamatay ang tatay niya at maipasa sa kanya ang pagtataguyod sa kanilang pamilya. Mahal niya ang nanay at mga kapatid niya kaya hindi mabigat sa loob niya kung siya man ang naging bread winner nila. Kung nabubuhay lamang ang tatay niya, hinding hindi sila nito pababayaan.

.

.

Mula sa pamamasyal at paglilibot sa mall na malapit din sa hotel na tinutuluyan ay napagawi sila sa isang Pasalubong Center. Ang gaganda ng mga handicrafts, fashion accessories, souvenirs at gift items na naroroon. At siyempre bilang Filipino ay hindi mawawala ang pagkain. Nakahilira ang iba't-ibang processed food sa isang section. Napag-alaman niya mula sa salesperson na ang mga produktong naroon ay galing sa iba't-ibang rehiyon ng bansa. May nakita siyang strawberry jam at naalala ang kapatid na si Roxanne. Gustong-gusto nito iyon kaya kumuha siya dalawang garapon at binitbit habang tumitingin sa iba pang magustuhang bilhin. Hindi na niya iyon inilagay sa shopping cart dahil wala naman siyang balak mamili ng marami. Hindi pa man nakakalayo ay naisipan niyang bumalik muna sa mga kasama kaya pumihit siya pabalik...na sana ay hindi niya ginawa...

May tao pala sa likuran niya at huli na para pareho silang makaiwas. Tumama ang mukha niya sa matigas nitong dibdib na halos ikahilo niya. Na off balance siya at natumba sa estante ng mga jar products dahilan upang mahulog ang ilang garapon at mabasag kasama na ang dalawang hawak niya na nabitiwan dahil sa kabiglaan.

"What the!" bulalas ng lalaki bagama't hindi itinuloy ang pagmumura. "Are you al---," saglit itong napahinto sa pagsasalita. "You again?" Kunot-noong turan nito.

Agad na dumulog ang mga staff ng tindahan at tinulungan siya.

"Ano po bang nangyari dito?" Tanong ng lalaking staff.

"Ma'am okay lang po ba kayo?" Anang isa pa.

Halos hindi siya makakilos sa kabiglaan. Ramdam niya rin ang kirot ng tagiliran na tumama sa estante.

"Naku Ella, ano bang nangyari. Okay ka lang ba?" Nag-aalalang tanong ni Christine na noon ay nakalapit na pala. Inalalayan naman siya ni Roselyn nang mapansin nito na hinihilot niya ang masakit na tagiliran.

"O-okay lang ako" nauutal niyang sagot.

"It's my fault, I was busy with my phone kaya hindi ko napansin at nabangga ko siya. Ako na ang bahalang magbayad ng lahat na nabasag dito." Wika ng masungit na lalaki at naglakad na palayo. Hindi na niya alam kung saan ito nagpunta. Ng mga sandaling iyon ay wala siyang ibang maramdaman kundi ang pananakit ng tagiliran at pagkapahiya. Oo nga't hindi naman siya nasungitan ng mga staff ng tindahan, wala ring ibang costumer na nandoon kundi sila lang, pero iba ang pagkapahiyang naramdaman niya kanina. Lalo na nang makita ang pagkunot-noo ni Mr. Sungit at mukhang namukhaan pa yata siya nito. Baka isipin nito na ang tanga-tanga niya lalo't pangalawang beses na niya itong nabangga.

George's POV:

Heto siya ngayon sa isang Pasalubong Center. Hindi niya alam kung papanong napapayag siya ng kaibigang si Delfin na mamili ng ipapasalubong nito sa probinsiya. Nakatakda kasi itong magbakasyon ilang araw mula ngayon. And he doesn't know why the hell sa lugar pang ito siya pinapunta nito. At may ibinigay pa talaga itong listahan ng mga bibilhin. Kaya maya't maya ay napapatingin siya rito upang masiguro na wala siyang makakalimutan.

"Strawberry  jam for me..." basa niya sa nakasulat sa listahan. "Are these really for your kin in the province or for yourself Delfin?" Natatawang sabi niya sa isip dahil halos lahat na nasa listahan ay may kadugtong na 'for me'. Mula sa pagbabasa ay nag-angat siya ng tingin at aktong lalakad na nang may biglang bumangga sa kanyang dibdib.

"What the..." hindi na niya naituloy pa ang sasabihin ng makita niyang natumba ang babae at tumama sa estante ng mga jar products. Nakita niya rin nang mahulog ang ilang garapon at mabasag. Hindi niya nagawang tulungan ito kaagad dahil nakahawak ang kanang kamay niya sa shopping cart na kanina pa niya hila-hila habang ang isang kamay naman ay nakahawak sa listahang pinagka-abalahang gawin ng matino niyang kaibigan.

"Are you al---" namukhaan niya ang babae. Ito rin iyong nakasalubong niya sa may elevator noong isang araw. "You again?" Nasabi na lamang niya. Agad namang sumaklolo ang dalawang staff na naroon kaya hindi na niya nagawa pang lumapit sa babae. 

"It's my fault, I was busy with my phone kaya hindi ko napansin at nabangga ko siya. Ako na ang bahalang magbayad ng lahat ng nabasag dito." Iyon nalang ang sinabi niya upang mabawasan ang alalahanin ng babae at bilang pagpapagaan na rin ng guilt na nararamdaman niya gawa ng hindi niya ito nasalo upang hindi natumba...he should have done that, as a gentleman. Pagkasabi niyon ay agad siyang tumalikod para hindi na ito maka-ayaw sa sinabi niya. "Is she really that clumsy?" Naitanong niya sa sarili habang papalayo sa mga ito.