Share
Chapter 33.1
Chapter 33.1
Naging ganoon ang takbo ng buhay ko. Hindi pumapasok sa school at nanatili lang tambay sa bahay. Galit na galit sina Mama at Papa sa akin at halos palayasin na nila ako sa bahay dahil wala akong silbing anak.
Hindi ko rin sila masisisi kasi sino nga ba ang taong magtitiis sa akin?
Dahil sa ginawa ni Kairo hindi ko akalain na aabot ako sa punto ng buhay ko na mawawalan na ng pakialam sa lahat ng bagay. Kahit 'yong sarili ko ay hindi ko na rin magawang ayusin. Wala na akong pakialam kung ano ang itsura ko at kung ano ang sasabihin ng mga tao.
"Ano hindi ka pa rin magtitino, Zialla?! Ano bang pinakain sa'yo ng kaibigan mong lalaki at nagkaka ganiyan ka ha?! For pete's sake you're just seven years old!" Panibagong sermon na naman ang natanggap ko sa aking ama.
Hindi ko siya pinansin. Nanatili lang akong nakatulala sa kawalan habang patuloy lang siya sa pagsasalita.
"Anong alam mo sa p
Related chapters
Love and Expectation Chapter 34
Chapter 34 Sumapit ang araw ng intrams and everyone were busy. Alas sais pa lang ng umaga nang maghanda na kaming lahat para sa gaganaping parade. Pagkatapos nito ay magsisimula na ang mga laro at maglalaban ang school namin sa isang sikat na University. Halos lahat sa mga classmates ko ay may sinalihang sports ako lang yata 'yong hindi sumali. Si Irish naman ay sumali sa volleyball at mamayang hapon pa 'yong laro nila. "Trixie, ikaw na muna mag attendance sa mga nag participate sa parade ha?" ani ni Anne na Vice President ng room namin. Tumango ako sa kaniya since wala naman akong gagawin. Kumuha ako ng isang bond paper at ballpen saka inilista ang mga classmates kong narito ngayon. Pagkatapos kong maglista ay hinanap ng mga mata ko si Irish. Natagpuan ko siya sa may cr sa building namin kaya agad akong lumapit sa kaniya. "Ay taray ang ganda mo naman sa sports attire mo," I complimented her. Napatingin naman si
Love and Expectation Chapter 35
Chapter 35Malakas ko siyang tinulak dahilan para mabitiwan niya ang mga braso ko. Matalim ko siyang tinitigan. Ang kapal-kapal ng mukha niya. Nanggigigil ako sa kaniya.After what happened between us he still has the audicity to face me huh? Para saan pa ang pag-iiwas ko sa kaniya sa mga nagdaang araw kung isang sabi niya lang na mag-uusap kami ay bibigay agad ako? Hindi na 'ko bibigay pa ulit sa kaniya.That would never happen again. I swear!"Wala na tayong pag-uusapan pa, Kairo. Ilang ulit ko ba 'yong sasabihin sa'yo, ha?!" sigaw ko sa kaniya.He ran his hand through his hair frustratedly. Halata sa mukha niya ang inis at galit sa hindi ko malamang dahilan."Bullshit! Marami tayong dapat na pag-usapan, Trixie," aniya galit na galit."Tulad ng ano ha? Pag uusapan natin kung paano mo ako sinaktan? Kung ano ang naging dulot ng panana—"Oo! I want to know everything. I want you to tell me every fucking detail!
Love and Expectation Chapter 36
Chapter 36Tinakbo ko ang gate ng Xavier para lang makita si Kaizer. Kanina ko pa siya hinahanap pero hindi ko siya makita. Pinuntahan ko na rin ang mga lugar kung saan ko siya maaaring makita pero kahit doon ay hindi ko siya matagpuan.Nagsisimula na rin akong kabahan lalo na't sumasagi sa isip ko ang itsura niya kanina.Oh God. Please it's not my intention to hurt him. That's the least thing I want to do with him.Alam kong iba ang pagkakaintindi ni Kaizer sa narinig niya sa sinabi ko kanina. I need to clear everything to him. Hindi maaaring masira ang samahan naming dalawa dahil lang doon.Hinihingal ako nang makarating sa gate ng school. Nakita kong may guard doon kaya mabilis akong lumapit sa kaniya."Manong, nakita niyo ho ba si Kaizer Collins?" tanong ko."Uh, nakita ko po siyang lumabas kanina at mukhang nagmamadali,"Naikuyom ko ang aking kamao. Damn it! Where are you now, Kaizer?Nagpasalamat
Love and Expectation Chapter 37
Chapter 37Five days had passed and everything went normal. Naging maayos din ang takbo ng buhay ko. Walang Kairo na gumugulo at higit sa lahat ay malaya kong gawin ang gusto ko.Naging masaya ako oo pero 'yong akala kong kasiyahan na magiging permanente na ay hindi pa rin pala. Akala ko tuluyan na akong magiging masaya pero lahat ng iyon ay isang patikim lang pala sa buhay ko.Dahil kasabay ng paglipas ng mga araw ay siya ring pagbabalik ng parents ko. Matapos ang pinakamahabang panahon at araw ay ngayon lang sila ulit umuwi ng Pilipinas.At ewan ko ba kung ba't hindi ako nakaramdam ng kasiyahan nang malaman ko ang balitang 'yon. Kasi alam ko kapag narito na ulit sila ay babalik na naman ako sa buhay na meron ako noon. Iyong buhay na kontrolado.Sabado ng araw at wala kaming pasok. Kakatapos ko lang maligo at magbihis kaya lumabas ako ng kuwarto at bumaba para mag dinner.Agad kong nakita sina Mama at Papa sa dining tahimik na k
Love and Expectation Chapter 38
Chapter 38May mga bagay pala talaga sa mundo na mahirapan tanggapin kahit na gaano mo pa ito kagusto. Mga bagay na akala mong madali lang pero hindi pala.Tulad na lang ng pagmamahal ng mga magulang natin sa atin. Akala ko kaya kong tanggapin ang dahilan kung bakit wala silang oras sa akin pero hindi ko pala kaya. Akala ko magiging okay na ulit ako kapag nasabi ko na sa kanila ang mga hinanakit ko pero hindi pa rin kasi ang totoo ay may kulang at may kulang pa rin sa sarili ko.Isang bagay na hindi ko mapangalanan.Dahil sa nangyari mas lalo ko lang napapatunayan sa sarili ko na hindi ko pa rin pala kayang magmahal ng iba. Because how am I supposed to love someone when I couldn't love myself first?Paano ko ipaparamdam sa kanila ang pagmamahal na hinahanap nila kung hindi ko iyon mahanap sa sarili ko?I suddenly remembered Kaizer and our relationship. I remembered what he had been through for me. Marami na siyang nagawa para sa akin. He nev
Love and Expectation Chapter 39
Chapter 39Kinabukasan ay masigla akong pumasok s Xavier. Naging maayos ang pag-uusap namin ni Mama kahapon kaya lahat ng mabigat na nararamdaman ko ay parang naibsan. Iyon nga lang hindi pa rin ako ganoon ka okay dahil hindi pa kami nakakapag usap ni Papa katulad ng ginawa namin ni Mama.Gusto kong kausapin si Papa kanina nang makasabay ko siyang mag almusal pero parang naduwag ako kaya hindi ko na lang ginawa. Si Mama naman on the other hand, sobrang asikaso sa akin. Pakiramdam ko tuloy parang bumalik ako sa pagkabata dahil sa ginawa niyang pag-aalaga sa akin.Bumalik ang sigla ko nang makarating ako sa Xavier. Hindi ko na pinapansin ang mga bulongan sa paligid tungkol sa akin because seriously, kailan ba sila tumigil?Halos buong oras nila ay nakalaan lang sa pagchichismis sa akin eh. Simula noon hanggang ngayon ganoon pa rin ang takbo ng buhay ko. Sa tuwing nakikita nila ako wala silang ibang ginawa kundi ang pagchismisan ako.I sig
Love and Expectation Chapter 40
Chapter 40"Trix, tama na. Ako 'yong nasasaktan para sa'yo eh,"Hindi ko pinansin ang sinasabi ni Irish bagkus ay nagpatuloy lang ako sa pag-iyak. Kung siya nasasaktan na nakikita akong umiiyak ako naman ay nadudurog na dahil sa sinabi ni Kairo kanina.Ganoon lang ba talaga ang tingin niya sa akin? Isang babaeng mahilig maglaro ng damdamin ng isang tao?Kailan ko ba siya pinaglaruan? Kailan ba ako hindi naging seryoso sa nararamdaman ko sa kaniya?"Trix...""Ang sakit, Irish... sobrang sakit," my voice cracked. Napahawak ako sa dibdib ko ng bahagyang kumirot 'yon. "Hindi ko m-matanggap..."Hindi umimik si Irish at patuloy lang siya sa paghaplos sa likod ko. Nandito kami ngayon sa garden ng school at yakap yakap niya 'ko. Hindi ko alam kung ilang oras na kaming narito."K-kailan ko ba siya pinaglaruan? Simula noon hanggang ngayon hindi pa rin naman nagbabago ang n-nararamdaman ko sa kaniya..." hikbi
Love and Expectation Chapter 41
Chapter 41Noon akala ko ang pag-ibig ay isang charot charot lang. Para sa akin isa lamang kalokohan iyon. Sa tuwing may nakikita akong mga taong umiiyak at nagiging miserable sa buhay dahil sa pag-ibig ay diring-diri ako.Minsan ko na rin ipinangako sa sarili ko na hinding-hindi ako magiging katulad nila. Na hindi ako magiging isa sa mga taong nagiging miserable ang buhay. At sinabi ko rin sa sarili ko na kung magmamahal man ako sisiguraduhin kong tamang tao ang pipiliin ko.Pero ngayon gusto ko na lang kainin lahat ng mga salita ko noon. Parang gusto ko na lang magsisi na sinabi ko pa ang mga bagay na iyon. How funny was that, everything drives me crazy. Dahil sa punyetang pag-ibig na 'yan ay naging isa ako sa mga taong nasasaktan at umiiyak.Gusto kong itawa na lang lahat ng sakit na nararamdaman ko. Gusto ko na lang itawa lahat ng mga pinagsasabi ko tungkol sa pag-ibig. Hindi ko akalain na sa isang iglap ay magiging miserable rin ako katul
Latest chapter
