Share
CHAPTER 23
Bab terkait
Love and Pain CHAPTER 24
Hindi ko alam kung ikakatuwa ko ba ang sinasabi niyang I taste better o ikakagalit ang pag-amin niyang nagka sex na sila ni Valeen. Ginamit ko ang lakas ko upang itulak siya. Nagawa ko naman. “Tumigil ka, nasa trabaho tayo.” Inayos ko ang sarili ko at sinubukang kumalma. Kumakabog pa ang dibdib ko at nag-iinit pa rin ang pakiramdam ko. Ganito naman palagi kapag kasama ko si Simoun. “Fine.” Tumayo rin siya nang maayos at nilagay sa magkabilang bulsa ang kaniyang mga kamay. “May meeting pa ako mamaya hanggang 5:30. Don’t go home early.”Sinunod ko naman ang sinabi niya. Hindi ako umuwi nang maaga at hinintay munang matapos ang meeting niya. Hindi ko naman alam bakit hinihintay ko siya basta ay sinunod ko nalang din ang gusto ko. Sampung minuto nalang ang natitira, matatapos na ang meeting niya. Narito pa rin ako sa office ko naghihintay na umabot na ang oras. Mamaya na ako lalabas kapag 5:30 na. Habang naghihintay, nag text si Klea na pupunta daw siya sa apartment ko ngayon pero pi
Love and Pain CHAPTER 25
Napunta kami sa isang boutique sa loob ng isang mall. Guess what? Magkahawak kami ng kamay. Sinubukan kong tanggalin ang kamay ko mula sa pagkahawak niya pero sadyang mahigpit at malakas siya. Ang awkward tuloy maglakad dahil halos lang ng tao, nasa amin ang mga tingin, tapos lahat ng mga nadadaanan ng trabahante, yumuyuko. Paikot-ikot sa paligid ang tingin ko habang si Simoun naman ay diretso ang lakad. Hanggang sa makarating kami sa boutique.“A-anong ginagawa natin dito?” Kanina ko pa tinatanong ‘yan pero hindi niya ako sinasagot. Ewan ko kung bigla nalang naging bingi ang lalaking ‘to o bigla nalang naging pipi.May lumapit sa amin na mga babae, mga impleyado ng boutique at nagyukuan sila sa harap namin. “Dress her,” saad ni Simoun. “Yes sir,” wika naman ng babaeng lider ng kanilang grupo. At nagsilapitan sila sa akin, siya namang pagbitaw ni Simoun sa kamay ko. “T-teka, ano meron?” tanong ko nang sinubukan akong kunin ng mga babae. Kumapit ako kay Simoun kasi hindi ko alam
Love and Pain CHAPTER 26
Muntik na malaglag ang panga ko nang marinig ang sinaad ni Simoun. Mabuti na lamang ang napingilan kong ngumanga at nagtatanong na lamang tumingin sa kaniya. Ngunit nasa matandang kaharap ang kaniyang atensyon kaya hinigpitan ko ang paghawak sa kaniyang kamay upang subukang kunin ang kaniyang atensyon. Ngunit walang respond. Bumalik na lamang ang tingin ko sa matandang lalaking kaharap na ama daw niya. Like what? I’m now facing his father, his fake father I mean. Nagpalitan sila ng tingin ni Simoun na tila ba may binibitawan silang salita sa kanilang mga titig. Ngunit biglang napunta sa akin ang masamang tingin ng kaniyang ama. Tila nataranta ang kaluluwa ko sa kaba. Nagsimula akong manlamig nang usisain ng ama ni Simoun ang aking katawan mula ulo hanggang paa.Nagbaba ako ng tinig at hinigpitan muli ang pagkahawak sa kamay ni Simoun upang humingi ng tulong. Nakakakaba. Binabalatan yata ako sa isip ng ama niya. “Hey babe, good evening-“ “Oh, right.” Biglang lumapit si Valeen sa
Love and Pain CHAPTER 27
THIRD PERSON’S POINT OF VIEWHindi makapaniwala ang nagdidiwang ng kaarawan na si Richmond Hord, a.k.a Richard Hord, na sinira ng kaniyang anak ang kaniyang gabi. “Uncle, Simoun is joking, right?” nababahalang tanong ni Valeen. Matagal na siyang may gusto sa binatang si Simoun kaya ginawa niya rin ang lahat ng makakaya niya upang mapasakaniya ang binata. Alam niyang boto sa kaniya ang ama ni Simoun kaya nagretiro siya sa pagmo-model at nag anunsyo ng kasal sa public. Nais niyang malaman ng media na engaged na sila ni Simoun upang walang kawala ito sa kaniya. “Ipatigil mo ang kaganapan,” utos ni Richmond sa kaniyang sekretarya.“U-uncle why? Birthday mo po ngayon, hindi maaaring masira ang gabi niyo,” Valeen insists. “Simoun ruined my night already. Pero huwag kang mag-alala, he can’t escape. Nasa control ko pa rin siya.” Richmond hold back his temper and try to calm Valeen. “He can’t be with that woman, alam ko ang kahinaan niya. This is his last chance kaya alam kong hindi niya s
Love and Pain CHAPTER 28
Hanggang sa ako ang nagdesisyong basagin ang katahimikan. “Narinig ko ang usapan niyo,” ani ko habang nasa kalawakan pa rin ang tingin. Wala siyang respond kaya dinagdagan ko ang aking sinabi. “Do you have something to tell me?” Lumingon ako sa kaniya. I met his tired eyes. I can see it, the way he look at me. He did not speak. He just look at me, unemotionally. I can’t read any emotions from his eyes. “I mean…I don’t want to assume pero, were you talking about me?”diretso kong tanong. Gusto ko lang naman malinawan. I was once said that I don’t want to get involved with him again, but I’m already here…in his place, getting involve in his life.“Yeah,” maikli niyang sagot. I’m not surprised. I’m getting more curious. “Bakit? May kailangan ba akong malaman?”Humugot siya ng malalim na hininga. “No. I was just wondering if you can trust me again.” I was a bit surprised by his words. “Alam kong sinisini mo ako sa pagkamatay ng anak natin.” But his second sentence literally caught m
Love and Pain CHAPTER 29
“You’re not freaking serious Moun, right?” “I am freaking serious, Bea!”Nagtatalo kami rito sa loob ng sasakyan kasi ang sabi niya, papasok kami sa trabaho na magkasama. It will surely create a huge mess. “Hanggang dito ba naman magpapanggap akong fiance mo? Ano sa tingin mo iisipin ng mga tao sa’kin?” pakikipagtalo ko.“You were already exposed to the media, Beatrize. Imposibleng wala sa mga tao diyan sa loob ang nakaalam sa balita. And if you don’t want to pretend, why not try to be real then?” saad naman niya. “I’m dead serious, Moun!” babala ko. “And so I am. You are now my fiance. No turning back!” At binuksan na niya ang pinto bago pa man ako makasagot. Bumaba siya mula sa driver’s seat at saka umikot naman sa passenger’s seat upang pagbuksan ako ng pinto. Narito na kasi kami sa harapan ng kompanya at nakikipagtalo ako kanina pa kasi ayaw kong magkai-issue’ng kasama siya. But he insist kaya wala na akong magawa ngayon. Pagpasok palang namin sa loob, nasa amin na ang aten
Love and Pain CHAPTER 30
Valeen left, without bidding a farewell word. And it feels like I won the battle. Ang sarap sa pakiramdam manalo sa isang argumento. Napapanginti ka nalang talaga nang todo. Well not until nagsalita si Simoun. “What was it again?” Napalundag ako nang mapansing ang lapit ko pala sa kaniya. Ngayon ko lang napansin kasi kanina abala ako sa pakikipag-argumento. “Ang alin?” Nakangiti siya habang nakatingin sa akin. “’Yong mga pinagsasabi mo. We have been what?” ang ganda ng ngiti niya. Tila ba may nangyaring maganda o may ginagwa akong maganda. We have been sleeping together, we had sex, we’re living together. Iyan ang mga pinagsasabi ko kanina na hindi ko na kayang sabihin ulit ngayon. “Ginawa ko lang ang papel ko bilang fake fiance mo,” ani ko at dumistansya nang kaunti mula sa kaniya. “And you were talking like the real one.” Eh sino ba naman ang hindi? Nilalait ako kaya ipaglalaban ko ang sarili ko. “Shut up. Hanggang dito nalang ako.” Tumayo na ako upang umalis na. baka hum
Love and Pain CHAPTER 31
“Simoun once become a university professor. She was his student,” wika ni Richmond na siyang sumurpresa kay Valeen. “W-what?” Pagtataka niya. She didn’t know such thing.“Nang tumigil siya sa pagdo-doctor, naging professor siya. That woman Beatrize happened to be his student,” kuwento ni Richmond. “I-ibig sabihin niyo po uncle, kilala niyo ang babaeng ‘yon?” Kilala lang ni Valeen si Beatrize bilang isa sa mga naging babae ni Simoun. Wala siyang alam sa ibang impormasyon tungkol sa dalawa. “Not that much. Her father is a lawyer and her mother is a small business owner. Just one of Simoun’s woman from before.” Iyan lamang ang alam ni Richmond na impormasyon tunglkol kay Beatrize.“And what is that professor and student thing, uncle?” pahabol na tanong ni Valeen.“He was her college professor, when we arranged Simoun’s marriage with the Lopez’s hier.” Valeen’s jaw dropped. “Nasa New York siguro ka nang mga panahong ‘yon,” dagdag ni Richmond. Valeen was once a nurse. Kasama niya sa
Bab terbaru
