Kabanata 15

( Cole's POV )

"Naipadala ko na ang sobrang pera sa account mo. Ipapahatid ko na rin sa delivery man ang acryclic paints na pinabili mo, just send me your address." Nakahinga ako ng maluwag sa sinabing ito ni Jonas.

"Salamat bro, maaasahan talaga kita!"

"Pasalamat ka talaga at gwapo ako. Napapayag ko agad lahat ng kliyente na magbigay ng downpayment." Proud na sambit nito kaya napailing akong natatawa.

"That's why I am thanking you handsome!" Turan ko pa kaya napahalakhak si Jonas sa kabilang linya.

It was the last and best solution na naisip ko para makabili ng bagong acrylics, yung mataas ang kalidad kaya masakit din sa bulsa ang presyo.

And I know Dawn can't pay it! Lalo na nung nakita ko siyang sumasideline sa palengke para lang makapagbayad. I can't even dare to accept the money came from her hardwork.

Ngunit ang pag-aalaga niya sa 'kin at pinapakita niyang malasakit noong nagkasakit ako ay walang katumbas na halaga. That despite of all the bad words I threw on her ay nagawa niya