“Emeryn, Anak, kung nababasa mo man ito ngayon marahil ay dahil nakaratay na ako dahil sa aking karamdaman na siyang dulot mo. Masyado akong nasaktan at labis na nagdamdam dahil sa pagtalikod mo sa akin para mas piliin ang lalaking kinasusuklaman ko. Hindi ka man lang ba nakonsensiya? Hindi ka man lang ba naguilty? Wala bang halaga sayo ang pagpapakaina ko sayo sa loob ng maraming taon? Hindi mo man lang ba ako binigyang halaga sa buhay mo kahit ako ang tumulong at nagbigay sayo ng pangalawang pagkakataon na mabuhay? Kahit na ako ang nagbihis sayo at nagpaaral? Sabagay, bakit ko pa nga ba tinatanong gayung marahil ay 'OO' ang sagot sa lahat ng katanungan ko dahil nagpapatunay lamang ang pagtalikod mo sa akin. Siguradong magiging masaya ka pa siguro kapag wala na ako dahil wala ng hahadlang pa sa inyo. Pero sana usigin ka man lang ng konsensiya mo. Dahil kung hindi dahil sa akin ay wala ka na ngayon. Ang kahilingan ko lang, sana ay mahanap mo diyan sa puso ang napakalaking uta
Pagkasagot ng katulong kung saang ospital isinugod si Mama Isabela ay taranta kong ibinaba ang aparatu para maghanda sa pagpunta roon. Oo, syempre pupuntahan ko si Mama Isabela dahil misyon ko lang naman ang tinalikuran ko pero hindi siya, hindi ang pagiging anak ko sa kanya kahit pa hindi kami totoong magkadugo. Hindi ko na rin napigilan ang pagbuhos ng malaulang luha sa aking mga mata dahil sobra akong nagui- guilty. Kahit hindi pa malinaw sa akin kung ano nga ba ang dahilan sa nangyari kay Mama Isabela ay sinisisi ko na ang sarili ko dahil pakiramdam ko ay ako ang may kasalanan. Tahimik kong pinakawalan ang aking mga luha dahil magpahanggang ngayon ay malalim pa rin ang tulog ni Dreymon at ayaw ko rin siyang magising. Hindi niya pwedeng malaman na aalis ako, kung saan ako pupunta at kung sino ang pupuntahan ko. Mas lalo namang hindi siya pwedeng sumama dahil baka matuluyan pa si Mama Isabela kapag nakita ang lalaking labis niyang kinasusuklaman. Sana lang ay wala itong mga bo
( Emeryn's POV ) "That's it?" Tanging naging komento ni Dreymon matapos kong isalaysay sa kanya ang katotohanan ng gabing iyon. Kung paano ako nalasing ng mabilis at napagkamalan ko pa ang kaibigan niya na akala ko talaga ay siya kaya walang malisya akong napahawak at napakapit sa lalaki. Kumunot ang noo ko at nagsalubong pa ang mga kilay habang nakatitig sa kanya. "That's it? Yan lang ang magiging reaksyon mo? Eh nabalitaan ko nga na muntikan mo ng bugbugin ang kaibigan mo eh." Palatak ko dahil nakukulangan ako sa sagot at reaksyon niya. May hinihintay akong salita na babanggitin niya para makasiguro naman ang puso ko. Nagpakawala ito ng isang malalim na buntong hininga bago sumagot. "Yeah, you're right. Muntikan ko na ngang mapuruhan si Bruce kagabi it's because kinain na ako ng selos nang makita kayong sobrang magkalapit sa isa't isa. Nang magpaliwanag siya ay doon lang ako kumalma." Anito sa marahan boses kaya agad na sumilay ang ngiti sa aking mga labi. Oh my good
( Dreymon's POV) "So what question do you want me to answer first babe?" Malambing na usal ko habang nakahaplos sa hubad na likuran nito. Nakahiga ito sa braso ko at ang kamay nito'y mahigpit na nakayakap sa hubad ko ring katawan. Tanging kumot lang ang nakatakip sa kahubdan namin. Kapwa kami pagod dahil sa makailang ulit na pagniniig. Damn! I am so fucking love this woman. At kagaya ng palagi kong sinasabi sa kanya, ay hinding hindi ako kailanman magsasawa sa pag angkin sa kanya. Inangat nito ang kanyang mukha kaya kita ko ang seryosong tingin nito. Ilang saglit pa ay kumalas ito sa pagkakayakap sa akin saka dahan dahang umupo sa kama. "Question? Questions kamo kasi ang dami dami! As in sobrang dami. Gusto mo bang isa- isahin ko talaga? Para magkaalaman na tayo! Total naman pumunta ka lang ata dito para angkinin ako at pagsawaan eh!" Salaysay nito na parang puno ng hinanakit kaya bahagyang umawang ang aking mga labi. Agad akong bumangon mula sa pagkakahiga saka tumabi sa
[WARNING: SPG AHEAD. THIS CHAPTER CONTAINS SEXUAL AND EROTIC SCENES AND LANGUAGES NOT INTENDED FOR YOUNG, MINOR AND SENSITIVE READERS. PLEASE BE GUIDED.] Imbes na pumalag ay naipikit ko pa ang mga mata ko habang dinarama ang dampi at hagod ng labi nito sa akin. Para na akong tuod at hindi makagalaw. At ang dibdib ko ay nagwawala na, palakas ng palakas ang kabog nito. At ang masaklap ay hindi ko ito magawang itulak at pigilan kahit pa hindi pa rin nawawala yung sakit at galit na nararamdaman ko dahil sa ginawa niya.Paano ba naman kasi gayung mas namutawi ang pagmamahal at pagkasabik ko sa kanya. Lintik talaga na pag ibig ito! Nakakatanga! Nakakabobo!At hindi ko namamalayang gumaganti na pala ako sa mapusok at hayok na hayok na halik niya kaya mas lumalim na ang halikan namin.Hanggang sa unti unti itong humakbang papasok sa loob ng kwarto habang hindi binibitawan ang labi ko at maging ang katawan ko sa pagkakahawak niya. Rinig ko pa ang pagsarado nito ng pintuan.And my eyes remai
Ngunit ang inakala kong payapang pagtulog ay hindi rin naman nangyari. Dahil kahit pa anong pilit kong ipikit ang aking mga mata ay gising na gising naman ang aking isipan. At syempre, sa nag iisang dahilan pa rin na walang iba kundi ang babaerong Dreymon na yon! "Shit! Nakakainis!" Palatak ko sa sarili sabay yakap ng mahigpit sa malambot na unan. Jusmeyo! Pumunta punta pa ako rito ng ganito kalayo para may peace of mind ako pero hindi rin naman pala ako makakatulog. Kulang nalang talaga ay uminom ako ng sleeping pills para makatulog ng payapa. Sana pala dumaan ako ng botika kanina para makabili. Ang engot ko rin! Kaya naman hindi ko namalayan ang mabilis na paglipas ng oras. Gising na gising pa rin ang diwa ko kahit madaling araw na. Kaya napagpasyahan ko na lamang na magbihis para magmuni muni sa labas kahit pa dis oras na ng gabi. Secured na secured naman ang resort kaya panatag ang loob ko na safe akong tumambay sa labas kahit ganitong oras na. Isinuot ko nalang ulit yon