Alam kong hindi nya inaasahan lahat ng mga pangyayare sa buhay nya. Ang bilis naman kasi yong magigising na lang siya na may tao na palang ipapakasal sa kanya. Lagi ko rin inaagahan umuwi kahit na hindi kami ganon nag-uusap. Ayoko kasing maiwan siya mag-isa lalo nong pumunta ako ng ibang bansa. Alam ko kasing makakasalumuha nya si Sapphire kaya naman ay kahit wala akong tulog ay umuwi ako agad. Mabuti na lang din ay kasama nya si Dylan alam kong hindi siya mabobored sa kaingayan nun. "See? You can't resist her?" hindi na ako nag abalang sumagot pa kay uncle Ralph. Kasi tama siya. Ito lang 'ata ang ginawa nya na ikinasaya ko. ********** The day when she cried because of Sapphire and Natasha doing, I really don't know what to do. Hinayaan ko na lang siya na umiyak na umiyak hanggang mapagod siya. Habang nasa sasakyan ay naiinis ako sa sarili ko dahil sa akin naranasan nya ang ganito. Nag ring ang phone ko at si Knoxx ang tumatawag. "You sure, you want to cancel all your
ANYA POINT OF VIEW Nagising ako sa pag ring ng phone ko, yong phone na binigay sa akin ni Oliver. Ang aga-aga pa tapos tumatawag na siya agad. "Hello?" "Pick me up here in my condo." Pinatayan nya na agad ako ng tawag. Malay ko ba kong saan ang condo nya? Nag text ako sa kanya para tanungin kong saan ang condo nya. Sakto naman ay kagigising lang ni Marco, matapos ko siyang pakainin ay susunduin siya dito nila Irene at Tonyo. Sa kanila ko lang naman talaga pwede ipa bantay si Marco. Naaawa na tuloy ako sa anak ko palagi ko na lang siyang iniiwan. Pagkaalis nila ay ako naman ang nag-ayos ng sarili ko. Tinignan ko ang phone ko kong may reply ba siya at ayun nga may reply naman kong saan yong condo nya. Kailangan kong maka punta doon before mag 7:30 am. Medyo malayo ang condo nya dito. Nagmadali na agad akong umalis baka ma late ako. Saktong 7:25 am ay dumating ako sa harap ng building na sinabi nya. 'Nandito na ako sa parking area.' text ko sa kanya. Hindi siya nag repl
Hindi naka sagot si Anya sa tanong ng kanyang anak. Ngumiti lamang siya rito at kinarga ang bata upang maka tulog. Samantalang sa Mansion ng mga De Luca ay hindi mapalagay si Rhea. Hindi siya papayag na makuha ng pamangkin nya ang lahat ng pinaghirapan nya. Simula kasi ng umalis ang kanyang uncle na lolo ni Anya ay siya na ang namahala sa mga na iwan nito. Ang buong akala nya ay hindi na siya magkakaroon pa ng problema. Lahat ng sagabal ay inalis nya mapunta lang sa kanya ang kalahati ng share ng kumpanya. Nag tipa siya sa kanyang phone at may tinawagan. "May nakalap ka na bang information?" "Ako pa ba madam? Saan po tayo magkikita?" Umalis si Rhea na may ngiti sa kanyang mga labi habang naka tingin sa mga litrato ni Anya. "Sigurado ka bang palagi siyang naroon sa condo ni Mr. Carter?" "Pagkakaalam ko po ay may relasyon sila dati. Muntik na silang ikasal pero may nangyareng hindi maganda." May na isip si Rhea para lumayo sa kanya ang kanyang pamangkin. Tinawagan
ANYA POINT OF VIEW Naka tingin lang ako sa labas habang naghihintay sa amo ni Tonyo. Ininom ko ang in-order ko na coffee, naagaw ang atensyon ko ng may dumating na sasakyan. Sa itsura pa lang nito ay halatang mamahalin na. Hindi ko na pinansin kong sino man ang nasa loob ng sasakyan na o kong sino ang may-ari. Nakatanggap ako ng text mula kay Tonyo na nasa labas na daw ang amo nya. Inilibot ko ang pangin ko baka sakaling makita ko kong na saan ang amo nya. Wala naman bagong kapapasok na customer bukod sa bagong dating na sasakyan. Napatayo ako ng makita ang isang lalake na nagpapalinga-linga na para bang may hinahanap. Siya na ba yong amo ni Tonyo? Kumaway ako sa kanya ng mapatingin siya sa pwesto ko. Halata ang pagkunot ng noo nya ng makita ako. Habang papalapit siya sa akin ay unti-unti ko ring nakikita ng malinaw ang mukha nya. "Anya/Adrian?" sabay namin na tanong sa isat-isa. Sabay din kaming napatawa ng makilala namin ang bawat isa. Magkaharapan kaming umupo sa
Alas-tres ng hapon sa matingkad na sikat ng araw, isang batang lalake ang tumatakbo na walang yapak, halata sa katawan nito ang kapayatan, pamumutla at bitak-bitak na labi. Nakikipagsiksikan sa napakaraming tao at 'di alintana ang init ng semento. Palinga-linga ito habang tumatakbo na parang may humahabol sa kanya. Takbo lang ito ng takbo hanggang sa makarating sa isang iskenita at barong-barong na bahay."Kuya," isang batang babae ang tumawag sa kanya na nakahiga sa sapin na karton. Hingal na hingal siyang umupo sa tabi nito."Pasensya kana nahirapan kasi ako makakuha ng gamot." ani nito. Kinuha nya ang gamot na nasa bulsa nya isang pad ito. Kumuha muna ito ng tubig at ipinainom nya sa kanyang kapatid."Ayos na ba ang pakiramdam mo?" marahan naman itong umiling.Isang malakas na kalabog ang nagpagulat sa magkapatid."Pinapatawag ka ni boss," isang matabang lalaki ang bumangad sa kanila na halos 'di na magkasya sa maliit nilang pintuan. Nagkatinginan naman ang dalawa at halata sa mga
Padilim na ang paligid pero namamalimos pa rin kami ni Tessa. Paparusahan kami ng amo namin. Hindi ko rin alam kong bakit namin siya sinusunod. Bigla na lamang nya kaming ginulo at kinukuha ang kinikita namin sa pangangalakal at panglilimos. Kakarampot na nga lang na kita namin kinukuha nya pa."Nakakapagod Anya." umupo si Tessa sa gilid ng daan at tumabi din ako sa kanya.Napatingin ako sa mga batang naglalakad kasabay ng mga magulang nila. Ano kayang pakiramdam ng may magulang? Ano kayang pakiramdam ng inaalagaan? Hindi ko na kasi alam kong anong pakiramdam.Tinignan ko ang kita ko na nakalagay lamang sa lata na napulot ko. Hindi man lang ito umabot ng isang daan. Hindi kami pwedeng umuwi hanggat hindi namin ito naabot ng dalawang daan. Siguradong papagalitan kami ng amo naming si Herbert. Simula ng dumating siya dito 'di na ako nakaka kain ng maayos dahil kinukuha nya iyon. Natatakot rin kaming lumaban sa kanya dahil marami siyang mga tauhan at baka bogbogin lamang kami."Tessa, A
Magkakasama kami ngayong tatlo ulit ni Adrian and Tessa."Gusto nyo ba ng pagkain?" sa unahan kasi may nagbebenta ng mga street foods. Nandoon din si Tan-tan na nag bigay sa akin ng panyo kasama nya yong kapatid nya. Parang four or five years old lamang yong kapatid nya."Kakasya pa ba? Baka makagalitan lamang tayo." paano kasi 'di pa umaabot ng singkwenta ang kita namin ngayon. Tapos ibibili pa namin ng pagkain."Minsan lang naman kulang yong quota natin. Tsaka 'di pa tayo kumakain." sumunod na lang ako kay Tessa and Adrian."Hello." bati ko sa kanila ng kapatid nya ng makalapit kami. Marahan nya lang ako tinignan. Kumakain sila ng fishball ng kapatid nya at may kanin silang pinaghahatian."Oh," binigay sa akin ni Adrian yong limang pirasong fishball. "Saan kayo nakabili ng kanin?" tanong ni Tessa kay Tan-tan. Hindi siya nag salita sa halip tinuro nya lamang kong saan siya bumili."Akin na yong sampung piso nyo." Inabot ko kay Adrian yong sampu ganon din si Tessa. Umupo kami sa tab
"Ano pong gagawin nyo sa amin?!""Maawa po kayo."Napasigaw ako ng tinutok ng lalake sa ulo ko ang baril na hawak nya."Hwag po!" napapikit na lamang ako at tinanggap na hanggang dito na lamang ako."Robert!" napamulat ako ng may dumating na isang lalake. Tinignan ko si Adrian and Tessa na walang mga malay. Buong akala ko ay wala na sila pero buhay sila."Anya!" Nagising ako sa isang sigaw na mukhang kanina pa ako ginigising."Ikaw pala, Sab" halata sa mukha ni Sabrina na nag-aalala siya."Ano ba 'yan kanina pa kita ginigising para namang ang lalim ng tulog mo." Si Sabrina at si Tessa ay iisa. Pinalitan nya yong name nya dahil 'di raw unique yong Tessa at masyado daw maraming memories ang name nya na Tessa."Napuyat kasi ako kakahanap ng information about sa Secret Protection Agency." That agency always interrupt our transaction. "Secret na nga pangalan, eh no clue. Ano ba yan Anya ang bobo mo." Gusto ko siyang sapakin kong 'di ko lang talaga siya bestfriend at kasama ko na siya simu